|
|
กระแสจิต - กระทบใจ ..... ไหลไปกับเรื่องของความรัก
ยัยฟองน้ำล้ำลึกรู้สึกไว
อัศจรรย์ใจเหลือเกินที่แดดเช้าจะรับอะไรได้ไว เมื่อสติไม่คงที่ก็จะหวั่นไหวได้ง่ายๆ แต่เมื่อสติคงที่ก็จะทรงอานุภาพได้อย่างน่ามหัศจรรย์
วันหนึ่ง มีแม่ลูกคู่หนึ่งมากราบหลวงปู่เพื่อขอกรรมฐาน ทั้งคู่ทำสมาธิกันไม่ค่อยจะได้ แดดเช้าเกิดความสงสัยยิ่งนัก จึงแอบดูสักหน่อยว่า เป็นเพราะอะไร .... รู้คำตอบแล้วจึงเรียนถามหลวงปู่
"หลวงปู่เจ้าขา หนูควรพูดไหมเจ้าคะ แต่หนูคิดว่า หนูควรจะบอกว่า สองคนนี้เขามีเรื่องกังวลมาค่ะ"
หลวงปู่มองหน้าแดดเช้านิดหนึ่ง แดดเช้าจึงพูดต่อ
"คนที่เป็นแม่ รู้สึกช้ำใจ คนที่เป็นลูก รู้สึกเสียใจ"
"มันเรื่องอะไรกัน" หลวงปู่ท่านถาม
"ขออนุญาตดูลึกลงไปอีกนิดนะเจ้าคะ ที่จริง หนูไม่อยากบอกเลยเพราะเป็นเรื่องของเขาสองคน คือว่า คนแม่ช้ำใจที่ลูกไม่ยอมฟังอะไรเลย ความคิดของเขาก็คือ ทำไมลูกจึงเป็นอย่างนี้ น้อยใจมาก ส่วนคนลูกก็เสียใจที่ตัวเองต้องเถียงแม่ซะเรื่อยเชียว ทำไมแม่ไม่เข้าใจฉันเลย นี่คือเสียงความคิดของเขาเจ้าค่ะ"
"อืม .... แล้วทำไมถึงเป็นอย่างนี้"
ทีนี้ .... ทั้งแม่และลูกก็น้ำตาไหลพรากๆ
แดดเช้ามานั่งนึก เอ่อ... เราไปเจาะความในใจของเขาเกินไปหรือเปล่านะ แต่ถ้าเราไม่ทำอย่างนี้ ก็แก้ปัญหากันไม่ได้
คนแม่เริ่มระบายออกมาว่า ลูกสาวจะแต่งงาน ก็ยังเป็นห่วง คอยบอก คอยสอน แต่ลูกก็ไม่ยอมฟัง คิดว่าตัวเองเก่งแล้ว โตแล้ว
คนลูกก็บอกว่า ก็อยากแสดงให้แม่เห็นว่า ตัวเองตัดสินใจได้ ทำอะไรเองได้ โตพอแล้ว สร้างครอบครัวกันได้ แม่ไม่น่าจะเป็นห่วง ก็กลัวแม่จะห้ามโน่นห้ามนี่ เลยอดเถียงซะก่อนไม่ได้
เอาเป็นว่า หลวงปู่ท่านก็เริ่มแสดงธรรม
"รักอะไรที่สุด"
"รักตัวเองค่ะ" คนเป็นลูกตอบ
"ที่เรารักแฟนเรา จะแต่งงานกับแฟนเรา เพราะเราคิดว่า เขาจะเป็นคนดี เป็นที่พึ่งพาของเราได้ใช่ไหม?"
"ค่ะ"
"แต่ถ้าสักวัน เขาไม่ได้เป็นตามที่เราคาดหวังล่ะ เราก็จะผิดหวัง เพราะเรารักตัวเองที่สุด
ถ้าเราแต่งงานแล้วสำคัญว่า เรารักเขา วันหนึ่งเขาไม่ได้ดังใจ เราก็ต้องอดทนอยู่กับเขา จนถึงที่สุด เราก็ต้องแสวงหาใหม่ เพราะรู้สึกว่า เขาทำให้เราผิดหวัง ไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด
แต่ถ้าเราแต่งงานแล้วสำคัญว่า เรารักตัวเอง เวลาเขาทำอะไรไม่ได้ดังใจเรา เราก็จะคิดว่า เพราะเรารักตัวเอง เราจึงจะต้องให้เวลาเขาเปลี่ยนแปลง ให้อภัยเขา เขาไม่เป็นไปดังที่เราตั้งใจ เราก็จะไม่ถือโทษเขา เพราะเรารักตัวเอง
ฉะนั้น เราต้องสำคัญตัวเองให้ถูกต้องว่า ที่เราแต่งงานไปเพราะเรารักตัวเอง เข้าใจไหม?"
