สวัสดีครับผู้เข้ามาเยี่ยม blog ของผมทุกคน ห่างหายจากการเขียน blog ไปพอสมควร(แต่คนที่เข้ามาอ่านก็คงน้อยด้วยนะ
)
ไม่เป็นไร แล้วเราจะเริ่มเขียน blog กันใหม่...
เช้านี้ก็ไปออกกำลังกายที่ fitnes ที่เดิมที่เคยไปเล่นอยู่เป็นประจำ ดีนะที่ใกล้บ้านเลยไม่ต้องขับรถไป(เดินเอา แค่ 400 เมตรเอง) หลังออกกำลังกายเสร็จก็รู้สึกว่าวิวข้างนอกมันแปลกๆนา.... พอมาดูก็พึ่งรู้สึกว่า "รถติดมากๆ" ยังกับตอนเช้าของวันธรรมดาเลย แต่นี่มัน 9.30น.ของวันเสาร์นะเนี่ย...
แสดงว่ายังมีคนอีกหลายคนที่ต้องไปทำงาน / ทำธุระข้างนอกแต่เช้า... เมื่อคิดได้เช่นนี้ ข้า....เจ้าก็เริ่มมีกำลังใจที่จะทำงานของข้าพเจ้าให้ดีที่สุดเหมือนกัน ถึงแม้บางวันต้องทำงานตั้งแต่ 8.00 - 24.00 น.ก็เถอะนะ
เพราะอย่างน้อยก็มีคนที่ทำงานไม่ได้หนักน้อยกว่าเราอยู่เหมือนกัน และงานของเราก็มีประโยชน์ต่อผู้มารับบริการตั้งแต่เราเริ่มทำนี่นา
พอคิดได้เช่นนี้ก็ขอตัวไปอ่านหนังสือเพิ่มความรู้ในสมองซะหน่อยนะ จะได้เอามาใช้ให้เหมาะสมกับคนไข้เราได้น่ะสิ
ดีใจที่อย่างน้อยก็ได้รู้สึกสิ่งดีๆทุกครั้งเวลาที่ได้ทำสิ่งดีๆให้กับคนอื่น มันเป็นความสุขใจที่ถึงไม่มีคนมาชมเรา แต่เราก็รู่สึกดีได้เอง
จึงทราบดีว่า วันเสาร์นั้นรถติดยิ่งกว่าวันธรรมดา
เพราะ มีคนยังต้องทำงาน รถบรรทุกจำกัดเวลา
แต่ได้รับยกเว้นวันหยุดราชการ
จึงมาเพิ่มจำนวนรถบนถนน
อยู่กทม ต้องทำใจได้....
....