|
แอ๊ค.....กับป้ายเขื่อนศรีนครินทร์............. |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์ |
|
Rss Feed |
| Smember | | ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
ยินดีต้อนรับสู่ อมรรัตน์บล๊อค
บล๊อคที่มีแต่เพื่อนสว. (สูงวัย)
แต่ใจยังขบเผาะ......
.....................................................
ความจริงที่ผ่านเลยมา...กาลเวลาที่เปลี่ยนเวียนไป
อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงาใจ...เฝ้าน้อยใจอยู่ทุกคืนวัน
ตัวเราเฝ้าแต่คอยฝัน...ว่าสักวันนั้นคงเป็นจริง
พากเพียรทำไปทุกสิ่ง...สุดประวิงหวั่นในหัวใจ
ใครเขาเข้าใจเราบ้าง...สุดอ้างว้างในดวงฤดี
ขอเปลี่ยนเป็นเสียงดนตรี...เพื่อกล่อมชีวีของชีวิตเรา
เราจึงร้อยแก้วเสกสรร...สร้างความฝันให้เป็นเสียงเพลง
ถึงทุกข์หรือจะครื้นเครง...เราจะบรรเลงด้วยเพลงของเรา
....................................คำร้อง ทำนอง ดร.แมว
|
|
|
|
กัญญา เฉยปัญญา วัชราหอละเอียด นิภา นาคเจริญ แล้วก็ไม่รู้ชื่อ... จรรยา สุดสาคร เสื้อเขียวใครล่ะ .......ท่านณารงค์......คนที่อยู่กลางจาเด่นกว่าคนอื่นๆ .....เน๊อะ....
ตามด้วยเจ๊พัช...กะเจ๊ต๋อม...สองคนนี้ ...ยังไม่เคยมาเยี่ยมชุมชน.....ทมร19 ของเราเลย.......ตามด้วยหมอสะอางค์....แล้วก็ไม่รู้จัก ....แล้วก็ จำชื่อไม่ได้.... สุดท้ายนิรมล ตู้นิ่ม.......................ที่เหลือรับช่วงต่อด้วยนะท่าน......................รายละเอียดว่าทำอาไรอยู่ที่ไหนตามที่เอยชื่อเรารู้แค่ 3 คนเอง.............ส่วนวิวัฒน์ จากทรงผม.................ทำให้รู้ว่าเป็นหนุ่มแล้ว.....แต่ยังไม่ยอมสูง...........อั้นไว้หลอกสาวๆ ..........ท่านสมทรงก็เรียนกรุงเทพนะ.............โรงเรียนอาไรน๊าแถวฝั่งธน..........รู้สึกว่า...ว่าที่นายพล สมชายก็เรียนที่นั่นแหละ.....ตอนนี้นึกไม่ออก..........แล้วท่านณารงค์...ก็เรียนกับเพื่อนห้องนี้ 1 ปีไม่ใช่เหรอ......แล้วหายไปไหนล่ะ.