เขาเข้าใจดีและลึกแค่ไหน แดดเช้าก็ไม่รู้หรอกนะ .... นั่นเป็นเรื่องของปัญญาของเขาที่จะไตร่ตรองและใคร่ครวญดูเอง และอาจจะต้องใช้เวลาสักหน่อย เพราะอารมณ์เศร้าของเขายังปิดบังจิตใจเป็นหมอกๆ เลย
แต่แดดเช้ารู้ว่า แดดเช้าเข้าใจดีที่สุดเลยล่ะ .......
เรารักใครสักคน เพราะเรารักตัวเอง เรารู้สึกพอใจเขา เพราะเรารักตัวเอง เรารู้สึกว่า เขาดี เพราะเรารักตัวเอง
เรื่องของความรัก ทำให้คนหลงไปได้ง่ายๆ
ยอมรับว่า แดดเช้าก็มักข่มอารมณ์รัก อารมณ์โกรธ ด้วยปัญญาเหมือนกัน ..... อารมณ์เหล่านี้ก็ยังมี นองเนื่องอยู่ในจิตใจ ถ้าวันหนึ่ง ข่มไม่อยู่ ก็คงระเบิดได้รุนแรงกว่าปกติเช่นเดียวกัน -- น่ากลัวเสียเหลือเกิน
สดๆ ร้อนๆ เมื่อเช้านี้ ที่มีอาจารย์มหาวิทยาลัยหนึ่งผูกคอตาย ...... เผาเรียบร้อยไปสัปดาห์หนึ่งแล้ว
หลวงปู่ท่านโทร.มา ในเวลาที่แดดเช้ากำลังทำกับข้าวมื้อเช้าพอดีเลย แต่แดดเช้าก็ต้องช่วยท่านดูอาจารย์คนนี้สักหน่อยแล้วว่า ไปไหนแล้ว
"เขาหน้าเศร้า อยู่กับร่างของตัวเองเจ้าค่ะ"
"บอกเขาให้มาที่นี่ ร่างเผาแล้ว จะติดอยู่ทำไม"
"เขามาไม่ได้เจ้าค่ะ เขาจมอยู่กับความทุกข์"
"ไหนลองถามเขาสิว่า เขาฆ่าตัวตายทำไม"
"เครียดเจ้าค่ะ ถูกกดดัน เจ้านายกดดัน อยากได้งานดีๆ เงินดีๆ อยากมีเงินเยอะๆ"
"มีเงินเยอะๆ แล้วจะได้อะไร มีพอใช้แล้วรู้จักใช้ก็มีความสุขกว่ามิใช่หรือ"
"หลวงปู่เจ้าคะ หนูเห็นเขามีเชือกผูกคอด้วย มีผู้หญิงคอยดึงเชือกผูกคอเขาไว้ค่ะ หัวเราะชอบใจใหญ่เลย"
"ถามสิว่า ทำอย่างนี้ทำไม"
"เธอบอกว่า เธอสะใจดี มันทำฉันก่อนทำไม"
"ทำอะไร ชาติไหน"
"ชาติที่แล้ว 200-300 ปีมาแล้ว รัดคอเธอตาย เธอเลยมาเอาคืน เจ้าค่ะ"
"แล้วต้องการอะไร"
"ต้องการรัดคอมันบ้าง ให้มันเจ็บบ้าง"
"ไม่กลัวลงนรกรึ"
"ไม่กลัวหรอก อยากให้ลงนรกไปด้วยกัน เขารัดคอเธอเพราะหึงหวงที่มีชายอื่นมาเกาะเกะเธอ เธอเป็นสามีเขาเจ้าค่ะ เธอก็บอกว่า ถ้าเธอลงนรก ก็ให้เขาลงนรกด้วย ไปอยู่ด้วยกันในนรกซะเลย"
หลวงปู่ท่านก็บอกว่า คนเรานี่น้าาา .... หลงกันจริงๆ
"อยากไปสวรรค์ด้วยกันไหม มานี่เลย"
หญิงสาวผู้นี้ก็เลยจูงคอชายหนุ่มมาอยู่ตรงหน้าหลวงปู่ด้วยกัน หลวงปู่ก็สอนกรรมฐาน
ฉันเห็นควันดำๆ ออกจากกายอาจารย์หนุ่มผู้นี้ด้วย คาดว่า คงเป็นอารมณ์เศร้าที่หมักหมมอยู่ในจิต เวลาทำกรรมฐานแล้วก็กระจายออกมา
ปลดเวรกรรมไปได้อีกรายหนึ่ง .... สาธุ
เรื่องของความรัก ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย
ความรัก = ความยึดมั่นถือมั่น + ตัวตน
เป็นสมการที่น่าจะสมดุล
ถ้าความมีตัวตนมาก ความรักก็มีค่ามาก
ถ้าความยึดมั่นถือมั่นมาก ความรักก็มีค่ามาก
เป็นกิเลสที่มีพิษร้ายแรงที่สุดเห็นจะว่าได้ เพราะเป็นกามกิเลส
กามกิเลสทำให้เวียนเกิดเวียนตาย
น่าหน่ายเสียจริง .....
