Bloggang.com : stubbornbkkgirl - ตะลอนดำ ตากลมห่มฟ้าที่กระบี่

Bloggang.com : weblog for you and your gang

It's nice to know that whenever i'm down and out, there's always someone there for me.

Group Blog

All blogs

ตะลอนดำ ตากลมห่มฟ้าที่กระบี่

วันนี้นั่งเรือจากพีพี่ไปกระบี่ ใช้เวลาร่วม 2 ชั่วโมง
ตื่นมาอีกทีก็สวนกับเรื่อลำนี้ก่อนถึงท่าที่กระบี่ เรือสุดสาคร เลยมองหาม้านิล กับสุดสาครซะก่อนลงเรือ เห็นแต่พระเอายืนเท่ห์อยู่ท้ายเรือ เท่ชะมัดเลย

ถึงคราวนั่งรถหาที่พักกันหละ ไปเลยไปอ่าวนางกัน ไม่มีหรอกจงจอง ไปหาเอาข้างหน้า ไม่เน้นหรูเพราะต้องไปอีกหลายที่ ไปเลย

พอเข้ากระบี่ โอ้โหตะลึง มีภูเขาในเมืองด้วย เหมือนบ้านนอกเข้าเมืองจริง ๆ เลยเรา ธรรมชาติสร้างมาจริง ๆ เฮะ

และแล้วก็ได้ที่นี่ ถึงแม้จะไม่ติดหาด ไม่มีสระว่ายน้ำ แต่มีห้องถูก ๆ ไว้รอเรา ราคาห้องที่เราซุกหัวนอน ต่ำกว่า 600 อะ อิอิ เออก็เอา เก็บตังไว้กินเหล้า เอ้ยกินข้าวดีกว่า

ตรงกันข้ามกับที่เราพักก็เป็นอันนี้ เลยคาดการณ์ไว้ว่า ถ้างวดหน้ามาก็พักที่นี่ละกัน ไม่ถูกไม่แพง ระเบียงนั้น หันหน้าเข้าภูเขาด้วยหละอิอิ

และแล้วก็ได้เวลาที่รอคอย ไปเที่ยวกลางคืนกัน ที่นี่จะมีบาร์ผู้หญิงแสงไฟสีชมพูเยอะ แล้วพวกเราก็ไม่ชอบ เลยไปที่นี่กัน มีคนเขาแนะนำมา บาร์ติดหาด ลงไปเต้นในน้ำได้ ชื่อว่า ลูน่าร์บาร์

วันนี้แดดดี ไปเที่ยวเกาะกัน แล้วก็โชคดี ได้เพื่อร่วมทาง ให้เราได้นั่งเรือฟรีของเจ้าของจังหวัดกัน ออกจากอ่าวนาง เที่ยงวันเวลาดีเวลาดำของวันนี้ครับพี่น้อง

ขอบคุณมาก ๆ เด้อ คุณรุท

ไปกันต่อเลย เราหนะว่ายน้ำไม่เป็นหรอก เพื่อนเราเลยพกเสื้อชูชีพ แบบว่า คนเรืออะนะ มีทั้งเสื้อชูชีพ ทั้งแว่นตากันน้ำ ไม่แพงเลย ซื้อเก็บไว้ได้นะ

แวะเล่นน้ำได้ที่แล้วเราก็มุ่งหน้าไปต่อ โดยคุณรุทบอกว่า ทีเด็ดวันนี้คือทะเลแหวก เท่านั้นแหละ ต่างคนต่างรีบขึ้นเรือ ไปกันเรือ

อ้อคุณรุทให้แวะเล่นน้ำก็ไม่ใช่อะไร ก็แค่รอเวลาน้ำลงที่ทะเลแหวก นั่นเอง

และแล้วเราก็มาถึง นี่ไงที่เขาเรียกกันว่า ทะเลแหวก ไปถึงตอนแรกแหวกยังไงหว่า อ้อคุณรุทก็เลยเล่าให้ฟังว่า ต้องรอเวลาสักพัก ให้น้ำทะเลลงเต็มที่ เราก็จะเดินไปยังเกาะตรงโน้นได้ ที่เราเห็นลิ๊บ ๆ ฝั่งโน้นหนะ

