การคัดเลือกสนม ขันทีออกไปยังสถานที่ต่างๆ ทั่วประเทศ เพื่อหาบุตรีตระกูลผู้ดีอายุ 13 ปี จำนวน 5000 คน จาก ราชนิกูล ลูกสาวอ๋อง ลูกขุนนางผู้ใหญ่ แม่ทัพทหาน ลูกมหาเศรษฐี บรรดากงกง ทั้งหลายก็จะทำการตรวจดูว่าใครสูงหรือเตี้ยเกิน อ้วนหรือผอมเกิน ก็จะถูกคัดออก ครั้งแรกนี้จะคัดออก ถ้าปีนั้นมีคัดเลือก นางกำนัล อาจถูกส่งคัดเป็นนางกำนัลต่อไป หรือ กับ บ้านได้แล้วแต่บุญกำ

รอบที่ 2 เรียงแถวเหมือนเดิม ขันทีจะใช้ตาจับผิดตั้งแต่ หู ตา ปาก จมูก ผม ผิว คอ เอว ไหล่ หลัง หากว่ามีเพียงจุดเดียวที่ไม่เป็นไปตามเงื่อนไข ก็จะถูกคัดออกทันที จากนั้นก็จะให้ผู้เข้ารับคัดเลือกแจ้งชื่อแซ่ ภูมิลำเนา อายุ เพื่อที่จะฟังน้ำเสียงและอากัปกิริยา หากใครฟันไม่สะอาด เสียงใหญ่ห้าว และเวลาตอบคำถามลุกลี้ลุกลน ก็จะถูกคัดออก ถ้าปีนั้นมีคัดเลือก นางกำนัล อาจถูกส่งคัดเป็นนางกำนัลต่อไป หรือ กับ บ้านได้แล้วแต่บุญกำ

รอบที่ 3 ขันทีจะใช้ไม้บรรทัดวัดมือและเท้า แล้วคัดคนที่มือสั้นเท้าใหญ่ออก ต่อจากนั้นจะให้แม่นางที่ผ่านการทดสอบลองเดินสัก 10 ก้าวเพื่อดูท่วงท่าในขณะย่างก้าวจะถูกนำเข้าวัง ให้หมอตำแยทำการตรวจภายใน พวกที่ไม่ผ่าน ถูกสรงตัวกับบ้านได้ ถ้าปีนั้นมีคัดเลือก นางกำนัล อาจถูกส่งคัดเป็นนางกำนัลต่อไป หรือ กับ บ้านได้แล้วแต่บุญกำ 

เสร็จจากขั้นตอนนี้ จะเหลือสาวงามที่ได้รับเลือกให้เป็นชาววังอยู่แค่ 300 คนเท่านั้น ทุกคนจะมีป้ายชื่อติดตัวตลอด ถ้าคนไหนโดนเอาป้ายชื่อออกจะไม่กายเป็นนางกำนัลชั้นสูง หรือไม่ก็ ถูกส่งตัวออกนอกวังไป พวกที่ไม่โดนดึงป้ายจะต้องอาศัยอยู่ในวังเป็นเวลา 1 เดือน ระหว่างนี้ ฮ่องเต้ก็จะส่งคนมาสืบเกี่ยวกับนิสัยใจคอและความคิดอ่านของสาวงามเหล่านี้ว่านิสัยแข็งหรืออ่อน ฉลาดหรือโง่ มีคุณธรรมหรืออิจฉาริษยา แต่ถ้าทำอะไรผิดจะถูกส่งไปเป็นนางกำนัลในวังหลวงแทนทันที

ถ้าปีนั้นมีคัดเลือก นางกำนัล อาจถูกส่งคัดเป็นนางกำนัลต่อไป หรือ กับ บ้านได้แล้วแต่บุญกำ หรือ ฮ่องเต้ ส่งตัวให้แต่งานกับ เจ้าชาย หรือ ฮ๋อง เป็น พระชายาต่อไป

