S e 7 e N ... i N T e R L u D E ...
Group Blog
 
All blogs
 

- " เอาล่ะสิ หนุ่ม No.7 โดน Tag เผาความลับเข้าซะแล้ว !!! " -

โดนคุณ Im onair ส่ง Tag เผยความลับมา เป็นธรรมเนียม และมารยาทที่ผมจะต้องเผยความลับสัก 5 ข้อ ...



"ผมนอนแก้ผ้า" ไม่ต้องห่วงอุจาดลูกตาครับ ผมนอนแก้ผ้าเฉพาะเวลาผมอยู่คนเดียวครับ เวลาผมไปทริปไหนๆ กับเพื่อนๆ ก็ใส่เสื้อผ้านอนนะครับ !!! (แม้ว่ามันจะอึดอัดช้างน้อยก็เหอะ) ผมอยู่คนเดียวมาตั้งแต่เด็กครับ คงเริ่มตั้งแต่ ปลายๆ ม.3 หรือ ช่วงต้น ม.4 นี่แหละ แล้วผมเป็นคนขี้ร้อน เวลาอยู่บ้านก็แก้ผ้าเดินมันโทงๆ นี่แหละ (ปิดประตู ปิดม่าน มิดชิดน่า ...) แล้วมันรู้สึก เฮ๊ย ! มันสบายดีว่ะ ! ก็เลยติดมาเป็นนิสัยจนโตนี่ล่ะครับ






"แฮ๊ปปี้ !!!" เรื่องนี้เกิดขึ้นนานมาแล้วครับ มันเป็นวันปีใหม่ครับ ตอนนั้นผมยังเด็กๆ อยู่เลย สัก 15 หยกๆ 16 หย่อนๆ ผมคบหากับสาวคนหนึ่ง พยายามทำประทับใจเธอในวันปีใหม่ ... เมื่อนาฬิกาบอกเวลาว่า 24.00 ผมรีบคว้ามือถือ Motorola Microtac (เป็นมือถือที่หนักเกือบๆ 1 กิโลกรัม 55555) กดเบอร์สาวคนนั้นทันที่ ... เธอนอนแล้ว ... เธอรับสายด้วยเสียงงัวเงีย ... ส่วนผมยิ้มแก้มแดงตะโกนใส่สายด้วยเสียงอันดังว่า ...

"แฮ๊ปปี้เบิร์ดเดย์ !!!"

ผมไม่โทษพระเจ้า หรือมนุษย์โลกคนไหนที่เวลาแสดงความยินดีต้องเปล่งเสียงดังๆ ... ได้แต่ยืนสงบนิ่งไว้อาลัย ให้ตัวเองสักพักแล้วนึกในใจ (กรูพูดอะไรออกไปวะเนี่ย !!!) สุดท้ายก็ได้แต่ทำเนียนๆ ไปว่า

"เมื่อกี๊นี้เป็นมุขตลกน่ะ ... เธอไม่ขำเหรอ ... ว๊าๆ ๆ ๆ ๆ คิดตั้งนานนะมุขนี้น่ะ ... บลา บลา บลา ..."



"เบียร์วุ้น" เนื่องจากผมไม่ใช่คนดี เนื่องจากเพื่อนผมก็ไม่ใช่คนดี เรื่องนี้จึงเกิดขึ้นมา "เบียร์วุ้น" ผมและเพื่อนๆ ที่เล่นบาสฯ ด้วยกันยกโขยงไปเล่นบาสที่ อ.ชะอำ จ.เพชรบุรี ไปกัน 6 คน เอารถ Toyota Starlet ไป (รถเล็กมาก พอๆ กับ Mira นั่นแหละครับ) แต่ละคนตัวใหญ่มากๆ เป็นความจริงครับที่เวลาจะขึ้นสะพาน จำต้องให้เพื่อนคนนึงลงจากรถ แล้ววิ่งขึ้นทางชันไปเอง เวลารถขับผ่านหลุม บ่อ แม้เพียงเล็กๆ ก็ทำให้ยาง กับบังโคลนครูดกัน เรียกว่าสงสารรถโคตรๆ ล่ะครับ แต่ทริปนี้ก็มันส์สุดๆ ... เช้าเที่ยว เย็นเล่นบาส กลางคืนกินเหล้า เป็นวัฏจักร 3 วัน 3 คืน ... มีการอำต่างๆ เกิดขึ้นในแต่ละคืน ขึ้นอยู่กับว่าใครจะระวังตัวกันแค่ไหน แรกๆ ก็เบาๆ แค่เอาปากกาเมจิก (Permanent) ขีดหน้า เขียนตา หลังๆ ก็ห่ามขึ้น หนักขึ้น แต่ที่หนักที่สุดคงไม่พ้นเพื่อนผม

