ขำขัน :ใครจะรู้






































กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายคนหนึ่งหลงใหลในรส
ชาติของถั่วอบเป็นอันมาก
แม้ว่าเขาจะรู้สึกตะขิดตะขวงใจบ้าง
ยามเมื่อต้องปล่อยแก๊สออกมา
แต่เขาก็ยังชอบที่จะกินถั่ว


แล้ว
วันหนึ่งเขาพบหญิงสาวสวยถูกใจมากนางหนึ่ง
หลังจากใกล้ชิดสนิทสนมกันพอ
ควร เขาก็ตกหลุมรักหล่อน
และตกลงใจปลงใจที่จะแต่งงาน ตามด้วยการตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่
ที่จะเลิกกินถั่ว!!
เพราะขืนยังกินอยู่ ต้องอายสาวเจ้าน่าดู๊...

หลัง
จากงานแต่งงานผ่านไป 2-3 เดือนวันหนึ่งระหว่างทางขับรถบ้าน
หลังเลิกงาน
รถเจ้ากรรมเกิดเสีย... เนื่องจากบ้านของเขาอยู่ในชนบท
จึงไม่มีรถประจำ
ทางไปถึง หนทางเดียวที่จะกลับบ้านได้ คือ ต้องเดิน
เขาจึงโทรศัพท์ไปหา
ภรรยา เพื่อบอกว่า เขาอาจจะถึงบ้านช้าสักหน่อย เพราะรถเสีย
และต้องเดิน
เท้ากลับบ้าน ระหว่างทางกลับบ้าน
เขา
เดินผ่านร้านมินิมาร์ทแห่งหนึ่ง แล้วกลิ่นถั่วอบก็โชยออกมายั่วใจเขา
เขา
จึงคิดเข้าข้างตัวเองว่า กว่าจะเดินกลับถึงบ้านก็ต้องใช้เวลา
และ
พลังงานมากน่าดู น่าจะหาอะไรรองท้องสักหน่อย ว่าแล้วเขาจึงเดินเข้าไปสั่ง
ถั่ว
อบ 3 ถุงใหญ่พิเศษ!
เพื่อเดินกินระหว่างทางกลับบ้านเขาเดินไปกินไป

อย่างเพลิดเพลินจนถั่วหมดโดยไม่รู้ตัว และเขาก็ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ
ครั้น
เมื่อกดกระดิ่งปุ๊บ ภรรยารักเดินออกมาเปิดประตู พร้อมกับพูดว่า

“สวัสดี
ค่ะ ที่รัก..
น้องมีสิ่งจะทำให้พี่ประหลาดใจอย่างที่สุดในอาหารมื้อเย็น
วันนี้เลยละค่ะ”

ว่าแล้วเธอ ก็ควักผ้าปิดตามาปิดฉับลงที่ใบหน้าสามี

และจูงเขามานั่งที่เก้าอี้ที่หัวโต๊ะอาหาร
และให้เขาสัญญาว่าจะไม่ใช้แทคติคใดๆ
แอบมองอย่างเด็ดขาด ทันใดนั้น
เขาก็รู้สึกว่า
มีอะไรบางอย่างกำลังเคลื่อนไหวในท้องของเขา

โชค
ช่วยที่เผอิญมีเสียงกริ่งโทรศัพท์ดังขึ้น
ภรรยาที่กำลังจะเอื้อมมือมา
เปิดผ้าผูกตา จึงบอกว่า
ขอเวลาไปรับโทรศัพท์ประเดี๋ยว
แต่พี่ห้ามแอบดู ก่อนน้องจะกลับมานะ เธอ
ย้ำ
แล้วก็ไป...