และไม่ใช่แค่แหวกธรรมดา แต่แหวกโดยการแตกของธรรมชาติ ที่แยกน้ำทะเลเป็น สอง สีนะ ว่าแล้วเพื่อนตัวใหญ่ของเราก็ขอเดินสำรวจก่อนเลย

สวยจริงนะ

เพลินตากลางแดด น้ำลงแล้ว คนเริ่มเดิน เริ่มแหวก เราไปมั่งดิ

เริ่มลงแล้วจริง ๆ เห็นสมอเรือเลยอะนะ

หันหลังกลับไปดูแป็ปว่า เห็นอะไร

เดินกันต่อดีกว่า

คุณรุทบอกว่า วันนี้แหวกเต็มที่ก็เท่านี้แหละ เริ่มบ่ายแก่ๆ แล้ว วันนี้ได้แค่นี้ก็ถือว่า มาคุ้มแล้วนะ เราก็ว่าคุ้มหละ อะเดินกันต่อ ยังไงระหว่างที่เดิน ซ้ายและขวาก็เห็นทะเลสองสีแล้วหละ

ข้ามมาถึงนะ นั่นแน่ มีที่จอดเรือเหมือนกัน เราก็ได้ไปถามดูว่า ถ้าเช่าเหมาเรือหางยาวแบบนี้เท่าไหร่ ก็ได้ความมาว่า พันกว่า ๆ นะ แต่ราคานี้สองคนเท่านั้นหละ เบา ๆ กระเป๋า

เดินมาแล้วก็เดินกลับ ถึงเวลากลับก่อนที่เรือที่เราจอดไว้จะออกจากหาดไม่ได้ เนื่องจากว่า ใต้ทะเลและหาดของที่นี่ มีแต่ก้อนหิน คม ๆ ทั้งนั้น แล้วมันก็จริง เพราะข้าพเจ้าก้มลงไปดูที่เท้าจากความรู้สึกที่ว่า อะไรหว่า แซบ ๆ ที่หัวแม่โป้งอะ

ไปต่อกันเลย แผนต่อไปคือ พาฝรั่งไปจับปู เปล่าหรอกเนื่องจาก เอาเรือเข้าบ้านไม่ได้อะ เลยแวะจับปู ก่อนรอน้ำขึ้นคะ

นั่นไงเรือเรา เมื่อกลางวันออกมา น้ำยังเยอะอยู่เลยอะ

ขอบคุณพี่ ๆ ที่สอนเราจับปู และวิธีสังเกตุนะคะ เนื่องจากว่าเราไปกันมือเปล่า กับถุงพลาสติก แต่หารู้ไม่วิธิที่คนที่นี่เขาจับคือ คราดและกระป๋อง สวมรองเท้าบู๊ตด้วย เป็นการป้องกันหอยที่แหลมคมบาดคะ

โดยเขาจะนำคราดลากหรือครูดลงที่ โคลนตมดำ ๆ (ปลายคราดเป็นตะปู คะ) โดยเมื่อหอยหรือปู กระทบคราด ก็จะดัง คลิ๊ก เขาก็จะนำคราดกดลงที่โคลนแล้วก้มลงใช้มือจับใส่กระป๋องคะ

มื้อเย็นของเขาแหละ

เดินต่อเพราะน้ำยังไม่ลง

แล้วเราก็เจอตัวนี้ คุณรุทให้เราคว่ำหน้าปลาดาวดู แล้วจะเห็นว่าเขายังมีชีวิตอยู่ โดยขนไรกำลังมีการเคลื่อนไหว แล้วลักษณะจากเปลือกอ่อนก็จะแข็ง ที่เราเห็นว่าสวยงาม ก็จะส่งกลิ่นแรงมาก ๆ เมื่อเขาตายลง เพราะฉะนั้น ปล่อยเขาอยู่กับทะเลดีกว่า