เริ่มแรกเลย ตอนประมาณเดือน 06/2015ตื่นมาอยู่ดีๆก็มีก้อนตรงคอด้านขวา คือจับแล้วเจอเลยเป็นก้อนแข็งๆตอนแรกเราก็ไปหาหมอกล้ามเนื้อก่อนเลย เพราะเราชอบปวดเมื่อยคอด้วยนึกว่าอาจเป็นกล้ามเนื้อหรืออะไรแบบนี้ หมอกล้ามเนื้อก็บอกว่า เป็นโรคออฟฟิศซินโดรมให้ยามากิน เราก็กินไป แต่มันไม่เห็นจะยุบหรือดีขึ้นเลยเราเลยไปหาหมอคอแทน หมอก็บอกไม่เป็นไรน่าจะเป็นต่อมน้ำเหลืองอักเสบ ให้ยามา เราก็กินไปหลายเดือนอยู่ หมอก็เปลี่ยนยาไปหลายรอบมากแต่ยังไงก็ไม่ยุบหมอก็พูดตลอดว่าไม่ได้เป็นไร เราถามหมอว่าผ่าไปไหม หมอบอกไม่ต้องไม่อยากให้คอมีรอย แต่เราก็ไม่สบายใจเพราะมันหลายเดือนแล้ว

จนวันนึงเรามีไข้ เพราะต่อมทอมซิลอักเสบ ตอนแรกหมอหมอให้มาโรงพยาบาลทุกวันมาฉีดยาแต่เราไม่ไหว เหนื่อยมาก ไข้ขึ้น สั่นไปหมด เลยแอตมิตดีกว่า เลยให้ยาฆ่าเชื้อไปจนหมอมาบอกกับเราว่า นี้ไงต่อมน้ำเหลืองอักเสบเพราะต่อมท่อมซิล มันกำลังตีออกมาอะไรก็ไม่รู้ เราก็งงไปหมด ก็เออๆตามหมอไปเรื่อยๆ จนวันสุดท้าย เราได้อัลตร้าซาวน์ดูตรงคอ พี่ที่อัลตร้าซาวน์บอกว่ามีหลายก้อนนะก้อนเล็กๆด้วย แม่ก็เครียด จนไปคุยกับหมอ หมอก็ยังบอกอีกว่าไม่มีอะไร อัลตร้าซาวน์เจอได้เพราะมันอักเสบประมาณนี้แต่เพื่อความสบายใจของเราหมอบอกเดี่ยวเจาะไปตรวจก็ได้ แต่หมอไม่ได้เป็นคนเจาะที่รพนี้จะมีหมอมาเจาะให้ แค่อาทิตย์ละวัน เราก็ไปลงชื่อไว้

จนญาติเรารู้เขาเลยบอกว่ามาโรงพยาบาลศิริราชเลย พอเราไปศิริราชหมอก็ให้เอ็กซเรย์ปอดก่อนเลยหมอก็สันนิษฐานว่า อาจเป็นวัณโรคต่อมน้ำเหลือง(TB) เพราะอาการเบื้องต้นเราไม่เหมือนมะเร็งแล้วเราก็ได้เจาะก้อนตรงคอไปตรวจดู

สรุปผลรอบแรกไม่ชัด เราก็ต้องเจาะใหม่และคุณหมอบอกเพื่อความชัวร์ ขอผ่าเอาก้อนเนื้อไปดีกว่า จะได้ผลที่แน่นอนกว่า ก็นัดวันผ่าจำได้ว่าเป็นเดือน10/2015ที่ผ่าไป คุณหมอใช้ฉีดยาชาเอา คุณหมอก็นัดฟังผล พอไปฟังผลหมอก็บอกขอตรวจเพิ่มลงไปอีกเพื่อความชัวร์ อาทิตย์หน้ามาใหม่ เราก็ใจไม่ดีแระ แจ๊คพอคแน่เลยก็ทำใจไว้ล่วงหน้า แต่พอเวลารู้ผล อะไรที่ทำใจมาก่อน ไม่ได้ช่วยเลย ร้องไห้ไม่หยุดมันชอคมากที่สุดในชีวิต สิ่งที่กลัวที่สุด ก็เกิดขึ้นมาจริงๆ พอได้ยินคำว่ามะเร็งใครๆก็ต้องกลัว เพราะคำว่ารอดมันดูยากที่จะเป็นไปได้ ณ ตอนนั้น

รูปนี้คือ ภาพตอนไปทำแผลหลังจากผ่าเอาก้อนเนื้อไปตรวจ