ถาม-ปลดปล่อยความทุกข์ ทำได้อย่างไร ?

ตอบ-ความทุกข์-คือ อะไร?.....ทุกข์หนัก-ก็ปล่อยออกทางทวารหนัก .....ทุกข์เบา- ก็ปล่อยออกทางทวารเบา.....

ทุกข์กาย-ก็กินข้าว.....ทุกข์ใจ-เพราะไม่รู้ ก็ศึกษา......

ตัวเรา-คือ ตัวทุกข์ ปลดปล่อยทุกข์ ก็ปล่อยตัวเราให้อิสระ หิวกิน ง่วงนอน ร้อนก็อาบน้ำ แล้วยังจะทุกข์อยู่อีก ก็เพราะไปแบกทุกข์(ตัวเรา)เอาไว้......

ตัวเรา-มีไว้นั่ง-นอน-ยืน-เดิน มิได้มีไว้แบก ยกเว้น"คนตาย" ถ้ายังไม่ตาย ไม่จำเป็นต้องแบก แต่ใช้ทุกข์(ทุกอย่าง)ให้เป็นประโยชน์ ช่วยผู้อื่น ช่วยตนเอง ไม่ช่วยใคร ก็ปลดปล่อยทุกข์ไม่ได้หรอก ต้องปลดปล่อยตัวเราเองให้ได้ก่อน......

*ชีวิตกับความทุกข์*

ถาม-ทำอย่างไร ชีวิตจึงจะไม่มีความทุกข์ตลอดเวลา ?

อริยะ ทองนพคุณ ( ariya@mweb.com )

ตอบ- ทุกข์- เกิดเพราะมีกาย.....ไม่มีกาย ก็ไม่มีทุกข์ ความทุกข์ เป็นเรื่องของความเข้าใจผิดว่า กายคือเรา กาย คือ ของๆเรา ซึ่งเป็นความไม่รู้.....กาย คือ ธาตุ 4 ดิน-น้ำ-ไฟ-ลม เป็นเครื่องมืออาศัย หรือ เป็นพาหนะ หรือ รถ ที่ให้จิต(เจ้าของ) ขี่ไปไหนมาไหนในโลกได้.....ความทุกข์-เกิดมีได้ เพราะจิตไปแบกกาย ว่าเป็นเรา ป็นของๆเรา โดยสัจธรรมความจริง เรา คือ ลมหายใจ ลมอาศัยกายอยู่ เรียกว่า ชีวิต แล้วทึกทักเอาว่า ชีวิตเป็นเรา เป็นของๆเรา ......ลมหายใจ ก็ยังไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของๆเรา ......เรา มีแต่ตัวรู้ คือ "จิต".....ปราศจากจิต ตัวเรา ก็คือ ท่อนไม้ ท่อนฟืนดีๆนี่เอง แล้วจิตไปแบกกาย ก็เท่ากับ แบกความทุกข์ไว้ตลอดเวลา.......เมื่อไร มนุษย์จะวางกาย กลับไปสู่โลก วางใจกลับไปสู่ธรรม เมื่อนั้นแหละ จึงจะไม่มีความทุกข์เป็นนิรันดร์......



ธรรมญาณ ( dhammayan@hotmail.com )


ทุกข์จะไม่เกิด ถ้าเรามีสติรู้เท่าทันมันทุกกาล ทุกเวลา เมื่อมีอะไรมากระทบไม่ว่าทางไหน กาย-วาจา-ใจ จิตเราก็ไม่กระเพื่อมต่อแรงกระแทกกระทั้นนั้นๆ ไม่ดีใจ ไม่เสียใจ เพราะเรารู้เท่าทันว่า จริงๆแล้ว ชีวิตมันไม่มีอะไร มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไปเท่านั้น มีชีวิตอยู่ ก็ทำหน้าที่ของตนในทุกด้านให้ดีที่สุดครับ........

พุทธญาณ
Buddhayan@sanook.com

เมื่อมีทุกข์เข้ามา เราต้องกล้าเผชิญกับความทุกข์นั้น
แล้วก็ลองแก้ทุกข์นั้นดู ถ้าแก้แล้วไม่ได้ก็ให้ปล่อยวางเสีย

ถาม-คนเราเมื่อทุกข์(หนัก) จะพึ่งอะไรดี?

ตอบ-ทุกข์ คือ อะไร ? อยู่ที่ไหน? มนุษย์-รู้จักทุกข์หรือยัง? ถ้ายัง ฟังทางนี้......

กาย-คือ ตัวทุกข์.....ใจ-ที่มีอวิชชา ความไม่รู้ แล้วไปยึดกายเข้า ซึ่งเป็นอัตตาที่หนัก ก็ต้องทุกข์ แล้วจะพึ่งใคร?

จิต-ตัวรู้ คือ ตัวก่อทุกข์-ตัวเกิดทุกข์-ตัวรู้ทุกข์-และตัวดับทุกข์.....

จิต-คือ ผู้รู้-ผู้ตื่น-ผู้เบิกบาน......
ทุกข์เกิด-เพราะไม่รู้- ยึด-อยาก-และเห็นผิด......

จิต-ตัวรู้ ต้องรู้ถูก เห็นถูก รู้ละ รู้แล้ววาง ละความอยากได้ ก็ไม่ทุกข์......

พึ่งพุทธะ หรือจิต ผู้รู้-ผู้ตื่น ถ้ายังยึด ก็ยังไม่ตื่น ถ้ายังอยาก ก็ยังไม่วาง ถ้าไม่รู้ ก็ต้องทุกข์เรื่อยไป......

ตัวรู้เท่านั้น- คือ ที่พึ่ง-ที่ระลึกของการหมดทุกข์......
รู้ทุกข์-ก็ต้องพึ่งรู้ เพื่ออกจากทุกข์ ถ้ามไร้ ก็ทุกข์ตลอดไป......

พึ่งตนเองดีที่สุด แน่นอนที่สุด
"อัตตาหิ อัตตโน นาโถ".....

//dhammayatra.blogspot.com