Group Blog
 
All Blogs
 
ny3*เรื่องเล่าจากนิวยอร์ก( ตอนHomeless เกาหลี)

ผมเคยเขียนเล่าเรื่องHomeless คนไทยหนึ่งเดียวในนิวยอร์กให้อ่านกันแล้วนะครับ
ที่กล่าวถึงคนไทยคนหนึ่งที่มีชีวิตท่าจะไปได้ดี กับการงานอาชีพที่ทำ
และรายได้ที่น่าจะเป็นผลให้กับอนาคต คงได้สร้างเนื้อสร้างตัว เป็นปึกแผ่น
แต่ ชีวิตและอนาคตในเมืองนอกของคนไทยคนนั้น ต้องมาล่มทลาย
เพราะพิษร้ายของยาเสพย์ติด ต้องกลายมาเป็นผู้หมดสิ้น ทั้งเงินทอง และเพื่อนฝูง
ไม่มีแม้แต่บ้านหรือห้องซุกหัวนอน ต้องอาศัยสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน
ซุกตัวหลบความหนาวในกล่องกระดาษขนาดใหญ่ ต้องคุ้ยเขี่ยเศษอาหารจากถังขยะ
ก็ได้ให้บทเรียนกับผู้คนให้ตระหนักถึงความหายนะและพิษร้ายของอบายมุข
และเป็นการเตือนสติ ให้รู้สึกยั้งคิด ไม่หลงระเริงกับการใช้ชีวิตในเมืองนอก

วันนี้ผมขอพูดถึงอีกครั้งนะครับ ผมเคยเกริ่นๆไปว่า ใครๆที่มาเที่ยวนิวยอร์กนี่
หากไม่โชคดีจริงๆก็คงไม่ได้เห็นHomeless ชาวเอเชียเราหรอกครับ
ซึ่งจริงๆแล้วก็มีบ้างหรอก แต่เทียบอัตรส่วนแล้ว มีน้อยมากจริงๆครับ
ที่เห็นๆกันเกือบทุกหัวมุมถนน ไม่ว่าจากอัพทาวน์ มิดทาวน์ ยันดาวน์ทาวน์
และทั้งในสถานีรถไฟใต้ดิน ส่วนมากจะเห็นเป็นคนดำแซมด้วยคนขาวเสียแหละมาก
Homeless นี่ต่างกับพวกบัม Bum พวกPanhandler หรือBeggar หรือขอทานอยู่นะครับ
เขาแค่ไม่มีที่พำนักเป็นหลักแหล่ง ไม่มีเงินทองจับจ่ายใช้สอยหรือบริโภค
เขาอาจยึดเอาสวนสาธารณะเล็กๆในเมืองในย่านผู้คนจอแจ เอาเป็นที่นั่งนอน
หรือไม่ก็ปล่อยอารมณ์ไปตามประสาเขา เราไม่อาจรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
บ้างก็เห็นนั่งเหม่อลอย ตาปรือมองไปไร้จุดหมาย บ้างก็พึมพำกับตัวเอง
มีเหมือนกันที่เห็นบางคน นั่งอ่านหนังสือพิมพ์หรือป๊อกเก็ทบุ๊กอย่างเพลิดเพลิน
ดูแล้ว เหมือนไม่เห็นเขาเป็นทุกข์ร้อนอะไร สายตาที่มองมายังผู้คนที่เดืนผ่านอย่างเร่งรีบ
ก็ไม่เห็นแววอิจฉาหรือน้อยใจที่ตัวเองไม่อาจเป็นเหมือนผู้คนเขาอื่น
หุหุ ไม่รู้นะ บางทีที่เห็นเขายิ้มๆในที เขาอาจคิดขำๆกับผู้คนรอบข้างเขาก็ได้ ใครจะรู้
เออ เอาเข้าไป รีบๆ เดินๆกัน จับจ่ายใช้สอย หรือทำงานกันไปเถอะ เหนื่อยไปเถอะ
สู้พวกเราเหล่าโฮมเล็สไม่ได้ ไม่ต้องทำไรเล้ย เดี๋ยวไปหาไรกินหน่อย กินแล้วก็นอน
เขาไม่ค่อยเที่ยวขอใคร แต่ใครให้ก็รับทั้งเงินหรืออาหารหรือบุหรี่สักมวน
ส่วนอีกพวก ก็บัม Bum นี่ เป็นอีกรูปแบบครับ
คือนอกจากเป็นผู้ไม่มีที่พำนักเป็นโฮมเล็สแล้ว ยังแฝงด้วยความเพี้ยนๆไร้สติสตังไปด้วย
เนื้อตัวสกปรก กลิ่นเหม็นโชยมาแต่ไกลถึงต้องอุดจมูกกันทีเดียวละ
พวกนี้จะเข้าขั้นเกือบบ้าก็มีมาก อาจเที่ยวขอเงินคนประเภทว่า
Yo , Can you spare a penny or a dime for me ..please..?
ได้เงินนับแล้วพอค่าเหล้าก็ไปซื้อเหล้ามากิน แล้วก็เมา เมาแล้วก็นอนกรนคร๊อกๆ
ตื่นมาก็ทำแบบที่ทำมาก่อนเมาแล้วนอน หิวก็ไปคุ้ยๆเอาตามถังขยะ
ที่ผมเจอมาจะว่าโฮมเลสอย่างเดียวก็ไม่ใช่ จะว่าบัมก็ไม่เชิง
มันแปลกอยู่นะ เนื้อตัวสกปรก หน้าร้อนแดดจ้า อากาศขึ้นถึงเกือบเก้าสิบองศา
พ่อใส่เสื้อโคทยาวอย่างหนาหน้าตาเฉย ขณะที่แกกำลังคุ้ยหาเศษอาหารจากถังขยะ
ผมเห็นก็เกิดอาการเวทนา เลยเอาเงินไปยื่นให้หนึ่งเหรียญ บอกให้ไปซื้อฮ้อทดอกกิน
หุหุ พ่อนั่นกระชากเสียงใส่ผมว่า ไม่เอาโว้ย
No, I don't want ไม่แม้จะกล่าวThanks ด้วยละ
ผมเห็นไอ้นี่หยิ่งดี เลยเอาใหม่ยื่นไปให้สามเหรียญ
หุหุ ก็ยัง I don't want your money ตามด้วย Do you understand English?
แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาคุ้ยต่อไป ในถังขยะ เออหวะ เจอโดมเล็สผู้จองหองแล้วสิเรา
เราก็ไม่รู้อีกแหละว่า ชีวิตของนายนั่นเป็นความสุขหรือทุกข์กันแน่
แต่ผมว่านายนั่นคงเพี้ยนไป ประสาทแกคงไม่ฟังชั่นจนจะรับรู้ไรเสียมากกว่านะ

ผมเดินขึ้นมาจากซับเวย์ ตอนไปทำงานทุกวัน
ระยะหลังๆนี่ผมจะเห็นชายคนหนึ่ง นั่งบนม้าหินอ่อนใกล้ๆน้ำพุหน้าตึกสูงตึกหนึ่ง
นายคนนี้หน้าตาเอเชี่ยน เสื้อผ้า เนื้อตัว ผมเผ้าก็ไม่ดูสกปรกเลย
แต่แกจะนั่งเหม่อทอดสายตาไปแบบไร้จุดหมาย
บางทีก็เห็นแกบ่นพึมพำอยู่เสียงดังพอได้ยิน เป็นภาษาชาติของแกนะ ท่าจะคนเกาหลี
มีบางวันผมเห็นแกนั่งอ่าน The New York Times ออกท่าว่าติดตามข่าวสารบ้านเมืองดีนิ
และวันหนึ่งแกถึงขั้นอ่าน The Wallstreet Jurnal หุหุ อย่าถึงกับอ่านเช็กสต๊อกเลยนะ
นายนี่เป็นโฮมเล็สครับ ผมเดินผ่านทุกวัน ใจหนึ่งอยากให้เงินแกนะครับ
แต่ก็ไม่กล้าให้ อยากไปคุยด้วยก็ไม่กล้า เพราะในวันทำงาน ผู้คนจะพลุกพล่านมาก
ไม่รู้ว่านายนี่จะว่าไงหากเอาเงินให้ หรือคุยด้วย แกจะเพี้ยนเหมือนนายบัมที่ว่าหรือเปล่า

