รักตัวเองทุกวัน ก่อนที่จะไปรักและดูแลคนอื่น
Group Blog
 
All Blogs
 
คิดถึงพีทนะ ห่างกันมาอาทิตย์นึงแล้วนีน่า

  ไม่ได้อยู่ใกล้ๆกันมาอาทิตย์นึงแล้ว ภาวนาเสมอขอให้พีท มีความสุข สุขภาพแข็งแรงดี 

คิดถึงทุกวัน ถ้าเป็นคนก็อยากคุยด้วยทุกวันตลอดเวลา 

ช่วงนี้ ยังเพิ่งมาอยู่ที่ Pittsburgh ใหม่ๆ ไม่มีหมาแมว ให้เห็นเลย ต่างประเทศเค้าจัดการแมวหมาได้ดีมาก ไม่ค่อยมีจรจัด ส่วนของต่างๆ อาหารหมาแมวต่างๆ มีมากมายให้เลือกสรร ตอนนี้คิดแต่มองหาของเล่นแมวกลับบ้าน (กว่าจะกลับนู่น อีกหกเดือน) พีทคงติดแม่ไปแล้วหล่ะ 

ชีวิตพีทน่าสงสารนะ ต้องพรากจากคนที่รักตลอด เกือบสองปีก่อน วันที่7เมษายน 2555 เราได้รับพีทมาเลี้ยงจากฟาร์มแมวพี่ติน พี่ตัง ซึ่งอยู่ใกล้ๆบ้านเรา ตอนแรกเราจะไปหาแมวเปอร์เซียมาเลี้ยง แต่ด้วยความที่พี่เค้าขายแต่พวก Exotic พี่เค้าก็ยังใจดีบอกว่าไม่มีและ ยังบอกอีกว่ามีแมวตัวนึงเจ้าของชื่อคุณป๊อกเค้าต้องไปต่างประเทศบ่อย เค้าเลยมาฝากพี่ไว้ เอาไปเลี้ยงไหม อายุประมาณสองปี เราก็บอกว่าเราอยากได้แมวเด็ก แต่พี่เค้าบอกว่า เอาไปสิตัวนี้อ่ะ ให้ฟรีไปเลย เราก็เอานะ ไปดูก็ได้ ใกล้ๆบ้าน จำได้ว่าไปถึงบ้านพี่ตินพี่ตัง สองทุ่มกว่า เห็นครั้งแรก แมวอะไรฟระ หน้าตาบูดไม่ค่อยเข้าใกล้คน จะถ่ายรูปก็หนี แต่ดูไปก็สงสาร อยู่แต่ในบ้านไม่ได้ ออกมาเล่นเลย (พี่เค้าแยกแมวออกเป็นโซน) โซนที่ขายก็อีกโซนนึง เ
เราเตรียมของมาหมดแล้ว กระบะทราย ทรายแมว อาหารแมว(เบื้องต้นเป็นอาหารลูกแมว ) พี่เค้าก็ชวนคุย แลกเฟส เพราะเค้าคงกลัวเราเอาไปขายมั้ง หลังจากนั้นก็ รีบพีทมา 
ที่บอกว่าสงสารก็เพราะว่า เจ้าของเก่า เค้าก็ต้องพรากจากกันเพราะว่าเค้าเลี้ยงแมวไม่ได้แล้ว ต้องไปต่างประเทศบ่อย ตอนแรกเค้าก็โทรมา เป็นห่วง คิดถึง เราก็บอกว่าคุณป๊อกอยากมาเยี่ยมใหม่ก็ได้นะพี่ไม่ว่าอะไร หลังๆก็เงียบไป จนหายไปแล้ว 

ปีครึ่งผ่านไป เราเองก็ต้องมาต่างประเทศ คนหลายคนมาถาม ทำไมไม่เอาแมวไปด้วย ไม่รักแมวเหรอ 
คนถามอาจจะไม่เข้าใจว่าคำถามนั้นมันกัดกร่อนหัวใจเจ้าของแมวอย่างมาก 


มีคนถามว่า ทำไมไม่เอาพีทมาด้วย เหตุผลมันมีหลายข้อมากเลยค่ะ 

1.แมวต้องนั่งเครื่องใต้ท้องเครื่อง เกือบสามสิบชม มืด หนาว เงียบ (แมวจะเครียดค่ะ) กลัวเค้าตายระหว่างทางค่ะ

2.กว่าจะเข้าอเมริกาได้ (ของตัวเอง) ก็ยากอยู่ เพราะต้องมีหนังสือรับรองว่าจะกลับ ด้วยเป็นจดหมายข้าราชการ( ไม่มีเหตุผลว่าทำไมต้องเอามา ) 

3.คุณภาพชีวิตที่แตกต่าง อยู๋ที่บ้านอยู่อย่างราชา อยู่ที่นี่ ขนาดตัวเองยังอยู่แบบลำบากเลยอ่ะ รถก็ไม่มีแล้ว ต้องนั่งรถเมล์ แล้วแมวจะไปรักษายังไง ยามเจ็บป่วย 

4.ค่ารักษาที่นี่แพงมาก แค่ไปเจอหน้าหมอ ก็เจอไปแล้ว สามพัน ไม่รวมค่ายา ค่าอาหารที่แพงกว่า ค่าวัคซีน ยาหยอด ที่แพงกว่าอยู๋แล้ว 

