มะวันอาทิตย์ที่ผ่านมา กะพาหลานๆ ไปเล่นสไลด์เดอร์ที่ลานสไลด์เดอร์ศาลาชมวิว เหมืองแม่เมาะ มาค่ะ กะพากันไป มีถุง คุณยาย แระกะหลานสี่คนค่ะ ก่อนจะไปก็ต้องเตรียมอย่างแรกเลยกระกล่องกระดาษค่ะ เป็นกล่อนที่แข็งๆ หน่อยก้อจะดีมาก เช่นกล่องตู้เย็น กล่อนทีวี หรือกล่องแอร์ก็ได้ค่ะ เตรียมได้เพราะที่นั่นจะไม่มีให้ค่ะ (ความจริงมีแผ่นสไลด์เดอร์ด้วยแต่ถุงมะได้โทรไปขอยืมค่ะ) แระกะเครื่องดื่มนะคะ เตรียมไปก่อนเลย จริงๆ ก่อนทางเข้าศาลาชมวิวนั่นเคากะมีร้านขายของพวกนี้อยู่จ๊ะ แต่เตรียมไปก่อนแหละดีแล้ว เสื่อสำหรับปูนั่งนะคะ กล้องถ่ายรูปค่ะ อันนี้อย่าลืมนะ ถ้าคุณลืมจะพลาดวิว สวยๆ ที่นั่น ดูรูปเลยละกานแต่รูปเยอะหน่อยนะ ความจริงรูปเยอะกว่านี้ค่ะ แต่จะลงเยอะกะเกรงใจนิ เอาเป็นว่าภูมิใจนำเสนอ ส่วนเสื้อฟ้าๆ นั่นกะถุงเอง ฮิฮิ

วันศุกร์ที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2552
วันนี้ช่วงเช้าพาผู้เข้าอบรมไปดูงาน ที่อาคารพิพิธภัณฑ์ศูนย์ถ่านหินลิกไนต์ศึกษา ที่เหมืองแม่เมาะค่ะ
กะพาไปดูขบวนการผลิตกระแสไฟฟ้า เริ่มตั้งแต่ถ่านหินเกิดขึ้นได้อย่างไร จนจบกระบวนการกลายเป็นกระแสไฟฟ้าค่ะ แระกะพาไปดูของจริงที่บ่อถ่านหินลิกไนต์ของจริงที่เครื่องจักรกำลังทำงานอยู่กันจริงๆ กว่าจะกลับมาที่ สนง. กะปาไปสิบเอ็ดโมงกว่าๆ ค่ะ แระกะมีรูปมาฝากด้วยเน้

ถุงได้รับเมล์ฉบับหนึ่งจากเพื่อนร่วมงานค่ะ และกะเห็นว่าน่าจะมีประโยชน์บ้าง กะเลยนำมาลง เพื่อบอกบุญมายังสมาชิกที่สนใจนะจ๊ะ

เมื่อคืนประมาณ 1-2 ทุ่ม ข้าพเจ้าได้รับโทรศัพท์จากพระอาจารย์ที่นับถือท่านหนึ่ง
คือ พระมหาแผน ท่านโทรมาด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวลมาก ได้ความว่า

