Bloggang.com : หนึ่งคิด - ในสะดุดรัก ของแอนดริว มีอะไรที่ไม่ถูกใจ อยากให้แก้ในเรืองใหม่

ในสะดุดรัก ของแอนดริว มีอะไรที่ไม่ถูกใจ อยากให้แก้ในเรืองใหม่

นางฟ้าคนเดิม

อัลบั้ม: Smooth Clash

นักร้องวง แคลช

ดอกไม้ ถึงมีกลิ่นหอมเพียงใด
ไม่ช้าก็ร่วงโรย เหี่ยวเฉาไม่เหลือกลิ่นเอาไว้
เปรียบกับรักเธอ ไม่เคยเฉา
กลิ่นยังหอมยวลใจ สัมผัสรักเธอ อิ่มเอมใจ

วันนี้ ก็เหมือนวันที่ฉันเจอเธอ
รอยยิ้มเมื่อแรกเจอ
ความรักเธอไม่ต่างจากวันนั้น
เธออยู่ข้างกาย ร่วมความเหงา
ร่วมสุขทุกคืนวัน ตัวฉันโชคดี ได้มีเธอ

ขอบคุณที่รักและห่วง ห่วงใยอยู่เสมอ
อาจทำให้เธอเหน็ดเหนื่อย
แต่เธอไม่เคยจากฉันไป

มีแต่เธอนั้น ไม่จากไปไหน
ถึงฟ้าจะไม่สดใส เธอนั้นก็ยังอยู่
อยู่ปลอบใจฉัน ไม่ให้ท้อใจ
ข้ามพ้นเรื่องที่เลวร้าย
นางฟ้าคนเดิมของฉัน

อย่างฉัน ก็เหมือนคนไม่เหลืออะไร
ไม่พร้อมเท่ากับใคร
สุดท้ายเธอเลือกอยู่กับฉัน
แต่สิ่งสำคัญ นั่นคือรัก
เธอให้ฉันมานาน
ไม่คิดต้องการสิ่งใดๆ

ขอบคุณที่รักและห่วง ห่วงใยอยู่เสมอ
อาจทำให้เธอเหน็ดเหนื่อย
แต่เธอไม่เคยจากฉันไป

มีแต่เธอนั้น ไม่จากไปไหน
ถึงฟ้าจะไม่สดใส เธอนั้นก็ยังอยู่
อยู่ปลอบใจฉัน ไม่ให้ท้อใจ
ข้ามพ้นเรื่องที่เลวร้าย
นางฟ้าคนเดิมของฉัน

ไม่มีสิ่งใดสำคัญ เท่ากับเธอ
หากปราศจากรักเธอ จะอยู่อย่างไร

มีแต่เธอนั้น ไม่จากไปไหน
ถึงฟ้าจะไม่สดใส เธอนั้นก็ยังอยู่
อยู่ปลอบใจฉัน ไม่ให้ท้อใจ
ข้ามพ้นเรื่องที่เลวร้าย
นางฟ้าคนเดิมของฉัน

จากที่แฟนคลับของเราที่นี่
ได้สอบถามทราบมาว่าแอนดริวมีความตั้งใจที่จะทำเรื่องใหม่
เราเป็นแฟนคลับกันแล้วก็อยากจะบอกอะไรกับเขา
ว่าพวกเราอยากจะให้เขาทำแบบใดให้ดูบ้าง
หรือ สะดุดรัก เรื่องแรกของเขาเราพอใจ ไม่พอใจส่วนไหน
มาช่วยกันออกความคิดหน่อยคะ เผื่อเขามาดูจะได้รู้ว่า
แฟนคลับนะคิดอย่างไร
และมีหน้าตัวอย่างบางตอนมาให้ชมกัน
ตอนนี้ทำได้แล้ว 1-39 ตอนและจะมีต่อ
นอกจากตัวอย่างยังสามารถชมเบื้องหลังและข่าวด้วย

กดตามภาพนี้เข้าชมตัวอย่างคะ

ี่

Create Date : 11 มีนาคม 2551

Last Update : 18 พฤษภาคม 2554 8:33:43 น.

35 comments

Counter : 3290 Pageviews.

ตอนแรกที่ได้ดูเรื่องสะดุดรัก รู้สึกอึ้งไปเหมือนกัน
เพราะไม่คิดว่าเรื่องแรกของแอนดริวในฐานะผู้จัดละคร
จะกล้าเลือกที่จะทำละครที่มีเนื้อหาค่อนข้างหนัก ไม่เน้นตลาด
ชื่นชมในความกล้าคิดกล้าทำของพี่
(ขออนุญาตต้องใช้คำว่าพี่กล้าอิ๊บอ๋ายเลยค่ะ)
ดีใจแทนพี่ด้วยที่ช่อง 3 เปิดโอกาสให้พี่ได้ทำละครที่มันแหวกตลาดอย่างนี้
โดยภาพรวมชอบเรื่องนี้นะ มีสาระให้แง่คิด สื่อให้เห็นความรัก
ความสัมพันธ์ของการเป็นมนุษย์หลากหลายรูปแบบ
ชอบการตัดต่อภาพที่สื่อให้เห็น symbolic บางอย่างของตัวละคร
ดูแล้วต้องคิดตาม เพิ่มรอยหยักในสมองไปในตัว (แต่แอบเครียดบางซีนน่ะ)

