The Unity of Variety
|
|||||||||||||
[Halle Pumas] The Wallflower บทนำ + บทที่ 1 นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนว Romance Paranormal ของมนุษย์เปลี่ยนร่างกลุ่มหนึ่งที่อ่านแล้วต้องบอกว่าน่าร๊ากกกกอ่ะ เรื่องค่อนข้างเรียบง่าย สบายๆ แอบฮาเป็นระยะๆ บางทีก็มีเรื่องยุ่งๆเหมือนแมวตบกัดกันเข้ามาบ้างพอเป็นสีสัน ไม่ค่อยมีความรุนแรง แต่อะแฮ่ม...ฮ๊อตได้ใจพอสมควร  โดยรวมแล้วสนุกค่ะ ไม่ได้ยาวมากด้วย คิดว่าน่าจะช่วยคลายเครียดเรื่องน้ำท่วมได้ดีทีเดียวThe Wallflower นี่แปลจบหมดแล้วค่ะ เพราะเป็นเรื่องเก่าที่เคยเอาไปลงที่อื่นตั้งแต่สองสามปีก่อนแล้ว ขอสารภาพตรงๆว่า...ไม่ได้แก้เลยสักนิด  แหะๆ จะทยอยเอามาลงเรื่อยๆทุก 2-3 วันจนจบ แต่หลังตอนที่ 2 เป็นต้นไปจะลงในห้องล๊อกนะคะ ใครสนใจอยากอ่านต่อก็ส่งข้อความขอพาสเข้าห้องได้เลยค่ะ The Wallflower บทนำ เธอรู้แล้วใช่ไหมว่าแมกซ์กลับมาแล้วน่ะ? แมรี่มองพลางยิ้มให้อย่างเป็นมิตรระหว่างที่รอเอ็มม่าห่อสินค้าให้เธออย่างระมัดระวัง เอ็มม่าหัวใจกระตุกเล็กน้อยแม้ว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้ยินข่าวนี้ก็ตาม ข่าวล่ามาแรงสำหรับผู้หญิงทุกคนที่เดินเข้าเดินออกร้านของเธอว่าคุณหมอแคนนอนผู้มีเสน่ห์เย้ายวนใจ ในที่สุดก็ย้ายกลับมาอยู่บ้านหลังที่จากไปกว่าสิบปี แมรี่ โฮวาร์ดมาร้านของเธอเพื่อรับกระจกเพนท์มือลวดลายสวยงาม ลิเวียก็มาด้วยเพราะเธอเป็นเพื่อนกับแมรี่ถึงแม้ว่าเธอจะเกลียดทั้งเอ็มม่าและเบ็คกี้ ลิเวียคิดว่าเอ็มม่ากับเบ็คกี้มีส่วนรับผิดชอบโดยตรงที่ทำให้เธอต้องเลิกกับแมกซ์ ลิเวีย แพทเธอร์สัน เป็นสาวสวยประจำเมืองคนหนึ่งและเธอเองก็รู้ตัวดี เธอมีรูปร่างที่งดงามและผิวขาวละมุน แก้มของเธอเป็นสีชมพูระเรื่อรับกับผมบลอนด์อ่อนจาง ดวงตาของเธอเป็นสีฟ้าเหมือนกับดอกฟอร์เก็ทมีนอต และยิ่งเมื่อประกอบกับรูปร่างอ้อนแอ้น ลิเวียก็คือคำจำกัดความของสาวผมบลอนด์ผู้แสนบอบบาง แม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะสามารถบุกตะลุยได้ราวกับกองหลังทีมอเมริกันฟุตบอลเมื่อถึงคราวจำเป็นและสามารถกรีดร้องจนค้างคาวที่อยู่ห่ างออกไป 5 ไมล์ตกลงมาตายได้ ซึ่งในตอนที่เธอไม่ทำแบบนั้นพวกผู้ชายก็จะพากันหลงใหลเธอ พวกเขาหลงรักภาพลักษณ์อ่อนช้อยงดงามอย่างอิสตรีที่เธอแสดงออกได้อย่างไร้ที่ติ ไม่ใช่ว่าเอ็มม่าจะอิจฉาเธอหรือว่าอะไรหรอก มันก็ไม่เชิงแบบนั้นเสียทีเดียว เมื่อพวกผู้ชายมองเอ็มม่าก็จะได้เห็นภาพลักษณ์ของอิสตรีผู้แกร่งกล้า สะโพกแข็งแรงที่ได้รับการสร้างสรรค์เพื่อการตั้งครรภ์โดยเฉพาะ ดวงตากับผมสีน้ำตาลด้าน และด้วยส่วนสูง 5 ฟุต 2 นิ้ว เอ็มม่าไม่มีวันที่จะเทียบชั้นกับลิเวียได้เลย ประกอบกับข้อเท็จจริงที่คนทั้งเมืองพากันเชื่อว่าเธอกับเบ็คกี้เป็นคู่เลสเบียนกันทำให้ตารางนัดออกงานของเธอโล่งจนน่าใจหาย เห็นชัดว่าแมกซ์วางแผนจะซื้อคลินิกต่อจากคุณหมอบรูสเตอร์ ว่ากันว่าเขากับเอเดรียนจะร่วมหุ้นกัน ลิเวียโอ่ เธอได้คุยกับเขาแล้วอย่างนั้นสิ อาการแสดงความอยากรู้อยากเห็นอย่างสุภาพของแมรี่ไม่ได้เข้ากันเลยกับน้ำเสียงของเธอ เอ็มม่าไม่กล้ามองตรงๆแต่เธอคิดว่าแมรี่กำลังแหย่เพื่อนของเธอเล่น ใครๆก็รู้กันดีว่าครั้งหนึ่งลิเวียพยายามไล่จับแมกซ์มากขนาดไหน เธออาจจะคิดว่าเธอสามารถทำให้ถ่านไฟเก่าคุขึ้นมาได้อีกกระมัง ใช่ แมกซ์เพิ่งจะซื้อบ้านหลังเก่าของพ่อแม่เขา ฉันนะแทบจะรอไปจัดการตกแต่งที่นั่นใหม่ไม่ไหวเชียว เอ็มม่าแทบจะเห็นลิเวียถูมือด้วยความมาดหมายได้เลยทีเดียว แน่ละว่าร้านนี้คงไม่ช่วยอะไรหรอก ไม่เห็นมีงานฝีมือจริงๆเลยสักชิ้น ฉันอยากได้ของเก่าของแท้ ไม่ใช่ของสั่วๆ ลิเวียกราดตามองไปทั่วร้านอย่างรังเกียจและมองเจ้าของร้านด้วยสายตาที่ดูถูกพอๆกัน เมื่อลิเวียหันหลังให้ เอ็มม่าก็ทำตัวราวกับเด็กเล็กๆด้วยการทำท่าทางล้อเลียนแม่สาวผมบลอนด์ให้เหมือนที่สุดเท่าที่จะทำได้ แมรี่ถึงกับสำลักน้ำชาที่กำลังจิบอยู่เมื่อเอ็มม่าวางมือเท้าสะโพกแล้วขยับปากตามที่ลิเวียพูด แน่ล่ะ ใครๆก็รู้ว่าแมกซ์น่ะไม่มีทางที่จะเข้ามาเหยียบในร้านวอลล์ฟลาวเวอร์แน่ ตายจริง นี่เขารู้หรือเปล่าว่าเธอมีตัวตนอยู่น่ะเอ็มม่า เอ็มม่าเคาะเล็บของเธอกับแก้มอย่างครุ่นคิดเมื่อลิเวียหันกลับมาทางเธออีกครั้ง รู้สิ จริงๆแล้ว ฉันว่าเขารู้นะ มี...มีอะไรบางอย่างที่เกี่ยวกับ...พันช์ พันช์เชอร์รี่นะ ถ้าฉันจำไม่ผิด นั่นคือสาเหตุที่ทำให้ลิเวียเลิกกับแมกซ์ เบ็คกี้สาดเชอร์รี่พันช์ใส่ชุดงานพรอมสีขาวของลิเวียเพื่อแก้เผ็ดที่เธอพูดจาร้ายกาจถึงเอ็มม่า แม็กซ์เข้าข้างเอ็มม่ากับเบ็คกี้อย่างชัดเจนและบอกเลิกกับลิเวีย ทำให้ลิเวียเกลียดเอ็มม่ากับเบ็คกี้ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เอ็มม่าค่อนข้างแน่ใจว่าลิเวียเป็นคนทำให้ข่าวลือเรื่องที่เธอเป็นเลสเบียนยังมีคนพูดถึงอยู่เสมอ สีหน้าของสาวผมบลอนด์เต็มไปด้วยความเกลียดชังก่อนที่เธอจะลบมันออกไปและกลับมาเป็นหญิงสาวบอบบางผู้เยือกเย็นอย่างที่ชาวเมื องฮอลล์ส่วนใหญ่รู้จักอีกครั้ง เธอแสร้งส่งยิ้มด้วยความเห็นใจให้เอ็มม่า ฉันได้ยินมาว่าจิมมี่เพิ่งจะออกจากเมืองไปเมื่อเร็วๆนี้ เกิดอะไรขึ้นหรือเอ็มม่า เขาไม่ชอบที่ต้องแบ่งเธอกับเบ็คกี้หรือไง หรือว่าเขาโน้มน้าวให้เธออยู่ด้วยกัน 3 คนฉันผัวเมียไม่ได้ เอ็มม่ายิ้มตอบ ซ่อนความเจ็บปวดเรื่องจิมมี่เอาไว้อย่างมิดชิด