Group Blog All Blog
|
โฮมรูม : ความสุขง่ายๆ บนโรคหายาก อยู่ดีๆ ก็คิดเล่นๆ ขึ้นมาว่าเดือนตุลาคมนี่คงสมพงษ์กับดวงเราเป็นแน่ หลายเหตุการณ์สำคัญในชีวิตเกิดขึ้นในเดือนนี้ ตั้งแต่เมื่อ 17 ปีที่แล้วก็เป็นเดือนที่ฉันผ่าหลัง จากนั้นก็เดินไม่ได้อีกเลย แต่เดือนต.ค. ปีนี้พิเศษคูณ 2 มี 2 เหตุการณ์ที่ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเองในชีวิต แต่ก็เกิดขึ้นจริงๆ หลังจากวันที่ 16 ต.ค. ได้มีงานเปิดตัวหนังสือครั้งแรกในชีวิต เมื่อวันพุธที่ 22 ที่ผ่านมาก็ได้ออกทีวีครั้งแรกด้วยยย (และคงครั้งเดียว 55) ตื่นเต้นมากอ่ะ ยิ่งเป็นคนที่สกิลการเข้าสังคมต่ำ ก็ตื่นเต้นถึงขั้นตื่นตระหนก แต่ว่าเพราะเป็นการเจอทีมงานรายการ (พี่ผึ้งกับน้องเบส) ครั้งที่ 4 หลังจากที่ทั้งสองคนมาคุยกับแพรวที่บ้าน มาถ่ายสกู๊ปที่บ้าน และอีกครั้งที่งานหนังสือ ก็เลยโอเคขึ้นบ้าง ตอนไปกลับมีรถของทางสถานีมารับส่งด้วย แถมสถานที่ก็สวยและร่มรื่นมาก (ผมนี่...อึ้งไปเลย 55) ตอนแรกก็ไปรอในห้องรอ ชักตื่นอีกนิดๆ เพราะไม่เคยเจอพิธีกรมาก่อนเลย แถมเป็นรายการสดก็กลัวจะทำเขาเดดแอร์ทำรายการเขาเสียหายอะไรหรือเปล่า เริ่มนอยด์ทิงนองนอย ณ จุดนั้น อ้อ แล้วก็ต้องแต่งหน้าด้วย!!! เป็นการแต่งหน้าอย่างเป็นทางการครั้งแรก 55 ปกติแค่ใช้บีบีเองนิ เคยคิดมาตลอดว่าคงได้แต่งหน้าจริงจังโดยช่างผู้เชี่ยวชาญจากวัด ก็เป็นอันว่าไม่ใช่แล้ว อิอิ ฉันไปถึงประมาณบ่ายสาม รออยู่ 2 ช.ม. กว่ารายการจะเริ่ม แต่กลับรู้สึกไวมากเลย สักพักพี่ผึ้งก็มาบรีฟให้ฟังคร่าวๆ ในใจอยากให้พี่ผึ้งเป็นพิธีกรมากเลยเพราะเริ่มจะคุ้นเคยกับพี่เขาแล้ว แล้วก่อนเริ่มรายการพักนึง พิธีกรผู้ชายก็มาคุยด้วย แอร๊ยยย เจอดาราครั้งแรกในชีวิตเลย เหมือนเห็นเขามาตั้งแต่เด็กแต่ก็เหมือนเดิมกับที่เห็นในโทรทัศน์เลย พอใกล้ 5 โมงก็เคลื่อนย้ายไปในห้องส่ง ข้างในใหญ่มาก แต่มืดๆ มีไฟส่องไปที่เวที มีกล้องมีจอหลายตัวเลย ระหว่างรอถ่ายทอดก็ดูพิธีกรซ้อมคิวกัน พิธีกรผู้หญิงสวยมากเลยยย เสียงก็เพราะด้วย เอาจริงพอใกล้เวลากลับตื่นเต้นน้อยลงแล้ว เพราะคิดว่าเดี๋ยวก็จบน่ะ จะพยายามพูดจาให้รู้เรื่องที่สุด จนถึงเวลาถ่ายจริงที่คิดว่ายากว่าทำไม่ได้แหงๆ ก็กลับไม่ยากอย่างที่คิด เพราะพิธีกรพูดได้เป็นกันเองมากเลย แพรวก็เลยหายตื่นตระหนกไป เซอร์ไพรส์วันนั้นคือเจ้าป้า (วรรณวรรธน์) นักเขียนที่ชอบมาออกรายการด้วย กรี๊ดดด! ไม่รู้มาก่อนเลยอ่ะ จำได้ว่าเบส น้องนศ.ฝึกงานเคยอยากให้ฉันติดต่อเพื่อขอสัมภาษณ์เจ้าป้า สารภาพว่าฉันอู้เองแหละ ไม่อยากรบกวนใครอ่ะ คิดว่าเราก็ไม่ได้สำคัญขนาดนั้นอ่ะนะ แต่ทางรายการก็ติดต่อเจ้าป้าจนได้ เซอร์ไพรส์มากจริงๆ ทั้งที่ปกติฉันเป็นคนทำเซอร์ไพรส์พังทุกงาน ก็มีครั้งนี้ที่ไม่คาดคิดเลย ดีใจจนสมองขาวโพลนไปหมดอ่า >< หลังจบรายการวันนั้นก็ได้ถ่ายรูปกัน มีฉัน แม่ เจ้าป้า พี่ผึ้ง แล้วก็เบส เป็นทุกคนที่แพรวรักมากเลย มาดูรูปอีกครั้งก็ไม่อยากให้วันนั้นผ่านไปเลย ฉันเป็นคนเริ่มทักทายคนยาก แต่ถ้าใครเข้ามาพูดคุย มาเป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำแล้วกลับยากยิ่งกว่าที่จะปล่อยพวกเขาออกจากชีวิตไป และสำหรับสาวช่างจิ้นอย่างฉันก็อดไม่ได้ที่จะปลื้มพี่โปรดิวเซอร์อ่ะนะ แม้จะพบกันหลังรายการแค่แป๊บเดียวก็ตาม 5555 คืนนั้นกลับถึงบ้านประมาณทุ่มครึ่ง ไม่รู้คนที่ดูรายการจะได้อะไรไหม แต่แพรวได้ประสบการณ์ ความรัก และน้ำใจกลับมาเต็มหัวใจ มันยังคงพองโตจนถึงวันนี้ มั่นใจว่าความทรงจำจะติดตัวแพรวไปตลอดทั้งชีวิตอย่างแน่นอน <3
|
thezircon
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Friends Blog
Link |
|||||||||||||