ตอนนี้สามเณรที่ท่านดูแลอยู่ 90 รูป กำลังจะลำบาก
เพราะอาหารที่มีอยู่กำลังจะหมดไป
ของใหม่ก็ไม่มีมาเพราะอยู่ห่างไกลจากชุมชน
ข้าพเจ้าเคยค่อนท่านหลายครั้งว่า ทำไมต้องเอาลูกเค้ามาเลี้ยง
ท่านก็ตอบเหมือนๆกันทุกครั้งไปว่า เด็กๆ พวกนี้เป็นคนยากจน พ่อไปทาง แม่ไปทาง
เป็นโจรไปก็มีท่านว่าฉันเอาเค้ามาเลี้ยงอย่างน้อยๆ
ก็สั่งสอนเค้าให้เป็นคนดีในสังคมได้ เหลือท่าเด็กมันมีบุญ วาสนา
ก็จะได้เป็นเนื้อนาบุญ สืบต่อพระศาสนาต่อไป ข้าพเจ้าก็จนแต้มอีกตามเคย
มีอยู่ครั้งหนึ่งพระอาจารย์ท่าน เล่าให้ฟังว่า ท่านได้เรียก
ประชุมเณรเพราะท่านหมดกำลังที่จะดูแลเณรน้อยทั้งหลายต่อไป
ท่านทั้งหลาย ทราบหรือไม่ว่าเกิด อะไรขึ้น?
สามเณรน้อยพร้อมใจกันกราบแทบเท้าท่านแล้วพูดว่า
หลวงพ่อกินเกลือพวกผมก็กินเกลือ
แต่ถ้าท่านอด พวกผมก็ยอมอดข้าพเจ้าฟังแล้วน้ำตาไหล
มีเด็กจำนวนหนึ่งข้าพเจ้าได้เป็นเจ้าภาพ
บวชให้ จำได้ว่า มีเด็กอยู่คนหนึ่ง อายุ 10-11 ขวบ
ไม่ได้แจ้งข้าพเจ้ามาก่อนว่าต้องการบวช
เธออุตส่าห์ โกนหัวมาเสร็จสรรพ มาแต่เช้าตรู่
เธอหลบอยู่ใต้ถุนศาลาพอเห็นข้าพเจ้าก็ตรงมากราบเท้า
ข้าพเจ้า แล้วบอกว่า คุณน้าผมอยากเป็นคนดี
คุณน้าช่วยผม ด้วยในที่สุด ก็เป็นเจ้าภาพบวชให้เธอ





ข้าพเจ้ามานั่งคิดๆว่าถ้าอาหารหมดทีก็หาให้ที
มันจะเป็นเหมือนเบี้ยต่อไส้
เลยอยากจะตั้งกองทุนเพื่อ
อาหารพระเณรข! ึ้นมาสั กกอง
จะได้เป็นทุนสำรองต่อไป
วันนี้ข้าพเจ้าได้ให้พี่สาวไปเปิดบัญชีไว้และได้
กราบเรียนท่านพระอาจารย์
ท่านดีใจใหญ่และได้ซื้อ ข้าวสาร 50 ถุง
น้ำปลา 2ลัง
ขนมปัง 6ปีบ น้ำ
แดง 1 ลัง น้ำ มัน 1 ลัง น้ำตาล 10ถุง
เกลือ 10 ถุง มาม่า 4 กล่อง
ไว้ใช้ก่อนชั่วคร าว
จึงขอเรียนเชิญทุกท่าน
ผู้ใจบุญทั้งหลายมาช่วยกันก่อตั้งกองทุนในครั้งนี้ เพื่อสืบต่อ
อายุพระสงฆ์ สามเณร และ พระพุทธศาสนา









ท้ายสุดนี้
ขอกราบอารธนาบารมีพระพุทธเจ้า
ทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์
พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้งหลาย ขอให้ทุก
ท่านผู้เป็นกำลังใหญ่ในการสืบทอดอายุบวรพระพุทธสาสนา
จงมีความสุข สวัสดีตลอดตราบเท่า เข้าสู่
นิพพานเถิด สาธุ สาธุ สาธุ'
สิ่งของที่รับบริจาคสงเคราะห์
พระภิกษุสามเณร (081-940 8541 พระมหาแผน )
1. ข้าวสาร อาหารแห้ง เช่น กะปิ น้ำปลา ซอส เครื่อง แกง
เครื่องปรุงแต ่งรสอาหาร ผงซักฟอก สบู่ ยาสีฟัน เป็นต้น
2. อุปกรณ์ การศึกษา เช่น สมุด ปากกา ดินสอ ยางลบ
ไม้บรรทัด เป็นต้น
3. หนังสือเรียน นักธรรม ตรี โท เอก และสายสามัญ