จนถึงเมื่อวานนี้แหละครับ วันอาทิตย์ ผมเห็นแกนั่งอยู่ ที่ข้างหน้ามีป้ายอะไรของแกด้วย
ผมก็หยุดอ่านดู แล้วถามแกว่าหากผมจะให้เงินแก แกจะรับไหม
นายนั่น คนเกาหลี โฮมเลสเอเชี่ยน บอกว่า โอเค รับครับ
ผมก็ให้ไปห้าเหรียญ พร้อมกับยื่นบุหรี่ให้มวนหนึ่งด้วย
นายโฮมเลสที่คงพลาดหวังรักจาก แดจังกึมต้องอดกินกิมจิ ก็กล่าวขอบใจผม อย่างสุภาพ
เอ นายนี่พูดอังกฤษสำเนียงดีมากด้วยนะ ผิดจากคนเกาหลีอื่นๆที่ได้ยินมา
ผมบอกขออนุญาติถ่ายรูปแก ว่าจะโอเคไหม แกว่า โอเค
แล้วบอกผมอีกว่า ช่วยเอาเมมโมรี่คาร์ดของแกใส่ในกล้องผม แล้วถ่ายให้แกด้วย
หุหุ โฮมเลสพกคาร์ด ไม่พกกล้อง ความจุตั้ง1 gbด้วยสิ
นายคนนี้ชื่อ Jin Yang Hum ครับ น่าอ่านเป็นจีนแย่งหำ จัง หุหุ
แกเล่าว่าก่อนมาเป็นโฮมเลสก็อยู่ที่ L .A มีธุรกิจด้านTextile ร่วมกับเพื่อนชาวเกาหลี
แต่โดนโกงจนหมดตัว ทั้งโดนเบี้ยวจากคนชาวไต้หวันที่เปิดโรงงานเสื้อผ้าที่ไต้หวัน
แต่นั้นมาเลยเกลียดชาวเกาหลีเพื่อนร่วมชาติ กับคนจีนไต้หวันไปเลย
พอผมบอกว่าเป็นคนไทย แกว่าคนไทยนี่ดีนะ แกรู้จักอยู่สองสามคน
และว่าเคยช่วยนักเรียนสาวไทยสองคน พาไปส่งบ้านด้วยหลังจากที่หลงทางหรือตกรถ
หลังจากธุรกิจเจ๊งไป แกก็หางานทำที่ไหนก็ไม่ได้ ไม่มีใครรับ
ขาดเงินทองจนต้องกลายเป็นโฮมเลสที่L .A
นี่เพิ่งย้ายมาเป็น resident เอ้อ น่าจะ non- resident New York สักสามปีได้
ผมเห็นเสื้อผ้า เนื้อตัว และการพูดจาพาทีแล้ว คิดว่านายนี่ไม่น่าจะเป็นแบบนี้เลย
ยังหนุ่มยังแน่น หน้าตาก็ไม่เลว ภาษาก็ดี ทั้งเขียนทั้งพูด น่าจะหาทางทำงานได้นะ
แต่นายจีนแย่งหำแกว่า แกแฮปปี้กับชีวิตแบบนี้ ไม่ทุกข์ร้อนอันใด
กลางวันก็มานั่งแถวๆนี้ ค่ำก็ไปหาที่นอนที่โบสถ์ถนนLexington
ดึกหน่อยก็คอยของจากหน่วยประชาสงเคราะห์ ที่เอาอาหารมาแจก
ผมอ่านลวกๆในป้ายที่เขียนนะ แกคงหัวรุนแรงพอดูแกฟักหมดแหละ
Fcuk Koria-Fcuk China-Fcuk USA-fcuk India แกคงเกลียดพวกโปรอเมริกาอยู่นะ
ผมถามว่ากินเหล้าไหม แกว่า กินพวกไวน์อย่างเดียว หุหุ โฮมเลสเทสท์สูงด้วยนิ
ดูรูปนายจีนแย่งหำ ข้างล่างครับ

จะจบแล้วสิ แว่วเพลงโปรดของคาราบาว ขวัญใจผมพอดี
เพลงบิ๊กสุ ยังจำกันได้ไหมครับ นายแอ๊ดนี่ผมยกให้ครับ ยอดทั้งร้องทั้งแต่งทั้งเล่นกีตาร์
..."...บิ๊กเอย บิ๊กสุ สุรพล สุรชัย
สองผู้ยิ่งใหญ่ ใครๆรู้จักดี....
.........
สุรพล ตายแล้ว แต่สุรชัยยังอยู่
ใครๆเรียกว่าครู บ้างก็เรียกอาจารย์
น้าหงา คาราวาน......
..ร้องเพลงมาตั้งนาน...ยังไม่มีบ้านจะอยู่.."
หุหุ น้าหงาคาราวาน นี่ก็โฮมเลสเหมือนกัน

................................................................
เอาข่าวมาบอกกันหน่อย หุหุ วันนี้บอกอหนังสือแท็กซี่ผมบอกมาว่า จะพิมพ์หนังสือครั้งที่สองแล้วนะ หุหุ เกิดขายดีแหะ ผมต้องขอขอบคุณกับท่านที่กรุณาไปอุดหนุนด้วยอย่างมากๆเลยครับ







Create Date : 05 มิถุนายน 2549
Last Update : 5 มิถุนายน 2549 17:07:22 น. 10 comments
Counter : 1496 Pageviews.
Share

 
แต่หน้าตาเค้าแบบไม่สิ้นหวังนะคะ สงกะสัยเป็นคนสู้ชีวิต อิอิ
ปล.สวัสดีตอนเกือบบ่ายโมงของฝั่งยุโรปค่า


โดย: miss Florence in Venice วันที่: 5 มิถุนายน 2549 เวลา:17:54:51 น.  

