ถ้าเป็นของที่เรารักเราชอบหายไปก็เสียดายนะคะ

เคยทำของหายประจำค่ะ

แต่เป็นของเล็กๆน้อย...เพราะเราเป็นคนขี้ลืม

......................

แต่ทำหัวใจหายนี่ อิ อิ เป็นประจำ........

..................

แล้วถ้ามันหายไปเองโดยที่เราไม่ได้ทำหายล่ะ...งงไหม

น้องแอม สงสัยมันคงอยากหาเจ้าของใหม่ละมั้ง

คุณ Suessapple หัวใจหล่นหาย ต้องรีบกลับไปดูนะว่าใครเก็บได้ ถ้าเค้าไม่ดูแลหล่ะแย่เลยนะ

Just dropping by to say hello ka.

ถ้าหายไปเพราะว่าเราทำหายเองก็จะโทษว่าเราสะเพร่า
ไม่ระวัง แต่ว่าถ้าระวังแล้ว และมันหายไป เพราะ
ไม่ว่าอะไรก็ตามมาเอาไป ... นั่นก็ต้องใช้การแช่งชัก
หักกระดูกอ่ะค่ะว่า "ทำไมมันหาย ใครเอาไปขอให้ ... "

วิสกี้เองก็เพิ่งทำ memory card หายไปสองอันค่ะ หายไปตอนไหนก็ไม่รู้ คิดว่าตอนไปเที่ยวต่างเมืองเมื่อเร็วๆ นี้ เสียดายรูปที่ถ่ายเอาไว้นั่นแหละค่ะ อย่างนี้โทษตัวเองล้วนๆ เลยค่ะว่าไม่ระวัง

เป็นคนเผลอเรอเหมือนกันค่ะ

ซุ่มซ่ามด้วย

คุณ CrackyDong ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยม

คุณนิด เหอๆ แบบนั้นมันไม่หายเฉยๆ โดนขโมยแล้วล่ะคะ

คุณวิสกี้ โหเสียดายแทนเลยค่ะ รูปหนะรูปไม่ใช่ memory มันซื้อใหม่ได้แต่รูปมันกลับไปถ่ายก็ไม่เหมือนเดิมเนอะ มีอยู่วันนึงไป hiking ค่ะ เดินๆไป คิดเล่นๆเกิดมีโจรมาวิ่งราวกล้องทำไงดีเนี่ย (คิดไปได้) คงบอกว่าเอากล้องไปขอได้ แต่ขอ memory เอาออกก่อนนะ

คุณอุ้ย ต่อไปคงต้องระวังมากขึ้นแล้วล่ะคะ ที่ผ่านๆมาหาแล้วมักจะเจอ เพราะไม่ได้ไปไหน ไม่อยู่ในรถ ก็ในบ้าน หรือที่ทำงานวนๆแค่นี้ แต่นี่มันออกนอกสถานที่ไปหน่อย ทำใจอย่างเดียวค่ะ

แบบนี้โดนล้วงหรือเปล่าน้า หายไปอย่างไร้ร่องรอย เสียใจด้วยจริงๆค่ะ

เข้าใจความรู้สึกมากๆเลย เคยทำเพจเจอร์หายนานมาแล้ว(อิอิ รู้ล่ะสิว่าเราแก่) แต่ตอนนั้นผิดเองที่ไปลืมไว้ในห้องน้ำสาธารณะ รู้ตัวอีกทีใจหายแว๊บเลย แต่ก็ไม่ทันมือดีซะแล้ว อีกทีก็มอร์เตอร์ไซด์ถูกขโมย แต่ตอนนั้นไม่รู้ทำไมมันไม่ตกใจแค่ไปแจ้งความ หลังๆมานี่จะรู้เลยว่า ถ้าของหายแล้วรู้สึกใจหายมันจะไปไม่กลับ แต่ถ้าไม่รู้สึกอะไรมันก็จะได้คืนนะ อย่างมอร์เตอร์ไซด์ก็ได้คืนค่ะ

ยังดีน่ะที่ทรายมีเครื่องสำรองไว้ น้องคนนั้นเลยอดเลย
.....................................................................


