ประสบการณ์ทำ เลสิก ครั้งที่ 4 ถึงเวลาแล้วนะ(จ๊ะ)

คุณพยาบาลนัดไว้ตอน 15.30 ออกจากบ้านตั้งแต่ 14.00 ถึงโรงพยาบาล ยังไม่ 3 โมงเลย พอถึงก็ไปรอ พยาบาลให้เซนหนังสือยอมรับเข้ารับการผ่าตัด ให้ยามา 2 ซอง ซองนึงเป็นพาราเซท 10 เม็ด อีกซองเป็นยาระงับประสาท 3 เม็ด แล้วก็ไปจ่ายตังค์ที่ชั้น 19 แล้วลงไปหาอะไรกิน จากนั้นก็ขึ้นมารอข้างบน นั่งอ่านการ์ตูนไป คุณหมอมา ให้เข้าไปอ่านกระดานอีกที(วัดสายตา) เพื่อยืนยันค่าสายตา อ่านถูกอ่านผิด คุณหมอถามว่าตอนรอหมออ่านหนังสือรึปล่าว บอกทันทีว่าปล่าว แล้วก็นึกได้ว่าอ่านการ์ตูน ก็...บอกไม่ทันแล้ว

จากนั้นก็ไปล้างตาโดยใช้สารละลายน้ำเกลือแล้วออกมาหยอดยาฆ่าเชื้อ รอหมอตรวจคนไข้ใหม่ รอพี่ที่ทำ PRK ด้วย จะได้เข้าไปพร้อมๆกันเลย พยาบาลให้กินยาระงับประสาท กินแล้วจะง่วง รอๆๆ ไม่เห็นง่วงเลย ยาทำไรเราไม่ได้เลย แต่ตื่นเต้นลดลงจี๊ดนึง พยาบาลเรียกเข้าไปเตรียมตัวผ่าตัด เข้าไปใส่เสื้อคลุม เหมือนเสื้อคลุมอาบน้ำ เปลี่ยนรองเท้า แล้วก็ใส่หมวก จากนั้นก็แจกผ้าห่มผืนนึง แล้วให้เข้าไปนั่งสงบสติอารมณ์ที่โซฟานุ้มนุ่ม แอร์เย็นฉ่ำๆ มีเพลงเพราะๆคลอเบาๆ กะให้หลับไปเลย 555 พยาบาลก็เตรียมของโฉ้งเฉ้งอยู่ข้างๆโดยมีม่านบังตาไว้ ใจเริ่มสงบ

แต่แล้วพอพี่พยาบาลเปิดห้องผ่าแล้วเดินเอาเครื่องมือเข้าไปก็ได้ยินเสียงเหมือนเครื่องจักรขนาดใหญ่ทำงานอยู่ในห้อง คิดในแง่ดี สงสัยเสียงแอร์มันดัง(มาก) ความคิดข้างชั่วแว๊บเข้ามา เห็นเป็นใบเลื่อยวงล้อขนาดใหญ่กำลังหมุนๆๆๆๆ เตรียมเจื๋อนเรา กำ... คิดมากไปเอง

สักพักพี่ที่ทำ PRK ก็เข้ามา โดนเหมือนกัน คือแจกผ้าห่ม นั่งนิ่งๆรอหลับ แล้วพยาบาลก็เอาเทปกาวมาปิดเก็บไรผมให้เนี้ยบ ให้เข้าห้องน้ำให้เรียบร้อย แล้วคุณหมอก็เดินเข้ามา ถามว่า ง่วงมั้ย พี่ข้างๆเกือบหลับไปแล้ว แต่เราไม่รู้สึกอะไรเลย หมอเลยบอกว่า เราน่ะ ตื่นเต้นกว่าพี่เค้า