 
สวัสดีค่ะลุงใจดี
นี่ไม่แค่อ่านสนุกอย่างเดียวได้ความรู้ใหม่ๆและข้อคิดด้วย
สวัสดีวันพ่อค่ะ วันนี้ที่เดนมาร์คเป็นวันพ่อ อวยพรให้ลุงด้วยค่ะ


โดย: Odense IP: 87.49.99.26 วันที่: 6 มิถุนายน 2549 เวลา:1:12:09 น.  

 
มานั่งนึกๆ ดูก็จริงนะคะ ไม่เคยเห็น พวก Homeless เชื้อสายเอเซียเลย พี่กิมจิ (ไม่กล้าเรียกชื่อที่พี่ Smar ตั้งให้)สิงอยู่แถวไหนคะ เผื่อจะผ่านไปจะได้ขอดูเป็นบุญตา


โดย: Piglet-Yorkie วันที่: 6 มิถุนายน 2549 เวลา:1:42:27 น.  

 
มาเยี่ยมค่ะ สวัสดีนะคะ คุณน้า


โดย: MooNui IP: 203.158.207.33 วันที่: 6 มิถุนายน 2549 เวลา:8:51:00 น.  

 
สวัสดีค่ะ ไม่ได้แวะมานาน บังเอิญหยุดยาวนั่งเปิดเวปโน่นนี่ไปเรื่อย เลยมาถึงบ้านคุณสมาร์ท ได้อ่านเรื่องใหม่พอดี อ่านแล้วก็ได้หลายความรู้สึก ได้ข้อคิด ชีวิตคนเรานี่ไม่มีอะไรแน่นอนจริงๆเลยค่ะ ทำชีวิตที่เป็นอยู่ให้มีความสุขก็คงดีที่สุด...ยินด้วยกับความสำเร็จนะคะ หนังสือขายได้แบบนี้ต้องมีเล่มต่อไป 555 ยู้วววว...


โดย: ดารุ วันที่: 10 มิถุนายน 2549 เวลา:16:41:20 น.  

 
สวัสดีอาพงษ์ ยังสนุกเหมือนเดิมนะ รักษาสุขภาพค่ะ


โดย: หลานนิค IP: 203.170.231.231 วันที่: 12 มิถุนายน 2549 เวลา:3:25:50 น.  

 
สวัสดีค่ะ ชอบอ่านเรื่องที่คุณ smartupid เขียนเกือบทุกเรื่องเลยค่ะ ที่เขียนว่าเกิอบทุกเรื่อง เพราะยังอ่านไม่หมดน่ะค่ะขออนุญาตแอดไว้หน่อนนะคะ จะได้ไม่ต้องหาน่ะค่ะ


โดย: Blomster_DK (Blomster_DK ) วันที่: 19 มิถุนายน 2549 เวลา:16:06:18 น.  

 
สวัสดีค่ะ

แวะมาทักทายค่ะ


โดย: Picike วันที่: 24 มิถุนายน 2549 เวลา:5:34:23 น.  

 
ซื้อแล้วคร่า

ซื้อหนังสสือ แคบบี้ แทกซี่นิวยอร์ค

ซื้ออก่อนมาเมกา ชอบมากคร่า

ฮาๆๆๆ ดี

ตอนนี้วางแผนใกล้ๆกลับเมืองไทยจะไปเที่ยวนิวยอร์คค่ะ

คุณลุง เปนแรงบันดาลใจ ทำให้นิวยอร์คเปนเมืองในฝันองหนูมากเลยค่ะ

ตอนมาถึงเหนแสงสีแล้วติดใจมากก

คิดว่าจะไปหาโฮสเทลเช่า แล้วเที่ยวให้หนำใจไปเลยค่ะก่อนกลับเมืองไทย



โดย: เอื้อมมีน C จ๊าบ IP: 71.200.166.31 วันที่: 18 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:57:53 น.  

 
ผ่านมาค่ะ
วันก่อนเจอตาคนนี้เลย..ที่ Flushing
ตอนอ่านว่าเจอโฮมเลสชาวเกาหลีก็นึก ๆ อยู่ว่าคนเดียวกันป่าวน๊อ

แล้วก็คนเดียวจริง ๆ ด้วยอ่า

ตอนเจอก็นึกแปลกใจเหมือนกัน
ว่ามีเกาหลีโฮมเลสด้วยเหรอเนี่ย
(ไม่เคยเจอ ^^")


โดย: น้องแหนมเนือง IP: 74.72.235.32 วันที่: 7 มิถุนายน 2551 เวลา:13:25:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

smartupid
Location :
New York United States

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]

กรุณาตรวจตราสิ่งของก่อนลงจากรถไป แค่ลืมหัวใจไว้ในรถ คนขับก็สดชื่น.... โอ่เค้
Please check your belongings before leaving my cab, just leave your heart here ...Thank You
Friends' blogs
[Add smartupid's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.