Bloggang.com : tankiya - แม่เข้ารักษาตัวรพ. ตามด้วยพ่อ

พักผ่อนหย่อนใจ สะบายๆสไตล์ tankiya"

Group Blog

All Blogs

แม่เข้ารักษาตัวรพ. ตามด้วยพ่อ

26 กันยา
แม่เข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง

ครั้งแรกวันเสาร์ที่ 10 กันยา
คือวันแรกที่กลับไปเยี่ยมพ่อแม่

วันนี้แปลกที่ลงเครื่องปุ๊ป
พาพ่อไปตรวจเช็คประจำเดือนกับคุณหมอ
และพวกเราแยกย้ายกันไปซื้อซื้อของในห้าง
รีบกลับบ้าน ทานน้ำพริกตัวอ่อนของต่อ
เสร็จแล้วกะจะไปพรวนดิน ถอนหญ้าผักสวนครัว
แม่เกิดอาการตัวสั่นเทา

ต้องรีบพาแม่ไปโรงพยาบาล

ในตัวอำเภอใกล้สุด
แม่หนาวตัวสั่น หมอวินิจฉัยว่าแม่ปอดบวม
(แม่ทานข้าวได้น้อยมาก)
ให้พักในโรงพยาบาลดูอาการ 4 คืน แม่กลับบ้านวันพุธ

หมอนัดดูอาการอีกครั้งพุธที่ 21 กันยา
หมอแจ้งว่าอาการปกติ ไม่น่าห่วง
แต่ลูกๆ ห่วงแม่ที่ว่าทานข้าวน้อยมาก

ที่บ้าน: แม่อ่อนแอมาก น้ำหนักประมาณ 30 กิโล
พี่ฟ้องว่าแม่ดื้อ ไม่ค่อยทานข้าว
ต้องคอยป้อนและบังคับนิดๆ

แม่ถ่ายเหลวดำ ผลจากตัวยา

ครั้งที่สองวันจันทร์ที่ 26 กันยา
(วันที่ตลาดหุ้นไทยแดงทั่วกระดาน-90 จุด
ตกเกือบสิบเปอร์เซ็นต์ล้ำหน้าประเทศเพื่อนบ้านย่านเอเชีย
แถมระบบผิดพลาดทางเทคนิค -ที่เจ้าหน้าที่ ตลท อ้าง
แต่รายย่อยข้องใจ!!!
อาการหุ้นหนักน้องๆ ไอซียูอีก)ฮัลโหล ฮัลโหล บันทึกเล่าเรื่องของแม่ ไม่ใช่หุ้น!!!!!
ช่วงบ่าย พี่บอกว่าแม่ถ่ายเป็นเลือด
พวกเราก็กังวลว่าอาการแม่น่าเป็นห่วง
แต่ก็รู้ๆกันว่าแม่เป็นริดสีดวงมาก่อน
ก็เลยสันนิษฐานงูๆปลาๆ
ค่ำๆ เลือดก็ยังไหลอยู่บ้าง

ไม่ได้การ ขืนทิ้งไว้
เลือดแม่หมดตัว
แต่คนบ้านเราไม่พอ
ที่ไม่พอเพราะต้องมี 2 คนประกบพ่อ
ต้องแยกกันดูแล
พี่สาวคนที่สี่ขับรถพาแม่ไปโรงพยาบาล
หมอให้พักดูอาการ
ผ่านขั้นตอนการเช็คร่างกาย เอ็กซเรย์ ตรวจเลือด
ตามขั้นตอนแพทย์
ทราบว่ากระเพาะแม่มีแผล
พี่สาวคอยดูแลทั้งคืน

โทรให้หลานมารับไม้ต่อเช้าวันอังคาร
เพราะสุขภาพพี่สาวก็ไม่แข็งแรง

ส่วนพ่อ
เกิดอาการหอบ มีเสลด ไอ เสียงหายใจวี้ วี้
ก็เลยตกลงพาพ่อไปที่โรงพยาบาลเดียวกับแม่
ตั้งใจขอหมอให้ยาหรือดมออกซิเจน
เพื่อให้หายใจคล่องขึ้น- แล้วก็กลับบ้าน

