อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
space
space
space
space

สาวสาวสาว................
เราจำชื่อม่ายได้เลย.....



Create Date : 29 สิงหาคม 2550
Last Update : 29 สิงหาคม 2550 16:54:39 น. 8 comments
Counter : 329 Pageviews.

 
มุกดา อารีย์ ญาติ อ้าย. ป้อม นันทวินิตย์ ถูกต้อง ม๊าย


โดย: x-ray IP: 203.118.106.117 วันที่: 30 สิงหาคม 2550 เวลา:22:05:02 น.  

 
อารีย์........เค้าหน้าเดิม....ที่เราจำได้...เด็กมากเลย...
แต่ก็ยังมีเค้าเดิมอยู่.....มุกดานี่คนละมุกดา....กับรูปพระสุนทร...แล้วมุกดานี้เค้าอยู่ห้องไหนล่ะ....


โดย: มร IP: 203.113.118.4 วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:9:18:47 น.  

 
มุกดา กาญจนภิณพงศ์ ไงมร จำได้ บ่

แหม่มจำได้ นะ (ใครแก่กันเนี่ย)แค่นี้ก็จำไม่ได้ละ

ได้ข่าวว่าอารมณ์สุนทรี เหมือนกันเหรอ ชอบเพลง กล่อมทุ่ง ใช่มั้ย ยังไม่ขอบคุณเลยนะ

คิดถึงนะ


โดย: mam IP: 58.9.108.226 วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:15:19:10 น.  

 
ขอบคุณ...หลายๆ....
ขากลับเปิดฟังมาตลอดทาง....
ได้กล่อมทุ่งจิงๆ......คนหูรุ่นเดียวกัน...
ว่าแต่...ถ้าจาต้องมารับคืนที่ภูเรือ..แล้วล่ะ...
ท่านนู๋แหม่ม....นะ...นะ..นะ


โดย: มร (camornrut ) วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:9:52:09 น.  

 
ภูเรือ จะไปได้ ไง เนีย.. ได้ข่าวว่าจะมีคนมารับ ที่ เช็นทรัล
เหรอ น่ารักมาก แหม่มไม่ไปดีกว่า ไม่มีคนมารับที่ บางแค ..

มีแต่คนจะไห้ไปอยู่ บ้าน บางแค น่านัก เชียว


โดย: mam IP: 58.9.109.94 วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:17:50:13 น.  

 
มุกดาดูหน้าเปลี่ยนไปมากนะ แต่พอรู้ชื่อแล้วก็มีเค้านะสมัยก่อนไม่ค่อยพูดเท่าไร


โดย: วัลลภ IP: 124.121.186.228 วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:3:17:08 น.  

 
โอ้โฮ!!!!!!!
วัลลภแวะมาเยี่ยม Blogg แล้ว....ดีใจจัง????????


โดย: Tommy IP: 125.25.91.45 วันที่: 27 ตุลาคม 2550 เวลา:21:49:12 น.  

 
ถ้า เพื่อน แถว ดอน ไม่รับ ก็ อย่าไป โทรหา สัก ปี บอกไปเลย แหม่ม ยอมกัน ไม่ได้อีกแน่นอน ยอมไม่ได้ เสียเหลี่ยมลูกกำนัน หมด


โดย: ณ IP: 61.19.220.5 วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:10:34:54 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
space

camornrut
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]






ยินดีต้อนรับสู่ อมรรัตน์บล๊อค บล๊อคที่มีแต่เพื่อนสว. (สูงวัย) แต่ใจยังขบเผาะ...... ..................................................... ความจริงที่ผ่านเลยมา...กาลเวลาที่เปลี่ยนเวียนไป อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงาใจ...เฝ้าน้อยใจอยู่ทุกคืนวัน ตัวเราเฝ้าแต่คอยฝัน...ว่าสักวันนั้นคงเป็นจริง พากเพียรทำไปทุกสิ่ง...สุดประวิงหวั่นในหัวใจ ใครเขาเข้าใจเราบ้าง...สุดอ้างว้างในดวงฤดี ขอเปลี่ยนเป็นเสียงดนตรี...เพื่อกล่อมชีวีของชีวิตเรา เราจึงร้อยแก้วเสกสรร...สร้างความฝันให้เป็นเสียงเพลง ถึงทุกข์หรือจะครื้นเครง...เราจะบรรเลงด้วยเพลงของเรา ....................................คำร้อง ทำนอง ดร.แมว
space
space
space
space
[Add camornrut's blog to your web]
space
space
space
space
space