สุดท้ายก็จะเหลือแค่ 50 คนเท่านั้นที่ได้รับแต่งตั้งให้เป็นสนม ภาพที่นำมาให้ชมเป็นการคัดเลือกสาวงาม เพื่อรับเข้าเป็นสนม โดยที่ตัวจะมีแถบสีเหลืองเขียนชื่อติดไว้ที่ตัว

2 หานางกำนัล

จะคัดเลือดทุกๆ ปี เป็นประจำเป็นการ หาบุตรีดีอายุ 13 14 ปี จำนวน จากทุกๆ เมือง จากลูกขุนนางชั้น ทหานแม่ทพ กองธงต่าง ๆ สามัญชน ลูกเศรษฐี โดยถือว่าเป็นการแสดงความกตัญญู ที่ข้าราชบริพารพึงกระทำแก่ องค์เหนือหัว แต่ก็ไม่จำเป็นที่เด็กหญิงที่ถึงวัยทุกคนจะต้องถูกส่งเข้าไปทำงานรับใช้ในวังเสมอไป บ้านที่พอมีฐานะ หรือพอมีความสัมพันธ์กับทางการ จะได้รับการยกเว้น มีบางบ้านก็อยากให้ลูกสาวเข้าวัง เพื่อเงิน และ ของตอบแทนที่จะได้รับทุกเดือน เพื่อจะให้เด็กหญิงได้รับการฝึกอบรมจากในวัง และอาศัยข้อได้เปรียบที่อยู่ในวังหาคู่ครองที่ดีในอนาคต จะคัดเลือดหน้าตา การทดสอบปัญญา การทำงานต่าง ๆ การพูดจา กิริยา ต่างๆ ไม่ผ่านค้ดออก ผ่าน เป็นนางกำนัล  

หลังได้รับคัดเลือก

          ก่อนเข้าวัง จะถูกส่งไปอบรมมารยาท กฎต่างๆ ในวัง อนุญาตให้คนที่บ้านมาส่งตอนเช้า และรับ กับตอนบ่าย ถือเป็นน้ำใจของราชวัง เพื่อให้เด็กได้เตรียมตัว ก่อนจะแยกจากกัน เมื่อพร้อมเข้าวัง ทางวังจะส่งรถมารับเด็กไปยังประตูหลังวัง และขันทีจะพาเด็กไปทำความเคารพเจ้านายที่พวกเด็กต้องรับใช้ต่อไป

ตำแหน่งนางกำนัลรับใช้ภายในวังหลวง โดยมีการแบ่งดังนี้คือ

1 นางกำนัลรับใช้ที่เป็นชาวธง นางกำนัลประจำพระองศ์ของเชื้อพระวงศ์ฝ่ายใน 

          จะถูกเลือกให้ถวายการรับใช้ ไทเฮา ฮองเฮา พระสนมตั้งแต่กุ้ยเหรินขึ้นไป และองค์หญิงต่างๆ เพราะนางกำนัลรับใช้ตรงส่วนนี้จะต้องมีสายเลือดและชาติกำเนิดที่เป็นชาวแมนจู และต้องมีการรักษากฎระเบียบเคร่งครัด ระดับขั้นของนางกำนัลรับใช้ในราชวงศ์ชิงนั้นขึ้นอยู่กับเจ้านายที่ถวายการรับใช้อยู่ ยิ่งถวายการรับใช้เชื้อพระวงศ์ที่มีตำแหน่งสูง ก็ยิ่งมีหน้ามีตาและอำนาจมากกว่านางกำนัลที่รับใช้เชื้อพระวงศ์ที่มีตำแหน่งต่ำลงมา

