|
|
มองต่างมุม : ความขัดแย้งทางสังคม ตอน 1
ไม่ใช่เวลาพูดถึง "สมานฉันท์"
Grenoble, May 2007
คนไทยนั้นโชคดีมาก โชคดีที่เราได้อยู่ในสังคมที่รักสงบ เรียบง่าย มีระเบียบประเพณีและวัฒนธรรมที่ดีงาม งดงาม
ว่ากันว่าคนไทยนั้นเอื้อเฟื้อ มีน้ำใจ อยู่ร่วมกันอย่างสันติ ทุกคนเปรียบเสมือนเป็นพี่เป็นน้องและเป็นมิตร
ว่ากันว่าคนไทยอัธยาศัยดี เป็นมิตรกับทุกคน ยิ้มเก่ง ยิ้มหวาน ยิ้มสวย ยิ้มสยามนั้นรู้จักไปทั่วโลก
ว่ากันว่าคนไทยนั้นเกรงอกเกรงใจเป็นที่หนึ่ง คนไทยสุภาพ อ่อนโยน อ่อนน้อม ผู้น้อยต้องเคารพ ต้องเกรงใจผู้ใหญ่
เหล่านี้ล้วนแสดงให้เห็นว่าสังคมไทย เป็นสังคมที่น่าอยู่มาก มากจริงๆ
ทว่าถึงตรงนี้ หลายคนคงแย้งทันทีว่า ไม่จริง บ้านเมืองเราไม่เป็นอย่างนั้นเลย
โดยเฉพาะเหตุการณ์ปัจจุบันยิ่งไม่ใช่ใหญ่เลย สังคมที่น่าอยู่ สังคมที่สันติ สังคมที่ทุกคนเป็นเพื่อนมิตร แทบจะไม่เหลือแล้วบนแผ่นดินไทย
ทุกๆอย่างที่กล่าวไปข้างต้น มันเป็นแค่ภาพความทรงจำดีๆ ของสังคมไทยในอดีตเท่านั้น
เหตุผลเพราะ ปัจจุบัน ปัญหาใหญ่ที่สุดที่ประเทศไทยกำลังเผชิญอยู่ ก็คือความขัดแย้งของคนในสังคมนั่นเอง
เช่นความขัดแย้งทางความคิดของกลุ่มคนในสังคม ทั้งในชนชั้นเดียวกันและ ระหว่างชนชั้นที่แตกต่าง
เช่นความขัดแย้งในวิถีชีวิตที่ไม่เหมือนกัน เช่นความขัดแย้งของปรัชยาการดำเนินชีวิตที่ต่างกัน
ที่สำคัญที่สุด แน่นอนครับ ความขัดแย้งทางการเมือง ซึ่งเป็นปัจจัยหลักที่ส่งผลให้เกิดความขัดแย้งในด้านอื่นๆ
โดยเฉพาะเกิดการแบ่งฝักแบ่งฝ่ายอย่างชัดเจนของคนในสังคม
ทั้งกลุ่มที่สนับสนุนอำนาจเก่า อำนาจเก่ากว่า อำนาจใหม่ กลุ่มพันธมิตรฯ กลุ่มทุนเก่า ทุนใหม่ และ กลุ่มเรียกร้องต่างๆ ฯลฯ
ดังนั้นจึงไม่แปลกเลยที่ รัฐบาลปัจจุบันจะชูนโยบายหลัก อาจเรียกได้ว่าเป็นวาระแห่งชาติเลยทีเดียว นั่นคือ "การสมานฉันท์"เพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าว
วันนี้ทุกคนต้องสมานฉัน คนไทยต้องสมานฉันกัน เอะอะอะไร เกิดเรื่องอะไร วุ่นวายแค่ไหนใครทะเลาะกับใคร แค่ท่องคาถา "สมานฉันท์" ทุกอย่างจบ ใครไม่สมานฉันท์ คนนั้นผิด คนนั้นสร้างความแตกแยก
ประเด็นคือ "การสมานฉันท์" มันคืออะไร? ผมก็ไม่รู้ความหมาย"สมานฉันท์"ในความหมายจริงๆที่รัฐบาลต้องการสื่อนะ
ไม่รู้เพราะผมหัวไม่ดีเข้าใจยากเอง เพราะรัฐฯสื่อสารไม่ดี เพราะรัฐไม่อยากสื่อ ไม่รู้จะสื่อยังงัย หรือเพียงเพราะเห็นคำว่า "สมานฉันท์" นี้มันดูดี เลยบอกอย่างนั้น อันนี้เราก็ไม่อาจรู้ได้
