STAND UP PLEASE ! ลำแข้งเค้ามีไว้ให้ยืน !
Group Blog
 
All blogs
 
ขนมโตเกียว ช่วงที่ 20 : เรื่อง เอียน เอียน

เรื่อง เอียน เอียน ช่วงที่ 1

.

“เฮ้ ! นายใช่ไหมที่มาจากไทยแลนด์ ?”

เสียงใครคนนึง ทักมาจากด้านหลัง ระหว่างที่เรากำลังนั่งจัดข้าวของอยู่

(จริงๆ ต้องเรียกว่าคุ้ย เพราะตอนมาก็ยัดๆ มาแต่เสื้อผ้าสี่ห้าชุด กะโน้ตบุ๊ค
เครื่องถูกๆ เครื่องนึง)

......

“อ้อ ใช่เรามาจากไทยแลนด์ นายล่ะ ?”

“อังกฤษ เราเอียน ยินดีที่ได้รู้จัก”

“อือ ยินดีเช่นกัน”

“นายมาทำอะไรที่นี่ เที่ยวเรอะ ?”

“ใช่ แค่มาเที่ยว นายล่ะ เอียน ?”

“เรื่อยๆ ว่ะ เราได้วีซ่าเป็น working holiday ก็เที่ยวด้วย หาตังค์ใช้ด้วย”

“working holiday ของนายนี่ อยู่ได้นานแค่ไหนเรอะ ?”

“1 ปี นายล่ะ ?”

“เราขอแค่วีซ่าท่องเที่ยวธรรมดา จะมาอยู่แค่ 3 เดือนน่ะ”

“เราว่า 3 เดือนมันน้อยไปว่ะ ไหนๆ ก็มาแล้ว น่าจะมาอยู่สักปี”

“ก็อยากอยู่หรอก แต่มีตังค์พอแค่นี้ว่ะ ดีไม่ดีอาจได้กลับเร็ว
กว่านี้ ถ้าหมดตูดก่อน”

“อืม... มาครั้งแรกใช่ป่ะ ?”

“ถ้าหมายถึงโตเกียวละก็ ใช่ นายล่ะเอียน มาอยู่ที่นี่ได้กี่เดือนละ ?”

“ก็ อืม...ประมาณ 5-6 เดือนได้แล้วมั้ง ?”

“อยู่มาตั้งครึ่งปีละ เริ่มเบื่อโตเกียวยัง ?”

“โตเกียวจะไม่น่าเบื่อเลยเพื่อน ตราบใดที่นายยังมีตังค์”

“อืมมม....”

“แต่มันจะน่าเบื่อมาก หากนายคิดจะมาหาตังค์ใช้ที่นี่แบบเรา”

“อืม นายทำงานอะไรที่นี่วะเอียน ?”

“สอนภาษาอังกฤษ”

“สอนตามโรงเรียนสอนภาษาอะไรแบบนั้นเรอะ ?”

“เปล่า สอนแบบตัวต่อตัว หาลูกค้าเอาเอง”

“เฮ้ย ก็สบายนายเลยดิแบบนี้ ?”

“มันก็สบายอยู่หรอก แต่โคตรน่าเบื่อว่ะ”

“เบื่ออะไรวะ ภาษาบ้านนายอยู่แล้ว ไม่ต้องลำบากอะไรเลย”

“ก็นั่นแหละ แต่มันโคตรเอียนสำหรับเรา”

“แล้วทำอะไรที่ไม่เอียน ?”

“ก็....ไม่ต้องทำอะไร”

“อ่ะนะ”

.

เรื่องเอียน เอียน ช่วงที่ 2

.

“สอนภาษาอังกฤษเงินดีเปล่า ?”

“ก็...ชั่วโมงละ 1,000-2,000 เยน ประมาณนี้”

“โห ได้เยอะว่ะ แล้วนายคิดราคายังไงวะ ขึ้นกับระดับภาษาเรอะ ?”

“เปล่า ขึ้นอยู่กับนักเรียน”

“ขึ้นอยู่กับนักเรียน ยังไง ?”

“ก็ถ้านักเรียนเป็นผู้หญิง ก็จะถูกหน่อย แต่ถ้าเป็นผู้ชายก็จะแพงหน่อย”

“อ่ะนะ”

“จริงๆ ตอนแรกคิดว่าจะไม่รับสอนผู้ชาย แต่ถ้าสามารถจ่ายแพงกว่าได้ ก็โอ
เค เริ่มต้นที่ 2,000 เยนต่อชั่วโมง”

“อ่ะนะ”

“นายน่าจะเข้าใจ แค่ต้องมานั่งสอนภาษาอังกฤษ ก็เบื่อจะแย่ แล้วยังจะ
ให้มานั่งสอนภาษาอังกฤษกับผู้ชายสองต่อสองอีกเนี่ยนะ”

“หมายความว่าแค่เป็นผู้หญิงก็พอใช่ป่ะ คิดราคาเท่ากัน ?”

“ไม่เท่าว่ะ ขึ้นอยู่กับระดับ”

“ระดับอะไรอีกวะ ระดับภาษาเค้าเรอะ ?”

“เปล่า ระดับความน่ารัก ยิ่งน่ารักมากก็จะยิ่งต่อรองราคากันได้ง่ายขึ้น”

“แล้วถ้าไม่น่ารักล่ะ ?”

“ก็ต้องจ่ายราคาปกติ”

“อ้อ แบบนี้นี่เอง แล้วเวลาสอนผู้ชาย มันเป็นไงเรอะ ถึงต้องคิดแพง ?”

“ก็...โคตรเอียนไงเพื่อน”

“อ่ะนะ เข้าใจละ นายเป็นคนมีจุดยืนชัดเจนมากเพื่อน”

.

เรื่องเอียน เอียน ช่วงที่ 3

.

“ทุกคนที่อยู่ที่นี่ เป็น Cleaning Staff ทุกคนเลยใช่ป่ะ ?”

“อืม...ก็ไม่ถึงกับทุกคนนะ มีคนนึงที่ไม่ใช่ มันชื่อทาคาชิ มันนอนอยู่ในห้อง
ทาคาชิ”

.

เอียนชี้ไปในห้องที่มี 2 เตียง

.

“ในห้องนั้นมี 2 ทาคาชิ คือ โอนทาคาชิ (Old Takashi) กับ ยังทาคาชิ
(Young Takashi)”

.

คือทาคาชิแก่ กับทาคาชิอ่อน ว่างั้นเถอะ

.

“ไอยังทาคาชิน่ะมันไม่ได้เป็น Cleaning Staff แต่มันเป็นผู้จัดการที่บาร์”

.

หมายถึงที่ Khaosan Bar Hanabi บาร์ที่อยู่ตรงหัวมุมถนน

.

“ส่วนไอโอนทาคาชิน่ะ มันเป็น Cleaning Staff เหมือนพวกเรา และมันคือ
คนที่แก่ที่สุดในบ้าน”

“แก่ที่สุด เท่าไหร่ ?”

“38 มั้ง”

“อืมม....”

“เออ แล้ววันนี้นายไปทำงานใช่ป่ะ เอียน ?”

“หมายถึงทำความสะอาดน่ะเหรอ เนี่ย ก็เพิ่งจะกลับมานี่แหละ”

“เออ เป็นไงมั่งวะ ?”

“อะไรเป็นไง ?”

“ก็งานทำความสะอาดไง”

“เรื่องนี้อย่าถามได้ป่ะ”

“ทำไม ?”

.......

“โคตรเอียนนนนนนนนนนนน !”

………

“อ่ะนะ”

.



...