คืนนั้น ... ผมอาบน้ำคนแรก อาบเสร็จก็รับผิดชอบด้านการเตรียมกับแกล้ม คนที่สองอาบเสร็จก็จัดการไปซื้อน้ำแข็ง และของขบเคี้ยว ส่วนคนอื่นๆ ก็รับหน้าที่อื่นๆ กันไป ปัญหาอยู่ที่คนสุดท้ายนี่แหละ มันอาบน้ำนาน ผมกับเพื่อนเลยแกล้งมันด้วยการทำเบียร์ขึ้นมา โดยการฉี่ใส่ขวดเบียร์ ปิดผา แล้วเอาไปแช่ช่องพรีซ คืนนั้นก็กินกันไป ฮากันไป เบียร์ก็ค่อยๆ หมดกันไป เวลาคนเมาๆ เนื่ย มันไม่สนหรอกครับ ว่าเหล้าจะรสดีแค่ไหน แยกไม่ออกหรอกระหว่าง แสงโสม กับ Blue Laber จะต่างกันยังไง Leo หรือ Heineken ก็รสเดียวกันแล้ว !!! ผมก็ไปหยิบขวดในช่องพรีซออกมา เย็นเฉี๊ยบบบ ก่อนกินมันยัง "โอ๊โห้ ! แมร่งเย็นเป็นวุ้นเลยเว๊ยยยย !!!" แน่นอนครับ ... ไม่มีใครเอ่ยปากห้ามมัน ... ทุกคนเงียบกริบ ... ทั้งห้องเงียบสงัด ... ลุ้นให้มันกินอย่างใจจดใจจ่อ ... อึก อึก

สุดท้ายขากลับมันไม่พูดกับเพื่อนคนไหนสักคนบนรถเลย จนพวกผมต้องยอมผลัดกันไปทำความสะอาดบ้านมัน 1 อาทิตย์มันถึงจะหายโกรธ

ทุกวันนี้เพื่อนๆ กลุ่มนี้ก็ยังเป็นเพื่อนสนิทกันอยู่ แต่เจอกันน้อยลง เพราะต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปทำงาน และมีอนาคตของแต่ละคน ...

อยากไปทริปแบบนี้กับพวกเมิงอีกว่ะ ...



"ขี้ลืม" ผมเป็นหนึ่งในมนุษย์จำพวกปลาทอง แต่ที่ไม่น่าให้อภัยตัวเองเลยคือทำของมีค่ามากที่สุดของพ่อหายไป นั่นคือ "แหวนทองฝังเพชร" ที่พ่อผมรักมาก และให้ผมไว้ แต่ตอนนั้นผมยังวัยรุ่น ยังรู้สึกว่า มีแต่คนแก่ๆ แหละที่ใส่แหวนเพชร เลยไม่ใส่ใจมากนัก วางไว้โน่นนี่ จนมันหายไป ... วันนึงพ่อเอ่ยปากถาม ผมได้แต่บอกว่า "ยังเก็บไว้อยู่ ยังเก็บไว้ดี ..." ดูพ่อจะเป็นห่วงแหวนนี้มากเวลาที่ไม่เห็นผมใส่ และมักจะเอ่ยถามทุกครั้ง คำตอบก็ยังคงเหมือนเดิม "ยังเก็บไว้อยู่ ยังเก็บไว้ดี ..." และเป็นความลับที่อึดอัดใจผมมานานแสนสาน

สุดท้าย ... จนวันหนึ่งผมเลยบอกความจริงไปกับพ่อว่ามันหายไปแล้ว ...

ไม่มีการดุ ไม่มีการด่า ไม่มีการตี มีแต่ความเงียบ พ่อถอนหายใจ แล้วบอกว่า ... "ช่างมันเถอะลูก" ... ให้ตายสิ ... มันเจ็บยิ่งกว่าการโดนตีอีก



เอาล่ะ เดินทางมาถึงเรื่องสุดท้ายกันแล้ว ...



"ผมมันเด็กขี้แย" เรื่องนี้จริงๆ ก็ไม่ได้เป็นความลับ แต่ก็ไม่รู้จะบอกใครๆ ไปทำไมกัน มันเป็นเรื่องที่หลายคนไม่รู้ และไม่คิดจะรู้ ... พ่อ แม่ ผมแยกทางกันตั้งแต่ผมยังเด็ก ผมได้อยู่กับแม่ ทุกวันพ่อ ที่โรงเรียนก็จะจัดกิจกรรมต่างๆ ทุกๆ คนก็จะพาพ่อไป สนุกอย่างโน้น ... สนุกอย่างนี้ ... แต่ไม่ใช่สำหรับผม ...

หลังจากนั้นอีก 1 ปี ร้านของแม่ผมก็ประสบภาวะการขาดสภาพคล่อง มีอยู่วันหนึ่งหลังเลิกเรียนคุณย่าผมไปรับที่โรงเรียน ...

ตั้งแต่นั้นมา ผมอยู่กับคุณย่า ... และ ไม่มีการติดต่อจากแม่อีกเลย เบอร์โทรฯ ก็ไม่มี ผมเลยกลายเป็นคนที่ขาดพ่อ ขาดแม่ โดยสมบูรณ์ ...

