ตัว - ตน ๑. ฉันเพ่งจ้องดวงตาของเขาที่ยืนอยู่อีกฟากของกระจกบานนั้น ลึกลงไป ข้างในดวงตาสีคล้ำเข้ม ฉันได้มองเห็นประกายแห่งความว่างเปล่ากำลังส่องแสงสุกสว่างอยู่ ฉันมองเห็นแสงแห่งความเหงาและเงาแห่งความโศกที่กำลังทาบทับซ้อนอยู่ด้วยกัน ฉันมองเห็นความรู้สึกที่สั่นระริกไหวและพร่าเลือนจับกลุ่มอยู่ด้วยกันอย่างกลมกลืน คำถามและปริศนาคล้ายผุดพรายขึ้นมาอยู่ล้อมรอบสิ่งเหล่านี้ ฉันเพ่งลึกลงไป มากขึ้น มากขึ้น เผื่อว่าคำตอบจะหลุดลอยตามออกมา ทว่าสุดท้าย สิ่งที่ฉันค้นพบก็มีเพียงตัวตนที่ว่างเปล่า ไร้ความหมาย จนเกือบเหมือนไม่มีตัวตน ๒. หลายค่ำคืน ที่ฉันเพียรเผ้าถามตัวเองอย่างขันแข็งถึงความหมายแห่งการกระทำของฉัน ฉันกำลังทำอะไร? เพื่ออะไร? เพื่อใคร? เพื่อสนองสิ่งใด? ทุกเวลาที่สายตามองเห็นโลก ไม่ว่าจะกลางวันหรือกลางคืน ไม่ว่าจะเป็นโลกรอบตัว หรือโลกส่วนตัว ฉันมักพบตัวเองกำลังเพียรทำบางสิ่งอย่างขยันขันแข็งและหนาหนัก ฉันมักพบตัวเองพยายามดูแลคนรอบข้างอย่างเต็มที่ และยินดีจะเป็นผู้ให้โดยที่ไม่เคยคาดหวังสิ่งใดกลับมา ฉันทำสิ่งเหล่านั้นอย่างเต็มที่ ฉันไม่ได้ยินดีปรีดาหรือปรารถนาอยากจะได้คำชมหรือคำขอบคุณ และฉันก็ไม่ได้ร้าวรานราวถูกทารุณถ้าหากได้รับการทรยศ ฉันทำสิ่งที่ฉันคิดว่าชีวิตฉันพอจะทำได้ ก็เท่านั้น การได้ทำให้ผู้อื่นมีความสุข สำหรับฉัน นั่นก็เป็นสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดที่ชีวิตอันกระจ้อยร่อยของฉันจะทำได้ ฉันเคยคิดแบบนั้น... ทว่า เป็นเวลาหลายปีที่ฉันครุ่นคิดและวิเคราะห์จิตใจตัวเอง ดูเหมือนมีสิ่งหนึ่งที่ฉันเพิ่งค้นพบ ฉันพบว่า แท้ที่จริงแล้ว ตัวตนของฉันเป็นตัวตนที่ไร้ความหมาย เพราะไร้ความหมายและไร้ค่านั่นเอง ที่ทำให้ฉันเพียรทำงานอย่างหนัก พยายามดูแลคนรอบข้างอย่างเต็มที่ เพียงเพื่อจะสร้างความหมายให้กับการดำรงอยู่ของตัวเอง เพื่อทำให้ตัวตนของตัวเองดูมีค่า แต่ว่า นั่นทำให้ฉันสงสัยว่าทั้งหมดมันเป็นค่าความหมายจอมปลอม หลายครั้งที่ฉันเสร็จภารกิจด้านการงานและภารกิจในการดูแลมิตรสหาย เมื่อต้องกลับมาอยู่กับตัวเอง ฉันอดสงสัยไม่ได้ว่า แท้จริงแล้ว ฉันอาจไม่ได้เป็นคนที่มีความสำคัญอะไรเลย ไม่ได้มีความหมายอันใดที่แท้จริงเลย ไม่ได้เป็นสิ่งที่คนรอบข้างหรือคนในโลกขาดไม่ได้ อาจเป็นของฟุ่มเฟือย หรือแม้กระทั่งอาจไม่ใช่คนที่พวกเขาหรือโลกนี้ต้องการก็ได้ ฉันอาจเข้าไปข้องแวะให้ความช่วยเหลือกับคนที่ไม่ได้ต้องการฉันก็ได้ และนั่นก็ทำให้ฉันกังวลอีกว่าฉันอาจเป็นต้นเหตุให้พวกเขาไม่สบายใจหรือทุกข์ร้อนก็เป็นได้ ถ้าหากฉันทำให้คนที่ฉันอยากเห็นพวกเขามีความสุขเกิดมีความทุกข์ขึ้นมา นั่นก็คงไม่อาจเป็นสิ่งที่ยอมรับได้ ฉันค้นพบความไร้ค่าของตัวเอง และกังวลกับการกระทำของฉัน ฉันขาดความมั่นใจในการจะทำอะไรไปเสียหมดแทบทุกอย่าง ฉันได้ลืมเลือนความรู้สึกอันแรงกล้าที่ฉันเคยคิดว่าฉันจะใช้ชีวิตเพื่อพวกเขา และพวกเขาไม่ต้องใช้ชีวิตเพื่อฉัน... ๓. แวววาวแห่งความเปล่ากลวงสะท้อนสุกใสอยู่ในดวงตาคู่นั้น กระแสลมแห่งปริศนาพัดผ่านพื้นดินที่ถูกฉาบด้วยแสงสว่างแห่งความเหงาและเงาแห่งความโศกทำให้สิ่งที่ในอาณาบริเวณสั่นระริกและไหวพร่า ฉันถอนสายตาออกมาจากดวงตาคล้ำเข้มของเขา ฉันขยับปากถามเขาด้วยวาจา “ตัวตนของเธอมีความหมายอันใดกัน?” เขาขยับปากตอบฉันอย่างเงียบงัน แต่ฉันรู้ว่านั่น... เป็นประโยคเดียวกันกับที่ฉันพูดไป Create Date : 26 สิงหาคม 2551 Last Update : 26 สิงหาคม 2551 13:30:55 น. 0 comments Counter : 392 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก