พักผ่อนหย่อนใจ สะบายๆสไตล์ tankiya"
Group Blog
Happy Room
ฮา ฮา ฮา HAHAHA 555 พ่อใครหว่า
ทุกข์หนอ ทนหนอ
ไดอารีเล่มชุดเล็ก
ไดอารีเล่มผู้ปกครอง
ไดอารี่เล่มดา
ไดอารี่ถึง..(ขอบคุณน้ำใจ)
พ่อ กับเส้นเลือดฝอยในสมองแตก
สำคัญ.กำลังใจ และ นินทาสาวโสด
ดูแลรักษาพ่อ...ที่บ้าน
สุขภาพของฉัน+ลิ้มรสยาจีน
ห้องปก
พ่อและแม่ป่วยยามชรา
ฝ่าน้ำท่วมไปด้วยกัน
พ่อ โรงพยาบาลครั้งที่สอง 2012 ถุงลมโป่งพอง
สวัสดี...มะเส็งน้อย
สวนครัวของฉัน
ผักหวานป่า
All Blogs
เมื่อทั้งพ่อทั้งแม่เข้าโรงพยาบาล
เมื่อแม่เข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง ตามด้วยพ่อ
10-17 กันยา ถึงคราวพาแม่ไปโรงหมอ
ทุกวันคือวันแม่...และ...วันพ่อ
03-11 กรกฏาคม 2511
ของใช้รึว่าของเล่นของพ่อ
21-29 เมษ. 2554
9-16 มีค. 2554 หนึ่งวัน...สามฤดู
9-16 กพ. 54 อากาศเย็นไม่เลิก
12-19 มค 2554 สวัสดีปีใหม่พร้อมลมหนาวยะเยือก
ธันวา...กับน้ำพริกมะกอกที่พ่อเก็บให้ลูกๆ ได้กิน
10-17 พฤศจิกายน สัมผัสไอหนาวพร้อมปลอกหมอนอุ่นๆ
6-13 ตุลาคม เย็บที่นอนสุขภาพ
9-15 กันยายน 2553 เย็บเบาะรองนั่ง(ขนมปัง)ให้พ่อ
10-16 สิงหาคม 2553 มีถุงมือวิเศษเย็บเองมาฝาก
12-19 กค 2553 เตาะแตะ เตาะแตะ เตาะแตะ
ย่างเข้าสู่เดือนที่ห้ากับการพัฒนาการของพ่อ
รักและทะนุถนอมสุดหัวใจ
ด้วยรักและ..ทุลัก ทุเล
กลับบ้านจ๊ะพ่อ
9-16 มีค. 2554 หนึ่งวัน...สามฤดู
9-12 มีค. 2554
ไปหาพ่ออีก
แต่กว่าจะจัดการธุระที่เชียงใหม่เสร็จก็บ่ายแก่ๆ แล้ว
และก็ไปหาพ่อนกเช้าวันที่ 10
พ่อนกยิ้มมมมหวาน
(ด้วยฟันซี่เดียว ..ที่มีอยู่)
....ขี้ย้ามาแล้ว
พี่ๆ บอกว่าเวลาเครื่องบิน
บินผ่านหลังคาบ้าน
พ่อจะบอกว่า
"ขี้ย้ามาหาป้อแล้ว"(ไม่บ่อยที่เครื่องบินจะบินผ่านเส้นทางนี้
คงแล้วแต่ทิศทางลมในแต่ละช่วงเวลา)
ขี้ย้ามาแล้ว...แค่นั้น...
พ่อก็ดูทีวีต่อ...
ฉันหอมแก้มพ่อฟอดๆ
(ตอนที่พ่อยังแข็งแรงอยู่..เคยซะเมื่อไหร่)
พ่อก็โวยว่า "ป้อแหล๋วแล่ว
ป้อแหล๋วแล่ว (แหลกแล้ว)"
เรื่องกอดพ่อ หอมพ่อ
ไม่เคยเกิดขึ้น มีแต่พี่สาวคนที่4เท่านั้น
ที่กอดพ่อแม่ หอมพ่อแม่ไม่เคอะเขิน
ส่วนฉันนานที ได้แค่กอด
หลังจากพ่อไม่สะบาย เป็นเด็ก
มีพี่สาวคนเดิม มีฉัน และหลานอ้วน
ที่ทั้งกอดและหอมแก้ม
เวลากลับเข้ามาในห้องพ่อ
ก็จะหอมแก้มพ่อฟอดนึง
เป็นกิจวัตรประจำชั่วโมง ไปแล้ว
(พี่สาวอีกคน กอดอย่างเดียวแต่หอมไม่เป็น
)
มาครั้งนี้
วันแรกๆ ร้อนจัด พอบ่ายเริ่มมีฝน
แต่แค่เปาะแปะ เปาะแปะ
อากาศเย็นสะบาย ไม่ถึงกับหนาว
พอคืนวันพฤหัส แวะไปซื้อโรลฮอกไกโดไปฝากพ่อนกและแม่นก
และประมาณเที่ยงวันศุกร์
(11 มีค. มีข่าวด่วนแผ่นดินไหวและสึนามิญี่ปุ่น)
เห็นภาพแล้ว..
ทั้งที่รู้ว่าเป็นของจริงแต่มันเหมือนยิ่งกว่าฉากหนังฮอลลีวูด
เหมือนคราว 9/11 ที่ภาพแต่ละภาพรู้สึกเศร้า
เย็นวันนั้นจากแพลนเดิมที่ไปทานอาหารญี่ปุ่น ..
ก็ไป - - - - - แต่ลูกค้าบางตา
ซุปเปอร์มาร์เก็ตที่มีลูกค้าต่างชาติเดิน ก็หง๋อย
ความตั้งใจเดิม
ที่จะซื้อ roll ฮอกไกโด 10 แพคและแบ่งให้ทางบ้านครึ่งหนึ่ง
ทำได้ก็เพียงหยิบมาแค่ 5 แพค
กลับมาที่พ่อนก
หนนี้พ่อนกทานข้าวน้อยลง
ไม่รู้เป็นเพราะกายภาพมากไปหรือเปล่า
ความตั้งใจของหลานอ้วนล้นไปหน่อย
แต่แขน ขาพ่อจากที่ลีบเล็ก เริ่มมีกล้ามเนื้อขา
มีแรงต้าน
สงสารพ่อ
ที่ยังคงต้องนั่งรถเข็น และนอนบนเตียง
พ่อก็ยังอัมพาตซึกซ้าย
นานๆ ทีพ่อจะเคลื่อนไหวมือหรือขาซ้าย
แต่ในใจบอกตัวเองว่า...ห้ามบอกว่าสงสารเด็ดขาด
เราทุกคนต้องเข้มแข็ง
พ่อนกผ่านช่วงวิกฤติมาปีเต็มๆแล้ว
หนึ่งวันก่อนกลับกทม.
คุยเล่นกับพ่อ
รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง
พ่อยิ้ม
พ่อร้องเพลงคลอตามทีวี
...สดุดี มหาราขา...
บางทีก็แหย่พ่อ
A : ป้อ เจ้าเป็นไผ
ป้อ : เฮา ก็เป็นเฮานั่นแหละ
รักพ่อนกจัง
Create Date : 25 มีนาคม 2554
Last Update : 25 มีนาคม 2554 22:38:27 น.
0 comments
Counter : 306 Pageviews.
Share
Tweet
tankiya
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
tankiya
สหายนก
lozocat
Webmaster - BlogGang
[Add tankiya's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.