ยังไงก็ตามก็จะติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปของพี่
เข้าใจนะว่าพี่และทีมงานเก็บรายละเอียด
ละเมียดละไมกับการสร้างงานละคร
แต่อยากบอกพี่ว่าเวลาไม่เคยคอยใครนะ
ถ้าพี่จะเป็นผู้จัดละครต่อไปพี่ควรจะสปีดตัวเอง
อย่างน้อยทำละครออกมาให้ดูปีละเรื่องก็ยังดี

บัวมั่นใจว่าพี่ต้องมีพล็อตเรื่องดีๆอยู่อีกเยอะ
อย่าคิดแล้วเก็บไว้คนเดียว เอามาแบ่งให้แฟนละครดูบ้าง
รอดูว่าเรื่องต่อไปพี่จะมีอะไรมาเซอร์ไพรส์คนดูอีก
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องขึ้นอยู่กับช่อง3อีกอ่ะ
ว่าจะโอเคให้โอกาสให้พี่ทำเรื่องต่อไปหรือป่าว
สรุปว่าเป็นกำลังใจให้พี่ได้ทำสิ่งที่ตัวเองรัก
และอยากจะทำ ขอให้พี่ได้รับโอกาสดีๆ
มีความสุขกับชีวิตและการทำงานนะคะ..

โดย: mesaya

วันที่: 13 มีนาคม 2551 เวลา:14:56:51 น.

คุณแสงจะให้วิพากษ์ สะดุดรัก กันอีกรอบหนึ่งหรือคะ จำได้ว่าตอนออกอากาศก็มีแฟนๆช่วยกันวิพากษ์วิจารณืกันไว้เยอะแยะ ในเวป Andrewclub ของคุณรัตน์ ทำยังไงถึงจะเอาข้อมูลตรงนั้นมาได้ น่าเสียดายนะคะ ข้อมูลมหาศาลเลย ดีๆทั้งนั้น

ถ้าจะให้บอกตอนนี้ ก็คงต้องบอกว่า สะดุดรัก เป้นละครที่มีองค์ประกอบด้านศิลป์ ดีมากเรื่องหนึ่ง ทั้งภาพ มุมกล้อง แสง สี เสียง ดีหมด แสดงถึงความปราณีตในการถ่ายทำ และความใส่ใจในรายละเอียดต่างๆ ส่วนตัวนักแสดงก็แสดงเก่งๆทั้งนั้น และคัดเลือกได้เหมาะสมกับตัวละครนั้นๆ (ยกเว้นเพื่อนนางเอก 2 คน ที่ไม่ค่อยมีแววเป็นอาร์ติสเท่าที่ควร) จริงๆเรื่องนี้น่าจะได้รางวัล แต่ก็อย่างว่าแหละ คนให้ก็คงกลัวว่าจะเป็นการสนันสนุนอาชีพทุจริต เรื่องนี้มีคติสอนใจสอดแทรกอยู่เยอะแยะ ถ้าดูแล้วคิดซักนิด ทีนี้ก็มาถึงส่วนติบ้าง ก็เข้าใจว่าในฐานะผู้จัดแอนดริวต้องแบ่งสัดส่วนให้ดาราที่เชิญมา แต่มันทำให้มีฉากฟุ่มเฟือยมากเกินไป อย่างฉากรำลึกความหลังของพิมพ์จันทร์ที่ยาวเกือบ 1 แบรค มันทำให้อารมณ์คนดูสดุด อยากให้ผู้จัดเข้าใจว่าคนดูต้องการดูพระเอกนางเอกเยอะๆ เล่นกันแค่สองคนยิ่งดี (ล้อเล่นน่ะ่) ฉากนายระวินทร์ตัวแสบก็มากเกิน หรือฉากที่ปาริตาตามหากฤษณํก็ยาวเกินความจำเป็น คนดูเลยมีความรู้สึกว่าดูแล้วไม่อิ่ม บางตอนชั่วโมงกว่าพระเอกออกไม่ถึง 10 นาที ก็อยากให้ keep this point in mind สำหรับการทำเรื่องต่อๆไป นอกจากนี้บางฉากก็ขาดความสมจริง อย่างตอนที่กฤษณ์ถูกรุมทำร้าย แล้วเพียงลดาพาหนีไปที่บ้านพักตากอากาศของพ่อ พระเอกเลือดออกเยอะขนาดนั้น น่าจะเปื้อนทั้งเสื้อ(เชิร์ตสีขาว)ทั้งกางเกง นี่เห็นเปลี่ยนแต่เสื้อ แถมตื่นขึ้นมาพระเอกก็เดินปร๋อเลย แถมใส่เสื้อขาวตัวเดิม ไม่รู้ไปแอบซักตอนไหน น่าจะใส่เสื้อของพ่อนางเอกแทนก็ได้ แต่อยากชมฉากเลิฟซีนว่าทำได้ละเมียดละมัยด ทั้งมุมกล้องและแสงสวยมากทำให้อินตามอารมณ์ของคู่รักทั้งสอง แต่น่าจะให้ยาวกว่านี้อีกซักนิด ฉากไล่ล่า ฉากต่อสู้ทำได้เหมือนจริงดี โดยรวมนับเป็นละครที่ดีทีเดียวสำหรัเรื่องแรกของผู้จัดคนเก่ง