5.อากาศที่นี่ ฤดูหนาว หนาวมากๆ หิมะตก แมวเรานอนห้องแอร์ก็จริง แต่หิมะตก ตอนเราไม่อยู่ ใครจะดูแล เหตุผลนี่มันเยอะมาก จนคิดว่า อยู่เมืองไทยนะ

1.ถึงแม่จะไม่ได้แบบว่ารักแมวมาก แต่แม่รักพีทมาก 

2.มีแม่บ้านดูแล อาบน้ำตัดผมให้ได้ แล้วก็ หยอดยาให้ เทอาหาร กรองน้ำให้ได้

3.มีหมอโบ คุณหมอใกล้ๆบ้านเราขับรถมาดูให้ได้ตลอดเวลา (ติดต่อไว้ตั้งแต่ก่อนมาให้มาดูแมวเดือนละครั้ง) 

4.อาหารไม่ขาด ยาไม่ขาด เพราะติดต่อร้านเปิ้ลไว้ 

เข้าใจว่า คงมีหลายคนสงสารแมว แต่อยากให้เข้าใจ ว่าเราก็มีเหตุผลหลายอย่างที่ไม่สามารถนำพีทมาได้ เพราะเรารักเค้ามากกว่าที่จะรักตัวเองมั้ง ไม่อยากให้เค้าต้องมาทนลำบากกับเราด้วย 

ให้ในสิ่งที่เราคิดว่าดีที่สุดแล้ว เค้าไม่ขาดความรักหรอก ถึงจะเหงาไปหน่อยเพราะเรานอนด้วยกันมาตลอด สองปี แต่ก็คิดว่าเค้าคงปรับตัวได้ เค้าเป็นแมวที่ใครๆก็ต้องรัก เราเชื่อแบบนั้น


เมื่อวานโทรหาแม่ ตอนเย็นแม่เล่าให้ฟังติดตลกว่า เนี่ยพีท ย่ำผ้าห่มลูกใหญ่เลย เราฟังแล้วอยากร้องไห้ (ไม่กล้าบอกแม่เลย) ว่าพีทเค้าคิดถึงลูกอ่ะ กลัวแม่ร้องไห้ด้วย เพราะปกติ เรากับพีทจะนอนด้วยกัน พีทจะจำกลิ่นเราได้และเวลาเค้ามานอน เรานอนปุ๊บเค้าจะมานวดหลังให้ เราจะไม่ซักผ้าผืนนี้เลย เวลาเค้าได้กลิ่นเราปุ๊บ จะกระโดดมาเกาะหลังแล้วนวดตลอด 


เดิมแม่ไม่ได้นอนห้องเรา แม่เค้านอนห้องข้างล่าง เค้าก็จะไม่มีผ้าห่มเรา พอเค้าขึ้นมานอนข้างบน แม่เค้าเอาผ้าห่มเรา มาห่มด้วย พีทคงคิดถึงนวดใหญ่เลย (ร้องไห้ไปหลายรอบแล้ว 


คิดถึงพีท แม่ก็ส่งรูปให้ทุกวัน พี่สาวก็ส่ง น้องชาย น้องสะใภ้ แม้กระทั่งแม่บ้าน แต่ก็ยังคิดถึงอยู่ดี 

อยู่นี่ เวลาดู Amazon ทีไร ดูแต่พวก Pet supply ทุกที 


พูดไปแล้ว ถึงเรารักพีทแค่ไหน แต่ แม่สิ ยิ่งใหญ่กว่า เพราะแม่กลัวว่าเราจะเอาพีทไปไว้กับคนอื่น จนทำให้แม่คนที่ไม่ชอบแมว ไม่อยากเลี้ยงแมว ต้องหาแม่บ้านเพื่อมาเลี้ยงแมว แต่สุดท้าย ก็ทำใจไม่ได้ กลัวเราเสียใจ ต้องเลี้ยงเองเลย 

นอนด้วยกันกับแม่ทุกวัน 


มีคนถามว่าถ้ากลับมาแล้ว พีทไม่รักเรา จำเราไม่ได้ทำไง เราก็จะบอกว่า ดีแล้ว ให้พีทรักแม่ และแม่เรารักพีทมากๆ แค่นี้ก็มีความสุขแล้วหล่ะ 




Create Date : 08 กันยายน 2556
Last Update : 8 กันยายน 2556 5:20:56 น. 1 comments
Counter : 818 Pageviews.

 
ตามมาให้กำลังใจน้องหมอค่ะ หกเดือนแป๊บเดียวเองนะคะ
ว่าแต่ตอนนี้ใครดูแลล่ะคะ..เชื่อว่าพีทคงรับรู้ได้ถึงความรักที่น้องหมอมีให้นะคะ


โดย: kai (aitai ) วันที่: 13 กันยายน 2556 เวลา:10:48:35 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

หัวใจนักท่องเที่ยว
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]




ผู้หญิงธรรมดา หน้าตาไปวัดได้ ตอนบ่ายๆ

ชอบเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ

ทำงานน้อย อู้งานเยอะ

ว่างเมื่อไหร่จัดกระเป๋า
Friends' blogs
[Add หัวใจนักท่องเที่ยว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.