สำหรับผมนับจากนั้น ... ไม่มีวันพ่อ ... ไม่มีวันแม่ ... ไม่มีความรัก ... ไม่มีความเชื่อในสถาบันครอบครัว ... อีกต่อไป ...

ไม่รู้ถือว่าเป็นความลับรึเปล่า แต่ผมก็แค่ไม่ได้เล่าให้ใครฟัง ... ก็เท่านั้นครับ ...



เอาล่ะ !!! อีก 5 คนที่ผมจะ Tag ต่อไปมันจะเป็นใครดีน๊า ... ไม่รู้ว่าเค้าจะมาเล่าอะไรให้ฟังกันบ้างรึเปล่า เพื่อนผมมันก็ไม่ค่อย Up Blog กันซะด้วยสิ (ถึงได้เป็นเพื่อนกับผมได้ไง ) ... ก็ตามดูกันต่อไปครับ

1. สมันน้อย เบอร์ 14

2. คริสตอลสีชมพู

3. คุณหนูเจ้าแม่ไฮโซ

4. ปรางปราย

5. ปลาทูอยู่ในเข่ง







 

Create Date : 13 มกราคม 2550    
Last Update : 13 มกราคม 2550 13:58:43 น.
Counter : 711 Pageviews.  

- " ต้อนรับวันแม่ โดยการเอาแม่มาแฉ !!! " -

ย่างเข้าเดือนสิงหาคม ก็ใกล้จะถึงวันแม่แล้ว ...

วันนี้ผมเลยขอเอาแม่มาแอบนินทาให้ฟังก็แล้วกันครับ ...


คือเสด็จแม่ผมเนี่ย ท่านจะเป็นหญิงชราที่ขี้น้อยใจ ขี้งอน เอามากๆ เลย ... ลองมาดูกัน


เช่นเมื่อเดือนที่แล้ว น้องสาวผมคลอดหลานผมตอนกลางวัน ไอ้กระผมก็รีบเดินทางจากที่ทำงานผมไป รพ. เมื่อผมใกล้ถึง รพ. แม่ก็โทรเข้ามือถือมา


แม่ ... "มารับแม่ที่ทำงานหน่อยสิ"

ผม ... "ผมอยู่หน้า รพ. แล้วครับ แม่ก็ขับขึ้นทางด่วนมาตามนี้นะ บลา บลา บลา"

แม่ ... "แต่แม่ขี้เกียจขับรถนี่ แม่กลัวหลงทาง ... น่านะๆๆๆ มารับแม่นะ" (บทอ้อนลูกของแม่ผมครับ ทั้งๆ ที่ผมเป็นคนที่ขับรถหลงกรุงเทพฯ เป็นประจำ เพราะบ้านและที่ทำงานอยู่ จ.นนทบุรี แต่แม่อยู่ในกรุงเทพฯ อยู่ๆ เกิดนึกจำทางขึ้นมาไม่ได้ซะงั้น !!!)

ผม ... "แบบนี้ได้มั๊ย เดี๋ยวผม Fax แผนที่หาแม่บอกทางว่าให้ขึ้นทางด่วนตรงไหน ลงตรงไหน บอกให้จนถึง รพ. เลย"

แม่ ... "มารับแม่หน่อยก็ไม่ได้ !!!" (เริ่มออกเสียงงอน ...)

ผม ... "งั้นพรุ่งนี้ผมไปรับแม่มา รพ. ก็ได้ เพราะกว่าจะออกก็อีก 2 วัน"

แม่ ... "ไม่ต้องหรอก !!! พรุ่งนี้หลานมันก็เดินได้แล้ว เดี๋ยวแม่จะรอหลานมันเดินมาหาแม่ที่บ้านเองแหละ !!!" แล้วก็ตัดสายทิ้ง

ผม ... อึ้ง อึ้ง อึ้ง (แล้วกลับไปง้อแม่)


แม่ผมจะมีอีกวิธีในการใช้ลูก คือการไม่รับรู้ข่าวสารใดๆ ทั้งสิ้น ...


แม่ ... "พรุ่งนี้แม่จะไปวัดกับเพื่อนๆ ที่ฉะเชิงเทรานะ ว่างมั๊ย มาขับรถให้แม่หน่อย"

ผม ... "ตอนนี้ผมอยู่ชะอำกับเพื่อนอ่ะแม่ ... ให้น้าขับไปแทนได้มั๊ย ?"

แม่ ... "อะไรนะ ! แม่ไม่ได้ยิน ! ห๊าาาา ! ตกลงพรุ่งนี้มารับแม่ 9 โมงเช้านะ" (สาบานว่าปัจจุบัน แม่ผมยังใช้มุขโทรศัพท์ไม่ชัดอยู่เสมอๆ)

ผม ... "ไม่ต้องมาทำเนียนเลยแม่ ... ผมรู้นะว่าแม่ได้ยินชัด ... ผมอยู่ชะอำกับเพื่อนหลายคนเลยนะครับ"

แม่ ... "ชะอำมากรุงเทพฯ 3 ชม.ก็ถึง ช่วงนี้ฝนตกบ่อยเดี๋ยวเกิดซึนามิที่ชะอำ แม่ฟังข่าวบ่อย ... แน่ะ ! ไม่รู้ล่ะสิ เค้าเตือนกันปาวๆๆๆ ... พรุ่งนี้ 9 โมงเช้านะ ..." (ซึนามิที่ชะอำ ... เยี่ยมมาก !!! ศูนย์เตือนภัยพิบัติแห่งชาติ สมควรจ้างบุคคากรคุณภาพท่านนี้โดยด่วย !!!)