อยากให้กำลังใจสำหรับการทำเรื่องต่อไป ควรนำข้อผิดพลาดมาแก้ไขให้เรื่องต่อไปดีขึ้นเรื่อยๆ ที่จริงตอนละครออกอากาศก็เห้ฯพวก critics ทั้งเขียนชมกันทั้งนั้น ไม่เห็นมีใครว่ามีดีเลย แต่เรื่อง rating กับคุณภาพของละครมันคนละเรื่องกัน จริงละครไทยค่อนข้างมีสูตรสำเร็จสำหรับละครที่คนดูชอบอยู่แล้ว ยิ่งตบตี แย่งชิง ยิ่ง rating พุ่ง

อยากให้แอนดริวทำตามอุดมการณ์ของตัวเอง แต่ต้องดูความต้องการของตลาดของคนดูประกอบไปด้วย หวังว่าคงจะได้เห็นผลงานใหม่เร็วนี้นะจ๊ะ

โดย: Wind flower IP: 58.8.89.132 วันที่: 15 มีนาคม 2551 เวลา:20:02:25 น.

"สะดุดรัก" เป็นละครไทยที่เราชอบมากๆ เรื่องนึงค่ะ ชอบคนแสดงนั่นแน่นอน อิอิ ชอบที่พยายามให้ตัวละครมีอาชีพบ้าง ไม่ใช่เดินไปเดินมา กินข้าว แล้วก้อพูดๆๆ

ขอติงนิดว่าตั้งชื่อเรื่องไม่เหมาะกับแนวละครก้อมีผลต่อเรตติ้งนะคะ คือคนที่ชอบดูแนวหวานๆ เห็นชื่อก้อเลยรอดู แต่พอเจอไปสองสามตอนก้อเลิกดู ส่วนคนที่ชอบแนวดราม่าแบบนี้พอเห็นชื่อก้อไม่คิดเปิดดูแต่แรกแล้วก้อมี

โดย: เป่าเป้ย IP: 58.9.43.181 วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:1:36:38 น.

เรื่องชื่อละครก็มีการถกเถียงกันมากมาย เดิมจะใช้ชื่ิอสะดุดรัก นักต้มตุ๋น แต่มันยาวไปก็เลยตัดเหลือแค่สะดุดรักเฉยๆ จริงๆมันก็ตรงกับเนื้อเรื่องนะ คือพระเอกซึ่งเป็นสิบแปดมงกุฏระดับเซียน มาสะดุดรักนางเอกซึ่งเป็นครูสอนศิลปเด็ก ก็เลยคิดจะกลับตัว เห็นคุณประวิทย์บอกว่าน่าจะชื่อสะดวกรัก จะได้ไม่สะดุด

เอา comment ,มาจากบอร์ดพันทิปให้อ่านเล่น

ผมว่าเรื่องสะดุดรักเจ๋งมากๆเลย ถึงแม้ชื่อเรื่องจะแปลกๆ แต่เนื้อเรื่องน่าสนใจมาก ไม่น้ำเน่า และมุมกล้องสวยมาก
แต่เสียดายครับ ที่คนประเทศนี้ชอบบริโภคแต่ละครตบตีกัน เสียดายแทนพี่จริงๆกับผลงานดีๆ

โดย: Wind flower IP: 58.8.88.73 วันที่: 22 มีนาคม 2551 เวลา:21:19:40 น.

พี่แสงให้การบ้านมานาน ลืมไปแล้วนะเนี่ย ดีที่พี่แสงเตือนเลยนึกขึ้นได้ ว่าเรามีการบ้านวิพากย์ละคร"สะดุดรัก" ก็เลยต้องเข้ามาทำหน้าที่แฟนคลับที่ดีอย่างที่พี่แสงชมมาซะหน่อย อิอิ...