แล้วหมอก็เรียกไปนั่งที่เครื่องขยายดูตาเป็นครั้งสุดท้าย แล้วก็บอกว่า ต้องถอนขนตาแล้วนะ ไม่งั้นมันจะทิ่มฝาหมอ(ฝาเรานี่แหละ แต่เป็นฝากระจกตาที่หมอจะเปิดขึ้นมา) คือขออธิบายก่อนว่า ขนตาเรามันผิดปกติกว่าคนอื่นคือขึ้นมาจากตำแหน่งเดียวกันกะคนทั่วไป แต่ดันม้วนเข้าหาตาตัวเองแทนที่จะบานแฉ่งออกไปข้างนอก เฮ้อ...ถอนขนตาเนี่ย เจ็บอย่าบอกใครเลยนะ หมอบอกว่าต้อง 5 เส้น TT^TT แล้วหมอก็ให้พยาบาลมาหยอดยาชาให้ แล้วก็เริ่มถอนขนตาพอได้ 2 เส้น บอกหมอว่า ขอซับน้ำตาก่อนนะคะ แล้วก็หัวเราะ หมอก็ขำ สรุปถอนไป 3 เส้นเอง

แล้วก็ทำความสะอาดบริเวณตา โดยใช้เบตาดีนทารอบดวงตา แล้วหมอก็จุงเข้าห้องผ่าตัด เป็นห้องแอร์มีเตียงแคบๆกลางห้องให้เราขึ้นไปนอน มีหมอนรองใต้ข้อพับขา มีหมอนหลุมไว้ล็อคหัวเรา แล้วก็มีลูกบอลนิ่มๆให้บีบไว้ กันการทำร้ายตัวเองในขณะยิงเลเซอร์ 555 แล้วพยาบาลก็เอาพลาสติกเหนียวมาแปะที่หน้า ได้อารมณ์ทำมาร์กดำโคเซ่ หมอบอกว่าหายใจได้ปกติ แต่ตอนนี้จะหายใจไม่ออกอยู่แล้ว

เริ่มทำที่ตาขวาก่อน พยาบาลเก็บขนตาทั้งบนล่าง แล้วใส่เครื่องถ่างตาไว้ หมอจะได้ทำงานได้สะดวก และกันเรากระพริบตาด้วย หมอให้เงยหน้าเยอะๆ แต่พอเงยเยอะแสงจากเครื่องเลเซอร์มันแยงตา(มากๆ)ก็เลยก้มหลบไม่รู้ตัว โดนหมอดุเลย 555 หมอบอกให้มองจุดเขียวๆไว้ แต่จุดเขียวนี่ก็กระจายจริ๊ง ก็สายตาเราสั้นมากๆ(-750 -900) มองจุดเขียวก็ไม่ชัด แถมยังมีแสงสีแดงมารบกวนอีก ทำให้ไม่อยากลืมตาเลย เคล็ดลับให้ตานิ่งที่คุณหมอบอกคือให้ลืมตาทั้ง 2 ข้าง แล้วมองจุดเขียว ถ้าหลับตาซ้าย ตาขวามองจุดเขียวก็จริงแต่ตาจะด๊อกแด๊กโดยไม่รู้ตัว แสงจ้ามาก...ตาซ้ายแทบจะปิดตลอด

คุณหมอก็บอกว่า ถ้าตาด๊อกแด๊กอย่างนี้หมอทำไม่ได้นะคะจากที่ไม่เกร็งก็เลยเกร็งซะตัวแข็งเลย พอเกร็งแล้วตานิ่งดี หมอเอาที่ดูดกระจกตาที่เป็นวงๆมาแปะลงตา แล้วก็รู้สึกมืดๆหนักๆ จุดเขียวหายไป เปิดกระจกตาเรียบร้อยแล้ว แล้วหมอก็ล้างตาพร้อมจะยิงเลเซอร์ ตาด๊อกแด๊กอีกแล้ว คราวนี้ทุกคนช่วยกันมาก พยาบาลคนนึง คนไหนก็ไม่รู้เอามือสอดใต้ผ้าห่มมาโอบแขนเรา 2 ข้างไว้ อุ่นดี อุ่นใจ