ทรายพูดถึงเรื่องของหายนี่พี่เจ็บใจตัวเองแล้วก็จำฝังใจมาจนถึงทุกวันนี้เลยน่ะ

เมื่อก่อนนานมาแล้วแฟนพี่(แฟนคนไทย)หมั้นพี่ก่อนพี่มาเรียนต่อที่อังกฤษแหวนหมั้นเป็นเพชรสองกะรัต ทีนี้ตอนที่พี่อยู่ที่อังกฤษพี่ก็ค่อนข้างระวังแหวนมากเพราะว่าเมื่อก่อนได้ยินได้รู้ได้รับข่าวสารแบบผิดๆว่าอยู่ลอนดอนอันตรายให้ระวังเรื่องการจี้ชิงทรัพย์ ทีนี้เราก็มีของมีค่าติดตัวแบบแพงๆ ติดตัวอยู่หลายชิ้น(เมื่อก่อนชอบใส่ของแพงๆ)
ทีนี้เพชรที่ใส่อยู่มันเม็ดใหญ่คนเห็นแล้วก็ต้องมองเพราะว่า
มันสะดุดตา( คนใส่เองยังรู้สึก )ที่นี้เราก็รู้สึกระแวงกลัวคนจะมาจี้เวลาไปไหนที่ไม่ได้ขับรถไปเอง เช่น นั่ง Tube พี่ก็มักจะเอามือล้วงไปในกระเป๋าเสื้อหรือไม่ก็นั่งเอามือปิดๆ ไม่ให้คนเห็นแหวน จนบางทีรู้สึกมันเป็นภาระยังไงไม่รู้ จะถอดเก็บไว้ไม่ใส่ก็กลัวเป็นลางไม่ดีทำให้ต้องเลิกกัน


มีอยู่วันหนึ่งนัดเพื่อนไว้หลังเลิกเรียนจะไปค้างบ้านเพื่อนตอนนั้นเป็นช่วงหน้าหนาวสี่โมงเย็นก็มืดแล้ว วันนั้นก่อนที่พี่จะเข้าเรียนพี่ถอดแหวนยัดใส่ไว้ในบราแล้วเสื้อที่ใส่เป็นบอดี้สูทใส่ทับอีกที(ทุกวันนี้ยังเก็บบอดี้สูทตัวนั้นไว้เลย)ตั้งใจไว้ว่าเลิก เรียนปุ๊ปก็จะรีบไปบ้านเพื่อนทันทีจะได้ไม่เสียเวลามานั่งถอดแหวนซ่อน ที่ต้องถอดแหวนซ่อนไว้ในเสื้อเพราะว่าทางเดินเข้าบ้านเพื่อนเปลี่ยว พี่ก็ระแวงกลัวจะโดนจี้ พี่ก็คิดตามประสาวัยรุ่น ว่าถ้าโดนคนจี้อย่างน้อยๆโจรก็ได้กระเป๋าเงินไปแต่แหวนยังอยู่ คิดระแวงมากไปเอง(โง่จริงๆ)ที่จริงพี่ก็ไปกับพี่สาวพี่น่ะ พี่สาวพี่ก็เรียนที่เดียวกันแต่คนละห้อง