"สะดุดรัก" ขอติชื่อเรื่องก่อนเลย เพราะตอนแรกนั้น พอรู้ข่าวว่าแอนดริวจะทำละครเรื่องสะดุดรัก เราคิดว่า แอนดริวจะนำบทประพันธ์ของพัดชามาทำ เพราะ เคยอ่าน"สะดุดรัก"ของพัดชา เลยคิดว่าสะดุดรักของแอนดริวจะเป็นละครกุ้กกิ้กน่ารัก เลยรอดู พอดูแล้วก็รู้ว่าไม่ใช่ ตอนนั้นค่อนข้างผิดหวัง เนื้อหาของละครไม่เหมาะกับชื่อละครเลย และตัวอักษรที่เขียนชื่อละคร ตัวอักษรสีสันสดใสลักษณะนั้นก็เหมาะกับใช้เขียนชื่อละครตลกมากกว่า ลักษณะตัวอักษรเหมาะกับชื่อเรื่องนะ แต่ไม่สอดคล้องกับเนื้อหาละคร จริงแล้วน่าจะเปลี่ยนชื่อเรื่องไปเลย ให้มันสอดคล้องกับเนื้อหาของละคร ถ้าต้องการให้เกียรติผู้แต่งก็เขียนชี้แจงตอนที่มีเพลงละคร(ก่อนละครจะฉาย) ว่า "เรื่อง....(ชื่อใหม่)เปลี่ยนชื่อจากบทประพันธ์เดิม"สะดุดรัก นักต้มตุ๋น"ของคุณแตงโม" เหมือนกับละครเรื่องก็มีการชี้แจงว่า "บาปรักทะเลฝัน" ก็ได้เปลี่ยนชื่อมาจากบทประพันธ์เรื่อง "หลงทางรัก"ของพัดชา

นอกจากเรื่องชื่อเรื่องแล้ว มาถึงเนื้อหา ก็เหมือนที่แอนดริวได้ให้สัมภาษณ์ เนื้อหามันเครียดเกินไป อาจเป็นเพราะ นี่เป็นละครเรื่องแรกที่ทำ เลยตั้งใจมาก จริงจังมาก ละครมันเลยออกมาเครียดๆ ถ้าไม่ใช่ละครของแอนดริวนะ เราคงไม่ดูจนจบ เพราะ สงสารพระเอกมากเลย ดูแล้วเครียดตาม

แต่ยังไงก็ตาม ละครเรื่องนี้ ถือว่าสุดยอดอีกเรื่องเลยนะ แอนดริวแน่มากที่กล้าทำละครแหวกตลาดขนาดนี้ เป็นการทำความฝันของแอนดริวให้สำเร็จในขั้นหนึ่ง และช่อง 3 ก็ใจดีมากๆ ที่กล้าให้แอนดริวผู้จัดมือใหม่ทำ แถมยังให้เป็นละครหลังข่าวอีกด้วย มีผู้สนับสนุนทั้งนาย และ แฟนๆอย่างนี้ เรื่องต่อไปทำให้ดีกว่าเดิมนะจ้ะ

เรื่องมุมกล้อง แสง เงา ทำได้ดีนะ มุมกล้องสวย แปลกกว่าละครของคนอื่น อธิบายไม่ถูกว่าแปลกยังไง แต่มันดูมีศิลป์ดี

ดารานักแสดงที่เลือกมาก็เหมาะสมดี แต่เพื่อนนางเอก 2 คนนั้น ดูเหมือนเป็นวัยรุ่นมากไป ไม่ค่อยดูเป็นเด็กอาร์ทเท่าไหร่เลย และ คุณย่านางเอก กับ พ่อนางเอก ดูเหมือนพี่น้องกันมากกว่า ก็ป้าจิ๊ อัจฉราพรรณเธอเล่นโยคะจนกระชากวัยซะขนาดนั้น คุณย่านางเอกน่าจะเป็นป้าจุ๊ มากกว่านะ

ชื่นชมแอนดริว เวลาแสดงกับพี่นก สินจัย เราชอบมาก เพราะ สุดยอดฝีมือกันทั้งคู่ เยี่ยมมากเลย เราชอบดูฉากกฤษณ์กับแม่มาก ถึงมันจะเครียด แต่มันเหมือนมีมนต์สะกด ให้ต้องดู เยี่ยมมากๆ

ไม่มีอะไรแล้ว เกี่ยวกับสะดุดรัก ก็ขอเป็นอีก 1 กำลังใจให้แอนดริวนะ ขอให้ได้ทำละครตามอุดมการณ์ของตัวเอง ทำละครน้ำดี แต่ก็อยากให้ดูเรื่องความต้องการของตลาดด้วยนะ แค่เรื่องแรกของแอนดริว โดยรวมแล้ว เราก็ว่าเจ๋งมากแล้วหล่ะ สำหรับงานชิ้นแรกยังทำได้ดีขนาดนี้ ขอให้มีความพยายาม อย่าท้อถอยนะ ถ้ารู้สึกว่าหมดกำลังใจ ก็เข้ามาอ่านสิ่งดีๆใน blog นี้นะ รับรองกำลังใจเพียบ...สู้ต่อไปนะ แอนดริว...เรารอดูผลงานและความสำเร็จของคุณอยู่

โดย: หมวย IP: 117.47.93.105 วันที่: 23 มีนาคม 2551 เวลา:21:57:47 น.