หมายเหตุ

ขนมโตเกียว เป็นบันทึกเรื่องเล่าไร้สาระของนักหลงทางมือวางอันดับหนึ่ง ที่เพิ่งจะตกงานมาหมาดๆ เลยกะจะมาลองเดินหลงทางไปเรื่อยเปื่อยในโตเกียวดูบ้าง โชคดีที่วีซ่าดันผ่าน เลยมีโอกาสเดินหลงได้เต็มที่ถึง 3 เดือนเต็ม แต่เพราะเป็นโตเกียว มหานครที่ใครๆ เค้าก็ว่าค่าครองชีพแพงหูดับ จึงต้องหาวิธีประหยัดงบประมาณด้วยการอาสาไปเป็นพนักงานทำความสะอาดที่เกสต์เฮ้าส์แห่งหนึ่งในโตเกียวแทน ขอผู้อ่านอย่าได้ถามหาเอาสาระใดๆ จากเรื่องราวต่อไปนี้เลย เพราะมันไม่มีอยู่แล้ว แต่หากคิดจะอ่านฆ่าเวลาก็พอได้อยู่ ที่เขียนขึ้นมาเพราะเพียงแค่อยากจะทำตามอย่างที่พี่เบิร์ดเคยสอนไว้ว่า อย่าลืม...เล่าสู่กันฟัง เธอยังมีฉันอยู่ทั้งคน และเพราะมีพี่เบิร์ดอยู่ด้วยทั้งคนขนาดนี้ เลยไม่รู้สึกว่าการมาโตเกียวคนเดียวในครั้งนี้จะต้องหงอยเหงาเศร้าซึมอีกต่อไป อีกทั้งยังเป็นวิธีการระบายออกทางอารมณ์ที่ถูกต้องวิธีหนึ่งในการที่จะต้องมาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองคนเดียวในช่วงหนึ่งของชีวิต ขอขอบคุณพี่เบิร์ด ธงไชยแมคฯ มา ณ โอกาสนี้ด้วย

ข้อควรระวัง คำอ่านภาษาญี่ปุ่นที่ระบุไว้ในเรื่องอาจคลาดเคลื่อนจากชื่อเรียกจริงๆ ไปบ้าง ขอได้โปรดเข้าใจ เนื่องจากคนเขียนพูดญี่ปุ่นไม่ได้ อาศัยถามๆ เอาจากคนนั้นคนนี้แล้วจดๆ ใส่สมุดเก็บไว้ หรือไม่ก็เอาตารางอักษรฮิรางานะกับคาตาคานะมาเทียบเคียงแล้วอ่านเอาเอง ซึ่งมีความเป็นไปได้สูงที่จะคลาดเคลื่อน ขออย่าได้ถือสากันเลย และหากใครที่พอจะรู้ว่ามีข้อมูลที่ผิดพลาดตรงไหนอย่างไร โปรดบอกเราด้วย เพราะเราเองก็อยากรู้เหมือนกัน จะได้ไม่เข้าใจอะไรผิดไป

ส่วนที่มาของชื่อขนมโตเกียว ที่ตั้งเพราะนึกอะไรไม่ออกจริงๆ เลยตั้งๆ ไปก่อน ถ้าคิดหาชื่อที่เท่กว่านี้ได้เมื่อไร จะเปลี่ยนใหม่ทันทีเลย



Create Date : 26 มกราคม 2554
Last Update : 26 มกราคม 2554 13:30:33 น. 3 comments
Counter : 751 Pageviews.
Share

 
5555++++++++
แบบเอียน เอียนค่า 5555


โดย: Joyful IP: 125.27.126.160 วันที่: 27 มกราคม 2554 เวลา:15:11:26 น.  

 
เล่าเรื่องสนุกดีนะคะ :)


โดย: พฤษภาหรรษา IP: 27.130.89.225 วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:18:46:08 น.  

 
555555+ เอียนสมชื่อจริงๆ ค่ะ

ขำอ่ะ..เล่าได้สนุกเหมือนเคย^^


โดย: kizuna_Ai วันที่: 30 มกราคม 2554 เวลา:23:49:47 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

standupplease
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

ยินดีที่ได้รู้จัก ตามสบายนะ ขอโทษที ห้องรกไปหน่อย เชิญนั่งก่อนดีกว่า หิวมั้ย กินอะไรมารึยัง
New Comments
Friends' blogs
[Add standupplease's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.