ผม ... "แม่อย่ามาอำ ... นี่เพชรบุรีนะแม่ มันอยู่คนละด้านกันเลยนะ ..."

แม่ ... "คลื่นมันก็อาจจะอ้อมไปได้นี่ ... พรุ่งนี้ 9 โมงนะ แม่ขี้เกียจเถียงแล้ว" (ข้างๆ คูๆ มาก !!!)

ผม ... "แม่อ่ะ ..."

แม่ ... "9 โมง !!!" (ทันทีที่ผมเสียงอ่อยลง แม่ผมจะเสียงดังขึ้นมาทันที ประมาณว่า กรูชนะลูกกรูได้แล้ว !!! สัญญาณมือถือจะชัดแจ๋วขึ้นมาทันที)

ผม ... ยอมรับสภาพผู้แพ้แต่โดยดี ...


ยังครับ ... ยังไม่พอ ... เรื่องราวของแม่ยังมีอีกมาก แม่เป็นสาวใหญ่ใจดี ที่ก้าวทันเทคโนโลยีมากๆ มือถือของแกจะถูกน้องชายผมแกล้งเสมอ ...


แม่ ... "นี่ว่างมั๊ย มาดูมือถือให้แม่หน่อยสิ มันเป็นอะไรก็ไม่รู้ เพื่อนแม่โทรฯ เข้ามาทีไร เป็นต้องหัวเราะเสียงดังทุกที แม่ถามเท่าไหร่ก็ไม่มีใครยอมบอกว่าเพราะอะไร ..."

ผม ... "อ้าว ... ก็เพื่อนแม่อารมณ์ดี มันก็ดีแล้วนี่ครับ ?"

แม่ ... "มันไม่ใช่อย่างนั้นน่ะสิ ... แม่มีลางสังหรณ์" (ลองแม่พูดแบบนี้ ถ้าผมไม่เชื่อลางสังหรณ์แม่ ผมอาจจะโดนสังหารแน่)

ผม ... "ไหนๆ เอามาดูหน่อยสิ" (ผมจับพลิกไปพลิกมา เช็คโน่น ตรวจนี้ ก็ไม่เจออะไรที่ผิดปรกติ หรือตลก เกินกว่าโทรศัพท์เรียบๆ ธรรมดาๆ)

แม่ ... "เป็นไงบ้าง ?" (แกชะเง้อมาจ้องตลอดว่าผมแอบเช็ค SMS ของแกรึเปล่า แกไม่ได้กลัวว่าผมจะเจอ Msg ของหนุ่มที่ไหนหรอก แต่กลัวว่าผมจะเช็คว่าแกแอบเล่นหวยใต้ดินอยู่รึเปล่า)

ผม ... "ก็ไม่มีอะไรนี่แม่ ... ปรกติทุกอย่างครับ"

แม่ ... "ไหนลองโทรฯ เข้าหน่อยซิ" (ทันใดนั้นเอง ความจริงก็ปรากฏทันทีที่ผมเอามือถือของผม โทรเข้าเบอร์แม่ !!!)

อยากคุยกับคนหน้าตาดี รออีกนิดนะจ๊ะ ... อยากคุยกับคนหน้าตาดี รออีกนิดนะจ๊ะ ...

ผม ... "แม่ !!! (โทนเสียงแหลมสูง) ตั้ง Calling Melody อะไรไว้เนี่ย !!! ไม่อายเค้าเร๊อะ !!!"

สรุปคือ ... แม่ผมโดนน้องชายผมแกล้ง เอามือถือโทรไปตั้ง Calling Melody เชยๆ เฉิ่มๆ ให้โดยที่แกไม่รู้ตัว ... ผมเองก็ให้สัญญากับแม่ว่าจะโทรไปยกเลิก หรือเปลี่ยนให้ ...

ณ. ปัจจุบันนี้ ผมเปลี่ยนเรียบร้อยแล้ว ... เป็นเพลง สามสิบยังแจ๋ว แน่นอน ... แม่ผมยังไม่รู้ หุหุหุ


ปล. ไม่ว่าจะยังไง ... ก็รักแม่น่า ...


ปล. 2. รักคนอ่านน้อยกว่าแม่นิ๊ดนึงส์


ปล. 3. จขกท. เข้าใจว่าเดือนนี้ยังไม่ใช่เดือนสิงหาคม ... สงสัยเพราะว่า จขกท. ยังเป็นวัยรุ่นอยู่ เลยใจร้อนไปหน่อย ...