ที่นี้ตอนเลิกเรียนพี่สาวพี่ก็อยากเข้าห้องน้ำก็เลยแวะเข้าห้องน้ำที่มหาลัยก่อนไปทีนี้ระหว่างรอพี่สาว พี่ก็เลยนึกว่าเราเข้าห้องน้ำบ้างก็ดีเพราะว่าบ้านเพื่อนไกล ก็เลยเข้าบ้าง เสร็จแล้วก็ไปบ้านเพื่อน นั่งกินนั่งเม้าท์กันจนดึก ทีนี้ตอนที่เข้าห้องน้ำบ้านเพื่อนเพื่อเปลี่ยนชุดนอน พี่ก็นึกขึ้นได้ว่าถอดแหวนใส่ไว้ในบรา ลองหาดูก็ไม่เจอ ค้นทั่วบ้านเพื่อนก็ไม่เจอ เดินหาตามถนนที่เราเดินเข้าบ้านเพื่อนก็ไม่เจอ เดินส่องไฟฉายหาตอนดึกๆ ก็ไม่เจอ พี่ร้องไห้จนตาบวมเลย
พี่โทรหาคู่หมั้นบอกว่า ทำแหวนหายเค้าก็บอกว่า อย่าเดินหาแหวนอีกเลยมันดึกแล้วอันตรายให้รีบกลับเข้าบ้านไป
ไม่ต้องห่วงเรื่องแหวนกลับไปเมืองไทยแล้วค่อยหาแหวน
ให้พี่ใหม่ ก็รู้สึกสบายใจขึ้นมานิดแต่พี่รู้สึกเสียดายแหวนแล้วก็รู้สึกว่ามันเป็นลางไม่ดีสำหรับเราสองคน
แล้วตอนนั้นเพื่อนที่ไปค้างด้วยก็ไม่สบายใจกลัวเราจะเข้าใจผิดว่าเธอเป็นคนขโมยไปแต่พี่ไม่ได้โทษเพื่อนหรอกเพราะพี่ไม่มั่นใจว่ามันหายตอนไหน......จะเป็นตอนที่พี่เข้าห้องน้ำที่มหาลัย .....หรือหล่นหายที่บ้านเพื่อน.....แต่ใจพี่มั่นใจว่าหล่นตอนที่เข้าห้องน้ำที่มหาลัยคงหล่นที่พื้นตอนที่พี่ปลดกระดุมชุดบอดี้สูท(กระดุมมันอยู่ระวังขา)แล้วแหวนคงร่วงลงพื้นแล้วพี่ไม่ได้สังเกตุ

ทุกวันนี้ยังคิดถึงแหวนอยู่เลยว่ามันหายไปได้อย่างไร คนเก็บได้คงสบายไปเลย

++++++++++++++++++++++++++++++++++
มีอีกเรื่อง เป็นของพี่สาวพี่ ตอนที่เรียนจบรับปริญา
ทางมหาลัย ก็มีงานปาร์ตี้ฉลองความสำเร็จ คืนนั้นคงสนุก
กันน่าดูมีด๊านซ์ กลางฟลอร์ เฮฮา กันตามประสาวัยรุ่น
พองานเลิก พี่สาวพี่รู้สึกว่าข้อมือมันโล่ง ปรากฎว่านาฬิกาฮอยเออร์ของพี่สาวพี่หาย สงสัยคงหล่นกลางฟลอร์หรือที่บริเวณในโรงแรมที่จัดงาน หาไม่เจอ แจ้งเรื่องแล้วก็ไม่ได้คืน คนเก็บนาฬิกาได้คงไม่คืนหรอกเน๊อะ


+++++++++++++++++++++++++++++++++++
เรื่องของน้องสาวคนสุดท้องมั่งขานี้ของหายบ่อยมากจนจำแทบไม่ได้ ล่าสุดเสื้อแจ็คเก็ตตัวโปรด หายไปหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ ตอนแรกสงสัยว่าเป็นคนทำความสะอาดขโมยไปเพราะว่าหายไปวันที่มีคนมาทำความสะอาดพอดีเลยแจ้งไปทางบริษัททำความสะอาดเค้าก็บอกว่าเช็คพนักงานให้แล้วไม่ได้หยิบไป ทีนี้น้องพี่ก็ไม่กล้าโทษพนักงานคนนั้น คือไม่มั่นใจว่าหายไปเมื่อไหร่หรือไปวางทิ้งไว้ตรงไหน