* **โรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสายสามัญศึกษา**
สำนักสงฆ์ บ่อเงินบ่อทอง** **ต. หนองแหนอ.พนมสาร คาม จ.ฉะเชิงเทรา**
หมายเลขบัญชี** 203-0-06304-5**
ธ. กรุงไทย สาขา พนมสารคาม **
ชื่อบัญชี ร.ร. ปริยัติธรรมบ่อเงินบ่อทอง***
' อาตมาภาพ ขอบิณฑบาต เป็นอาหารแห้ง เช่น ข้าวสาร
เครื่องปรุงรสแกงต่างๆตลอดถึง ผ ัก ปลา หมู ไก่ เป็นต้น
>>>> เพราะเมื่อโรงเรียนย้ายที่ตั้งใหม่
ระยะการเดินทางไกลถ้าเป็นอาหารปรุง
เสร็จแล้ว จะไม่ทันฉันเพล
และอาหารแห้ง
สามารถเก็บไว้จัดภัตาหารเพลถวายภิกษุสามเณรในวันต่อ
ไปได้ เพราะสถานที่ ที่ย้ายโรงเรียนไป
เป็นทุ่งนาห่าง ไกลตลาด
ที่จะจัดซื้อภัตตาหารถวายมื้อเพลได้ในปัจุบัน มีพระภิกษุ
สามเณรกว่า 90รูป
โยมที่ถวายอาหารแห้งได้
มีโอกาสทำบุญกับ พระเณร เป็นจำนวนมาก





บุญกุศลใดที่เกิดจากข้าพเจ้าในการส่งเมล์นี้ ทุกนาที ทุกวินาที
ขอจงให้ข้าพเจ้าสว่างไสวด้วย ลาภยศ สรรเสริญ ปัญญาและบุญบารมี
อย่างท่วมท้น เจ้ากรรม นายเวร อโหสิกรรมให้ ชีวิตจะเจริญรุ่งเรือง


และขอยกบุญกุศลนี้แด่นายเวรที่มาเบียดเบียนข้าพเจ้า

วันจันทร์ที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2552
วันนี้ช่วงเช้าไปส่งยายไปโรงพยาบาลเพื่อซื้อยาให้ตาค่ะ กะเลยออกจากบ้านตั้งแต่ยังไม่เจ็ดโมงไปส่งยายเช้าๆหน่อยจะได้ไม่ต้องรอคิวนาน พอส่งยายที่โรงพยาบาลเรียบร้อยแล้วกะไปทำงานดิ ไปถึงที่ทำงานยังไม่เจ็ดโมงครึ่งเล้ย กะกัวดิ หุหุ ออฟฟิตอยู่ตั้งชั้นสามนิ ขึ้นไปกะมืดตึ๊ดตื๋อ กะเลยเปิดไฟ เปิดประตู เปิดแอร์ แหะๆๆ เปิดหน้าต่าง ไล่อากาศอับๆ ออกจากห้องซ๊าหน่อย (ไม่หรอกฟามจิงเปิดให้สว่างๆ เข้าไว้อ่ะ คิกๆๆๆๆ) พอสายหน่อยกะลงไปดูว่ามีผู้เข้าอบรมเดินทางมาถึงกันหรือยัง พอเก้าโมงก้อทำการเปิดหลักสูตร การตัดต่อวีดีโอด้วยโปรแกรมพรีเมียโปร ค่ะ เสร็จแล้วกะ เคลียร์หลักสูตรที่ผ่านมาเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว แระพอช่วงเที่ยงกะไปทานข้าวกับวิทยากร แล้นตอนบ่ายกะไปเรียนงานรับฟังนโยบายกับหัวหน้า (คนใหม่) เพื่อให้การทำงานเป็นไปในแนวทางเดียวกัน กว่าจะเรียบร้อยกะปาไปสี่โมงเน้
วันนี้ช่วงบ่ายแก่ๆ อากาศที่นี่ครึ้มมากๆ มีอากาศเหมือนมีหมอก หรือสายฝนง่ะ ลงมาขาวทั้งท้องฟ้า ถุงขับรถกลับบ้านกะมีทั้งลม ทั้งฝน แระ กะ ท้องฟ้ามืดมากๆ เลย ตามทางแยกที่ไม่มีไฟแดงจะมีตำรวจจราจร คอยโบกรถให้ คิดดูว่าช่วงสี่โมงเย็นท้องฟ้ามือขนาดไหน ขับรถมายังแทบมองไม่เห็นตำรวจจราจรเลยง่ะ
กะถึงบ้านแระกะอาบน้ำ รับประทานอาหารเย็น คิก เพราะมะ รับประทานอาหารเย็น ฮ่า ๆ กะกินข้าวนั่นแหละ มี่ทำฉู่ฉี่ปลาเนื้ออ่อน หย่อย มั่กๆ แระ กะตบท้ายด้วย ข้าวเหนียวมะม่วงอีกหนึ่งจาน อิ่มแปล้ ซิคับทั่น