 

Create Date : 27 กรกฎาคม 2549    
Last Update : 13 มกราคม 2550 10:15:26 น.
Counter : 616 Pageviews.  

- " รักแท้ เป็นยังไง เข้ามาบอกผมหน่อยเหอะ ! " -

ช่วงเวลาที่เขียน BLoG นี่ก็ใกล้จะเช้าแล้วล่ะครับ … นอนไม่หลับน่ะครับ เลยฟุ้งซ่าน คิดโน่นคิดนี่ ทำอย่างกับตัวเองเป็นวัยรุ่น
(ทั้งที่แก่ปูนนี้แล้ว) เลยลุกขึ้นมากระซิบถามเพื่อนๆ ว่า ...


“รักแท้ของคุณมีรึเปล่า? เกิดขึ้นตอนไหนกันเหรอครับ? แล้วคุณรู้ได้ยังไงครับ?”


สำหรับผมน่ะเหรอครับ ... ถ้าผมรู้ผมคงไม่มาตั้งคำถามแบบนี้หรอกครับเพ่ !!!


ใครบางคนเคยบอกผมว่า “รักแท้ เกิดขึ้นเมื่อคุณรู้จักคำว่าพอ ...” ผมเก็บมาคิดจนหัวเกือบแตก ... พอ? พอจากอะไร? Sex เหรอ? รึว่าความรัก? รึว่าความผูกพัน? ถ้าอย่างนั้นผมคบกับใครสักคน มี Sex กัน มีความรักให้กัน แค่นี้ก็เรียกว่า "รักแท้" แล้วเหรอครับ? ผมว่าไม่ใช่มั้งครับ ...


บางครั้ง (บ่อยๆ) ผมนึกถึงแฟนเก่าผม นึกถึงเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน แว่บนึงของความคิดผม “เธอ” คือรักแท้ของผมรึ? เห่ยยยย ไม่หรอกน่าาาาา ... ผมคิดถึงเธอคนเดียวนี่หว่า เธอมีแฟนใหม่ไปแล้ว เธอรักคนอื่นไปแล้ว แบบนี้ไม่ใช่รักแท้แน่ๆ ...


แล้วแฟนคนแรกของผมล่ะ? คบกันมาตั้ง 9 ปีกว่าๆ ... โอเคๆ ... ข้ามไป ... “เธอ” แต่งงานไปแล้ว คงไม่ใช่รักแท้ของผมอีกเช่นกัน ...


ใครบางคนบอกเอาไว้ว่า “ปลายนิ้วเรามีเส้นด้ายเล็กๆ ที่มองไม่เห็น ปลายข้างหนึ่งผูกอยู่ที่ปลายนิ้วเรา ... ปลายอีกข้างผูกไว้อยู่กับปลายนิ้วของคนที่เป็นรักแท้ของเรา ...” ให้ตายสิ ... ผมอยากมองเห็นปลายเส้นด้ายนั้นจัง ว่ามันไปสุดอยู่ที่ปลายนิ้วใคร ...


แถมยังมีใครอีกสักคน (ที่ไม่ใช่ไอ้คนก่อนหน้านี้แน่ๆ) บอกเอาไว้ว่า “เราจะรู้จักรักแท้ ... ก็ต่อเมื่อเราเสียมันไป” นี่ผมต้องเสียมันไปก่อน แล้วค่อยไปฝ่าฟันดง 18 อรหันต์เพื่อให้ได้มันกลับมา ต้องแบบนี้ก่อนเหรอ? ไม่หรอกม๊างงงงงง


เฮ้อ ... BLoG นี้ไม่มีอะไรที่เป็นสาระหรอกครับ ขอโทษผู้ที่หลงเข้ามาอ่าน และกราบขอบคุณที่สละเวลาอ่าน ... ก็แค่อารมณ์วัยรุ่นตอนปลายที่กำลังคลุ้มคลั่งน่ะครับ


เออนี่ !!! ไหนๆ คุณก็เข้ามาอ่านแล้วนี่ครับ ... ไม่คิดจะลองตอบคำถามผมดูหน่อยเหรอครับ ?


“รักแท้ของคุณมีรึเปล่า? เกิดขึ้นตอนไหนกันเหรอครับ? แล้วคุณรู้ได้ยังไงครับ?”


ปล. ถ้าคุณผู้อ่านยังไม่มี รึว่ายังหาไม่เจอ ... ก็ขอให้เจอเร็วๆ นะครับ (และรักษามันไว้ให้ดีล่ะครับ)


ปล. เอ๊อออ ... คุณผู้อ่านครับ ... ก่อนที่จะ Comment อะไรผมรบกวนคุณผู้อ่านช่วยยกมือขึ้นจาก Keyboard แล้วดูที่ปลายนิ้วของคุณหน่อยสิครับ ว่ามีด้ายแดงเล็กๆ ผูกไว้ที่ปลายนิ้วรึเปล่า ... บางทีผมอาจจะหาคุณอยู่น่ะครับ




 

Create Date : 03 กรกฎาคม 2549    
Last Update : 27 กรกฎาคม 2549 10:35:27 น.
Counter : 480 Pageviews.  