ไดอารี่ของแดดเช้า อาจจะมีเรื่องน่าหน่ายๆ เยอะแยะไปหมดนะคะ
แต่เป็นเรื่องจริง เรื่องลึกของชีวิต ถ้าไม่พินิจก็จะไม่เข้าใจ
ถ้าหมั่นพินิจก็จะรู้ว่า ชีวิตไม่มีอะไรน่าพิสมัยเลย
อุบายของหลวงปู่ที่ฝึกให้แดดเช้าดูเวรดูกรรมบ่อยๆ ก็เพื่อให้แดดเช้าเข้าใจชีวิตอย่างนี้นี่เอง
หลายคนอาจจะบอกว่า มีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน
หลวงปู่ถามว่า ชาติหน้าจะเกิดมาเป็นอะไร
มีบางคนเถียงว่า ไม่คิดถึงชาติหน้า ชาติก่อนหรอก เอาเวลานี้ให้ดีๆ อนาคตก็จะดีๆ
หลวงปู่ก็บอกว่า คิดอย่างนี้ก็โง่ น่ะสิ
ปัญญา คือ ความรู้ทั่ว ต้องรู้ทั้ง อดีต ปัจจุบัน อนาคต
ถ้ารู้แค่ปัจจุบัน เราก็รู้ไม่ทั่ว ปัญญาก็ไม่กว้างขวาง ความเข้าใจก็ไม่เกิด
การที่เราดูให้รู้ชัดว่า ชาติหน้าเราจะเกิดเป็นอะไรดี แล้วทำอย่างไรจึงเกิดเป็นอย่างนั้นได้
คิดไปคิดว่า ก็จะจนใจ เพราะไม่ว่าจะเกิดเป็นอะไร ก็ไม่น่าเกิดสักอย่าง
สรุปแล้วว่า การไม่ต้องเวียนตายเวียนเกิด เป็นคำตอบสุดท้าย
แดดเช้าทำกรรมฐานจนพบปัญญาละเอียดผุดขึ้นมาอย่างหนึ่งว่า ในวันหนึ่งๆ แต่ละคนจะเกิดภพชาติขึ้นมานับเป็นล้านๆ ภพชาติ และภพชาติหนึ่งๆ เราก็เกิดภพชาติใหม่ขึ้นมานับไม่ถ้วน
เมื่อก่อนไม่เคยเข้าใจ เคยอ่านหนังสือธรรมะพบว่า พระพุทธองค์ตรัสว่า ความตายของคนเราเปรียบเหมือนพยับแดด เป็นเหมือนลมหายใจเข้าออก คิดยังไงก็ไม่เข้าใจสักที เพราะเข้าใจว่า เราเกิดตายๆ ชาติละครั้งเท่านั้นเอง
แต่พอมาเห็นการเกิดดับของ อวิชชา ตัณหา อุปาทาน กรรม แล้วจึงพบว่า ภพชาติเกิดขึ้นได้อย่างไร
อธิบายในนี้ไป ก็คงยังไม่เข้าใจกันหรอกนะคะ นอกเสียจากว่า จะฝึกกรรมฐานจนเห็นปัญญาตรงนี้ขึ้นมาเอง เป็นโลกียปัญญาระดับหนึ่งที่เกิดจากวิปัสสนาญาณ
แต่ถ้าโลกียปัญญานี้แก่กล้าพอ ก็จะเข้าถึงโลกุตตรปัญญา ที่จะทำให้ อวิชชา ตัณหา อุปาทาน กรรม ดับลง แล้วภพชาติก็จะดับลงไปด้วย ..... แล้วก็จะเข้าถึงมรรคผล
อยากให้ทุกคนปฏิบัติธรรมจังเลยค่ะ เพื่อที่จะได้รู้ปัญญาดีๆ แล้วนำมาพูดคุยแลกเปลี่ยนกัน
เวลาพูดคุยธรรมะกับใครที่ปฏิบัติธรรม แล้วเขาได้ปัญญาอันเกิดจากการปฏิบัติด้วยแล้ว รู้สึกดื่มด่ำในรสของธรรมะเป็นอย่างยิ่ง คุยเรื่องซ้ำๆ ก็ไม่รู้จักหน่าย รสของพระธรรมเป็นรสเลิศที่สุดเลย
แต่ถ้าคุยธรรมะจากตำรา แล้วแลกเปลี่ยนกัน อาจจะอึดอัดกันสักนิด เพราะความคิดของคนเรามักจะหักล้างกันด้วยทิฐิมานะ .....
