วันนี้เป็นอีกวันได้ทำตามฝันอย่างหนึ่ง หลังจากเป็นคนไข้ของรามาฯ มานาน ฉันก็อยากทำอะไรเล็กๆ น้อยๆ ตอบแทนได้บ้าง
ฉันเขียนหนังสือ 'SMA ไม่มีคำว่าเสียใจ แม้ในหยดน้ำตา' ด้วยเรื่องราวการใช้ชีวิตของผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงอย่างฉันเอง และเมื่อได้ตีพิมพ์ก็ได้ปรึกษากับพี่บก. เรื่องการนำรายได้ส่วนหนึ่งไปทำบุญตามความตั้งใจแต่แรกของฉัน โชคดีที่ฉันได้ร่วมงานกับพี่ๆ ที่ใจดี พวกเขาสนับสนุนความตั้งใจของฉันทุกทาง
หลังจากหนังสือวางแผง วันนี้พวกเราก็ได้นำหนังสือไปให้มูลนิธิรามาฯ ด้วยกัน เพื่อนำไปจำหน่ายหารายได้เข้ามูลนิธิ อาจไม่มากมายอะไร แต่ก็ดีใจที่เขารับด้วย แถมมีคุณหมอที่รักษาฉันมาเป็นตัวแทนรับมอบ รู้สึกดีมากๆ เลย
หมอแซวต่อหน้าธารกำนัลด้วยว่าแต่งหน้ามาใช่ไหม กร๊ากกก อายแทบมุดแผ่นดินหนี แค่โบ๊ะ BB เองอ่ะ แต่หมอคงชินกับหน้าตากระดำกระด่างของฉัน 5555 พอเถอะ เดี๋ยวบันทึกนี้จะกลายเป็นรีวิวครีมซะงั้น หุๆ
ขอบคุณทุกคนที่ทำให้มีวันนี้และมาในวันนี้ ขอบคุณตัวเองด้วยที่ยังมีชีวิตอยู่นะ ถ้ายังมีชีวิตก็อยากจะทำอะไรดีๆ ต่อไป <3
คุณแพรวคือ ผู้หญิงแกร่ง มากที่สุดคนหนึ่ง เท่าที่โลกเคยปรากฏ
เป้นกำลังใจให้ครับ
เรื่องราวของคุณแพรวเป้นแรงบันดาลให้ให้ผมมากมาย