แล้วคุณหมอก็เริ่มยิงเลเซอร์ โดยสายตาข้างขวาเรา -750 ยิงเป็นเวลา 29 วินาทีติดกัน ต้องนิ่ง 29 วินาที ระหว่างยิงจุดเขียวก็หายไป เห็นเป็นอะไรไม่รู้สีโลหะเป็นวง 2 วงอยู่ข้างๆกัน หมอบอกว่าไม่ต้องหาจุดเขียวนะ ให้มองเหม่อๆ มองไปตรงๆ เราก็มองไปจุดเดิมที่จุดเขียวเคยอยู่คือตรงกลางวงสีโลหะ 2 ข้างที่เห็น พี่พยาบาลก็ช่วยกันนับถอยหลังให้ เราก็พยายาม หมอก็พยายาม จนผ่านไปได้สวยงาม เกร็งแทบแย่ ได้กลิ่นไหม้นิดๆ ไม่ตกใจเท่าตอนตรวจความดันตาที่มีลมยิงออกมา

แล้วหมอก็ปิดกระจกตาลง จุดเขียวกลับมาแล้ว หมอล้างฝากระจกตาที่เปิดออกมาอีกที ล้างใต้ฝาที่เปิดขึ้นมา จุดเขียวหายไปอีกแล้ว น้ำแรงตาด๊อกแด๊กอีกแล้ว หมอเอาที่ปาดกระจกตาปาดให้ปิดเรียบๆแล้วรอนาน 4 นาที ไอ่ 4 นาทีนี้ต้องตานิ่ง ทรมานกว่าตอนเปิดฝาหรือตอนยิงเลเซอร์เสียอีก

แล้วคุณหมอก็ถามว่าจะทำตาซ้ายต่อเลยมั้ย หรือเอาไว้ก่อน เพราะเราตาด๊อกแด๊กมาก ยิ่งตาซ้ายเป็นตาที่ไม่ถนัด จะยิ่งด๊อกแด๊กมากกว่าตาขวา ควบคุมยากกว่า แถมตาซ้ายสั้นกว่า ต้องยิงนานกว่าด้วย (31วินาที) เราก็อยากให้เสร็จๆไปเลย อยากตาใสแล้วก็บอกหมอด้วยใจเด็ดเดี่ยวว่า ทำเลยค่ะ ทำทุกอย่างเหมือนตาขวา แต่หมอชมว่าตาซ้ายเรานิ่งกว่า พอรอปิด 4 นาทีแล้ว ก็เสร็จแล้ว พยาบาลจุงออกมาที่ห้องเย็น เพลงเพราะ พี่ที่ทำ PRK ก็ยังนั่งรออยู่ หลับไปบ้างรึปล่าวก็ไม่รู้ เป็นเราเราก็หลับ 555

แล้วก็เข้าเครื่องตรวจตาอีกทีนึง ฝาข้างขวาปิดไม่สนิท หมอเลยเอาที่ปาดมาปาดๆ ให้เรียบอีกทีนึง แล้วก็ครอบตาเป็นอุลตร้าแมนกลับบ้าน ตอนนี้ก็พอมองเห็นลางๆ แต่ชัดกว่าไม่ใส่แว่น(เห็นประมาณ 50%) เดินได้ ก้าวข้ามพื้นต่างระดับได้ แต่สู้แสงไม่ได้เลย อาจเป็นเพราะม่านตาขยายมากแล้วไปเจอะโดนแผลที่เปิดไว้ ทำให้แสงกระจายตรึม แต่ตรงนี้หมอบอกไว้ก่อนแล้ว ขึ้นรถปุ๊บหลับปั๊บ แวะรับแม่กะน้องไปกินข้าวเราก็หลับอยู่ในรถ พอถึงบ้านก็เข้าไปแปรงฟันแล้วกินยานอนหลับกะแก้ปวดแล้วหลับไปเลยดีกว่า เพราะพอยาหมดฤทธิ์แล้วก็เริ่มคันยิบๆๆๆๆในตา เคืองๆเหมือนมีฝุ่นเข้าตา ดึกๆรู้สึกตัวตื่นขึ้นมามองผ้าม่านในห้องแบบชัดๆทั้งคืน อ่า....มีความสุข พรุ่งนี้หมอนัด 8 โมงเช้า

Create Date : 20 เมษายน 2553 Last Update : 20 เมษายน 2553 21:30:07 น. Counter : 358 Pageviews.		0 comments
Share Tweet