- " เด็กแนวฯ " -

สืบเนื่องมาจากว่า พ้นวันที่ 24 มิถุนายน ผมก็แก่ขึ้นอีกปีแล้ว ... เริ่มรู้สึกว่าตัวเองเริ่มไม่ทันยุคฯ ทันสมัย กับชาวบ้านเค้าเอาซะเลย ...


ผมเคยคุยกับน้องสาวในบอร์ดพันทิปคนนึง (น้องเค้ารุ่นเดียวกับหลานสาวผมเลย) ด้วยความกลัวว่า ฤๅ ชาตินี้กรูจะหาแฟนกับเค้าไม่ได้ ผมเลยถามน้องเค้าไปว่า ...


"ผู้ชายในสเปคฯ สาวๆ สมัยนี้เป็นยังไงกันบ้าง ..."


เท่านั้นแหละครับ ... คำตอบที่ร่ายยาวเป็นใบแจ้งหนี้ ก็พรั่งพรูออกมาจากปากน้องเค้า ... สรุปสั้นๆ คือ ...


"นู๋มันต้องเป็นแบบเด็กแนวฯ อ่ะพี่ เพื่อนๆ นู๋นี่กรี๊ดมาก ..." ผมเริ่มสงสัยว่า เด็กแนวฯ ที่น้องพูดถึง จะรูปร่างหน้าตาเหมือน ตุ๊กแก รึเปล่า ? ทำไมสาวๆ ต้องกรี๊ดใส่ ?


ผมเลยขอคำจำกัดความของเด็กแนวฯ เผื่อว่าผมจะกลายพันธุ์เป็น มนุษย์ตุ๊กแก ให้สาวกรี๊ดแบบเค้าได้บ้าง ...


1. หัวต้องฟูๆ ... บอกเลยครับว่า สกินเฮดมัน Out Trend แล้ว ... นาทีนี้ต้อง แอฟโร่ เท่านั้น !!! รึไม่ก็เกล้าผมให้เป็นก้อนกลมๆ เหมือนเอาลูกโบว์ลิ่งมาวางซ้อนๆ กันบนกบาล ... จบครับ ! เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ผมเพิ่งไปสกินเฮดมา เลยไม่มีปัญญาไปเป็นเด็กแนวฯ กับเค้า ... ไม่เป็นไร ... เรามาดูข้อต่อไป ...


2. ต้องใส่เสื้อเก่าๆ สีตุ่นๆ ... ข้อนี้ผมยิ้มเลย ... พวกเด็กหนุ่มๆ มันต้องไปซื้อเสื้อราคาแพงที่ Design ให้มันดูเก่าๆ แต่ผมนี่ไม่ต้อง !!! ด้วยความที่เป็นคนบ้านมีฐานะ (ยากจน) เสื้อผ้าผมส่วนมากเลยเก่าธรรมชาติ Classic กว่าพวกเด็กแนวฯ เป็นไหนๆ ...


3. กางเกงรัดไข่ กับผ้าถุง ... ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเด็กแนวต้องจำกัดอิสรภาพในการแกว่งตัวของน้องชายด้วยการใส่กางเกงยีนส์รัดไข่ด้วย อ๊ะโจ๊ดโจ๋ยไม่อึดอัดแย่เลยเหรอครับ ? หรือคิดว่าการทรมานตัวเองจะเป็นการพ้นทุกข์ (ทุกขรกิริยา) ... แต่ในขณะเดียวกันก็มีเด็กแนวฯ อีกจำพวก นิยมใส่กางเกงแบบตัวใหญ่ๆ หลวมโพรกๆ พลอยให้ผมคิดไปได้ว่าเป็นไส้เลื่อนกัน สาวๆ มักเรียกเด็กกลุ่มนี้ว่า เด็ก B-Boy ผมไม่รู้หรอกว่ามันคืออะไร ครั้งแรกที่ได้ยิน ผมนึกว่าเด็กของพี่บอย โกสิยพงษ์ หรือ เบเกอร์รี่ มิวสิค จะจัดคอนเสิร์ตครั้งใหม่ ต่อจาก B-Day Concert ... ไม่แน่ว่ายุคต่อๆ ไปจะมี เด็ก C-Cat หรือ เด็ก D-Dog ด้วยรึเปล่า ?


