|
|
ตากับตีน
มีกลอนดีๆ มามาฝากท่านผู้อ่านครับ เอามาจากเวปไซต์ //newwave2.doae.go.th ลองอ่านดูครับ
ตีนกันตาอยู่กันมาแสนผาสุก
จะนั่งลุกยืนเดินเพลินหนักหนา
วันหนึ่งตีนทะลึ่งเอ่ยปรัชญา
ว่าตีนมีคุณต่อตาเสียจริง ๆ
ตีนพาตาไปในที่ต่าง ๆ
ตาจึงได้ชมนาง สรรพสิ่ง
เพราะฉะนั้นดวงตาจงประวิง
ว่าตีนนี้เป็นสิ่งควรบูชา
ตาได้ฟังตีนคุยโม้ก็หมั่นไส้
จึงร้องบอกออกไป ด้วยโทสา
ว่าที่ตีนไปไหนมาไหนได้ก็เพราะตา
ดูมรรคาเศษแก้วหนาม ไม่ตำตีน
เพราะฉะนั้นตาจึงสำคัญกว่า
ขอตีนอย่าได้มา คิดดูหมิ่น
สรุปแล้วตามีค่าสูงกว่าตีน
ทั่วธานินตีนไปได้ ก็เพราะตา
ตีนได้ฟังให้คั่งแค้นแสนจะโกรธ
ก็พิโรธกระโดดไปใกล้หน้าผา
เพราะอวดดีคุยเบ่งเก่งกว่าตา
ดวงชีวาจะดับไป ไม่รู้เลย
ตาเห็นตีนทำเก่งเร่งกระโดด
ก็พิโรธแกล้งระงับ หลับตาเฉย
ตีนพาตาถลาล้มทั้งก้มเงย
ตกแล้วเหวยตายห่า ทั้งตาตีน
สรุปว่า คนเราไม่ว่าจะสูงหรือต่ำ รวยหรือจน ฯลฯ อยู่ร่วมกันต่างต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน ไม่ข่มเหงกันไม่ทำร้ายกัน วันนี้เขาพึ่งเราแต่วันหน้าเราอาจต้องพึ่งเขา ถ้าเอาแต่ได้ฝ่ายเดียวเดี๋ยวเขาจะหาว่าเราหน้าด้าน(...กล้าขอก็กล้าให้ล่ะครับ...) จบ/ สวัสดีครับ
| Create Date : 19 มิถุนายน 2551 |
| Last Update : 19 มิถุนายน 2551 13:21:31 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 510 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
 |
ฝากข้อความหลังไมค์ |
 |
Rss Feed |
 | Smember |  | ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
ยินดีต้อนรับสู่ อมรรัตน์บล๊อค
บล๊อคที่มีแต่เพื่อนสว. (สูงวัย)
แต่ใจยังขบเผาะ......
.....................................................
ความจริงที่ผ่านเลยมา...กาลเวลาที่เปลี่ยนเวียนไป
อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงาใจ...เฝ้าน้อยใจอยู่ทุกคืนวัน
ตัวเราเฝ้าแต่คอยฝัน...ว่าสักวันนั้นคงเป็นจริง
พากเพียรทำไปทุกสิ่ง...สุดประวิงหวั่นในหัวใจ
ใครเขาเข้าใจเราบ้าง...สุดอ้างว้างในดวงฤดี
ขอเปลี่ยนเป็นเสียงดนตรี...เพื่อกล่อมชีวีของชีวิตเรา
เราจึงร้อยแก้วเสกสรร...สร้างความฝันให้เป็นเสียงเพลง
ถึงทุกข์หรือจะครื้นเครง...เราจะบรรเลงด้วยเพลงของเรา
....................................คำร้อง ทำนอง ดร.แมว
|
|
|
|