รสอื่นไม่ชื่นชุ่มฉ่ำ เหมือนพระธรรมดับทุกข์ตรอมตรม ...... จริงๆ เลยนะเจ้าคะ : )
| Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2548 |
| Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2548 10:08:50 น. |
|
7 comments
|
| Counter : 522 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: หัวใจสีชมพู (หัวใจสีชมพู  ) วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:14:47:23 น. |
|
|
|
| โดย: ปาย IP: 203.113.51.5 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:43:50 น. |
|
|
|
| โดย: อาย IP: 203.113.51.5 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:52:42 น. |
|
|
|
| โดย: นิค IP: 203.113.51.5 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:53:37 น. |
|
|
|
| โดย: เเจว IP: 203.113.51.5 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:54:27 น. |
|
|
|
| โดย: นิ้ง IP: 203.113.51.5 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:56:05 น. |
|
|
|
| โดย: อ.เจียระไน โชคมงคลชัยชนะ IP: 125.25.106.215 วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:16:35:03 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
พัทลุง Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]
|
[จะเป็นสะพานพาคนให้พ้นทุกข์]
...........................................................
หวังเกื้อกูลพระศาสนา
จึงตั้งค่าการหยั่งรู้ สู่มรรคผล
เพื่อรู้แจ้ง แห่งสัจธรรม นำใจคน
พาหลุดพ้น เป็นคันฉ่อง ครรลองธรรม : )
เกิดตายมาหลายหนจนนับไม่ถ้วน
ชาติหน้า หน่ายแล้ว ไม่อยากเกิดอีกแล้ว )
..............................................................
นาม ฉันนั้นแดดเช้า ........... ทอทอง
รูป แจ่มสดใสมอง ................ สุขล้ำ
จุดหมาย ดั่งครรลอง ............. หวังวาด
คติ แน่นในเนื้อน้ำ .......... ดิ่งซึ้งรสธรรม
หวัง นำชนสู่เป้า ................... แดนฝัน
กิจ ที่อธิษฐานพลัน ............... หยั่งรู้
ใน ชีวิตคิดสรรค์ .................... สร้างโลก
ธรรม สถิตมั่นสู้ ........... ปราบสิ้นกิเลสมาร
สานชีวิตแดดเช้า .................... หยาดอรุณ
มองโลกเพื่อเจือจุน ................. แหล่งหล้า
อาบอุ่นประกายคุณ .............. ไตรรัตน์
เพียงนบสนองแกล้วกล้า ..... แจ่มแจ้งปัญญา
ค่าแห่งอุดมคติเน้น .............. ตรงธรรม
ประกาศศาสน์น้อมนำ ........ อริยะแจ้ง
ฉุดผองเหล่าชนถลำ ............ จมทุกข์
ชี้ฝั่งให้เห็นแห้ง ......... แห่งห้วงทะเลกรรม
จึงบำเพ็ญตบะกล้า ......... ทางใจ
เพื่อมรรคผลอำไพ ........... จิตแจ้ง
เห็นอริยสัจจ์สว่างใส...... ทุกข์ปลด
แล้วจึ่งล้างขัดแย้ง .......... เบิกฟ้าสันติธรรม
หวังนำคุณพระแพร้ว......... ชี้ทาง
สถิตจิตในสิ่งวาง ............. มั่นเข้า
แผ่คุณเมตตาถาง .............. อุปสรรค
สู่ทุกจิตค่ำเช้า ........... พบแผ้วผ่องใส.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
