ทางเส้นเก่าของลุงลุ
ไปทำงาน..เดินท่อมๆ ในป่าในเขา มา 2 วัน ไปในเส้นทางที่คนเขาไม่ใช้เป็นเส้นทางประจำ
ก็ได้รสชาดชีวิตเก่าๆ คืนมาบ้าง ..แล้วก็ได้สำเนียกว่า วันนี้เราไม่ใช่หนุ่มละอ่อน ว่องไว
แข็งแรงเหมือนครั้งกระโน้น
...ทางเดินก็ใช่ว่าจะลำบากยากเย็นอะไรนัก ก็มีเดิน ปีนป่ายบ้าง มุดๆ รอดๆ บ้าง
ประมาณว่าเส้นทางเที่ยวน้ำตกก็พอได้
...ตรงไหนที่เป็นทางที่มีคนเดินผ่านประจำ ก็จะเรียบ ไม่มีหิน ไม่มีไม้เล็ก ไม้น้อย
ขวางทางให้สะดุด ตรงไหนไม่เคยมีคนเดินก็ต้องระวังเพิ่มขึ้นหน่อย แล้วก็ต้องใช้เวลา
มากขึ้น ..แบบนี้แหละพาลให้นึกถึงลุงแก่ๆ คนหนึ่ง ที่อยากเล่าให้ฟัง

ลุงบรรลุ เป็นทนายความที่แก่ที่สุดเท่าที่เคยพบ ฉันเรียกแกว่า"ลุงลุ" ยามที่แก
อารมณ์ดี แกจะชวนคุย เล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ให้ฟัง ลุงลุจบนิติศาสตร์จากธรรมศาสตร์
สมัยที่ยังเป็นมหาวิทยาลัยเปิด ..เก่าแก่มากเลยนะนั่น ฉันยังไม่เกิดเลย
วันหนึ่งลุงลุ เข้ามานั่งใกล้ๆ มีกลิ่นเหล้านิดหน่อยอารมณ์แบบนี้แหละที่แกมักจะ
ชอบเล่าเรื่อง ลุงลุจะรู้จักชื่อฉันหรือเปล่า ฉันไม่แน่ใจ ลุงลุมักจะเรียกฉันว่า "นี่"
แรกๆก็ งงๆ แล้วในที่สุดฉันก็ได้รับรู้ว่า "นี่"ของลุงลุหมายถึงตัวฉัน
"นี่ ชอบเดินทางเก่าหรือทางใหม่" ลุงลุถามแล้วมองหน้ารอคำตอบ
"ทางใหม่สิ เรื่องอะไรเดินทางเก่า" ฉันตอบ ขณะที่สมองนึกถึงภาพถนนกว้าง
ลุงลุส่ายหน้าน้อยๆ จ้องลึกเข้ามาในตาของฉัน
"เจอกิ่งไม้ขวางทางจะทำยังไง" ลุงลุถามอีก
"ตัดมันทิ้งไป" ฉันตอบโดยไม่ต้องคิดอะไร
"เจอโคก เจอเนินล่ะ" ลุงลุถามต่อ
"ก็ไม่เห็นจะยากอะไร" ฉันตอบด้วยสมองที่ว่างเปล่า
"เจอหนาม เจอกรวด ล่ะ" ลุงลุเพิ่มอุปสรรคเข้าใปบนทางเรื่อยๆ
"เอาไม้เขี่ยออกสิ ใส่รองเท้าจะกลัวอะไร" ฉันเริ่มไม่สนุกกับคำถามของลุงลุแล้ว

...ลุงลุมองหน้าฉันครู่หนึ่ง "นี่ ทางเก่ามันไม่มีหนาม ไม่มีกรวดตำเท้า
ทางมันเรียบเดินง่าย" ลุงลุพูด แล้วยิ้มอย่างผู้กำชัยชนะ ส่วนฉันยังไม่เข้าใจเรื่องที่แกพูด
"นี่ เวลาเดินน่ะเดินไปไหน เดินไปให้ถึงที่หมายใช่ไหม" ลุงลุถามเองตอบเองเสร็จ
"ทางไหม่รู้ได้ไงว่า มันจะพาไปถึง"
"พาไปตกน้ำ ตกเหว จะทำไง"
"แค่เดินไปให้ถึงที่หมาย ต้องตัดต้นไม้ ต้องมานั่งเก็บหินก่อนหรือ"
ลุงลุพูดเหมือนพยายามเกลี้ยกล่อม
ฉันไม่ตอบอะไรอีก ลุงลุนั่งเงียบๆอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะลุกเดินไปโดยไม่พูดจา
ฉันรู้สึกโล่งหู สบายใจ

...อีกหลายเดือนหลังจากนั้น ลุงลุเข้านอนแล้วไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย
อายุ ฉันเพิ่มขึ้นจากวันนั้นอีกหลายปี กว่าที่ฉันจะเข้าใจเรื่องที่ลุงลุคุยกับฉัน
...บางทีเรื่องที่ลุงลุอยากสอนฉัน ไม่ใช่เรื่องทางเดิน
แต่เป็นเรื่องเดินทางชีวิต

...บางทีลุงลุอาจจะอยากบอกว่า กิ่งไม้ กรวดหนาม โคกเนิน
ที่เป็นอุปสรรคขวางทางนั่น เดินอ้อมมัน หรือเดินข้ามมันไป
อาจเสียแรง เสียเวลาน้อยกว่าไปถากถางทำลายมัน ..ยังมีอะไรอีก
ไม๊นะ ที่ลุงลุอยากบอก

...ลุงลุเป็นทนายความ คงต้องพบเห็นเรื่องราวของผู้คน
มามากมาย บางทีเรื่องที่ลุงลุพูดคุยกับฉัน นั้น
อาจเป็นผลึกจากประสบการณ์ตลอด 70 ปี ของแก

...บางครั้งประสบการณ์ มันก็คล้ายป้ายบอกทางบนถนน
มันน่าจะดีสำหรับผู้มาใหม่.. ผู้ไม่คุ้นเคย..



Create Date : 10 สิงหาคม 2551
Last Update : 10 พฤษภาคม 2555 12:44:01 น.
Counter : 315 Pageviews.

2 comments
  
ประสบการโชกโชน
โดย: boyblackcat วันที่: 10 สิงหาคม 2551 เวลา:10:56:22 น.
  
...
ทางสายใหม่อาจนำมาซึ่งสิ่งใหม่ๆ
โดย: นางพิมพิลาไลย วันที่: 14 สิงหาคม 2551 เวลา:15:49:59 น.

รัชชล
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






"เคารพและให้เกียรติเขา
แล้วเจ้าจะได้มันกลับมา"
: Leonidas....