จะว่า"สมานฉันท์" คือการหันหน้าเข้าหากันแล้วบอกเรามาสมานฉันกันนะ เลิกทะเลาะกันนะ เรื่องบาดหมางที่แล้วมาลืมไปให้หมด มันก็ดูจะง่ายเกินไป ฝ่ายที่คิดว่าตนเคยถูกเอาเปรียบเห็นท่าจะไม่ยอม
จะว่าคือการหาแนวทางให้ทุกคนมีความเห็นตรงกัน ให้คิดไปในทางเดียวกัน คิดทุกอย่างเหมือนกันหมด อันนี้ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะโดยธรรมชาติแล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่คนเราจะคิดเหมือนกัน เห็นตรงกันไปหมดทุกอย่าง
หรือว่าคือการสมานฉันท์แบบเอาปืนมาจ่อที่หัว แล้วบอกพวกคุณต้องสมานฉันท์กันนะ ...ให้ตาย วิธีนี้ไม่เรียกสมานฉันท์แน่นอน
แล้วสรุปมันคืออะไร มันมีวิธีการอย่างไร ไอ้ที่ว่า สมานฉันท์ มันจะสมานฉันท์กันได้อย่างไร ด้วยวิธีการแบบไหน.....ผมนึกไม่ออกจริงๆ ....
เรื่องของเรื่องคือเรากำลังเข้าใจเข้าใจผิดนะ ผมว่าเรายอมรับดีกว่าว่า "การสมานฉันท์" มันไม่ใช่วิธีการแก้ไข มันไม่ใช่การหาทางออกของความขัดแย้ง
แต่ สมานฉันท์ มันคือผลลัพธ์ จากการแก้ไขความขัดแย้ง
แน่นอนครับ "การสมานฉันท์"เป็นสิ่งที่ดี มันคือสิ่งที่เราอยากให้เกิดขึ้นในสังคม ผมก็อยากให้เกิดขึ้น
ง่ายๆนะ คือเราจะสมานฉันท์กันได้ เราต้องแก้ไขความขัดแย้งให้ได้ ถูกมั้ย
เพราฉะนั้น ปัญหา"ความขัดแย้ง" ต้องผ่าน"วิธีการแก้ไข" แล้วถึงได้ "สมานฉันท์" อันนี้ชัดที่สุด
จะเห็นว่าวิธีการการแก้ไขความขัดแย้ง ไม่เกี่ยวกับ "สมานฉันท์"เลย ขอร้องว่าเลิกพูดถึงดีกว่านะ ไอ้"สมานฉันท์"น่ะ เพลาๆลงหน่อยก็ยังดี เอาไว้พูดตอนที่แก้ไขความขัดแย้งสำเร็จแล้ว ดูจะน่าชื่นชมมากกว่าหลายเท่า
ผมหล่ะคนนึง ที่จะร้อง "สมานฉันท์" วันละสามครั้งหลังอาหารเลย ถ้ามันเกิดขึ้นจริงๆในสังคม
แต่ตอนนี้ เวลานี้ สถานการแบบนี้ เอาเวลามาช่วยกันหาวิธี หาแนวทางแก้ไขความขัดแย้งกันดีกว่า
ไม่ใช่ว่า พอเกิดปัญหา พอมีเรื่องความขัดแย้งเกิดขึ้น แล้วทุกคนท่องคาถา "สมานฉัน"มันจะจบ อันนี้ไม่ใช่
เอาเป็นว่าเมื่อแก้ไขได้แล้ว สมานฉันท์เกิดขึ้นแล้ว เราค่อยมาร่วมฉลองด้วยกัน อันนี้แฮบปี้สุด.... (อ่านต่อ part 2)
นักเรียน (บ้าน) นอก
19.11.2016 : ย้ายหมวดหมู่ ไม่ได้แก้เนื้อหา
| Create Date : 27 พฤษภาคม 2550 |
| Last Update : 19 พฤศจิกายน 2559 23:42:55 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 214 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ลุงกล้วย  วันที่: 28 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:22:32 น. |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แต่ต้องอ่านให้จบก่อน
ถึงจะรู้ว่าเห็นด้วยจริงๆ มากน้อยแค่ไหน
รออ่านภาค 2 นะครับ