เพื่อนๆๆเขียนแล้วก็มาขอออกความเห็นด้วย
ตามที่อ่านบทสัมภาษณ์ล่าสุดของแอนดริว
แล้วดีมากในส่วนที่เขาได้อ่านๆๆที่เราๆๆเขียนกันไว้ทั้งที่เวปเดิม
ของรัตน และที่ต่างๆรู้ว่าเราอยากจะดูแบบไหน
ซึงอ่านจากที่เขารับเรื่องใหม่เป็นแนวสนุก
หรือที่เขาว่าเรื่องแรกของเขามันใส่ความเป็นเขามาก
เรื่องแรกของเขานั้นที่องค์ประกอบสวยตามที่เคยอ่าน
ที่คุณสินจัย บอกว่าการทำงานของแอนดริวแต่ละฉาก
เขาจะเซททุกอย่างเช่นตำแหน่งแสงไฟฯลฯ
ลงในฉากที่กำหนดมาล่วงหน้าไว้ จะเสียเวลาส่วนนี้มากนะกว่านักแสดงจะเข้าฉาก
เรื่องฉากนี้คิดว่าแอนดริวไม่น่าห่วงแล้ว

เรื่องตัวแสดงนี้ก็น่าเห็นใจเพราะมีผลต่อคนดูมาก
ไม่ใช่บัวเล่นไม่ดี แต่บัวนั้นคนให้ความสนใจน้อยมากเมื่อตอนที่กำลัง
ออกอากาศแถบจะไม่มีใครพูดถึงเลยทั้งที่แอนดริวให้บทบัวมาก
ซึ่งบางตอนบัวออกมากกว่าคนอื่นๆๆด้วยซ้ำ
แต่ตอนนั้นการหานางเอกยากจริงๆๆนี่ก็เป็นปัญหาหนึ่ง
การจ่ายบทการที่แอนดริวมาทำเองนี่ทำให้ต้องจ่ายบทไปให้คนอื่นมากจนบท
ของแอนดริวออกมาน้อยกว่าคนอื่นทั้งที่คนต้องการดูแอนดริว
การออกมาของแอนดริวก็ไม่ค่อยพูดเลย
จะพูดกับแม่ที่ก็จะทะเลาะกันเสียมากว่า
จุดนี้จึงทำให้ตอนจบคนอื่นอาจจะสงสารฉาก
ที่แอนดริวรู้ว่าเสียแม่ไป แม้เขาจะแสดงดีแต่ในความรู้สึกของพี่เอง
มันขาดความผูกพันรักใคร่ระหว่างแม่ลูก
ในตอนแรกๆๆที่มันไม่มีความรักความสุขที่ร่วม
กันทำงานหรือช่วยเหลือเกื้อกูลฉากแอนดริวเมื่อ
เด็ก มันไม่ดึงดูดความรู้สึกได้ดีกว่าที่แอนดริว
จะมาเล่นเองในฉากที่แม่ลูกร่วมทุกข์สุขกัน
แม้จะมีมันก็น้อยมากและมาที่หลัง
ละครหนักมากตั้งแต่แรกคนดูดูแล้วดึงอารม
หดหู่ตลอดเวลา ผ่อนคลายน้อย
ละครคนอื่นหนักตอนต้นแต่เขาหนักแบบเราคนดู
ไม่เก็บกดคือของคนอื่นเรารู้ว่าเป็นละคร
แต่ของแอนดริวมันไม่เหมือนละคร
คือแม้แต่คุณแม่ที่ดูแรกๆๆนะไม่ชอบที่จะดูเท่าไร
แม่พี่บอกว่าเป็นละครที่ดูแล้วไม่สบายใจ
แต่ว่าเมื่อดูจบเรื่องแม่จะพูดเสมอเมื่อได้ยิน
เพลงนางฟ้าคนเดิมที่พี่เปิดในรถว่า
สงสารแอนดริวจังทุกครั้งที่เปิดเพลง

คิดว่าเรื่องใหม่่ แอนดริวคงคิดใหม่ที่จะมาในแนวสบายๆๆดูง่าย
แต่คิดว่าคงจะไม่ใช่แนวตบจูบ ทำร้ายผู้หญิงแบบที่ดังๆๆกันเราก็ดูแต่ก็ไม่ชอบ
ที่จะเห็นผู้ชายทำลายผู้หญิงเป็นเรื่องสนุกน่าเอา
อย่างยกให้เป็นพระเอกไม่ว่าเหตุผลนั้น
มันจะมาจากอะไรคิดว่าแอนดริวหลุดจากจุดนี้
ไม่ต้องสร้างแบบนี้อีก
ชอบให้เรืองเป็นการชิงไหวพริบกับ
เหมือกับตัวร้ายในเรื่องที่เป็นชูรสมักจะฉลาด
แต่เราให้เป็นพระเอกกับนางเอกมาฉลาดแกมโกง
อีกเรื่องคือสุขภาพ ซึ่งพี่คิดว่ามันเกิดจากการปล่อยวางไม่ได้
ทำให้พอเล่นๆๆไปแม้ว่าจะไม่ทานข้าวกลางวัน
แต่ไปทานกลางคือแล้วทานวิตมิน
ทำให้พอกลางเรื่องไปแล้วแอนดริวกลายเป็น
รถถังไปเลยทำให้พี่ไม่ดูสะดุดรักอีกรอบ
ทั่งที่เวลามานั่งดูรูปที่ทำลงเป็นตอนๆๆก็คิดถึง
ว่าเรื่องนี้นะดีนะแต่พี่ไม่อยากเห็นแอนดริว
ที่เปลียนไปไม่อยากจะจำภาพพวกนั้นเลย
จึงอยากให้เวลาลงมือทำงานจริง
แอนดริวปล่อยวางหน้าที่ต่างๆๆให้กับคนที่เรา
มอบหมายเขาไปแล้วและหันมาอยู่กับหน้าที่นักแสดง
ให้เต็มที่ให้แอนดริวไว้ใจผู้ที่เรามอบเขา
ให้เป็นผู้กำกับแล้ว อย่างผู้จัดคนอื่นเขาทำกัน
ถ้าแอนดริวมั่นใจมั่นใจว่าเ้นื้อเรื่อง บท
ของเราดีแล้วอย่างอื่นก็ปล่อยวาง
แอนดริวเคยเป็นคนที่ไม่ชอบรับงาน
หลายๆๆเรื่องในเวลาเดียวกัน
นี้ก็เหมือนกันแอนดริวก็ไม่น่าจะมีหลาย
หน้าที่ในเรื่องเดียวกันนะ
สุดท้ายพี่ขอให้เรื่องใหม่เป็นที่ถูกใจคนชม

โดย: หนึ่งคิด

วันที่: 24 มีนาคม 2551 เวลา:21:38:52 น.

พี่แสงคะ พี่แสงสุดยอดมากค่ะ ถ้าแอนดริวได้เข้ามาอ่าน เค้าจะได้รับอะไรดีๆไปมากมาย

โดย: หมวย IP: 222.123.172.250 วันที่: 24 มีนาคม 2551 เวลา:23:08:43 น.

ไม่ขอออกความเห็นเรื่องนี้ เพราะว่าดูไปนิดเดียวเองก็เลิกดูแล้ว เพราะชอบแค่แอนดริวกับสินจัยเท่านั้นส่วนนางเอกรับไม่ได้เลย ก็เลยยังไม่ดูเก็บไว้ก่อนแล้วกัน และยิ่งดูยิ่งเครียดก็เลยจะเก็บไว้อีกนาน บอกตรงๆว่าไม่อยากดูเพราะนางเอก

โดย: กะปิ IP: 124.120.134.94 วันที่: 24 มีนาคม 2551 เวลา:23:23:03 น.

การกลับมาของคนๆนี้มีความหมายมากเพราะภาพแห่งความประทับใจไม่เคยเลือนหายไปจะยังคงรักและติดตามผลงานอย่างนี้ตลอดไป.... คนที่รักแอนดริวเสมอมา

โดย: ไก่ IP: 203.158.136.83 วันที่: 25 มีนาคม 2551 เวลา:14:50:46 น.

หวัดดียาบ่ายค่ะ ขอวิจารณ์ละครสะดุดรักด้วยนะค่ะ
ก่อนอื่นทำไมชื่อสดุดรักมันน่าจะเป็นละครน่ารักกุกกิกอะไรประมานนี้ ชื่อละครไม่เข้ากับเนื้อเรื่องเลยค่ะ
เราว่าละครเขาดีนะค่ะ ทั้งเรื่องฉาก เรื่องบทพูดก็ดีแต่มีความรุ้สึกว่าเนื้อเรื่องไม่น่าติดตามดุแล้วเบื่อๆๆยังไม่รุ้ แล้วรุ้สึกว่าแอนดริวบทน้อยเกินไป

โดย: wanza IP: 125.25.236.194 วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:15:47:04 น.

เมื่อกี้เข้า pantip เจอกระทู้เกี่ยวกับละครดีๆที่อยากให้สร้างให้ทำกันอีก เจอความเห็นหนึ่ง เกี่ยวกับละครเรื่อง"สะดุดรัก" ที่เจ้าของความเห็นจำชื่อเรื่องไม่ได้ แต่เธอบอกว่า ชอบ plot เรื่องแบบนี้ อยากให้คนทำละคร ทำละครแบบนี้ออกมาอีก

ความคิดเห็นที่ 15

นึกถึงเรื่องนึงที่แอนดริวเล่นกับบัวชมพูอ่ะ มีสินใจเป็นแม่เรื่องอะไรจำไม่ได้แล้ว พล๊อตเรื่องดีนะ
อยากดูละครแนวนี้อีกจัง
แก้ไขเมื่อ 05 พ.ค. 51 11:08:42

จากคุณ : fumo - [ วันฉัตรมงคล 11:07:34 ]

สะดุดรัก แม้จะ rating ไม่ดี แต่ก็มีคนนึกถึงอยู่นะ สู้ต่อไป แอนดริว!! (อันนี้เหมือนตอนจบหนัง hero ญี่ปุ่นเลยวุ้ย!!)

โดย: วินนี่ย์หมีพูห์

วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:02:02 น.