ทั้งเธอและจิมมี่ต่างก็รู้ดีตั้งแต่ก่อนที่เขาจะออกจากเมืองแล้วว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่สามารถไปไกลกว่านี้ได้ และนั่นก็ไม่ใช่ความผิดของจิมมี่ เธอได้รับเชิญให้ไปงานเลี้ยงต้อนรับกลับบ้านของแมกซ์ด้วยใช่ไหม บางทีการมีเพื่อนจากที่แปลกๆก็มีประโยชน์ เพื่อนที่สนิทกับแมกซ์ที่สุดได้กลายมาเป็นช่างฝีมือที่ดีสุดคนหนึ่งและเพื่อนสนิทของเธอ เขาเป็นคนทำกระจกที่แมรี่ซื้อและให้งานแก้วกระจกมาประดับกำแพงร้านของเธอนิดหน่อย ดวงตาของลิเวียวาวโรจน์ เธอไม่รู้เรื่องงานเลี้ยงนี้เลย เอ็มม่าแอบขีดคะแนนให้ตัวเองเอาไว้ในใจ จะแย่ก็ตรงที่ว่าเอ็มม่าเองก็ไม่ได้รับเชิญเหมือนกัน แต่เธอก็ไม่ได้คาดหวังกับเรื่องนั้นอยู่แล้ว งานนี้คงตั้งใจจะให้เป็นเซอร์ไพรส์ ลิเวียโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ เอ็มม่าเพียงแค่เลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งอย่างขบขันโดยไม่พยายามจะเก็บอาการเลยแม้แต่น้อย เอาล่ะ หวังว่าเธอคงจะไม่ไปก่อกวนแมกซ์เขานะ อ้อ เดี๋ยวๆ นี่เธอได้คุยกับแมกซ์ครั้งสุดท้ายเมื่อไรกัน ลิเวียส่งยิ้มเย็นชาให้ เอ็มม่าปรบมืออย่างเย้ยหยัน ว้าว ลิเวีย เธอแสดงความเป็นเด็กอายุ 12 ในตัวเธอออกมาได้ดีทีเดียว ลิเวียขบฟันส่งยิ้มอย่างเสแสร้งก่อนจะหันไปทางแมรี่ ฉันออกไปรอข้างนอกนะ อากาศในนี้มันสุดจะเลี่ยน ฉันไม่รู้จริงๆว่าเธอทนเข้าไปได้อย่างไรกัน แล้วเธอก็เดินออกไปนั่งตรงม้านั่งหน้าร้านที่เอ็มม่ากับเบ็คกี้ตั้งเอาไว้ วางท่าให้ดูอ่อนหวานงดงามพลางโบกมือทักทายเพื่อนๆและคนรู้จักของเธอ ขอโทษนะเอ็มม่า ฉันลืมไปว่าลิเวียไม่ชอบเธอมากขนาดไหน เอ็มม่าหันมามองสีหน้าขอโทษขอโพยของแมรี่แล้วยิ้ม ไม่มีปัญหาแมรี่ ถ้ายัยนั่นเข้ามาซื้อของที่นี่จริง ฉันก็จะมีความสุขมากกับการคิดเงินเพิ่มเป็น 2 เท่า แมรี่หัวเราะเมื่อเบ็คกี่โผล่หัวออกมาจากผ้าม่านที่กั้นห้องด้านหลังเอาไว้ ยัยแม่มดร้ายขี่ไม้กวาดกลับไปหรือยัง เอ็มม่าผายมือไปทางหน้าต่างร้าน ก็ไม่เชิง ตอนนี้เธอนั่งที่ม้านั่งของเราอยู่ เบ็คกี้ถือกระจกเดินออกมาพลางถอนหายใจ นี่ค่ะ แมรี่ หวังว่าคุณกับเจมี่จะชอบนะ อุ๊ย แน่นอนจ้ะ แมรี่ตอบ ตามองกล่องใส่กระจกไม่กระพริบ เธอจ่ายเงิน คุยเล่นกับเบ็คกี้และเอ็มม่าเบาๆ ก่อนจะเดินโบกมือลาออกจากร้านไปอย่างร่าเริง พวกเธอทั้งสองคนเห็นแมรี่แกล้งลิเวียขณะเดินข้ามถนนก่อนที่ทั้งสองจะหายไปอย่างรวดเร็ว เป็นอันว่าแมกซ์กลับมาแล้ว เบ็คกี้ยืนพิงเคาท์เตอร์ ไม่พยายามซ่อนยิ้มนัก แล้วเธอจะเข้าไปจิ๊จะกับคุณหมอน่าหม่ำนั่นหรือเปล่า ฉันหมายถึงไหนๆเธอก็สนใจเขาตั้งแต่ เมื่อไรนะ ชั้นประถมใช่ไหม ลองดูสักนิดนึงอย่างนั้นหรือ คงงั้นมั้ง สองสาวมองหน้ากันก่อนจะหัวเราะ พวกเธอทั้งคู่รู้ดีว่าเอ็มม่าไม่มีทางที่จะดึงดูดความสนใจจากแมกซ์ แคนนอนได้เลย ตอนอยู่ในโรงเรียนเธอทำไม่ได้ แล้วเธอเองก็ไม่ได้เปลี่ยนไปจากนั้นตอนนั้นมากมายเท่าไรนัก ผู้ชายอย่างแมกซ์จะมาสนใจอะไรกับคนอย่างเธอกันล่ะ? บทที่ 1 พระเจ้าช่วย เขาเซ็กซี่สุดๆเลย เอ็มม่า คาร์เตอร์ หันออกไปทางหน้าต่างโชว์ของร้านวอลล์ฟลาวเวอร์มองดูเจ้าของแผ่นหลังที่แข็ง แกร่งที่สุดที่เธอมองแล้วมีความสุขเดินทอดน่องเลียบถนน ด้านหลังภายใต้กางเกงยีนส์สีฟ้าเข้ารูปของเขาทำให้ผู้หญิงทุกคนถึงกับสวด มนต์สรรเสริญขอบคุณผู้ผลิตกางเกงลีวายส์ แสงอาทิตย์ส่องกระทบผมสีบลอนด์ทองประบ่ากว้างยาวพอจะผูกหางม้าสั้นๆได้ กล้ามเนื้อแกร่งซ่อนตัวอยู่ใต้เสื้อแจ็คเกตหนังตัวใหญ่ เขามีดวงตาสีฟ้าใสกระจ่างที่สุดในรัฐนี้แต่ไม่ได้หมายความว่าเธอจะได้สบตา เขาบ่อยนัก เขามักจะใช้ดวงตาคู่นั้นมองไปที่คนอื่นมากกว่าอย่างเช่นพวกผู้หญิงสวยเนี๊ยบ ที่ล้อมหน้าล้อมหลังเขาอยู่ตลอดเวลา พระเจ้า เขาดูดีสุดยอดไปเลย ใบหน้าของเขางดงามเกินกว่าจะเชื่อว่าเป็นความจริง ตำหนิเพียงอย่างเดียวในความสมบูรณ์แบบของเขาก็คือรอยแผลเป็นเล็กๆตรงจมูก ด้านหนึ่งที่แทบจะมองไม่เห็นหากไม่มองหา เวลาที่เขาคุยกับเธอซึ่งก็ผ่านมาหลายปีเกินกว่าที่เธอต้องการจะนับ เอ็มม่าจะเอาแต่มองแผลเป็นของเขา เมื่อบั้นท้ายที่สวยที่สุดในโลก เดินลับมุมไป เอ็มม่ากับเบ็คกี้ก็ถอนใจออกมาพร้อมกัน ของขวัญ คริสต์มาสเพียงอย่างเดียวที่ฉันต้องการคือขอแบบนั้นคนหนึ่ง เบ็คกี้ทอดถอนใจอีกครั้ง ดวงตาสีเขียวของเธอเป็นประกายพราวหัวเราะ ผมหยักศกสีน้ำตาลยุ่งเหยิงของเธออยู่ในสภาพกระเซอะกระเซิงเสียจนดูเหมือนว่า เธอสะบัดหัวไปมาแรงๆราวกับสุนัขที่เปียกปอน เบ็คกี้ผอมเกินไปจนกระดูกข้อมือและข้อเท้าโผล่โปน และถ้าเอ็มม่าไม่รู้ความจริงที่ว่าเพื่อนของเธอกินจุอย่างกับม้า เธอก็คงกังวลว่าเบ็คกี้อาจจะเป็นโรคอนาร๊อกเซีย แต่เบ็คกี้เป็นคนประเภทที่ถูกสาปให้มีระบบเผาผลาญที่ทำให้กินเท่าไรก็ไม่เคย พอ ทำให้เธอต้องกินมากกว่าคนอื่นหลายเท่าเพื่อให้น้ำหนักตัวของเธอเพิ่มขึ้น เอ็มม่ามีปัญหาตรงกันข้ามเบ็คกี้ สิ่งที่ดีที่สุดที่จะพูดถึงรูปร่างของเธอได้ก็คือมาริลีน มอลโรลเองก็ใส่เสื้อผ้าเบอร์ 12 เหมือนเธอ ไม่ว่าเอ็มม่าจะทำอะไร น้ำหนักตัวของเธอก็ไม่เคยลดลง แต่พวกเธอทั้ง 2 คนก็ไม่ได้อิจฉากันและกันเลย อะไรกัน ไม่ใช่แบบไซมอน โฮลท์หรอกหรือ? เบ็คกี้หน้าแดงจัด ด้วยผมและตาสีเข้มที่ทำให้ไซมอนหล่อแบบยั่วยวน ล่อลวงชวนให้ทำเรื่องน่าละอาย เขาเป็นส่วนหนึ่งของความเพ้อฝันยามค่ำคืนของเบ็คกี้อยู่หลายครั้ง เอ็มม่าเสยผม ฉันก็ไม่ต่างกันหรอกน่า แมกซ์ แคนนอนที่มีโบว์ผูกเอาไว้รอบตัวอาจจะมานั่งเปลือยอยู่ใต้ต้นคริสต์มาสของฉัน