ทะเล
คือดอกไม้..ในหัวใจ
ดอกหญ้า...
ลมพัดพลิ้วปลิวใบไหวระลอกลมแกล้งหยอกดอกหญ้าให้พาฝันลมเริงร่ายิ้มทักรับตะวันลมรับขวัญท้องทุ่งรุ่งทิวา เพียงลมแล้งแกล้งเย้ากระเซ้าแหย่ดอกหญ้าแลลงลู่กับภูผาร่ายระบำเริงรื่นชื่นชีวาอนิจจาหญ้าค่าต่ำคนย่ำยืน โดนเหยียบแล้วเหยียบเล่าเขาไม่สนเจ้าดั้นด้นลุกขึ้นใหม่แม้กายฝืนแต่จิตใจเจ้าแกร่งเพิ่มแรงคืนเจ้าก็ฟื้นระบำต่อล้อสายลม เขาดูถูกดูแคลนมิแหนงหน่ายเขาทำร้ายเจ้านักทุกข์ทับถมแต่เจ้าสู้อยู่ได้ด้วยสายลมพร่างพรายพรมห่มหญ้ามาพักใจ ในเมื่อหญ้ายังยิ้มรับกับความทุกข์หญ้าช่วยปลุกพลังใจให้สดใสเมื่อล้มแล้วยังมีหวังหลังเส้นชัยลุกขึ้นใหม่อย่าท้อ...รอเวลาเครดิตภาพจาก คุณ rungsira เสรีชน.คอม
ปฐมบท