แต่คุณหมออยากดูอาการพ่อ
ก็เป็นที่มาว่าพ่อเข้าพักห้องนอนผู้ป่วยชาย
แม่เข้าพักห้องนอนผู้ป่วยหญิง

การดูแลแม่ถือว่าน่าห่วงสุดๆ
(วันเดียวหมดผ้าอ้อมผู้ใหญ่ไปแพคใหญ่ 20 กว่าชิ้น)
ชั่วโมงละชิ้น เพื่อสังเกตเลือด

แต่ของพ่อนี่อลหม่านกว่า
เพราะพ่อคือหนูน้อยจำไม???? ภาคชรา

นาทีนี้รู้ตัวเป็นผู้ใหญ่ นาทีต่อไปเป็นเด็ก
กลางวันเป็นกลางคืน กลางคืนเป็นกลางวัน

แถมติดลูกอีกต่างหาก
ให้ข้อมูลความอลหม่าน

ของพ่อแก่หมอแล้ว
และขอห้องนอนพิเศษแล้ว
แต่ความจำเป็นของเจ้าหน้าที่ในการดูแลมีน้ำหนักกว่า
คือผู้ป่วยต้องอยู่ในสายตาของเจ้าหน้าที่
เราเองก็พอใจในการทำงานของเจ้าหน้าที่
ที่มาตรวจ ดูแลอาการบ่อยๆ

เทียบกับการไปอยู่โรงพยาบาลเอกชนแพงๆแล้ว
และอย่าผูกติดกับคำว่า"โรงพยาบาลรัฐ"
ที่นี่ไม่เลว ติดภูเขาเล็กๆ
ให้อารมณ์รีสอร์ตหน่อยๆ
ถึงไม่สะดวกสะบายเท่า
และเครื่องมือการแพทย์พร้อมเท่า

ทั้งนี้ทั้งนั้นขึ้นอยู่กับการวินิจฉัยของหมอ

นับเวลาอีกเกือบๆสองสัปดาห์
ถึงจะได้ไปเยี่ยม
(อยากเขกกระโหลกตัวเองที่มือไว-ใจด่วน
จองตั่วโปรโมชั่นล่วงหน้าไว้ 6 ใบ
เพราะมี choice สายการบินให้เลือกจำกัด
โดยเฉพาะสนามบินใกล้บ้านแถมปลายๆปี
มีงานใหญ่รอนักท่องเทียวอีก)

ฮักป้อ ฮักแม่ ที่สุด
ฮักหนูน้อยมัฟฟี่โตย

center>

อาการแม่
เราขอย้ายแม่ไปห้องพิเศษเดี่ยว
ย้ายไปได้3-4 ชั่วโมง.
จนท.ให้แม่ย้ายกลับไปอยู่ห้องพักผู้ป่วยรวมอีกครั้ง
เพราะอาการแม่ไม่น่าไว้วางใจ
จำเป็นต้องอยู่ใกล้พยาบาล

พี่สาวอยู่เฝ้าแม่
ยายหลานอ้วนอยู่กับพ่อ/ เพียงแค่ห้องเจ้าหน้าที่คั่นกลาง
มองทะลุกระจกเห็นซึ่งกัน
แต่ของพ่อต้องคอยประกบตลอดเวลา

2คืนผ่านพ้นไป
แม่ได้รับอนุญาติไปห้องพักเดี่ยวก็สะดวกสำหรับแม่
สะดวกสำหรับคนดูแลด้านห้องน้ำห้องท่า

วันศุกร์
เป็นวันที่พระเจ้าทดสอบพวกเราอีกหน
ก่อนหน้านี้
คุณหมออนุญาติให้พ่อกลับบ้านได้
(และหลานสาวต้องลงมาสอบที่กทม_
เป็นวันเดียวกับที่น้ำท่วมเชียงใหม่
และเส้นทางจะไปสนามบินก็ท่วม_ก็ต้องเดินทางด้วยรถทัวร์โดยสาร)
วันศุกร์ ก่อนที่พ่อจะกลับ
คุณหมอได้เช็คอาการพ่ออีกครั้ง
ปรากฏว่าอาการพ่อไม่น่าไว้วางใจ
รพ.เครื่องมือไม่พร้อมต้องส่งตัวไปรักษาต่อที่เชียงใหม่
รพ. ส่วนใหญ่คนไข้เต็มเพราะน้ำท่วมทั่วตัวเมือง
ต้องเคลื่อนย้ายผู้ป่วย
ที่ค้างตามบ้านเรือนไปรพ.
โชคดีที่ประสานได้รพ. แมคคอมมิค