แล้วสิ่งแรกที่เขาพูดก็อาจจะเป็น หวัดดี เอ็ดน่าใช่ไหม คุณช่วยแกะนี่ให้หน่อยได้รึเปล่าครับ คืนนี้ผมมีนัด หญิงสาวทั้งสองมองหน้าหน้ากันแล้วหัวเราะคิกคักก่อนจะแยกย้ายกันไปทำงานต่อ เอ็มม่าภูมิใจมากกับสิ่งที่เธอและเบ็คกี้สร้างขึ้น พวกเธอเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ชั้นประถม ทั้งสองสาวต่างเป็นดอกไม้ประดับฉากด้วยกันทั้งคู่ พวกเด็กผู้ชายไม่สนใจเบ็คกี้ เยเกอร์ หัวหยิกหยอยที่ผอมจนเกินเหตุ หรือเอ็มม่า คาร์เตอร์ที่หนาตันทื่อมะลือ โดยเฉพาะเมื่อมีเด็กผู้หญิงอย่างลิเวีย แพทเทอร์สัน และเบลินดา แคมป์เบล สวยแบบสาวน้อยเชียร์ลีดเดอร์อยู่ ทั้งเบ็คกี้และเอ็มม่าต่างก็ตัดสินใจเรียนต่อด้านธุรกิจที่มหาวิทยาลัยใกล้บ้าน ในขณะที่หลายๆคน รวมทั้งแมกซ์และลิเวีย ต่างก็เลือกที่จะไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยในรัฐอื่น หลังจากเรียนจบ เอ็มม่าก็ได้รับมรดกจากคุณยายของเธอและใช้มันซื้อตึกที่เป็นที่ตั้งของวอลล์ฟลาวเวอร์ในตอนนี้ วอลล์ฟลาวเวอร์เป็นกิจการที่สร้างความสุขให้กับเหล่าคนที่ชื่นชอบงานฝีมือและงานศิลปะต่างๆ เอ็มม่าชอบของปนะเภทนี้ ร้านแปลกๆของเธอมีทั้งนาฬิกากุ๊กกูทำมือ ภาพวาด กระจกแบบโบราณ หน้ากาก แผ่นจารึก...อะไรก็ได้ที่เอามาประดับกำแพงได้ เบ็คกี้เป็นคนเริ่มความคิดเกี่ยวกับกิจการนี้และเล่าให้เอ็มม่าฟังตลอดทั้ง คืนในคืนหนึ่งพร้อมกับแก้วเบอร์ริโต้และมาการิต้าในมือของพวกเธอ เอ็มม่ายืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะมองไปรอบๆ ห้องนั่งเล่น ของพวกเธอ พรมโบราณปูบนพื้นไม้โทรมๆ มีโซฟาแบบวิกตอเรียขนาดเล็กคลุมด้วยผ้าไหมยกเงินสีครีมวางอยูตรงกลาง โต๊ะกาแฟไม้เชอร์รี่สมัยควีนแอนพร้อมชุดกาน้ำชาเงินวางตั้งอยู่ข้างๆ เก้าอี้แบบวิกตอเรียสีครีม 2 ตัวเข้าชุดกันวางตั้งหันหน้าเข้าหาโซฟา สร้างมุมเล็กๆแสนสบายให้กับหญิงสาวทั้งสองที่พวกเธอมักจะใช้นั่งคุยกันรวมไป ถึงใช้ต้อนรับลูกค้าด้วย เตาผิงแก็สครอบด้วยกรอบไม้แกะสลักหรูหราตั้งอยู่ชิดผนังด้านหนึ่ง บนกรอบไม้ครอบเตาผิงแขวนกรอบรูปเงินใส่รูปถ่ายสีขาวดำและสีซีเปีย หนึ่งในนั้นเป็นรูปเอ็มม่าใส่ชุดกระโปรงลูกไม้สีงาช้างแบบยุควิกตอเรีย มีจี้สีดำเล็กๆประดับคอ เธอเกล้าผมขึ้นและยิ้มอย่างอ่อนหวาน อีกรูปหนึ่งเป็นเบ็คกี้อยู่ในชุดสาวบาร์แบบคาวบอย เธอยีผมให้ฟูแล้วปักขนนกรอบๆ ดึงกระโปรงขึ้นด้านหนึ่งเพื่อให้เห็นรองเท้าบู๊ทสีดำกับสายรัดถุงน่อง ทั้งสองรูปนี้ไม่ได้ติดให้เด่นสะดุดตาแต่วางไว้ให้กลมกลืนไปกับรูปอื่นๆทำให้ถ้าไม่ยืนดูรูปทั้งหมดอย่างละเอียดก็จะไม่มีวันหา สองรูปนี้เจอ เคาท์เตอร์ไม้เชอร์รี่กรุกระจกทำเลียนแบบของยุควิกตอเรียให้เหมือนมากที่สุดเท่าที่จะ ทำได้แต่ใช้งานได้จริงตั้งกลมกลืนไปกับกำแพงด้านหนึ่ง เครื่องคิดเงินแบบโบราณวางอยู่บนเคาท์เตอร์โดยมีเครื่องอ่านเครดิตการ์ดซ่อนอยู่ข้างใต้ พวกเธอพยายามอย่างดีที่สุดที่จะทำให้ร้านมีบรรยากาศแบบ ยุคเก่าแต่ยังคงอบอุ่นและน่าเข้าไปเยี่ยมชม ประกายไฟส่งเสียงอย่างร่าเริงอยู่ในเตาผิงในยามเย็นอันหนาวเหน็บของเดือนตุลาคม กำแพงทุกด้านประดับด้วยไม้เชอร์รี่ประดับผนังกับวอลเปเปอร์ลายเถากุหลาบที่ ให้ความรู้สึกแบบผู้หญิงอย่างที่สุดและหญิงสาวทั้งสองก็ชอบมาก พวกเธอเปิดร้านมาได้ 3 ปีแล้วและถึงจะรู้ดีว่าพวกเธอไม่มีวันร่ำรวยจากกิจการนี้ได้ พวกเธอก็มีความสุขมาก เอ็มม่าถอนใจ เธอยิ้มอย่างพึงพอใจขณะเช็ดกระจกขอบทองแบบโบราณที่แขวนอยู่บนกำแพงหลังเคาท์เตอร์ ชีวิตช่างดีอะไรอย่างนี้ ชีวิตของดร. แมกซ์ แคนนอนห่วยแตก นี่เป็นอีกครั้งหนึ่งที่เขาต้องข้ามถนนเพื่อหลบการดึงดูดความสนใจจากเขา อย่างออกนอกหน้าของลิเวีย เขากลับบ้านมาอยู่ในเมืองเล็กๆนี่ได้ 3 เดือนแล้ว แต่ดูเหมือนเธอจะไม่สามารถทำความเข้าใจผ่านผมสีซีดจางเกินเหตุของเธอไปได้ ว่าเขาไม่สนใจเธอเลย ให้ตายสิ สายตาของเธอปกติดีทุกอย่างแต่เธอก็ยังพยายามมานัดตรวจตาด้วย 3 สาเหตุภายใน 3 เดือนนี้! ขอบคุณพระเจ้าที่เอเดรียนคู่หูของเขาเต็มใจที่จะเข้ามาช่วยขัดคอ ไม่อย่างนั้นแมกซ์คงต้องบังคับตัวเองไม่ให้ทำอะไรรุนแรงกับเธอ และจนกว่าเขาจะมีคูราน่ามาจัดการกับผู้หญิงคนนี้ให้ ลิเวียก็จะยังคงเป็นปัญหาใหญ่สำหรับเขา แมกซ์เข้าไปในห้องทำงานของคู่หูที่ดีที่สุดและเบต้าของเขา ไซมอน โฮลท์ เพื่อหนีจากเหาฉลามผมบลอนด์ที่พยายามมาเกาะแกะ ไง แมกซ์ ไซมอน อาการค้อมหัวทำความเคารพจากไซมอนเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เบต้าของเขาควรจะทำ หนีลิเวียมาซ่อนอีกแล้วหรือไง? กังวานขบขันในเสียงของไซมอนเกือบจะทำให้แมกซ์คำราม เธอช่างตื๊อจริงๆ นายออกปากไล่เธอให้ไปไกลๆหรือยังล่ะ? ความรำคาญที่ไซมอนมีต่อผู้หญิงช่างตื๊อคนนี้ปรากฏออกมาให้เห็นจางๆ ความคิดที่เธอจะกลายมาเป็นคู่ครองของเขาทำให้แมกซ์รู้สึกขยะแขยง พูม่าในตัวเขาส่งเสียงร้องประท้วง ไม่มีทางที่เขาจะให้เธอมาเป็นคูราน่าของเขาเด็ดขาด ยัง แต่ก็อีกไม่นานหรอก ไซมอนชี้ไปทางกระจกหน้าร้าน มานู่นละ แมกซ์ขบกรามเมื่อประตูหน้าร้านเปิดออก แมกซ์ ดีจริงๆที่ได้พบคุณที่นี่! เธอพยายามจะคล้องแขนนุ่มหอมกรุ่นกับคอของเขาแต่แมกซ์หลบไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว ก่อนจะหันมามองผู้หญิงที่ตามทรมานเขาตั้งแต่กลับมาอยู่ที่ฮอลล์ ลิเวีย เขาไม่ได้ทักทายแต่กำลังเตือนเธอ ความกลัววาดผ่านในแววตาครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะหัวเราะเพื่อลบมันออกไป