     ที่เหลือนอกจากนั้นก็จะได้เป็นนางกำนัลรับใช้ตามตำหนักอื่นๆ เช่น ห้องเครื่องประดับ มีหน้าที่กำกับดูแลงานทำเครื่องประดับทั้งหมดในวัง ห้องเย็บปัก มีหน้าที่กำกับดูแลงานทำฉลองพระองศ์และงานเย็บปักทั้งหมดในวัง ห้องเครื่องประดับ มีหน้าที่กำกับดูแลงานทำเครื่องประดับทั้งหมดในวัง ห้องต้นเครื่อง มีหน้าที่กำกับดูแลเกี่ยวกับอาหารคาว-หวาน ทั้งหมดในวัง ห้องศิลป์ มีหน้าที่กำกับดูแลงานศิลป์ทั้งหมดในวัง 

นางกำนัลชั้นล้าง

ตักน้ำ ทำสวน ซักผ้า ทำความสะอาดทั่วไป ดูแลตำหนักต่าง ๆ ทั่วไป อาจมากจาก สกุลชาวบ้านสามัญชนทั่วไป

การลงโทด นางกำนัล    ไม่อนุญาตให้ทำโทษนางกำนัลด้วยการตบหน้า นอกจากจะทำผิดร้ายแรงจริงๆ เพราะถือว่าหน้าตาเป็นสมบัติที่ล้ำค่าของผู้หญิง แต่การตบปากตบหน้าขันทีจะเเป็นต้นนั้น ดุด่าได้ แต่ห้าม ตบ ตี ถ้าจะลงโทด ต้อง แจ้งความผิดนั้นให้ หัวหน้ากงกง ทราบ หรือ กูกู ลงโทด  จะตี จะ ให้ทำงานหนักแล้วแต่ความผิด หักเงิน 

นอกจากนี้ยังมีการแบ่งนางกำนัลรับใช้ตามอาวุโส ได้แก่

Gu Gu (姑姑) อ่านว่า "กูกู" หรืออาหญิง เป็นสรรพนามที่ใช้เรียกนางกำนัลรับใช้ผ­ู้มีอาวุโส หมายถึงอยู่ทำงานรับใช้ในวังมานาน ใกล้จะเกษียณออกจากวัง ตามธรรมเนียมเมื่ออายุประมาณ 25 ปี ก็สามารถออกจากวังไปแต่งงานได้ ในราชวงศ์ชิงจะรับนางกำนัลรับใช้ใหม่ๆ ทุกปี ดังนั้นก่อนที่จะออกไป เมื่อนางกำนัลทำงานรับใช้ได้ 5 ปีจนถึงวัยที่สมควรแก่การแต่งงาน (ประมาณ 18 ปี หรือ 25 ) ก็จะได้รับอนุญาตให้เกษียณออกจากวังไปมีเหย้ามีเรือน นางกำนัลใหม่ที่เข้าวัง กูกู”จะทำหน้าที่สอนสั่ง และ ฝึกฝนเหล่านางกำนัลใหม่ให้เรียนรู้ และ เป็นงานโดยเร็วเพื่อแทนที่ตน “กูกู” จะมีอำนาจเด็ดขาดในตัวนางกำนัลใหม่ที่ตนทำการฝึกฝน สามารถตีและลงโทษได้ตามใจชอบเมื่อเห็นว่านางกำนัลใหม่นั้นทำงานได้ไม่น่าพอใจ กูกูก็จะมีหน้าที่ อบรมและฝึกฝนนางกำนัลใหม่ทั้งหลายให้เรียนรู้และเป็นงาน มีอำนาจเด็ดขาดในนางกำนัลที่ตนฝึกสอน สามารถว่ากล่าวตักเตือนหรือลงโทษได้ นางกำนัลเข้าใหม่ยังมีหน้าที่รับใช้กูกู ล้างหน้า หวีผม หรืออาบน้ำในแต่ละวันด้วย 

3-5 เดือนหลังจากไปฝากตัวกับ “กูกู”, “กูกู” จะเตรียมหา ผู้ที่จะมาสนับสนุนค้ำจุนนางกำนัลใหม่ ในอนาคตแทนตนเองที่กำลังจะเกษียณอายุออกไป