4. แว่นตาของเด็กแนวฯ ... น้องเค้าย้ำกับผมเลยว่า "เอาง่ายๆ ก่อนก็ได้ ... พี่ต้องเริ่มที่แว่นตา" ความกว้างของแว่นจะต้องครอบคลุมถึงคิ้ว ผมเลยไปหาซื้อมา 1 อัน ผมชอบมากๆ รู้สึกว่าตัวเองใส่ใจกับสุขภาพคิ้วดี รังสี UV ไม่สามารถทำอันตรายคิ้วผมได้อีกต่อไปแล้ว หึหึหึ


5. กระเป๋าแบนๆ ใบโตๆ ... นึกถึงพวกเขียนแบบออกมั๊ยครับ ? กระเป๋าที่ใส่แบบน่ะครับ สี่เหลี่ยมแบนๆ กว้างๆ ... ข้อนี้น้องเค้าก็สงสัยเหมือนกัน "นู๋ก็ไม่เข้าใจว่ะพี่ คณะนู๋วิทยาศาสตร์ แต่ทำไมผู้ชายต้องแบกกระเป๋าเขียนแบบมาเรียน" ... อืม ... พี่ก็ไม่เข้าใจว่ะ ... บางทีน้องเค้าอาจจะรอบคอบ เห็นว่าช่วงนี้ฝนตกชุก พกไว้ใช้แทนร่มได้ บังแดดได้ บังฝนเยี่ยม ... ร้ายว่ะ


6. เวสป้าฯ คู่ใจ ... บางคนถึงกับเอ่ยปากว่า "เอา Ducati มาแลกก็ไม่ยอม ..." สงสัยว่าผมคงต้องขายน้องนู๋ มิตซี่ ของผม (มิตซูฯ แลนเซอร์ สภาพแตนๆ) แล้วหันมาขี่เวสป้า เสียบ้างแล้วล่ะครับ ... (ช่วงนี้นำมันแพง เวสป้าฯ ติด GAS ได้มั๊ยฮะ ?)


ยอมรับนะครับว่า ... ผมไม่เข้าใจจริงๆ เลยครับ ว่าน้องๆ เค้ากล้าแต่งตัวแบบนั้นไปได้ยังไง ... หรือไม่ ก็อาจจะเพราะว่าเป็น วิถีเด็กแนวฯ ซึ่งไอ้แก่อย่างผมยากที่จะเข้าใจ ...


ผมถามน้องคนนั้นว่า ... "แล้วสาวๆ เค้าชอบแบบนั้นไปได้ไงเนี่ย ? ถ้าพี่แต่งแบบนี้เดินเข้าบ้าน พ่อพี่คงเอาปืนมาไล่ยิงไส้แตกแน่ๆ"


น้องเค้าก็ตอบว่า "นู๋ก็ไม่รู้ ... แต่เพื่อนๆ นู๋ที่มหาลัยฯ มันกรี๊ดกันมากเลยนะพี่"


จนปัญญาจริงๆ ครับ กับการที่จะไปเลียนแบบเป็นเด็กแนวฯ เพื่อให้สาวๆ มาสนใจ ... มันช่างเป็นเรื่องยากจริงๆ ครับที่จะเข้าถึง วิถีเด็กแนวฯ ไอ้ครั้งจะทำผมแอฟโร่ ใส่กางเกงรัดไข่ ขี่เวสป้าไปประชุม หรือไปทำงาน ถ้าไม่โดนพิจารณาให้ออกภายใน 1 สัปดาห์ ผมยินดีนอนให้ช้างเหยียบม้ามกระจายเลยครับ


คำถามประจำ BLoG ... คุณมีความคิดยังไงกับคำว่า "เด็กแนวฯ" ? เพราะอะไรครับ ?


ปล. ไหนๆ ก็แก่ขึ้นอีกปีแล้ว เจ้าของกระทู้ก็อยากลองเป็นเด็กแนวฯ กับเค้าดูบ้างน่ะครับ


ปล. เจ้าของกระทู้หน้าตาไม่ดี แต่แทงบอลแม่นมากๆ ขนาดคู่ ไอเวอร์รี่ โคส กับเซอร์เบียร์ฯ ยังแทงถูก ล่าสุดคู่ฮอลแลนด์ กับโปรตุเกสก็ถูกอีก (ส่วนคู่อื่นๆ ที่เหลือผิดหมด ... แทงในเวปพันทิปนะครับ เจ้าของ BLoG ไม่สนับสนุนการพนันครับ)


ปล. รักคนอ่านมากกว่าเด็กแนวฯ (แต่น้อยกว่า VJ วุ้นเส้น)





 

Create Date : 26 มิถุนายน 2549    
Last Update : 27 กรกฎาคม 2549 14:06:33 น.
Counter : 454 Pageviews.  

- " ความสุข ที่เพิ่งถูกค้นพบ " -

ก่อนหน้านี้ ... ความสุขสำหรับเด็กขาดความอบอุ่นอย่างผม คือการที่ได้ใช้เวลาอยู่กับหญิงอันเป็นที่รัก และทุกๆ ครั้งที่ความรักของผมต้องจบลง ผมพยายามที่จะมองหาหญิงอันเป็นที่รักคนใหม่ เพื่อร้องขอความรักแบบเดิมๆ อีกครั้ง ... วนเวียนอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ ... เรื่อยๆ ... เรื่อยๆ ...


แต่ช่วงนี้ผมคงเก๋าเกมส์ขึ้น ... เพราะผมโดนต่อใครพากันหลอกว่า ...


"เมิงอย่ามาบ้า ... เป็นเชี่ยไรวะ ผู้หญิงคนเดียว ... ไม่ตายก็หาใหม่ได้โว๊ย !!!"


หรือ ...