ฉันแค่อยากจะมาเตือนคุณเรื่องงานเลี้ยงเต้นรำสวมหน้ากากที่บ้านแมรี่ คุณจะไปใช่ไหมคะ? ใช่ ลิเวียขมวดคิ้ว สีหน้าเธอเริ่มฉายแววยุ่งยากใจและคิดคำนวณ พวกไพรด์เกือบทั้งหมดจะไปงานนี้ แมกซ์พยักหน้า ในฐานะของอัลฟ่าเขารู้เรื่องนี้ดีอยู่แล้ว พ่อของแมรี่เป็นอัลฟ่าคนก่อน และยังคงจัดงานเลี้ยงเต้นรำสวมหน้ากากเป็นประจำทุกปีที่บ้านนอกเมืองของเขา บ้านหลังนั้นคือความภาคภูมิใจและความสุขของเขาและเขาเองก็รักที่จะให้ความ บันเทิงกับผู้คน ลูกสาวของเขาที่จับคู่ไปแล้วโดยสวัสดิภาพกับเจมี่ โฮวาร์ด มาช่วยเป็นเจ้าภาพฝ่ายหญิงในงานนี้เนื่องจากคู่ครองของเขาได้ตายไปแล้วเมื่อสี่ปีก่อน ทั้งมนุษย์และพูม่าต่างก็มาร่วมงานเลี้ยงนี้โดยที่พวกมนุษย์ไม่เคยนึกสงสัยเลยว่ามีพวกพูม่ามากลมกลืนอยู่กับพวกเขา พวกไพรด์ทำทุกอย่างให้คืนงานเลี้ยงเป็นที่น่าจดจำสำหรับทั้งสองเผ่าพันธุ์ และโจนาธอน ฟรีเดลไลนด์ก็ทำงานนี้ได้อย่างดีเยี่ยม งานเลี้ยงนี้ยังเป็นโอกาสที่พวกผู้ชายไร้คู่ครองจะประกาศความสนใจอย่างไม่เป็นทางการในตัวผู้หญิงสักคนหนึ่ง ดังนั้นลิเวียจึงให้ความสนใจกับการไปร่วมงานของเขานัก ถ้าเธอสามารถทำให้เขาอยู่ตามลำพังกับเธอได้นานพอ ทำให้เขาแสดงความสนใจต่อเธอแม้เพียงเล็กน้อยด้วยวิธีการใดวิธีการหนึ่ง เธอก็จะสามารถบังคับให้เขาประกาศเจตนารมณ์ในสิ่งที่เขาไม่ต้องการได้ คุณจะชวนใครไปงานคะ? เธอถามด้วยท่าทางเอียงอายแต่ยั่วยวนที่ทำเอาแมกซ์ขนลุกแต่เขาก็ซ่อนอาการนั้นไว้ เขาไม่สามารถแสดงสัญญาณของความอ่อนแอออกมาได้ ตอนนี้ยังไม่ได้ชวนใคร ความเย็นชาในน้ำเสียงของเขาควรจะทำให้เธอผงะ แต่ผู้หญิงโง่คนนี้กลับคิดว่ามันคือการท้าทาย อย่างนั้นหรือคะ? เธอกระพริบตาอย่างเขินอายและกรีดนิ้วที่ได้รับการตกแต่งเป็นอย่างดีออกมา เมื่อเล็บสีแดงก่ำราวกับเลือดของเธอแตะอกเขา ดวงตาของเขาก็วาบเปลี่ยนเป็นสีทอง พูม่ากำลังเตือนให้เธอถอยออกไป ลิเวียผงะพร้อมกับก้มศีรษะลงอย่างยอมจำนนตามสัญชาตญาณที่มีต่อพลังของอัลฟ่าที่แมกซ์แผ่ออกมา พลังนั้นโอบล้อมตัวเขาราวกับกลุ่มเมฆที่มองไม่เห็น ควบคุมให้ทุกคนที่อยู่ตรงหน้าเขาทำตามที่เขาต้องการ แมกซ์แทบจะไม่จำเป็นต้องใช้พลังนี้มาก่อนแต่วันนี้ลิเวียล้ำเส้นมากเกินไป เธอค่อยๆถอยห่างเมื่อเสียงคำรามในอกของเขาดังขึ้น เขายังคงทำเสียงนั้นต่อไปจนกระทั่งเธอหายไปจากร้านของไซมอนด้วยความโมโหความดื้อด้านอย่างไม่น่าเชื่อของเธอ เอาล่ะ ต้องยอมรับว่าดูเหมือนวิธีนี้จะได้ผลมากกว่า ไปให้พ้น ยัยงั่ง นะ คิดว่าเธอจะรู้เรื่องไหม? และนี่คือเหตุผลที่ไซมอนเป็นเบต้าของเขา สะดุ้งแต่ก็ยังยืนอยู่ที่เดิมซึ่งเป็นสิ่งที่พูม่าคนอื่นๆไม่มีวันทำได้ ปฏิกิริยาของคนอื่นๆเมื่อเขาเลือกที่จะแผ่พลังออกมาจะเหมือนกับลิเวียมากกว่า ไซมอนยังเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่แมกซ์ไว้ใจได้อย่างเต็มที่ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับแมกซ์ ไซมอนจะขึ้นเป็นอัลฟ่าแทนเขา แมกซ์หันมาพร้อมกับหัวเราะขึ้นจมูกแทนการตอบคำถามของคู่หู แล้วโทรศัพท์ของไซมอนก็ดังขึ้น เบต้าของเขากดปุ่มสปีกเกอร์โฟนทั้งที่ยังคงยิ้มให้แมกซ์อยู่ สวัสดีครับ ไซมอนใช่ไหม? เสียงจากสายอีกฝากหนึ่งลากชื่อไซมอนยาวอย่างล้อเลียนทำให้แมกซ์ถึงกับเลิกคิ้วขึ้นสูง เขารอให้ไซมอนจัดการสั่งสอนให้ผู้หญิงคนนี้รู้ว่าใครเป็นใคร ไซมอนกลอกตา ว่าไง เอ็มม่า แมกซ์กระพริบตาปริบ เอ็มม่า? เอ็มม่า คาร์เตอร์น่ะหรือ? กระจกรูปมาดอนน่าของนายเสร็จช้าไปแล้วนะ ท่านบาทหลวงเกลสตันเริ่มกระวนกระวายแล้ว แมกซ์กระพริบตาอีกที เสียงเซ็กซี่ๆนั่นคือเอ็มม่าหรือ? ฉัน มี...เรื่องยุ่งๆนิดหน่อยน่ะ ไซมอนพูดพร้อมกับตวัดสายตาเหลือบมองแมกซ์ เขาเองที่เป็นคนทำให้ไซมอนยุ่ง ในฐานะของเบต้าไซมอนต้องคอยจัดการดูแลงานส่วนใหญ่ของไพรด์ และเอ็มม่าไม่รู้เรื่องนี้ ถ้าอย่างนั้นนายก็ช่วยบอกเรื่องยุ่งๆของนายให้กลับบ้านไปซะ นายจะได้ทำกระจกของท่านบาทหลวงให้เสร็จเสียทีได้ไหม? น้ำเสียงของเธอยิ่งทำให้แมกซ์เลิกคิ้วสูงขึ้นไปอีก และปฏิกิริยาของเบต้าก็เกือบจะทำให้เขาอ้าปากค้าง เอ็มม่า ไซมอนทำเสียงเหมือนจะร้องไห้ นี่ฉันก็นั่งทำทั้งวันทั้งคืนแล้วนะ เห็นใจกันหน่อยเถอะ! เอ็มม่าเนี่ยนะ?!? เอ็มม่า แม่ดอกไม้น้อยกระปุกลุกนั่นน่ะนะ? นี่นายกำลังยุ่งอยู่กับใครกัน ไซมอน โฮลท์? เอ็มม่าคนที่ไม่กล้ามองตาเขากำลังพูดสองแง่สองง่ามอยู่อย่างนั้นหรือ? ไม่มีใครทั้งนั้นแหละน่า ให้ตายสิ! ฉันกำลังยุ่งอยู่กับ...เรื่องอื่นน่ะ ไซมอนตวัดสายตาเหลือบมองแมกซ์อีกครั้ง เอ็มม่าเนี่ยนะ? เอ็มม่ากำลังต้อนเบต้าของเขาให้จนมุมเนี่ยนะ? เอาล่ะ ยังไงก็ช่วยเก็บของของนายเอาไว้ให้ดีๆ แล้วทำกระจกของท่านบาทหลวงให้เสร็จด้วย โอเค๊? น้ำเสียงวางอำนาจแบบไม่เกรงใจใครของเธอทำให้เขาสนใจ ภาพเด็กผู้หญิงผมเข้มในชุดงานพรอมสีแดงอมส้มผ่านเข้ามาในความคิด ให้ตายสิเอ็มม่า! ไซมอนถอนใจ พิงหลังกับโต๊ะทำงานของเขา เบ๊คกี้อยู่ไหนน่ะ? อาการอ้อนวอนในน้ำเสียงของไซมอนนั้นชัดเจน แมกซ์กำลังรอที่จะได้ยินเสียงของเธออีกครั้ง โอ๊ะๆ ไม่ อย่าคิดว่านายจะรอดจากการที่ต้องทำหน้าต่างให้เสร็จภายในวันนี้ด้วยเสียงพูดนิ่มๆของเบ็คกี้เลย ฉันรู้ทันนายหรอกน่า ไอ้หนู ไซมอนผงะ ส่วนแมกซ์กระตุก เอ็มม่า? หืมมมมม เอ็มม่า ก็ ได้จ้า ก็ได้ ฉันจะทำหน้าต่างนั่นให้เสร็จวันนี้ล่ะ มีอะไรอีกไหมขอรับ ท่านแม่ทัพน้อย ไหล่ของไซมอนสั่นจากการหัวเราะ มีความยอมรับนับถืออยู่แฝงในน้ำเสียงของเขา แมกซ์นิ่วหน้ากับน้ำเสียงเจือความรักใคร่ของเบต้าของเขา ก็นะ ฉันกับเบ๊คกี้จะไปงานเลี้ยงสวมหน้ากาก คิดว่านายน่าจะอยากรู้ เอ็มม่าจะไปงานเลี้ยงสวมหน้ากากด้วย? ทันใดนั้นเขาก็อยากเห็นเธอใจจะขาด ตอนนี้เธอดูเป็นอย่างไรกันนะ? จะเซ็กซี่เหมือนกับเสียงของเธอหรือเปล่า? อืม ใช่เลย เสียงครือแผ่วๆในน้ำเสียงของไซมอนทำให้แมกซ์นิ่วหน้า และรอยยิ้มเล็กๆแบบนักล่าของไซมอนก็ทำให้ดวงตาของเขาวาบเปลี่ยนเป็นสีทอง แสดงอาการประท้วงด้วยความหวงแหนที่โลดขึ้นอยู่ภายในตัวเขา เจ้าของเสียงเซ็กซี่นั่นเป็นของเขา อือฮึ แล้วเจอกันนะ พร้อมกับหน้าต่างด้วยแน่นะ? แน่นอนครับผม บาย เอ็มม่า แล้วเจอกัน ไซมอน ไซมอนวางสายโทรศัพท์ รอยยิ้มเซ็กซี่ยังคงอยู่บนใบหน้า เมื่อเขาหันกลับมาแมกซ์ก็ควบคุมตัวเองได้แล้วและเลิกคิ้วใส่ไซมอน ไซมอนหน้าแดง อะไร? นายจะไปส่งหน้าต่างนั่นเมื่อไหร่? ไซมอนหันไปมองบานหน้าต่างที่รอการเก็บงานอีกเพียงเล็กน้อย น่าจะช่วงหลังเที่ยง ทำไม? ฉันจะไปกับนายด้วย แมกซ์ยิ้มกว้าง ไซมอนยืดตัวขึ้นตรง ขมวดคิ้วเล็กน้อยด้วยความไม่เข้าใจ ไปทำไม ฉันคิดว่านายมีเรื่องอื่นต้องให้ทำเสียอีก อยากจะลองไปดูอะไรๆหน่อยน่ะ ไซมอนเลิกคิ้ว ทำให้แมกซ์ยิ่งยิ้มกว้างขึ้นไปอีก นี่เพื่อน ฉันไม่ค่อยแน่ใจนะว่านายอยากจะไปที่นั่น รอยยิ้มของแมกซ์ค่อยๆเลือนไป ทำไมถึงจะไม่อยากล่ะ? ก็เพราะใครๆก็รู้ว่าร้านวอลล์ฟลาเวอร์เป็นที่ๆจะสูบเอาฮอร์โมนเทสเทอโรนออกไปจากผู้ชายทุกคนที่ย่างเท้าเข้าไปในร้านน่ะสิ ห๊ะ? ที่นั่นมันเป็นสีชมพู แล้วก็กระจุ๋มกระจิ๋ม แล้วก็มีแต่ลูกไม้ แล้วก็ชมพู๊ชมพู แมกซ์หัวเราะเมื่อไซมอนทำท่าขนลุก ก็ถ้าความเป็นลูกผู้ชายของนายทนได้ ของฉันก็ทนได้เหมือนกันล่ะน่า แมกซ์ดูเพื่อนของเขาทำหน้าต่างสเตนกลาสแล้วใจก็หวนกลับไปคิดถึงเอ็มม่าอีกครั้ง เขาไม่ได้พบเธอมา 8 ปีแล้ว ตอนนั้นเธอเพิ่งอายุ 17 กำลังจะเรียนจบชั้นมัธยม ทั้งยิ้มและหัวเราะอยู่ในงานพรอมแบบที่เขาไม่ค่อยได้เห็นเธอทำนัก เธอเจิดจ้าในชุดสียามเย็นของฤดูใบไม้ร่วงที่เธอเย็บเอง พาดพันไปด้วยแถบสีแดงสีทองมากมายและใส่สร้อยคอรูปหัวใจกับกระโปรงสีสันสดใสบาดตา เป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะไม่มองเธอ แต่ตอนนั้นเขาคบกับลิเวียอยู่และแมกซ์จะไม่นอกใจใคร เมื่อตอนที่เขาเลิกกับลิเวียก็เป็นเวลาที่เขาต้องจากไปเพื่อเรียนมหาวิทยาลัยพอดี ในระหว่างช่วงที่เขาเรียนรู้การเป็นจักษุแพทย์ เป็นนักศึกษาแพทย์ฝึกหัด และเรียนรู้การดูแลไพรด์จากโจนาธอนในช่วงปิดภาคฤดูร้อน เขาก็ลืมเอ็มม่าไปอย่างรวดเร็ว การไปเรียนมหาวิทยาลัยที่รัฐอื่นเป็นทางเลือกที่ถูกต้องสำหรับเขา และเขาก็โชคดีที่โจนาธอนเห็นชอบกับเขาในเรื่องนี้ ในตอนนี้เขาทำงานร่วมกับเอเดรียน ส่วนโจนาธอนก็รีไทร์อย่างเป็นทางการ ในที่สุดเขาก็เริ่มมองหาคูราน่าของตัวเองได้แล้ว แล้วเขาก็คิดว่าเขารู้แล้วว่าต้องการให้ใครมารับตำแหน่งนี้ ตอนนั้นเธอน่ารักไร้เดียงสา อ้วนไปหน่อยแต่ก็มีในส่วนที่ควรมี ความไร้เดียงสานั้นกับลิเวียคือสิ่งที่ฉุดรั้งเขาเอาไว้ ตอนนี้เธอไม่ได้ฟังดูไร้เดียงสาอีกต่อไปแล้ว และลิเวียก็ไม่ได้อยู่ในความคิดของเขาเลย นี่เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมที่เขาจะสร้างความคุ้นเคยกับคุณหนูน้อยเอ็มม่าให้ดีขึ้น เอ็มม่ามองรถปิ๊กอัพสีแดงจ้าของไซมอนเคลื่อนเข้ามาจอด เธอยิ้ม รู้ดีว่าเบ็คกี้แอบไปซ่อนหลังร้านเพื่อหลบหน้าไซมอน ไซมอนเป็นคนเดียวบนโลกนี้ที่ทำให้เบ็คกี้สูญเสียความสามารถในการพูด และก็เป็นเวรกรรมแบบแปลกๆที่เอ็มม่าไม่เคยมีปัญหาในการรับมือกับไซมอนผู้แสนจะมีเสน่ห์ การหัวเราะและคุยเล่นกับเขาสำหรับเธอแล้วเป็นเรื่องที่ง่ายแสนง่าย เอ็มม่าดูไซมอนลงจากรถ ประตูฝั่งคนนั่งเองก็เปิดออกด้วยแล้วชายหนุ่มผมบลอนด์ร่างสูงก็ก้าวออกมา เขายิ้ม ปล่อยผมให้สะบัดไปกับสายลมเย็นเยียบของฤดูใบไม้ร่วง เอ็มม่าตื่นตระหนก โอย ไม่ ต้องไม่ใช่เขา! เธอหายใจเข้าลึกเพื่อตั้งสติ เธอไม่ใช่วัยรุ่นขี้อายที่เขาเคยรู้จักอีกต่อไปแล้ว เธอเป็นผู้หญิงที่โตแล้วและมีร้านเป็นของตัวเอง เธอรับมือกับแมกซ์ แคนนอนได้ เขายิ้มเมื่อไซมอนพูดอะไรบางอย่างและมือของเธอก็เริ่มสั่น เอ็มม่าหายใจเข้าเร็วๆอีกครั้งก่อนจะผ่อนลมหายใจออก เธอพยายามควบคุมจังหวะหัวใจของตัวเองอย่างไร้ประโยชน์ ชายหนุ่มทั้งสองช่วยกันยกหน้าต่างสเตนกลาสลงจากท้ายรถและขนมาที่หน้าร้านด้วยความระมัดระวัง เอ็มม่ารีบเดินไปเปิดประตูพร้อมๆกับที่ท่านบาทหลวงมาถึงพอดี บาทหลวงเกลสตันยิ้มให้ชายหนุ่มทั้งสอง สวัสดีไซมอน แมกซ์ นี่เป็นหน้าต่างสำหรับโบสถ์ใช่ไหม? เอ็มม่ายิ้มให้ท่านบาทหลวง ท่านเป็นคนจิตใจดี มีดวงตาสีน้ำตาลใสที่ยิ้มได้และผมเหลือน้อยสีเทา ท่านทำให้เอ็มม่ารู้สึกสบายใจได้ทุกครั้ง และตอนนี้เธอจำต้องพึ่งสิ่งนั่นเพื่อให้รอดพ้นจากการปรากฏตัวของเขา แน่นอนครับ ท่านบาทหลวง เข้าไปข้างในก่อนเถอะครับ ผมจะได้แกะให้ดู เสียงทุ้มลึกของไซมอนทำให้เธอได้สติ ทำให้เธอตกใจเล็กน้อยด้วยซ้ำ ถ้าเธอไม่ได้ฝังใจกับพ่อผมบลอนด์รูปหล่อที่อยู่ข้างหลังเขาเธอก็คงจะจีบไซ มอนไปนานแล้ว แต่พอมาคิดถึงปฏิกิริยาที่เบ็คกี้มีต่อเขาแล้ว... นี่ เบ็คกี้ เธอออกมาช่วยฉันหน่อยได้ไหม? เอ็มม่าตะโกนไปทางหลังร้าน พยายามซ่อนยิ้มเมื่อสายตาของไซมอนจ้องตรงไปยังผ้าม่านที่กั้นด้านหลังร้านของพวกเธอเอาไว้ โอเค บางทีฉันไม่น่าจะไปตามจีบไซมอน เธอได้ยินเสียงเบ็คกี้สบถพึมพำเมื่อเธอเดินกระแทกเท้าออกมาหน้าร้าน