ขณะที่ภรรยาไปรับโทรศัพท์ เขาก็ฉวยโอกาสนี้
ผายลม
เสียงของมันไม่ดังนัก แต่เหม็นราว
ไข่เน่าทีเดียว
จนแม้แต่ตัวเขาเองยังต้องใช้ผ้าเช็ดหน้าโบกไล่กลิ่น

หลังจากรู้สึกว่า ดีขึ้น ลมระลอกใหม่ก็เริ่มบุกอีก แน่นอน
เขา
เริ่มผายลมระลอกใหม่
เสียงมันดังราวเครื่องยนต์ดีเซลกำลังทำงาน
กลิ่น
แย่ยิ่งกว่าเดิมอีก...เขาจึงใช้ผ้าเช็ดหน้าโบกไปมาอย่างรวดเร็ว
โดยหวัง
ว่า จะทำให้กลิ่นมันจางลงไปบ้าง

แต่ไม่ทันไร
ข้าศึกชุดใหม่ก็มาถึง
คราวนี้แย่ยิ่งกว่า 2 ครั้งแรก
หน้าต่างสั่นไหวเพราะแรงลม จานบนโต๊ะเขย่า
และนาทีต่อมาดอกไม้บนโต๊ะก็เหี่ยวเฉา ก็เพราะสัญญาว่าจะไม่เปิดตา
เขาจึงไปไหนไม่ได้ นอกจากต้องนั่งอยู่ที่โต๊ะ รอจนกว่าภรรยาจะกลับมา
เขานั่งรออยู่ราว 10 นาที และเป็น 10 นาที
ที่มีกิจกรรมแบบว่าตลอด ผายลม..

โบกผ้าเช็ดหน้า..
ซ้ำไปซ้ำมา.. เมื่อเขาได้ยินเสียงภรรยาวางโทรศัพท์
เขาจึงรีบพับผ้าเช็ด
หน้าใส่กระเป๋า และยิ้มให้ภรรยาอย่างไร้เดียงสา ราวกับว่า
ไม่มีอะไร
เกิดขึ้น ภรรยากล่าวขอโทษที่คุยโทรศัพท์นานไปหน่อย และถามว่า
เขาไม่ได้
แอบดูแน่นะ... เมื่อเขายืนยัน เธอจึงปลดผ้าผูกตาให้เขา
พร้อม
กับพูดด้วยน้ำเสียงอันชวนตื่นเต้นว่า “Surprise”

เป็นช่วงเวลาอันน่าสะพึง
กลัว... ที่เขาพบว่า มีแขกนั่งอยู่รอบโต๊ะกินข้าว 12
คน เพื่อร่วมงาน
Surprise party ในงานวันเกิดของเขานั่นเอง









Free TextEditor





















































Create Date : 09 เมษายน 2553
Last Update : 9 เมษายน 2553 6:16:59 น. 2 comments
Counter : 341 Pageviews.

 
when you felt so lonely be truest that you are not alone in this world this world will be with you if you have GOD in your heart and soul I know sometime it is hard to stand there and be trusted what you can t see but once you try then you will find out


โดย: da IP: 124.122.68.53 วันที่: 22 เมษายน 2553 เวลา:19:55:28 น.  

 
บางทีเราทุกคนก็ต้องเจอกับความเครียด ท้อแท้ สิ้งหวัง
นั้นไม่ใช้อะไรที่แปลกไม่ได้หมายความว่าคุณอ่อนแอ แต่การที่คุณยอมรับว่ากลัวสิ่งนั้นต่ะหากละ
ที่เรียกว่าความกล้า กล้าทีจะยอมรับในสิ่งที่คุณกลัว กล้าจะยืนหยัดเเละต่อสู้กับมัน
แต่วันนี้ถ้าสิ่งที่คุณแบบรับไว้นั้นมันเกินกว่าที่คุณจะทนได้ ถ้ายังงั้น
วันนี้คุณลองเปิดใจให้ พระเจ้าเข้ามามีส่วนช่วยคุณคลายปัญหาของคุณได้มั้ย
ลองดูสิเเล้วคุณก็จะผ่านทุกอย่างไปได้อย่างแน่นอน!!
เหมือนที่ฉันได้ผ่านมานมาจนได้!


โดย: da IP: 124.121.248.43 วันที่: 9 พฤษภาคม 2553 เวลา:22:48:37 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tongsehow
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add tongsehow's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.