งานแปล จดหมายเหตุ "ซานกั๋วจื้อ" อันทรงคุณค่า
ผมได้รู้จักน้องชายคนนึงเมื่อราว ๆ ครึ่งเดือนที่ผ่านมา เค้าชื่อ "บิ๊ก" ผมรู้สึกชื่นชมในความรู้อันแม่นยำของเขาเกี่ยวกับเรื่องราวของ "สามก๊ก" ซึ่งผมมีความสนใจอยู่อย่างมากเช่นเดียวกัน ผมเพิ่งทราบว่าน้องบิ๊กมี Blog ที่เขียน "งานแปล" จดหมายเหตุ "ซานกั๋วจื้อ" ซึ่งเป็นประวัติของบุคคลสำคัญในยุคสามก๊ก และ "นิยาย" สามก๊กฉบับ ตำนานวีรบุรุษ ตอนตำนานวีรบุรุษแห่งเจียงตง ผมอ่านดูแล้วต้องขอยกย่องชื่นชมในความสามารถในการแปลของน้องบิ๊กอย่างมาก ๆ ครับ เพราะการแปลนั้น ผมเองก็พอได้ยินได้ฟังได้อ่านมาบ้าง กอปรกับมาร่ำเรียนที่ประเทศฝรั่งเศส ช่วงปีที่ผ่านมา ได้มีโอกาสเรียนวิชาการแปลภาษาอังกฤษ (Traduction anglais) คือแปลจากภาษาอังกฤษเป็นภาษาฝรั่งเศส จึงพอจะทราบหลักการทั่ว ๆ ไปของการแปลว่า การแปลประกอบด้วย 2 ส่วน คือ การอ่านทำความเข้าใจความหมายของเนื้อหาในภาษาต้นฉบับ ส่วนที่สองคือ การถอดความออกเป็นภาษา "ปลายทาง" ให้สอดคล้องกับ "ไวยกรณ์" และ "ความเข้าใจ" ของผู้ใช้ภาษาปลายทางนั้น อุปสรรคประการสำคัญของการแปล "สามก๊ก" ในประเทศไทยมีอยู่มากมายหลายประการ ผมไม่อยากกล่าวถึงเรื่องนี้มากนัก เพราะทุกท่านทราบดีถึง "ข้อจำกัด" ในเวลาเมื่อ 200 ปีที่แล้ว ซึ่งจะหาผู้รู้ภาษาจีนอย่างแตกฉานและสามารถถ่ายทอดเป็นภาษาไทยอย่างดีนั้นไม่มี เราจึงจำเป็นต้องใช้การแปลแบบ "ล่าม" คือให้ชาวจีนอ่านสามก๊กแล้ว "เล่า" ให้ผู้เรียบเรียงซึ่งเป็นคนไทย "จด" จากนั้นหัวหน้ากองผู้แปลคือ ท่านเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ซึ่งท่านเป็นกวีเอกมาแต่ครั้งสมัยพระเจ้ากรุงธนบุรี ซึ่งเพลานั้นรั้งยศกินตำแหน่งเป็น "หลวงสรวิชิต (หน)" มีผลงานในสมัยกรุงธนบุรีคือ ลิลิตเพชรมงกุฏ และอิเหนาคำฉันท์ เป็นผู้นำ "ความ" ที่จดมานั้น "เรียบเรียงใหม่" เป็นภาษาร้อยแก้วเป็นความเรียงนิทานของไทย แต่ปัญหาไม่ได้อยู่ที่นี่ ปัญหาอยู่ที่ "ล่าม" ซึ่งเราได้มาทั้งหมดเป็น "ชาวใต้" ซึ่งสำเนียงการออกเสียงภาษาจีนแตกต่างจากชาวเหนือซึ่งเป็น "สำเนียงกลาง" อย่างมาก ชาวใต้เหล่านั้น เกือบทั้งหมดเป็นจีน "ฮกเกี้ยน" และแต้จิ๋ว กวางตุ้งบ้างเล็กน้อย ชื่อวิสามานยนามทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นชื่อคน สถานที่ สิ่งของ อะไรต่อมิอะไร จึงกลายเป็น สำเนียงฮกเกี้ยนกว่าร้อยละ 98 เมื่อจะก้าวสู่ความเป็น "สากล" ซึ่งใช้สำเนียงจีนกลางหรือแมนดาริน จึงประสบปัญหาดังที่ปรากกฏอยู่ น้องบิ๊กแปลจากฉบับซึ่งถอดความเป็นภาษาอังกฤษแล้ว จึงเป็นการใช้สำเนียงจีนกลางแมนดาริน ซึ่งผมคิดว่า วันนี้เราควร "เริ่ม" ศึกษาสามก๊กโดยพยายามจดจำชื่อวิสามานยนามสำเนียงจีนกลาง "ควบคู่" ไปกับสำเนียงฮกเกี้ยนที่เราคุ้นเคยมาแต่เดิม เพื่อ "ยกระดับ" การศึกษาสามก๊กของพวกเราให้ "ไปสู่สากล" ครับ ผมเองเมื่อวานก็ได้คุยเรื่องสามก๊กกับเพื่อนชาวจีนข้างห้อง ก็ต้องพยายามใช้ชื่อวิสามานยนามแบบจีนกลาง มิเช่นนั้นคงเกิดความสับสนงงงวยอย่างหนักเช่นกัน อย่าลืมแวะไปเยี่ยมเยียนน้องชายของผมนะครับ แล้วก็อย่าลืมเพจสามก๊กของผมด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
Free TextEditor
Create Date : 28 สิงหาคม 2553 | | |
Last Update : 28 สิงหาคม 2553 4:19:19 น. |
Counter : 396 Pageviews. |
| |
|
|
|