ฮี่ ๆ วันนี้มีหลายเรื่องมาเล่าให้ฟัง ทรายสบายดีน่ะ กลับไทยเมื่อไหร่จ๊ะ

เคยมีครั้งนึงคะ ทองหายหนึ่งบาท อันนี้หายที่บ้่านเลยคะ เป็นเพราะตัวเองวางของไว้สะเปะสะปะ สามีเคยบ่นให้อยู่บ่อยๆ วันนั้นคงเป็นคราวซวยคะ วางไว้ข้างเตียงนอน เเล้วพอดีวันนั้นมีช่างมาซ่อมท่อประปา ตัวเรากะสามีก็ไปทำงานตามเดิม ให้เจ้าของตึกเป็นคนคุมเอง ไอ้เรามันสะเพร่ามากๆคะ ตอนเย็นเดินเข้าซอยกลับบ้าน เก็บเเบงค์ร้อยได้ใบนึง ดีใจอย่างมากมาย เเละก็ไม่คิดว่าตัวเองจะเสียทองไปตั้งบาทนึง เราหาทั่วบ้านก็ไม่เจอ เเจ้งเจ้าของตึกเค้าก็ไม่รับผิดชอบ บอกว่าจับมือใครดมไม่ได้ เพราะคนมันหลายคน (ตอนนั้นยังอยู่ที่กรุงเทพอยู่) ตอนนั้นโกรธมากๆ ไหนจะเสียดายของไหนจะโดนสามีบ่นให้ เเต่หลังจากนั้นก็ทำใจได้ ถือว่าทำบุญให้เค้าไปคะ หลังจากนั้นก็เลยกลายเป็นคนระมัดระวังมากขึ้นคะ

ผมกำลังจะซื้อ MP3 อันใหม่พอดีเลยครับ
ก็จะพยายามระวังครับพ้ม
เด๊ยวหายไปเสียดายเงินแย่เลย

โหหห ต้องร้อง แบบนี้เลยค่ะ
นานเท่าไหร่แล้วไม่ได้คุยกัน
ดีใจจริงๆค่ะที่มาเยี่ยมกันค่ะ

ตอบอย่างเต็มปาก แต่ไม่ค่อยเต็มใจว่า ของหายประจำค่ะ
หายได้ตลอด เพราะเป็นคนขี้ลืมค่ะ
เสียใจด้วยนะคะ

ได้ใจใหญ่เลยแอบมาต่อด้วยเรื่อง Africa อีกหน่อยค่ะ
เพราะหลายคนจะเข้าใจผิดไปนิดค่ะ
(ถ้าเบื่อก็ข้ามไปได้เลยค่ะ )
ไม่อยากให้เข้าใจผิดว่ามาที่นี่แล้วต้องลุย เพราะมีหลายคนก็คิดแบบนั้น
แล้วเดี๋ยวจะไม่มาเที่ยวที่นี่ น่าเสียดายแย่
การท่องเที่ยวใน Kruger National Park หรือที่south Africa
ไม่ได้สมบุกสมบัน ลุย(เละ)อย่างที่เห็นค่ะ
คนมักจะคิดว่าเที่ยวแบบนี้ต้องลุยมากๆ เลย
(เพราะตัวเองก็ไม่ลุยมากค่ะ ต้องมีระดับหนึ่งที่เป็นมาตรฐานของความสะบายเหมือนกัน)

เลยมาขอบอกว่า ไม่จริงๆ ค่ะ ยังคิดอยู่เลยว่าวันๆ ที่ไปไม่นั่งบนรถติดแอร์เย็นฉ่ำ
ก็นั่งบนเก้าอี้กับเคื่องดื่มเย็นๆ และenjoy กับอาหารการกิน
เวลาจะเดินจริงๆ จังๆ แทบไม่มี เพราะไม่ค่อยจะมีที่ให้เดิน นอกจากบริเวณที่พัก

บางวัน ยังใส่กระโปรงเลยค่ะ ถ้าอินๆ หน่อยก็ใส่แบบsafari
(มีรูปมายืนยันข้างล่างเลยค่ะ)
ที่พักก็สะดวกสบาย และระดับการเที่ยวที่นี่มีหลายแบบค่ะ
ตั้งแต่camp ไปถึงโรงแรม และlodge หรูห้าดาวค่ะ
พร้อมด้วย สปา สระว่ายน้ำ และสิ่งอำนวยความสะดวกเพียบค่ะ
เราเลือกบริการได้ มีทุกระดับ ตามแต่เราต้องการว่าเราอยากได้แบบไหนค่ะ
แล้วถ้าเกิดว่าวันไหนคุณสนใจsouth africa อยากได้ข้อมูลก็บอกมาได้นะค่ะ
ทั้งเรื่องเวลา และที่พัก และอื่นๆ ยินดีเลยค่ะเท่าที่จะรู้น่ะคะ

เข้าใจความรู้สึกค่ะ เพราะตอนยังละอ่อน
เคยทำกระเป๋าสตางค์หายด้วย เพิ่งจะได้ค่าขนม
ประจำเดือนมาพอดี ดันซุ่มซ่ามซะเรา

ออยถือว่าฟาดเคราะห์ค่ะ จะได้ไม่ต้องคิดมากกก
ของหาย ก็ยังดีกว่าตัวเราเป็นอะไรใช่ไหมค๊า
ตัวเราปลอดภัยก็โอเคแล้วค๊า

ไม่ได้แวะมาเยี่ยมซะนาน สบายดีนะค๊า

คุณ GlowPop มั่นใจว่าไม่ได้โดนล้วงค่ะ แต่ว่าทำหายเอง แหะๆดีใจด้วยนะคะที่ของหายแล้วได้คืน

พี่พริก อ่านแล้วเสียดายแหวนแทนจริงๆ อ่านแล้วสงสารที่พี่บอกว่าร้องไห้ตาบวมเข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ นาฬิกาฮอยเออร์เกือบจะหายครั้งนึก ทำเอานอนไม่หลับไปเลยค่ะ แต่โชคดีที่ได้คืนเดี๋ยวไปเล่าให้ฟังใน blog พี่ล่ะกัน

คุณสาวเซาะกราว เสียใจด้วยนะคะที่ทองหาย คิดว่าทำบุญแล้วทำใจได้เร็วก็ดีนะคะ พอดีตอนนี้มีสำรองใช้ก็ไม่คิดมากเหมือนกัน

คุณ ParkEr_BoLl ดีค่ะเก็บใช้ดีๆ ของดิฉันราคาค่างวดไม่เท่าไรยังเสียดายไม่หาย ถ้าแพงๆก็กินไม่ได้นอนไม่หลับ

คุณ Sweety-around-the-world เอาอาฟริกาให้ส่งถึงบ้านขอบคุณนะคะ เดี๋ยวขออนุญาติปรึกษาปัญหาหัวใจซะหน่อย จะหลังไมค์ไปหา (หวังว่าไม่เต็มนะคะ)

Borken คุณออย ตอนอยู่เมืองไทยกระเป๋าหายบ่อยมากๆ บอกแล้วซุ่มซ่าม + โดนล้วงค่ะ เห็นแว๊บๆไปไทยมา ขออภัยไปเยี่ยมแล้วไม่ได้ทิ้งร่องรอยเพราะไม่ได้ login ค่ะ

