• ต้นไม้ใบหญ้า
• เส้นทางสู่ธรรม
• ในรั้วบ้าน
• โหราศาสตร์
• บันทึกไม่ลับ

คิดถึงเป๋แมวแสนรู้ บ่าย 3 โมงกว่าแล้ว เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น "พี่อยู่ไหน เจ้าเป๋แมวพี่ถูกหมากัดเลือดโชกเลย" "กวางโรงเรียนเลิกหรือยังลูกแม่จะรับกลับบ้าน เจ้าเป๋ถูกหมากัด" เราทั้งครอบครัวรีบขับรถกลับบ้านทันที ทั้งที่งานก็ยังไม่เสร็จ ของก็ยังไม่ได้ส่งลูกค้า กวางบอก "แม่หนูกำลังสอบอยู่ เลยรีบกามั่วออกมาเลย" "เดี๋ยวแม่จะพามันไปหาหมอ" ยังนึกถึงเมื่อคืน ว่าทำไมมันมาร้องเรียกหน้าห้อง ทั้งที่ไม่เคย ยังแกล้งพูด" "พ่อมึงเจ้าเป๋มันมาเรียกแน่ มันมีอะไรหรือเปล่า เปิดห้องให้มันมานอนด้วยมั๊ย" พอรถจอดหน้าบ้าน เรารีบวิ่งไปดูมัน มันตายแล้ว พ่อวิ่งไล่หมาไม่ทัน ตัวนึงกัดคอ ตัวนึงกัดท้อง ไม่ยอมปล่อย ในท้องก็มีลูก ไม่ต่ำกว่า 3 ตัว โธ่น่าสงสารเจ้าเป๋จัง ขอบคุณคุณพ่อสามี ที่ช่วยอุ้มมันมาเช็ดเลือดล้างแผล เอายาทาให้แล้วช่วยเอามันเข้าบ้าน นึกถึงวันแรก ที่ลูกแมว 3 ขาตัวผอมโซเดินโซซัดโซเซ มากับแม่แมว ด้วยความสงสาร ก็เลยเลี้ยงไว้ เป๋เป็นแมวที่รู้ภาษามากที่สุด ในบรรดาแมวทุกตัว ตอนกลางคืนก็จะมีมันตัวเดียว ที่มาคอยนั่งใกล้ๆ นั่งตักบ้าง นั่งท้องบ้าง เดี๋ยวนั่งหลัง ตอนเรานอนอ่านหนังสือ ทุกคนในบ้านรักมันมาก พระเคยบอกว่าถ้าสัตว์ตัวใดรู้เรื่องรู้ภาษามากๆ เพราะมันใกล้จะเกิดเป็นมนุษย์แล้ว "พ่อรู้อย่างนี้เมื่อคืน ก็จะเปิดประตูให้มันไปนอนด้วยแล้ว" ไปเกิดเป็นคนนะลูกจะได้มีโอกาสสร้างบุญ จะได้เกิดเป็นคนหรือเปล่าหนอ ตายทรมานเหลือเกินลูก ไม่รู้เจ้าสร้างกรรมอะไรไว้ แม่จะทำบุญไปให้ ชาตินี้ที่ผูกพันธ์กันอาจเพราะเคยร่วมบุญ ชาติหน้าคงได้มาเกื้อกลูกันใหม่นะ อนิจจา วต สังขารา อุปปาทวยธัมมิโน อุปปัชชิตวา นิรุชชันติ เตสัง วูปสโม สุโข" อนิจจา วต สังขารา-สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ...... อุปปาทวยธัมมิโน-มีอันเกิดขึ้นและเสื่อมไปเป็นธรรมดา....... อุปปัชชิตวา นิรุชฌันติ-บังเกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป...... เตสัง วูปสโม สุโข-การเข้าไประงับสังขารเหล่านั้นเสียได้ เป็นความสุข..... รูปนี้ไว้ดูเวลาคิดถึง ตอนนี้นอนเล่นยังไม่ตายนะ ขนาดท่านอนเล่นยังน่ากลัวเลย รูปจูเนียกะเจ้าเป๋   Create Date : 23 มิถุนายน 2553     Last Update : 26 มิถุนายน 2553 20:23:04 น. Counter : 532 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ไม่ได้รักแต่สงสาร เจ้าแมวเหมียว ซัดเซ พเนจรพากันมา 2 ตัวแม่ลูก เจ้าตัวลูกน้อยก็มีแค่ 3 ขา ตัวผอม หิวโซ จึงเป็นที่มาของความสงสารเมตตา (โธ่เกิดเป็นสัตว์แล้วยังพิการอีก ) แล้วก็เลียงไม่เป็นปล่อยธรรมชาติ แค่เลี้ยงข้าว และแล้ว อีก 6 ชีวิตมหัศจรรย์ก็บังเกิดขึ้น โอเจ้าประคุณ ตัวเล็กตัวน้อยถูกหมาไล่กัด ตายบ้างพิการบ้าง จึงต้องกั้นหลังบ้านให้แมวอยู๋ นี้เราคงเคยผูกพันกันมาหรือไร จึงต้องมาเลี้ยงกันแบบนี้ ไม่เลี้ยงจะทำอย่างไร เอาปล่อยวัด(บาปอีก) เอาเลี้ยงก็เลี้ยง เลี้ยงแล้วก็รัก สงสาร จนตัวเราเป็นภูมิแพ้ผิวหนังที่หน้า รักษาไม่มีวันหาย (จากไรฝุ่นขนสัตว์) นอกเสียจากว่ากำจัดแมวให้พ้นทาง เอาไม่เป็นไรอีกไม่กี่ปีก็คงตายจากกันแล้ว (อายุเราก็เหลือน้อยแล้ว) ก็อยู่ๆกันไป นะเจ้าเหมียวนะ มีเรื่องแปลกของแมวที่น่ารักอีกมากมาย และรูปเจ้าสามขา (เป๋)และน้องๆของมันจะเอามาให้ดูอีกนะจ๊ะ (เอาไว้วันหน้า) นี่เจ้าจูเนีย ไม่ได้ตายนะแค่พิการ เจ้าเป๋ น้องเล็ก   Create Date : 02 สิงหาคม 2552     Last Update : 16 พฤษภาคม 2553 11:09:27 น. Counter : 385 Pageviews.   2 comment Share Tweet

ลูกสาว ตอน 2 ขวบปี ตอน เป็นสาวแล้ว   Create Date : 02 สิงหาคม 2552     Last Update : 15 พฤษภาคม 2553 20:39:21 น. Counter : 261 Pageviews.   2 comment Share Tweet

• Little pearl
• non lock
• ผู้หญิงสีน้ำเงิน
• Vizenza
• กระติ๊ดแดง
• สาววิเศษ
• โลกธรรม8
• Honey J.
• สดายุ...
• meaw1158
• ดอกฝิ่นในสายลมหนาว
• buyachita
• Hachisu
• ลำตะคอง
• ด้วยรักและศรัทธา
• popang
• babali
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com