แต่เมื่อลองเป็นช่างภาพดู
เขากลับพบว่าเขาเก่งไม่พอที่จะทำมันให้เป็นอาชีพ
ในเวลาต่อมาเขากลายเป็นพนักงานในห้างสรรพสินค้า
มีหน้าที่จัดตู้โชว์หุ่นแสดงเสื้อผ้าผู้ชายให้ออกมาดูดี
เขาเริ่มพบว่า เออ! นี่แหละ ตัวฉัน

เขาได้เลื่อนตำแหน่งอย่างรวดเร็ว
กลายเป็นฝ่ายจัดซื้อเสื้อผ้าชาย
กลายเป็นดีไซเนอร์ และกลายเป็นเจ้าของธุรกิจเสื้อผ้าในที่สุด
เขาชื่อ "จิออร์จิโอ อาร์มานี่"
รู้จักเขามั้ยครับ?

ผู้หญิงอีกคนหัวดี เรียนเก่ง ไอคิวสูง จบศิลปะ
เธอหน้าตาดี ทางบ้านเลยบอกลองประกวดนางงามสิ
ผมคือตกรอบประจำจนเกือบหมดความมั่นใจ

แต่นั่นก็ทำให้แมวมองเห็นเธอและชวนเธอไปเป็นนางแบบ
เธอกลายเป็นนางแบบดังระดับประเทศ
ถ่ายโฆษณามากมาย

แต่คืนนึงที่เงียบสงัด เธอคุยกับตัวเองแล้วพบว่า
เธออยู่ในธุรกิจที่ไม่ใช่ตัวเธอเลย
เธออยากเป็นมากกว่าไม้แขวนเสื้อเดินได้บนแคทวอล์ค
เธออยากสร้างสรรค์อะไรมากกว่านี้

เธออยากเป็นนักแสดง
ภาพยนตร์เรื่องแรกที่เธอได้เล่น ไม่มีบทพูดให้เธอด้วยซ้ำ
แต่นั่นแหละมันตอบเสียงเรียกร้องในหัวใจเธอ

เธอเริ่มมีบทพูดในละครทีวีหลายๆ เรื่อง
แต่ก็ไม่มีเรื่องไหนที่ดังมากมาย
ถ้าเธอจะท้อแท้บ้าง มันก็น่าจะสมควรอยู่ใช่มั้ยครับ

10 กว่าปีเป็นเวลาที่นานไม่น้อย
กว่าโลกจะรู้จักเธอเล็กๆ ในบทที่เล่นคู่กับอาร์โนล ชวาซเนกเกอร์
และในเรื่องถัดมาเธอถึงจะเป็นที่รู้จักของคนทั้งโลก
ในหนังเรื่อง "Basic Instinct"
เธอชื่อ "ชารอน สโตน"
รู้จักเธอมั้ยครับ?

ครับ! ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้แหละ
มันชอบพาเราไปในที่ๆ เหมือนจะไม่เกี่ยว พาฉันมาที่นี่ทำไม
มันชอบพาเราไปหกล้ม เหมือนจะแกล้งให้เรายอมแพ้
เพื่อมันจะได้หัวเราะเยาะเราว่าเรามันอ่อนแอเหลือเกิน

ชีวิตผมเองก็เคยเป็นแบบนี้
ชีวิตใครหลายคนก็อาจจะกำลังเป็นแบบนี้อยู่
สับสน ว้าวุ่น นี่ฉันมาถูกทางหรือเปล่า?
ท้อแท้ สิ้นหวัง ทำไมชีวิตต้องทดสอบกันขนาดนั้น?

แต่ในที่สุด ถ้าอดทนมากพอและไม่หยุดค้นหา
เราจะเจอกับสิ่งที่ฝัน
และฝันนั้นจะกลายเป็นความจริง

มันไม่ใช่คำปลอบประโลมโลกสวย
เพราะคนที่เชื่อ
ก็จะพบว่าประโยคข้างบนมันเป็น "เรื่องจริง"
ส่วนคนที่ไม่เชื่อ
ก็จะพบว่าประโยคข้างบนเป็นเรื่องจริงที่มัน "ไม่จริง"
ทุกคนมีความจริงในเวอร์ชั่นของตัวเอง
เอาเป็นว่าเลือกความเชื่อในแบบที่จะทำให้ชีวิตเราดีก็แล้วกันครับ

ชีวิตส่วนใหญ่ไม่เคยเดินเป็นเส้นตรงหรอก
มันมักจะพาเราอ้อมไปอ้อมมา แวะนู่นนั่นนี่เสมอ
ขอแค่โดยรวม มันไปข้างหน้าก็พอแล้ว
ล้มบ้างอะไรบ้าง เป็นธรรมดา
สับสนบ้างวุ่นวายบ้าง เป็นเรื่องธรรมชาติครับ
อย่าหยุดเดินก็แล้วกัน

ขอบคุณ คุณบอย จาก https://www.facebook.com/thisisboysthought