Group Blog
 
All Blogs
 

บทนำ

ชีวิตคืออะไร ? เป็นคำถามที่ฉันเฝ้าถามตัวเองเสมอ ฉันนึกไม่ออกจริงๆ ว่าฉันเริ่มรู้สึกสงสัยขึ้นมาตั้งแต่เมือ่ใด แต่มีสิ่งที่แน่นอนก็คือ ตลอดเวลาที่ฉันยังหายใจอยู่นี้สิ่งต่างๆที่ผ่านเข้ามาให้ได้พบเจอ ก็ล้วนแล้วแต่ทำให้คำตอบที่ฉันมีค่อยๆปรับเปลี่ยนไปทีละนิด แล้วเธอล่ะ เคยถามคำถามนี้กับตัวเองบ้างไหม แล้วเธอทำอย่างไรเมื่อคำถามนี้ผ่านเข้ามา

ฉันไม่ได้มีหน้าที่ในการให้คำตอบ และฉันเองก็ไม่ได้คาดหวังว่าเธอเองจะมีคำตอบ

ไม่ว่าชีวิตจะคืออะไรก็ตาม ฉันคิดว่า ด้วยสภาพร่างกายที่ไม่ได้มีส่วนไหนบกพร่องหรือพิเศษจากคนปกติทั่วไป ด้วยการมีชีวิตอย่างปุถุชนธรรมดาที่ไม่ได้นำพาชีวิตตนเองไปในลู่ทางอันตราย หรือภาวะเสียง และสมมติว่าไม่มีสิ่งไม่คาดฝันใดๆมาทำให้ชีวิตฉันจบลง ฉันก็คงจะมีอายุยืนยาวอยู่ได้อย่างน้อยสัก 70 ปีกระมัง

สมมติว่าเธอเองก็มีอายุยืนยาวได้อย่างน้อย 70 ปี การดำรงอยู่ผ่านกาลเวลาที่ยืนยาวแบบนั้น เป็นเรื่องน่ายินดีใช่หรือไม่

เกิด แก่ เจ็บ ตาย เรื่องธรรมดาที่แต่ละชีวิตจะต้องพบเจอ หากระบุให้ชัดอีกนิด อาจจะเรียกว่า ความเปลี่ยนแปลงไม่จีรังของสรรพสิ่ง ทุกสิ่งที่อยู่ควบคู่ไปกับชีวิตล้วยแปรเปลี่ยน ไม่ว่าจะเป็นวัตถุรูปธรรมหรือสิ่งนามธรรม

ทั้งหมดที่ฉันกล่าวมา ก็เพื่อให้เธอได้มองเห็นถึง ความว่างเปล่า ความหน่าย และ ความทรมาน

สิ่งที่ฉันจะกล่าวถึงในลำดับต่อๆไป ก็คือการจาระไนให้เห็นถึง ช่วงเวลาต่างๆของชีวิต เหตุการณ์ทั่วๆไปที่แต่ละชีวิตต้องพบเจอ แง่มุมของกรอบความคิดที่ครอบชีวิตพวกเราอยู่ ฯลฯ แล้วมาดูกันสิว่า เราจะผ่านหรือปล่อยให้มันผ่านชีวิตของเราไปได้อย่างไร

พอเริ่มลงมือก่อร่างสร้างรูปให้ปรากฎออกมา ฉันชักจะไม่แน่ใจแล้วสิว่า กำลัง "สู้ชีวิต" เพราะฉันกำลังรู้สึก "ทนชีวิต" เสียมากกว่า จะอย่างไรก็เถอะ ลงมือทำ แล้วคอยดูต่อไปดีกว่า ว่า ทน หรือ สู้

- moody mind -

ในหมวด "สู้ชีวิต เวอร์ชั่น คนไม่อยากสู้"
ฉันจะเปิดรับ comment จากทุกคน โดยไม่สนว่าเป็นสมาชิกหรือไม่
แต่บางบทบางตอนอาจจะลืมเปิด หรือตั้งใจไม่เปิด ก็ล็อกอินเข้ามาจะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง




 

Create Date : 20 กันยายน 2552    
Last Update : 20 กันยายน 2552 11:40:52 น.
Counter : 222 Pageviews.  

เกริ่นกล่าว

เป็นเพียงคนคนนึงที่รู้สึกเหนื่อยหน่ายกับชีวิต

เป็นเพียงคนคนนึงที่ไม่รู้เป้าหมายในชีวิตของตนเอง

และนั่นเองทำให้อดคิดสงสัยไม่ได้ว่า จะมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร

รู้นะ ว่าชีวิตนั้น มีค่า สวยงาม และมหัศจรรย์

แต่ก็รู้เช่นกันด้วยว่า ชีวิตเป็นเพียงเศษธุลีแห่งกาลเวลา น่ารังเกียจ และว่างเปล่าไม่มีอะไร

เลยอยากปลดปล่อยจินตนาการของตนเองในแบบของคนที่ต้องทนมีชีวิตอยู่ ทั้งที่ไม่ได้อยากจะอยู่

หาเหตุผลให้ตนเองต่อไป เพื่อที่จะมีชีวิตไปวันๆ เพื่อให้รู้สึกว่าตนเองไม่ได้หายใจทิ้งเฉยๆผ่านกาลเวลา


ในแต่ละบทแต่ละตอนที่จะบรรจุไว้ใน "สู้ชีวิต เวอร์ชั่น คนไม่อยากสู้" นี้
คงยังไม่มีอะไรที่ตายตัวหรือเป็นความคิดที่สำเร็จแล้วเมื่อพิมพ์ออกมา
แต่ว่าทุกบททุกตอน จะได้รับการแก้ไขปรับปรุงอยู่เรื่อยๆ ตามแต่ความพอใจ
และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตามแต่กาลเวลาจะนำพาความคิดให้หมุนเวียนไป


ยังไม่รู้ว่าจะมีใครเข้ามาอ่านไหม แต่ทุกคำแนะนำ ทุกคอมเม้นท์
คงจะช่วยพัฒนาปรับปรุงความคิดของฉันให้ชัดเจนและเข้าใจได้ง่ายขึ้นสำหรับคนทั่วไป

ขอขอบคุณล่วงหน้า สำหรับทุกๆสายตาที่แวะเวียนผ่านมา สัมผัสความหม่นหมองแห่งโลกใบเล็กๆของฉัน

- moody mind -

ในหมวด "สู้ชีวิต เวอร์ชั่น คนไม่อยากสู้"
ฉันจะเปิดรับ comment จากทุกคน โดยไม่สนว่าเป็นสมาชิกหรือไม่
แต่บางบทบางตอนอาจจะลืมเปิด หรือตั้งใจไม่เปิด ก็ล็อกอินเข้ามาจะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง




 

Create Date : 20 กันยายน 2552    
Last Update : 20 กันยายน 2552 12:03:36 น.
Counter : 261 Pageviews.  


ปั้นน้ำเป็นน้ำ
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add ปั้นน้ำเป็นน้ำ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.