สายตาของไซมอนไม่ละไปจากเบ็คกี้เลยหลังจากที่เขากับแมกซ์วางกระจกเรียบร้อย แล้วดวงตาสีน้ำตาลเข้มราวกับมีประกายไฟวาบขึ้นเมื่อเบ็คกี้ถลึงตาใส่เขาก่อนจะถอยไปยืนด้านหลัง เป็นอะไรไปเบ็คกี้? เอ็มม่าถามพลางกวักมือเรียกให้เธอมายืนข้างหน้า เบ็คกี้ส่งยิ้มร่าเริงจอมปลอมให้เอ็มม่าก่อนจะมายืนข้างเธอที่หน้าต่างโชว์ ของร้าน นี่เอ็มม่า? เอ็มม่าหันไปทางไซมอนที่กำลังมองมาทางเธออยู่ เธอจำแมกซ์ได้ใช่ไหม? เขาเป็นพวกที่ยากที่จะลืมได้ลงนะ เอ็มม่าคิดขณะที่แมกซ์ก้าวมายืนข้างหน้า หวัดดี เอ็มม่า เธอเงยหน้าขึ้น กวาดตามองใบหน้าที่อยู่ในจินตนาการแสนซนของเธออย่างรวดเร็วก่อนจะเลื่อนสายตาลงมามองแผลเป็นเหนือจมูกของเขา หวัดดี แมกซ์ เขากระแอม เสียงนั้นแฝงไว้ด้วยความขบขัน เธอหันไปมองเขาอีกครั้งและเห็นว่าเขากำลังมองเธอพลางเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง เมื่อก้มลงมองเธอจึงได้เห็นว่าเขายื่นมือออกมาให้จับ เธอฝืนยิ้มแล้วจับมือเขาเขย่าขึ้นลง 2 ทีก่อนจะรีบปล่อยราวกับว่ามือของเขาเป็นมันฝรั่งร้อนๆ หัวใจของเธอเต้นระรัวจากการสัมผัสทักทายธรรมดาๆ เธอจึงหันไปทางไซมอนที่น่ากลัวน้อยกว่าสำหรับเธอ เอาล่ะไซมอน พร้อมที่จะเปิดตัวผลงานชิ้นโบว์แดงของนายหรือยัง? เธอยิ้มให้เขาอย่างจริงใจ เธอชอบไซมอนจริงๆ ผลงานของเขาวิจิตรงดงาม และเหนืออื่นใดเลยคือเขาเป็นคนที่มีอารมณ์ขันที่ดีเยี่ยมที่สุดเท่าที่เธอเคยพบมา เป็นความสุขเหมือนกับการมีพี่ชายสักคนที่เธอไม่เคยได้สัมผัสเพราะเธอเป็นลูกคนเดียว เขาเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง ยิ้มให้เธอ ได้เลยขอรับท่านแม่ทัพน้อย จะจัดการให้เลยขอรับ ท่านแม่ทัพน้อย เธอเอามือเท้าสะโพกมองเขา และถึงแม้ว่าเขาจะขยับยกมุมปากขึ้น เขาก็ดูจะไม่ชอบใจนัก เดี๋ยวนี้เลย ไซมอน เธอได้ยินเสียงท่านบาทหลวงสำลักหัวเราะอยู่ข้างหลังเธอ ไซมอนกลอกตาและหันไปปลดผ้าที่ห่อหน้าต่างกระจกออก เมื่อปลดผ้าที่คลุมเอาไว้ออก เอ็มม่าก็ต้องตกตะลึง นี่เป็นผลงานชิ้นที่ดีที่สุดชิ้นหนึ่งของไซมอน ภาพมาดอนนาสวมเสื้อคลุมสีน้ำเงินที่สะบัดพลิ้วอย่างนุ่มนวล เธอมีรอยยิ้มลึกลับแบบโมนาลิซ่าและกำลังนั่งมองเด็กทารกผมสีเข้มในอ้อมแขน ของเธออย่างอ่อนโยน มาดอนนาของไซมอนสวยแต่ไม่ได้สวยแบบคลาสสิก ใบหน้าของเธออ่อนโยน ความรักลูกที่ปรากฏชัดอยู่บนใบหน้าทำให้ภาพนี้มีความพิเศษอย่างที่สุด เขาตั้งใจเก็บภาพของแม่ทุกคนที่มีความรักต่อลูกที่เกิดมาของพวกเธอและสิ่ง นั้นเองที่ทำให้ใบหน้าธรรมดาๆดูเจิดจรัส พระเจ้า ไซมอน นี่มันสวยสุดยอดเลย เสียงลมหายใจของแมกซ์ดังอยู่ข้างหลังเธอ ขอบใจ สายตาของไซมอนไม่ได้จับจ้องอยู่ที่มาดอนนาแต่เป็นเบ็คกี้ที่กำลังมองภาพมาดอนนาด้วยความหลงใหล เบ็คกี้ครับ? เบ็คกี้ถอนสายตาจากมาดอนนาหันมามองเขา ดูเหมือนว่าความนับถือบนใบหน้าของเธอจะกระแทกใจไซมอนเข้าอย่างจังจนเขาต้องรีบหายใจเข้าลึก เอ็มม่ารู้สึกว่าแมกซ์ขยับอยู่ข้างหลังเธอและเมื่อมือของเขามาวางอยู่เหนือสะโพก เธอก็แทบจะสะดุ้งสุดตัว เอาล่ะ! เธอปรบมือ พาตัวเองออกห่างความร้อนอันตรายจากผู้ชายข้างหลังเธอด้วยการเดินไปหาท่านบาทหลวง และไม่น่าแปลกใจเลยว่าหลังจากที่สะดุ้งสุดตัวแล้วเบ็คกี้ก็ไม่ยอมสบตากับไซ มอนอีก เป็นอย่างไรบ้างคะ ท่านบาทหลวง? เธอใช้น้ำเสียงแบบพนักงานขายที่ดีที่สุดของเธอ เป็นครั้งแรกที่เธอใช้กับคนจริงๆแล้วไม่ตื่นเต้น รอยยิ้มที่ท่านบาทหลวงค่อยๆเผยออกมาคือทุกคำตอบที่เธอต้องการ เยี่ยมไปเลย แมกซ์คิดขณะมองไดนาโมน้อยอย่างเอ็มม่าทำงาน ทำไมฉันถึงไม่แวะมาที่นี่ให้เร็วกว่านี้วะ เขายุ่งอยู่กับการฝึกฝนตนเอง นั่นก็จริงอยู่ แต่อย่างน้อยเขาก็น่าจะหาเวลาแวะมาที่นี่บ้างในฐานะคนบ้านใกล้เรือนเคียง ตอนที่แมกซ์ลงจากรถเขาไม่ได้คาดหวังอะไรมากมายนัก ยิ่งไปกว่านั้น ผู้หญิงส่วนใหญ่ก็ไม่ได้มีเสียงอย่างเอ็มม่า เสียงยั่วยวนเล็กๆราวกับว่าเธอใช้เวลายามค่ำคืนครวญครางอยู่ในอ้อมแขนของผู้ชายสักคน เป็นภาพที่แมกซ์คิดออกได้ไม่ยากนัก เธอแทรกอำนาจลงไปในน้ำเสียงทำให้เบต้าของเขาตาลีตาเหลือกทำตามคำสั่งของเธอ ทำให้พูม่าในตัวของเขาเห็นอะไรบางอย่าง แมกซ์สงสัยว่าเธอจะทำตัวเป็นผู้นำบนเตียงด้วยหรือเปล่า นั่นเป็นเรื่องที่ท้าทาย เขาชอบขึ้นเตียงกับผู้หญิงที่แข็งแรงและทำให้พวกเธอสั่นสะท้านจนต้องร้องขอความเมตตาจากเขา เธอมัดผมตรงสีน้ำตาลเข้มของเธอเป็นหางม้า ปลายหางทิ้งตัวลงระหว่างช่วงไหล่ของเธอพอดี ดวงตาสีน้ำตาลกลมโตโดดเด่นอยู่บนใบหน้าของเธอและได้รับการแต่งแต้มสีสันให้โดดเด่นมากยิ่งขึ้น ริมฝีปากของเธอมันวาวเป็นสีกุหลาบระเรื่อ รูปร่างหน้าตาของเธอไม่ได้สวยอย่างพิมพ์นิยม แต่ความมีชีวิตชีวาของเธอดึงดูดให้เขาสนใจเธออย่างที่ไม่เคยมีใครทำได้มา ก่อน และรูปร่างของเธอ... ให้ตายสิ รูปร่างของเธอ... เธอสูงแทบจะไม่ถึงไหล่ของเขาซึ่งปกติแล้วเขาจะไม่ให้ความสนใจผู้หญิงที่มีส่วนสูงเท่านี้นัก แต่สำหรับเอ็มม่า ส่วนสูงของเธอกลับปลุกสัญชาตญาณในการปกป้องที่เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าตัวเองมี บั้นท้ายของเธอกลมกลึงสวยที่สุดอยู่ใต้กางเกงยีนส์สีดำกระชับและหน้าอกของ เธอก็สวยงามน่าประทับใจทำให้แมกซ์มีความสุขกับการมองพวกมันเด้งดึ๋งอยู่ภายใต้เสื้อลายลูกไม้สีกุหลาบ เธอมีเอวและสะโพกสมส่วนที่ผู้ชายสามารถคว้ายึดยามควบขับเธออย่างบ้าคลั่ง เธอทำให้เขานึกถึงสาวน้อยเอวเล็กคอดในสมัยก่อนที่มีทั้งส่วนเว้าส่วนโค้งและความแข็งแรงอย่างสตรีเพศ เมื่อเธอหันมาพร้อมๆกับหัวเราะบางสิ่งที่ไซมอนพูด ดูทั้งยั่วยวนและไร้เดียงสาไปในขณะเดียวกัน แมกซ์ก็แทบจะขาดใจตาย ยอด ไป เลย เอ็มม่า เอ็มม่า คาร์เตอร์น้อยโตแล้วจริงๆเสียด้วย มือของเขาราวกับจะแผดเผาเพื่อให้ได้สัมผัสเธออีกครั้ง สัมผัสบางเบาที่เธออนุญาตให้เขาได้แตะต้องบรรเทาความต้องการของเขาแทบจะไม่ได้ เขาต้องการกระชากเสื้อนั่นออกแล้วรื่นเริงกับหน้าอกของเธอ ฟังเธอร้องครวญครางเมื่อเขาปลดกางเกงยีนส์ของเธอออกจากเรียวขางดงามยั่ว น้ำลายคู่นั้น ฟังเสียงเธอสะอื้นแผ่วเบาในขณะที่เขาลิ้มรสชาติของเธอ ทำให้เธอกรีดร้องชื่อของเขาเมื่อถึงจุดหฤหรรษ์ เขาปรารถนาจะมัดเธอติดกับเตียงของเขา ทรมานเธอด้วยความสุขสมไม่รู้จบ จับเธอพาดกับแขนโซฟาแล้วรักเธอจากข้างหลังอีกครั้งและอีกครั้งจนเธออ้อนวอนขอให้เขาปลดปล่อยเธอ กัดไหล่ของเธอ ตีตราเธอให้ทุกคนที่เห็นได้รู้ว่าเธอเป็นของเขา ความคิดที่จะนำไอ้หนูของเขาเข้าไปทักทายบั้นท้ายเย้ายวนของเธอแทบจะทำให้เขา ทะลักทลายออกมาทั้งๆที่ยืนอยู่กลางร้านของเธอ เมื่อเธอหัวเราะพลางกอดไซมอน เขาก็แทบจะกระโดดเข้าขย้ำคอเบต้าของเขา ของฉัน! มีเพียงไซมอนเท่านั้นที่เห็นดวงตาของเขาวาบเปลี่ยนเป็นสีทอง ได้ยินเสียงคำรามต่ำที่หลุดออกมาจากคอก่อนที่เขาจะหยุดตัวเองได้ทัน แมกซ์สูดลมหายใจเข้าลึกแล้วหันหน้าหนี พยายามอย่างหนักที่จะควบคุมตัวเอง เขารับรู้มาว่าเขาจะรู้ได้เองว่าใครคือคู่ครองของเขาเมื่อเขาได้พบเธอ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าคำพูดนั้นหมายความว่าอย่างไร เขาเคยคุยกับเอ็มม่าเมื่อตอนที่เธอยังเป็นวัยรุ่นและรู้สึกได้ถึงกระแสบางเบาของอะไรบางอย่าง แต่เขาทำพลาดด้วยการคิดว่านั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญอะไรนอกจากความกระหายของวัย หนุ่มเท่านั้น ตอนนี้เขารู้แล้วว่ากระแสนั้นคืออะไรและอยากจะเตะก้นตัวเองสักที ไม่ใช่พูม่าทุกคนที่โชคดีพอที่จะได้พบกับคู่ของตัวเอง การได้รู้ว่าเขาไม่ใช่แค่ได้พบเธอแต่ยังเดินหนีจากเธอไป ให้ตายสิ เขาลืมเธอไปเลยด้วยซ้ำ ทำให้เขาโมโหตัวเอง เขาบังคับให้ตัวเองมองไปรอบๆร้าน มองอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่กลุ่มคนที่ยืนหัวเราะล้อมรอบรูปมาดอนน่าอยู่ ก่อนที่เขาจะเดินไปหาพวกเขา อุ้มเธอขึ้น แล้วพาเธอออกจากร้านของเธอเองไปยังที่ๆเป็นส่วนตัวมากกว่านี้ เอ็มม่าแต่งร้านได้ดีทีเดียว รูปของเธอติดปนไปกับรูปของเบ็คกี้ สร้างบรรยากาศราวกับว่าร้านนี้เป็นบ้านของพวกเธอ เขาสามารถมองเห็นภาพผู้หญิงกลุ่มใหญ่ในร้านทำให้พวกผู้ชายที่มากับพวกเธอทั้งสนุกและสยองไปพร้อมๆกัน เขาเดินไปยังเตาผิง เห็นกรอบรูปเงินที่แม่ของเขาน่าจะอยากได้เป็นของขวัญวันเกิด อะไรบางอย่างในรูปภาพนั่นดึงดูดความสนใจของเขา แมกซ์กำลังโน้มตัวเข้าไปใกล้และพยายามดูว่าทำไมหญิงสาวยุควิกตอเรียในรูปถึง ได้คุ้นตาเขานักเมื่อเขารู้สึกว่ามีมือเล็กๆมาแตะแขน ทุกอย่างระหว่างคุณกับไซมอนเรียบร้อยดีใช่ไหม? เสียงเย้ายวนนั้น เมื่อผนวกเข้ากับสัมผัสแผ่วเบาของเธอก็ทำให้เขาแทบจะจวนเจียนระเบิดในกางเกงอีกครั้ง เขาก้มลงมองหน้าเธอและเห็นเพียงความกังวลใจ ก่อนที่เธอจะทันขยับเขาก็วางมือของเขาไว้เหนือมือของเธอ กังขังเธอเอาไว้เคียงข้างเขา มีความสุขอย่างน่าขันที่เธอไม่ได้พยายามดึงมือหนี ทุกอย่างระหว่างผมกับไซมอนเรียบร้อยดี ตราบเท่าที่เขาเก็บอุ้งมือของเขาไว้ไกลๆจากคุณ เธอหันกลับไปมองยังกลุ่มคนในร้านพลางขบริมฝีปาก ขอฉันคุยกับคุณครู่หนึ่งได้ไหมคะ? เสียงของเธอเอียงอายลังเลแบบที่เธอไม่เป็นเมื่อคุยกับไซมอนหรือท่านบาทหลวง แต่สีหน้าของเธออ้อนวอนให้เขาตอบตกลง ความต้องการปกป้องพลุ่งพล่านขึ้นมาในตัวเขา มือของเขาบีบมือเธอแน่นขึ้น เขาพยักหน้า แมกซ์ปล่อยให้เธอพาพวกเขาไปยังด้านหนึ่งของร้านที่เงียบและเป็นสวนตัวแต่ยังคงเปิดโล่ง เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาอีกครั้ง ท่าทางไม่แน่ใจอย่างเห็นได้ชัด ก่อนที่จะกลับไปมุ่งความสนใจกับแผลเป็นของเขาอีก เอ่อ คุณรู้ไหมว่าไซมอนรู้สึกยังไงกับเบ็คกี้? เธอเหลือบตาขึ้นมองเขาก่อนจะหลบสายตาอีกครั้ง แก้มเธอขึ้นสีระเรื่อและกัดปากตัวเอก เขาสูดลมหายใจเข้าลึก พยายามควบคุมความหึงหวงที่กรีดก้องอยู่ในอก ไม่รู้สิ เสียงเธอพึมพำ บ้าเอ้ย เบาๆเกือบจะทำให้เขายิ้ม เสียงนั้นเต็มไปด้วยความก้าวร้าวแต่เจ้าปีศาจขี้หึงในตัวเขาไม่ยอมปล่อยผ่านความเป็นไปได้ที่ว่าเธออาจสนใจเพื่อนรักของเขาไป เขาไม่เหมาะกับคุณหรอก เขารู้สึกได้ถึงคลื่นพลังเหนือความควบคุมของเขาที่กำลังพยายามบังคับให้เธอเข้าใจถึงความจริงในสิ่งที่เขาพูด เอ็มม่ามองหน้าเขาเต็มตาเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ที่เขาเข้าร้านมา เขารู้ดีว่าเขาพูดเหมือนกับเป็นคนป่าเถื่อนและอาจจะดูเหมือนพวกกุ๊ยขี้อิจฉา แต่ก็ช่วยไม่ได้ เอ็มม่าน้อยทำให้เขาเป็นแบบนั้น แต่แล้วเธอก็หัวเราะใส่เขา ทว่าไม่ใช่เพราะความตื่นตระหนกหรือว่าหวาดกลัว ไม่ใช่ฉัน คนโง่ ดวงตาเขาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจเมื่อเธอหันกลับไปยังกลุ่มคนที่ยืนล้อมดูภาพมาดอนน่าอยู่ เบ็คกี้ต่างหาก เธอสนใจเขามาตั้งแต่สมัยอยู่ไฮสคูลแล้ว แต่เธอไม่ยอมแสดงออกและเขาก็ไม่เคยแสดงท่าทางว่าจะจริงจังอะไร เธอหันกลับมามองเขา จนกระทั่งเร็วๆนี้ ฉันอยากรู้ ในฐานะที่คุณเป็นเพื่อนสนิทของเขาคุณรู้ไหมว่าเขารู้สึกยังไง