"เมิงไม่ต้องไปวิ่งหาหรอกแฟนน่ะ ผู้หญิงนะเว๊ย ไม่ใช่แมงกระพรุน พอถึงเวลาเดี๋ยวมันก็เข้ามาหาเมิงเองแหละ"


แน่นอน ผมเริ่มรู้ตัวแล้วว่าผมคงโดนเพื่อนๆ มันหลอก (และเพิ่งมารู้เอาทีหลังว่านี่คือประโยคปลอบใจสุด Classic ของ สมาคมคนไม่มีใครเอาแห่งประเทศไทย)


แต่ถึงอย่างนั้น ผมก็ยังไม่เสี้ยน หรือเดือดร้อนอะไรมากมายนัก เพราะฤกษ์แต่งงานผมอยู่ในวัย 35 Up ดังนั้นช่วงเวลานี้ ผมขออุทิศให้ความเป็นเด็กหนุ่มที่ยังคงเหลืออยู่ในตัวผมก็แล้วกัน ...


จากที่เคยหมกตัวอยู่แต่ในห้องทำงานเกือบ 7 วัน / สัปดาห์ ผมจะลองหยุด เสาร์- อาทิตย์ อย่างที่มันควรจะเป็นดูบ้าง จมกับงานให้น้อยลงกว่าเดิม และออกไปสูดลมเข้าปอดที่ต่างจังหวัดทุกๆ ปลายสัปดาห์ ...



<(^__^)> TRIP 1 - อยุธยาเมืองเก่าของเราแต่ก่อน <(^__^)>


เสาร์ที่แล้วไปเมาปลิ้นกับเพื่อนๆ ชาว PBA (เวปพันทิป ห้องศุภฯ) ก่อนที่เช้าวันอาทิตย์ จะเดินสายทำบุญ 6 วัด (จากเดิมคุยกันไว้ถึง 9 วัด แต่ฤิทธิ์แอลกอฮอล์ส่งผลให้ความสามารถในการเข้าถึงพระธรรมลดลง จึงไม่สามารถทำตามเจตนารมณ์เดิมได้)


แม้เราจะไม่ได้สนิทกันมาก เพราะต่างคน ก็ต่างที่มา แต่สายโทรศัพท์ทำให้พวกเราพบเจอกันในโลกไซเบอร์ใบโตๆ ใบนี้ ... ผมมีความสุขครับ



<(^__^)> TRIP 2 - ไปตีพุงริมหาดที่ชะอำ <(^__^)>


Long Weekend ที่เพิ่งจะผ่านไปสดๆ ร้อนๆ นี้ โชคดีหน่อยที่ได้หยุดยาว ตั้งแต่ศุกร์ที่ 9 ถึง วันอังคารที่ 13 ... ผมและเพื่อนๆ สมัยมัธยม พวกเราทั้ง 6 ชีวิต คบหากันมานานประมาณ 15 ปี ...


ผมและเพื่อนๆ ใช้เวลาส่วนใหญ่หมดไปกับ Winning Eleven on the Beach และเตะฟุตบอลชายหาด ริมทะเล รวมทั้งตระเวนชิมร้านอาหารทะเล เพื่อค้นหาสุดยอดร้านอาหารทะเล ในราคามิตรภาพ (The Winner is ร้านสังเวียนซีฟู๊ด ช่วงกึ่งกลางระหว่างชะอำ กับหัวหิน) ก่อนที่จะไปทำหน้าลิงปิด Trip เอาที่ เขาตะเกียบ อ.หัวหิน จ.ประจวบฯ


ทั้งสองทริป ทำให้ผมรู้ว่า นอกจากห้องทำงานของผม ยังมีเมืองไทยในอีกหลายๆ มุม ที่สวย และผมยังไม่ได้ไปสัมผัส ... ไม่ต้องห่วง ผมยังมีเวลาสำหรับการตามเก็บสถานที่ต่างๆ ที่สุดสวยของเมืองไทย กับเพื่อนๆ อีกเยอะ ...


ปล. เพื่อน ... ทำให้ที่ธรรมดาๆ กลายเป็นที่ๆ อัดแน่นไปด้วยความสนุก และมิตรภาพได้ง่ายๆ


ปล.2. ไหว้พระทุกวัด ... หากเห็นหนุ่มน้อยหน้าตาเซื่องๆ อย่างเจ้าของ BLoG นั่งอธิฐานนานๆ เดาได้เลยว่า มันไม่เคยขออะไรจากพระ นอกจากขอเมียดีๆ สักคน ... คนเดียวก็พอ ... สาธุ


ปล.3. รักคนอ่าน และเพื่อนๆ ทุกคนครับ ...


(พล่ามคนเดียว ณ. ริมทะเล ตอนตี 4 หลังจากที่ดูบอลโลกคู่สุดท้ายของวันจบลง ...)




 

Create Date : 15 มิถุนายน 2549    
Last Update : 27 กรกฎาคม 2549 14:07:13 น.
Counter : 268 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  

หนุ่ม No.7
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add หนุ่ม No.7's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.