ความตายเป็นทุกข์
มันเป็นสิ่งที่ไม่น่าปรารถนาและน่ากลัว พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่า"สัตว์ที่จะต้องตายทั้งหลาย
มีความกลัวอยู่เสมอว่าพวกเขาจะต้องตาย" ชีวิตนั้นถึงแม้จะเต็มไปด้วยความทุกข์
แต่ก็เป็นสิ่งที่น่าปรารถนา
การมีชีวิตที่ยืนนานเป็นที่ปรารถนาของมนุษย์ทุกชั้นทุกวรรณะ
พระพุทธองค์ตระหนักถึงความจริงข้อนี้จึงตรัสเตือนว่า
"ทั้งมนุษย์และสัตว์ทั้งผอง ย่อมหวาดหวั่นต่ออาชญา ย่อมกลัวต่อความตาย
บุคคลทำตนให้เป็นอุปมาแล้ว ไม่ควรฆ่าเอง ไม่ควรใช้ให้ฆ่า(ผู้อื่น)"
ชีวิตย่อมเป็นที่รักของมนุษย์และสัตว์ทั้งหมด
การทำลายชีวิตถือว่าเป็นบาป เป็นการกระทำที่ชั่ว
เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าตรัสตำหนิโทษไว้ การฆ่าทำลายชีวิตมนุษย์
เรียกว่าเป็นกรรมหนักประเภทหนึ่ง ในบรรดากรรมหนัก 5 ประเภท พระสงฆ์หากทำลายชีวิตมนุษย์
เป็นผู้ต้องอาบัติหนักหรือปาราชิก ขาดจากความเป็นภิกษุ
การฆ่านำมาซึ่งผลอันไม่
น่าปรารถนาหลายประการ เช่น ทำให้ชีวิตสั้น ก่อให้เกิดทุกข์ตกนรก
พระพุทธศาสนาถือว่า การฆ่าจะสมบูรณ์ตามความหมายที่แท้จริงต้องประกอบด้วยองค์
5 คือ
1. สัตว์มีชีวิต |
2.รู้ว่าเป็นสัตว์มีชีวิต |
3. มีเจตนาที่จะฆ่า |
4. ทำความพยายามที่จะฆ่า |
5.
สัตว์ตายด้วยความพยายามนั้น
|
ดังนั้น
การที่เรียกว่าทำบาปอย่างแท้จริงนั้นจะต้องมีองค์ประกอบด้วยองค์ 5
เรียกว่า จะก่อให้เกิดกรรมดีกรรมชั่ว ก็เพราะมีเจตนา
ที่มา: จาก
ความตายที่ท่านยังไม่รู้จัก รวมพระธรรมเทศนาของพระธรรมาจารย์
โดย ดร.พระมหาสิงห์ทน
คำซาว
| 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