โกลาหลพอสมควร
พ่อส่งตัวไปรพ. มีพี่นวลไปเป็นเพื่อน
พ่อถูกส่งเข้าห้องซีซียูรอดูอาการ
ให้ญาติเยี่ยมเป็นเวลาเท่านั้น
พี่คนที่สี่ขับรถไปรับพี่นวลกลับมาดูแม่ที่รพ.ต่อ
แล้วย้อนไปเชียงใหม่ไปรับหลานชายที่สนามบิน
เพื่อมาช่วยดูแลพ่อ.... น้ำลดพอดี
แล้วยัยอ้วน... ช้าไปต๋อย..นั่งรถทัวร์ไปสอบ

เย็นวันศุกร์
เพื่อนยัยหมูอ้วนมารับยัยหมูอ้วนที่รพ.ไปส่งท่ารถขนส่ง
ส่วนพี่สาวก็บึ่งรถไปสนามบินซึ่งดีเลย์
เนื่องจากฝนตกหนัก
กว่าจะมาถึงราวสามทุ่ม
เลยเวลาเยี่ยมพ่อ
กว่าจะกลับถึงบ้านราวห้าทุ่ม

ทุกคนตื่นเช้า
พี่และหลานชายไปเยี่ยมแม่
ปรากฏว่าคุณหมออนุญาติให้แม่กลับบ้านได้
ก็ขับรถพาแม่กลับบ้าน
กว่าจะเสร็จสิ้นก็กินเวลาหลังเที่ยง
พี่และหลานก็ห้อรถไปที่แมคคอมิกทันที

ซึ่งเช้าวันนั้น
เราโทรสอบถามอาการพ่อจากเจ้าหน้าที่
ได้ความว่าพ่ออาการดีขึ้นแต่ดูสับสน พูดคนเดียว
เช็คอาการเบื้องต้นไม่มีอะไร
กังวลแต่อาการสับสน
เราก็บอกว่านั่นเป็นอาการปกติของพ่อ
เจ้าหน้าที่ก็โล่งใจ...และดีใจที่เราโทรมา
และบอกลักษณะอาการของพ่อ

หมอให้พ่อนอนในห้องซีซียูอีกหนึ่งคืน(รวมสองคืน)
หมอบอกว่าพ่อกลับบ้านได้แล้ว
แต่การเต้นหัวใจของพ่อผิดปกตินิดนึง
เราก็เลยตัดสินใจให้พ่ออยู่ต่อ
เพื่อให้แน่ใจในอาการ
จากนั้นก็ย้ายไปอยู่ห้องผู้ป่วยธรรมดา

และย้ายกลับบ้าน
แต่...พ่อฉี่ไม่ออก(หลายชั่วโมงแล้ว)
ก็เลยอุ้มพ่อไปโรงพยาบาล
เจ้าหน้าที่ก็ต่อท่อปัสสาวะให้
แล้วกลับบ้าน

หลานสาวกลับลำพูนเช้าอังคาร
และหลานชายก็กลับกรุงเทพเช้าพฤหัส

หลานสาวสอบผ่านการดูแลคุณตาคุณยายตั้งนานแล้ว
ไม่งั้นพ่อไม่ติด คอยมองหายัยอ้วนตลอดเวลา
ส่วนหลานชาย...ผิดคาด
ดูแลคุณปู่ดีมาก...
ไม่มีทีท่ารังเกียจ แถมอุ้มคุณปู่อาบน้ำ
ป้อนข้าว ดูแลจนถึงตีสี่ทุกคืน

Create Date : 09 ตุลาคม 2554

Last Update : 9 ตุลาคม 2554 17:36:06 น.

0 comments

Counter : 320 Pageviews.