โดยจะคัดเลือกขันทีอาวุโสที่มีมนุษยสัมพันธ์ดี ชอบช่วยเหลือผู้อื่น และเ ป็นที่รู้จักในวังให้นางกำนัลใหม่กราบเป็น “พ่อบุญธรรม” ซึ่งจะมีบทบาทกับชีวิตในวังของ นางกำนัลใหม่  หนึ่งนั้นสามารถเป็นที่พึ่งทางใจและให้การดูแลซึ่งกันและกัน

สามารถไหว้วานขอร้องให้พ่อบุญธรรมเป็นสื่อกลางติดต่อกับครอบครัวหรือให้พาครอบครัวเข้ามาพบที่ประตูหลังวังได้

นางกำนัลรับใช้จะได้ออกจากวังเมื่ออายุ 25 ปี

แต่ถ้าเป็นที่โปรดปรานของเจ้านายก็อาจจะได้อยู่รับใช้ต่ออีก 10 ปี หรืออาจจะได้ถวายตัวกับองค์จักรพรรดิเป็นสนมได้ (ตำแหน่งฉางจ้าย, ตาอิ้ง)

หรือ ถูกให้ แต่งงานกับ อ๋องหรือองค์ชาย เป็นชายาต่อไป

มีกรณีพิเศษที่ทำให้สามารถออกจากวังได้คือ การติดตามไปรับใช้องค์หญิงที่แต่งงานออกไป หรือให้เชื้อพระวงศ์ชายขอพระราชทานนางกำนัลรับใช้ที่พึงใจจากองค์จักรพรรดิไปเป็นภรรยาได้

เครื่องทรมาน สำหรับนางใน ซึ่งไม่ยอมที่จะรับใช้ฮ่องเต้ แต่โอกาศในการใช้นั้นน้อยมาก เนื่องจากหญิงสาวนางในนั้น ส่วนใหญ่แล้วจะถููกฟูมฟักเลี้ยงขึ้นมาตั้งแต่วัยก่อนมีประจำเดือน โดยเหล่าบรรดาขันทีและนางในสูงอายุ ซึ่งเป็นนางสนมของฮ่องเต้เองก่อน เครื่องทรมานชนิดนี้ใช้ในการบีบนิ้วมีและนิ้วเท้า แค่นี้นางสนมแค่เห็นก็ไม่อาจจะปฏิเสธแล้ว

ของชิ้นนี้ทำมาจากหินขาว ซึ่งจะเป็นเครื่องในการ นำล่องหญิงสาวต่างๆให้ชินกับการสอดใส่ นั้นเรากำลังจะหมายถึงว่า ฮ่องเต้จะทำแรงยังไง นางสนมจะทำเป็นเจ็บทำแสบไม่ได้ จะมาทำให้กัดนิ้ว จิกหนังนั้นไม่ได้ ท่าไหน ก็ต้องได้ ดังนั้นเหล่าบรรดาขันทีจะมีการนำเครื่องมือชนิดนี้ ทำการนำล่องสาวที่จะเข้ารับใช้ยามกลางคืนก่อน เพื่อไม่ให้เวลา ฮ่องเต้เรียกใช้ เกิดเจ็บ เพราะสนม ฮ่องเต้ มีเป็น พัน ๆ คน พวกที่ไม่ได้เรียกตัวใช้ก็ กลีบปิดสนิด ไปแล้ว

 เนื้องจาก ฮ่องเต้ มีสนมมากมาย จำ มีอุปกร บางอย่างในวัง คายเหงา

เพราะสนมบางคนก็ถูก ลืมไม่ถูกเรียกใช้อีกต่อไป และต้องอยู่ในวังจนวันตาย

Create Date : 31 มกราคม 2557
Last Update : 31 มกราคม 2557 23:11:40 น.		0 comments
Counter : 13543 Pageviews.
Share Tweet