ของตุ๊กเองไม่หาย (พิมพ์ไปนี่ต้องตีปากตัวเองเบาๆ
แล้วปัดๆ ด้วย ฮา...)
แต่คุณพ่อบ้านชอบทำโน่นนี่หายอ่ะคะคุณทราย
ตุ๊กว่าเค้าขี้ลืมด้วยแหละ วันก่อนไปทำงานที่
บ้านลูกค้า ตอนกลับถือกล่องเครื่องมือมา
แล้ววางที่ฟุตบาทก่อนเปิดประตูรถ พอขึ้นรถได้
ก็ออกรถเลยคะ กล่องเครื่องมือยังวางอยู่ที่ฟุตบาท
มานึกออกอีกวันนึงคะ ดีที่กลับไปกล่องเครื่องมือ
ยังวางอยู่ที่เดิม
ตุ๊กไม่ค่อยหายเพราะเป็นประเภทย้ำคิดย้ำทำ

ของม่อนนี่ของไม่หายค่ะ แต่จำไม่ได้ว่าเอาไปเก็บไว้ไหน .. วันก่อนหาที่ชาร์จแบตกล้องไม่เจอ คุ้ยมันทุกกระเป๋าก็ไม่เจอ เลยตัดสินใจซื้อใหม่ .. แล้วอยู่ดีๆ ก็ดันหาเจ้าที่ชาร์จแบตเจอในกระเป๋าใส่คอม .. แอบเซ็งเลยค่ะ .. แต่ก็นึกในแง่ดี .. จะได้มีสำรอง

ของเก่าหายเดี๋ยวก็ได้ของใหม่..จริงไหม.ครับน้า..

สุขสันต์วันเกิดนะครับ

สุขสันต์วันครบรอบวันเกิดค่ะ เจนนี่ขอให้คุณเจ้าของวันเกิดวันนี้ มีความสุขมากๆน่ะคะ คิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สมหวังดังใจปรารถนา เจริญก้าวหน้า ในหน้าที่การงานน่ะคะ เป็นที่รักใคร่ของคนรอบข้าง สุขภาพแข็งแรงตลอดปีและตลอดไปค่ะ เพี้ยง เพี้ยง เพี้ยง

ป.ล. ยินดีที่ได้รู้จักเจ้าของบล็อคค่ะ ว่างๆก็แวะมาทักทายเจนนี่ได้เสมอน่ะคะ ยินดีต้อนรับค่ะ

สุขสันต์วันเกิดนะคะ
ขอให้มีความสุข
สุขภาพแข็งแรง
และมีเงินทองใช้
ตลอดทุกปี
คิดถึงสิ่งใดก็ให้
สมปรารถนะคะ

สุขสันต์วันเกิดนะค่ะ

ถ้าคุณมีของ100ชิ้นคุณคิดว่าคุณจะทำหายกี่ชิ้นสำหรับเราหายหมดเลย 555+เราเป็นคนขี้ลืมน่ะ เลยต้องหาสมุดมาจดแต่สมุดนั่นก็555+หาย

คุณทำไม ถ้าของมันหาย ก็ขอให้เหลือความทรงจำที่ดีๆนะคะ

เรื่องเกิดวันนี้ค่ะ เมื่อวานแฟนซื้อทองให้1บาท มาเซอร์ไพรซ์วันครบรอบ ดีใจมากเลยเชยชมอยู่หน้ารถ เอาวางไว้ในหน้าตักเลย แล้วก้อคุยกะแฟนเรื่อยจนถึงร้านอาหารลงรถได้ไม่เอะใจ จนทานเสร็จกลับมาบ้าน จะเปิดดุอีกรอบ แทกระเป๋าเลยหายหาไม่เจอ ทะเลาะกะแฟนอยุ่พักนึง แต่สุดท้ายแฟนก้อบอกว่าไม่เปนไรเดวซื้อใหม่ แต่เราเนี่ยสิ วันครบรอบตังหาย ถูกหวย2,000 ทองหาย 1บาท เสียใจมากร้องไห้จนไมเกรนขึ้น คิดว่าคนที่ได้ไปคงลาภลอย แล้วมารุ้ทีหลัง ทองเส้นนั้นแฟนผ่อนให้ เสียใจไปใหญ่ทองไม่ได้ใส่แต่แฟนต้องมานั่งผ่อน โทษตัวเองตลอดเลยจำไปจนตายT_T