เขารู้สึกว่าตัวเองเกร็งไปทั้งร่างเมื่อมองเห็นการคิดคำนวณอันร้ายกาจบนใบหน้าของเธอ คุณกำลังวางแผนอะไรอยู่? เขาขยับจนทำให้ตัวเขาและเธอเข้าไปอยู่ในมุม กักเธอออกจากกลุ่มคนข้างหลังพวกเขาโดยสิ้นเชิง เขาควบคุมพลังของเขาได้แล้วแต่ความอยากรู้กำลังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เธอพ่นลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิดแล้วกลับมาให้ความสนใจเขาอีกครั้ง ความอายของเธอหายไปและแทนที่ด้วยความฉุนเฉียวที่เขาไม่เคยเห็นในดวงตาของ ผู้หญิงคนไหนมาก่อน เบ็คส์กับฉันจะไปงานเลี้ยงเต้นรำสวมหน้ากากประจำปี คุณฟรีเดลลินเชิญพวกเราเป็นครั้งแรก ฉันหวังว่าทั้งไซมอนและเบ็คกี้จะไปกันได้ดี แต่ฉันก็ไม่อยากให้เบ็คกี้ต้องเจ็บหรือว่าอายถ้าไซมอนไม่สนใจเธอ เธอเงยหน้ามองเขา เอียงแก้มเล็กๆนั่นเป็นการเรียกร้องคำตอบ ว่ายังไง เขาสนใจเธอหรือเปล่า? แมกซ์หันกลับไปมองเบต้าของเขา จากท่าทางที่ไซมอนดมกลิ่นรอบๆตัวเบ็คกี้เขาบอกได้เลยว่าไซมอนสนใจเธอมาก แล้วเขาก็หันกลับมามองเอ็มม่าที่กำลังเคาะเท้ารออย่างไม่อดทนนัก สนสิ สีหน้าของเธอแสดงความโล่งใจและร่างกายของเธอก็ผ่อนคลายลงราวกับว่าเขาได้ยกภูเขาออกจากไหล่ของเธอ ขอบคุณพระเจ้า พวกเขาเหมาะสมกันที่สุดเลย อะไรทำให้คุณพูดแบบนั้น? เขาถามด้วยความสงสัยล้วนๆขณะยืนมองดูเธอครุ่นคิด ไซมอนรู้ดีว่าเขาสามารถได้ผู้หญิงคนไหนก็ได้ที่เขาต้องการเพียงแค่เขาดีดนิ้ว แต่เบ็คกี้จะถอยหนีทุกครั้งที่เขาเข้าใกล้ทำให้เขาไม่เคยแน่ใจเลยว่าควรจะ ยืนอยู่ตรงไหน เขาเบื่อพวกผู้หญิงที่กระโดดใส่เขาได้ง่ายมากจนทิ้งพวกเธอได้เร็วมากพอๆกัน แต่เขาเดาไม่ถูกว่าเบ็คกี้จะทำอะไรเพราะฉะนั้นเธอจะไม่ทำให้เขาเบื่อแน่ อีกอย่าง เบ็คกี้ชอบผลงานของเขามากและเข้าใจว่าต้องใช้เวลาและความทุ่มเทมากแค่ไหนเพื่อทำงานอย่างที่ไซมอนทำอยู่ ดังนั้น เธอจะไม่ขุ่นเคืองตราบเท่าที่เธอรู้ว่าไซมอนจะกลับบ้านมาหาเธอ เธอจะท้าทายเขา ทำให้เขายุ่งอยู่ตลอด ในขณะที่เขาจะทนุถนอมเธออย่างที่เธอควรจะได้รับการทนุถนอม ไม่มีใครเคยรักเธอจริงหรือแสดงให้เธอเห็นว่าตัวเธอมีคุณค่ามาก่อน เอ็มม่าหันกลับมาให้ความสนใจกับเขาอีกครั้งก่อนจะขู่อาฆาตอย่างร่าเริง แต่ถ้าเขาทำร้ายเธอ ฉันจะตัดไอ้หนูของเขาแล้วเอาไปโยนให้เป็ดกิน การเปลี่ยนแปลงจากคำพูดช่างฝันมาเป็นแค้นฝังหุ่นทำให้แมกซ์ยิ้มกว้างทั้งๆที่รู้สึกเกร็งช่วงล่างจากการที่นึกภาพตามคำขู่ขอ งเธอ แม้ว่าเมื่อดูจากพฤติกรรมของไซมอนแล้วไม่น่าจะมีอะไรให้เอ็มม่าต้องห่วงก็ตาม ช่วยเตือนผมด้วยนะว่าอย่าทำให้คุณโกรธ โอ ไม่ ฉันไม่ใช่คนที่ใครๆควรจะกลัวหรอก เธอกระดิกนิ้วเรียกให้เขาเข้าไปใกล้ และเขาก็โน้มตัวลงไปใกล้เธอพลางสูดกลิ่นน้ำหอมกลิ่นกุหลาบ เบ็คกี้มีเพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยอยู่คนหนึ่งที่สอนให้เธอตอนแพะ เธอกระซิบเบาๆ เขาหันไปจ้องเบ็คกี้แล้วหันกลับมามองเธอที่พยักหน้าน้อยๆอย่างไร้เดียงสาแต่ชั่วร้ายตรงหน้า แมกซ์เงยหน้าขึ้นหัวเราะเสียงดังกว่าที่เขาเคยทำมาในรอบหลายเดือนนี้ แมกซ์ปีนขึ้นนั่งบนรถกระบะของไซมอนพร้อมกับรอยยิ้ม เอ็มม่าบอกอะไรนายกันแน่ถึงได้ทำให้นายหัวเราะขนาดนั้น? ไซมอนถามด้วยน้ำเสียงกวนโมโห แมกซ์ส่ายหัว ไม่มีอะไรน่าสนใจสำหรับนายหรอกน่า เชื่อสิ ก็ลองดูก่อนสิ ไซมอนคำราม แมกซ์แยกเขี้ยวคำรามเตือนเบต้าที่แสดงความรู้สึกผิดอย่างนอบน้อม ขอโทษครับ อยากจะบอกฉันไหมว่านี่มันเรื่องอะไรกัน? แมกซ์ไม่ได้ถามและไซมอนก็รู้ดี เขาถอนหายใจ เบ็คกี้น่ะสิ เธอไม่ยอมคุยกับฉัน แทบจะไม่มองฉันเลย แถมยังหนีออกจากห้องทันทีที่ฉันเดินเข้าไป ให้ตายสิ ถ้าเธอทำได้เธอคงจะออกไปจากที่นั่นก่อนที่ฉันจะไปถึงด้วยซ้ำ! งั้นนายก็ไม่ได้สนใจเอ็มม่าใช่ไหม? สีหน้าของไซมอนที่กึ่งขบขันกึ่งสยองขวัญนั้นทำให้แมกซ์สบายใจ ความกลัวว่าไซมอนจะสนใจเอ็มม่าหายไปเพราะสีหน้าของไซมอนเหมือนกับสีหน้าของ พี่ชายที่มีคนไปถามว่าน้องสาวของเขาเซ็กซี่หรือเปล่า เอ็มม่าต้องการจะทำอะไรสักอย่างเพื่อจับคู่พวกนายสองคน ฉันคิดว่าฉันควรจะแน่ใจว่านั่นคือสิ่งที่นายต้องการก่อนที่จะช่วยเธอ พรรคพวก ถ้านายกับเอ็มม่าช่วยทำให้เบ็คกี้ให้โอกาสฉันสักครั้ง ฉันจะซาบซึ้งไปตลอดชีวิตเลย ไซมอนส่ายหัว ขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความหงุดหงิด ฉันไม่รู้เลยว่าฉันไปทำอะไรให้เธอวิ่งหนีฉันได้ขนาดนั้น แล้วนี่ถ้ายังไม่มีอะไรดีขึ้นเร็วๆนี้ล่ะก็ ฉันชักจะหมดอดทนแล้ว ไซมอนดูหมดสภาพ ฉันแน่ใจนะว่าเธอเป็นคู่ครองของฉัน แมกซ์ถูมือด้วยความมาดหมายอยู่ในใจ เราจะดูว่าพวกเราช่วยอะไรได้บ้าง เขาเมินสายตาของไซมอนที่เหลือบมองมา รอยยิ้มช้าๆจากเบต้าเหมือนกับรอยยิ้มหยันมากเกินไป เอ็มม่าโตมาเป็นผู้หญิงที่น่ารักนะ จริงไหม? แมกซ์พยายามอย่างดีที่สุดแต่เขาก็ไม่สามารถกลั้นยิ้มเอาไว้ได้ ใช่ เธอน่ารัก ไซมอนพยักหน้ายืนยัน เธอจะเป็นคูราน่าที่ดี แมกซ์ยิ้ม นึกภาพเอ็มม่าเป็นคูราน่าของเขา ปกครองอยู่เคียงข้างเขา เป็นคู่ครองของเขาไปตลอดนิจนิรันดร์ เขาไม่ใช่คนที่ปล่อยเวลาให้เปล่าประโยชน์เมื่อเขาต้องการอะไรสักอย่าง เขาเริ่มร่างแผนการเอาชนะใจผู้หญิงของพวกเขาแล้ว
|
schwazen_wolf
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ใครชม ใครชอบ..ช่างเถิด ใครเชิด ใครแช่ง...ช่างเขา ใครด่า ใครบ่น...ทนเอา ใจเรา ร่มเย็น...เป็นพอ 
Group Blog Friends Blog
Link
MY VIP Friend    |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