วันนี้ไปหาข้อเขียนที่พูดถึงมาคะ

//www.dek-d.com/board/view.php?id=671566
" แม่! "

เสียงผู้หญิงร้องขอความช่วยเหลือมาจากในห้องพักของม่านรูดแห่งหนึ่ง ม่านรูดแห่งนี้เป็นที่ๆ คุ้นตาของเด็กชายเป็นอย่างดี เมื่อได้ยินเสียงร้องนั่น เด็กชายรีบวิ่งเข้าไป ภาพที่เห็นคือชายท่าทางกำยำคนหนึ่งกำลังทำร้ายหญิงสาวผู้เป็นมารดาของตน

" พอแล้วลูก พอแล้ว มันตายแล้ว "

เสียงของมารดาเรียกบุตรชายที่กำลังใช้ที่เขี่ยบุหรี่ฟาดไปที่ศีรษะของชายคนนั้นอย่างบ้าคลั่งเพื่อจัดการกับคนที่ทำร้ายผู้เป็นแม่ของตน เด็กน้อยจึงได้สติ และหนีไปกับมารดาในทันทีทันใด

------------------------

ก่อนอื่น คงจะไม่ช้านัก หากผมจะเขียนถึงละครเรื่องนึงที่ลาจอไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หากแต่เป็นละครที่คงจะอยู่ในใจใครหลายๆ คน โดยเฉพาะคนดูที่ " เบื่อหน่าย " กับละครแนวเดิมๆ ที่ต้อง " น้ำเน่า " ไม่เกิดสาระอันใดกับชีวิตนอกจากตลกไปวันๆ หนึ่ง หาแก่นสารมิได้แม้แต่น้อย

แต่สำหรับงานของ " ผู้จัดหน้าใหม่ " คนนี้ ดูจะแตกต่างออกไป เรียกว่าฉีกแนวไปจากกระแส Rating ของสังคมไทยอย่างสิ้นเชิง ที่ปกติจะนิยมแต่ละคร หรือแม้แต่ภาพยนตร์ประเภทน้ำเน่าเบาสมอง ตลกหลุดโลก หรือรักกุ๊กกิ๊กๆ ทว่า...ผู้จัดรายนี้เลือกที่จะทำอะไรตรงข้ามกระแสสังคม เขาเลือกทำละครที่เนื้อหาหนัก ไม่เน้นตลก ไม่เน้นอะไรที่มัน " ตลาดๆ " แต่ทำออกมาเป็นงานสาระและคุณภาพเน้นๆ อย่างที่สุด จนแม้แต่ผมเองที่ปกติจะเกลียดชังวงการบันเทิงไทยโดยเฉพาะละครโทรทัศน์อย่างสุดขั้ว และมักจะด่าอยู่เสมอเมื่อมีโอกาส กลับต้องมาเขียนชมผลงานของผู้จัดผู้นี้ นี่เป็นบทความแรกที่เขียนชมละครโทรทัศน์ของเมืองไทยของผมเลยทีเดียว

ครับ ผมกำลังพูดถึง " สะดุดรัก " และผู้จัดที่ชื่อ " แอนดริว เกร็กสัน "

ก่อนอื่น ผมต้องบอกเลยว่าผมไม่ค่อยดูละครเท่าไร แต่ชื่อเสียงของผู้ชายคนนี้ผมได้ยินมานาน โดยเฉพาะเรื่องความเป็นปัจเจกบุคคล ( โลกส่วนตัว ) ค่อนข้างสูง ดังนั้นทำให้ผมสนใจแนวคิดของเขาอยู่ไม่น้อย แต่ผมก็มิได้ติดตามอย่างเป็นจริงเป็นจัง เพราะผมคิดว่ายังไงนักแสดงก็ไม่ใช่ผู้กำหนดเนื้อเรื่อง ผู้จัดต่างหากที่เป็นตัวกำหนด

แล้ววันนี้ก็มาถึง วันที่ชายผู้เป็นปัจเจกชนผู้นี้ได้กลายเป็น " ผู้จัด " ขึ้นมาจริงๆ และงานละครเรื่องแรกสำหรับหน้าที่ใหม่นี้ ก็ได้ทำให้ใครหลายคน " ฮือฮา " อย่างชื่นชมมาแล้ว ( จนแม้วันที่ผมเขียนนี้ละครจะอวสานไปแล้ว แต่ยังมีการพูดถึงนักแสดงในเรื่องนี้อยู่เป็นควันหลงเป็นระยะๆ )