วันนี้งด L กอฮอ ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เฮ้อ

วันอาทิตย์ที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2552
สองสามวันมานี่มะได้อัพบล็อกเลย ตั้งแต่วันพฤหัสเห็นจะได้มั้ง อืมม์ อาทิตย์ที่แล้วมีหลักสูตรที่สถาบันพัฒนาฝีมือแรงงานไง พอวันศุกร์ช่วงเช้ากะไปที่ทำงานแต่เช๊า ไปตั้งกะเจ็ดโมงแน่ะ ไปเตรียมงานสำหรับหลักสูตรที่จะขึ้นในวันพรุ่งนี้ค่ะ กะเป็นหลักสูตรการตัดต่อวีดีโอด้วยโปรแกรม Premier Pro ค่ะ หลักสูตรนี้ก็ใช้เวลาห้าวันจ้า
กลับมาเมื่อวันศุกร์กันดีกว่านะ วันศุกร์ช่วงเช้าหลังจากเตรียมงานสำหรับหลักสูตรต่อไปเรียบร้อยแล้วก็บึ่งรถไปที่สถาบันฯ เพื่อไปดูแลผู้เข้าอบรมต่อ ค่ะ ไปถึงก็กำลังจะพักรับประทานอาหารว่างกันพอดี แระกะมีผู้เข้าอบรมมาบอกว่าผู้เข้าอบรมจะพาวิทยากรไปเลี้ยงขอบคุณ ที่ร้านอาหาร ของกิ๋นบ้านเฮา ขอเชิญพี่ด้วยนะงับ กะพอเที่ยงแล้วก็พากันไปทานข้าวที่ร้านของกิ๋นบ้านเฮา ทานกันไปดื่มกันไป คุยกันไป แป๊บเดียว หกโมงเย็นแระ กะแยกย้ายกันกลับ ตะมีผู้เข้าอบรมติดลมชวนถุงอยู่ด้วย บอกจะขึ้นรถสามทุ่ม อยู่เป็นเพื่อนหน่อย เอ้า อยู่กะอยู่ นั่งอยู่ต่อ หมดวิสกี้ไปอีกขวดนึง สองทุ่มกว่าๆ นิดหน่อยกะแยกย้ายกันกลับ พอกลับถึงบ้านกะอาบน้ำแระนอนตื่นมาวันเสาร์ก้อเก้าโมงกว่าเกือบสิบโมงแล้น ตื่นมากะอาบน้ำซักผ้า กว่าจะเสร็จกะปาไปสองโมงกว่า นั่งเล่นเกมส์กับเด็กๆ จนมืดค่ำ ตีสองกว่าๆ ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ วันนี้ติดลมตื่นมากะเล่นกันต่อ เพิ่งจะพักแระมาอัพบล็อกนี่แหละค่ะ

ขอบคุณกรอบและแฟลชสวยๆจากบล็อคคุณกุ้งและคุณญามี่จ้า