ด้วยเรื่องราวของแก๊งค์ 18 มงกุฏระดับพระกาฬที่มีมือดีที่สุดของแก๊งค์เป็น 2 แม่ลูก " กฤษณ์ " และ " พิมพ์จันทร์ " ผู้ที่ก่อคดีต้มตุ๋นเหล่า " คนมีเงิน " มามากมายทั่วประเทศเป็นเวลาหลายปี และไม่เคยมีใครสามารถหาหลักฐานหรือร่องรอยที่จะตามตัวได้ ทว่า...ตลอดเวลานั้น กฤษณ์ผู้เป็นลูกต้องการที่จะเลิกอาชีพนี้ แต่พิมพ์จันทร์ผู้เป็นแม่นั้นไม่ต้องการที่จะเลิก จนกระทั่งวันหนึ่ง สองโจรแม่ลูกกลับคิดที่จะเปลี่ยนแปลงทางเดินของตัวเอง เมื่อเขาได้พบในสิ่งที่พวกเขาพยายามจะตัดออกไปจากสารบบความคิด สิ่งที่พวกเขาไม่เชื่อว่ามันมีจริงในโลก นั่นก็คือ " ความรัก "

แต่เรื่องมิได้ง่ายอย่างที่คิด แน่นอนว่าคนลองเข้าสู่ด้านมืดแล้ว ด้านมืดย่อมไม่ปล่อยให้สาวกของมันถอนตัวได้ง่ายๆ ชีวิตของกฤษณ์ที่พยายามจะกลับตัวกลับใจหลังจากที่ได้พบกับ " เพียงลดา " สาวน้อยผู้เป็นจิตรกรที่มีอุดมการณ์ในการช่วยชี้แนะแนวทางที่ดีให้เยาวชนผ่านการสอนศิลปะของเธอ กฤษณ์ตกหลุมรักเพียงลดาอย่างจังและพยายามช่วยให้อุดมกาณณ์ของเธอเป็นจริงด้วยการใช้เส้นสายในแก๊งค์ของเขาหาสถานที่ๆ จะเป็นโรงเรียนสอนศิลปะที่เป็นของเธอโดยตรง ที่ๆ สามารถทำอะไรก็ได้โดยที่ไม่ต้องอยู่ใต้อำนาจของใคร แต่กฤษณ์ก็ต้องเจอกับศัตรูมากมาย ไม่ว่าจะเป็นรวินทร์ ลูกชายนักการเมืองระดับชาติผู้มีอิทธิพลคับแผ่นดิน , ฉกาจ อดีตนายตำรวจอาวุโสท่าทางเพี้ยนๆ แต่กลับฉลาดอย่างน่ากลัว ผู้ซึ่งถูกเหยื่อของ 2 แม่ลูกรายหนึ่งจ้างมาให้ตามหาร่องรอยของสองโจร และปาริตา สาวน้อยจากเชียงใหม่ที่ถูกหลอกให้ซื้อเครื่องเพชรปลอม ขณะที่พิมพ์จันทร์เองก็กำลังดำเนินแผนการกับเหยื่อรายใหม่ " ศุภกิจ " นายธนาคารและนักธุรกิจระดับแนวหน้าของประเทศ แต่ไปๆ มาๆ ด้วยความที่เห็นว่าศุภกิจเป็นคนดี จึงคิดที่จะเปลี่ยนใจ และคิดจะเลิกจากอาชีพนี้จริงๆ ตามที่ลูกชายขอร้องมาตลอด

ตลอดทั้งเรื่องเราจะมองสังคมผ่านตัวละครสองแม่ลูก ปัญหาสังคมมากมายถูกยกเข้ามาใส่ในเรื่องเกือบทุกชนิด เช่นในมุมมองของกฤษณ์ที่จะพาคนดูเข้าไปพบปัญหาสังคมมากมาย ในสังคมที่แบ่งชนชั้นด้วย " เงิน อำนาจ ชื่อเสียงหน้าตา " ขณะที่เมื่อดำเนินเรื่องไปได้เกินครึ่งเรื่องทั้งหมด ปมในใจของพิมพ์จันทร์ ผู้ซึ่งดูเหมือนจะเป็นแม่ใจร้ายของกฤษณ์ก็จะค่อนๆ ปรากฏออก ทำให้คนดูรับรู้ถึงปัญหาในเรื่องค่านิยมที่ผู้ชายเห็นผู้หญิงเป็นแค่ " เครื่องบำเรอความใคร่ " ของตน นับตั้งแต่วัยเด็กที่พ่อเลี้ยงพยายามจะข่มขืนเธอจนต้องหนีออกจากบ้าน , สายตาของผู้ชายทุกคนที่มาดูเธอร้องเพลง แม้เธอจะจะเสียงดี แต่ความต้องการแท้จริงของผู้ชายเหล่านั้นคือ " ร่างกาย " ของเธอมากกว่า และแม้แต่ผู้ชายที่เธอหลงรัก เมื่อเห็นเธอท้อง ไม่เพียงแต่ไม่ใยดี ยังใช้คำว่า " ความรัก " ขู่เข็ญให้เธอไปหลอกลวงคนอื่นอีก จนเธอทนไม่ได้ พาลูกชายหนีออกจากที่แห่งนั้น และเร่ร่อนไปทั่วจนพบกับ " สุพจน์ " หัวหน้าแก๊งค์ต้มตุ๋น สุพจน์มองเห็นแววตาและความสามารถของสองแม่ลูก จึงรับทั้งสองเป็นลูกน้อง และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง

สำหรับในเนื้อเรื่องหลักๆ ที่ผมกล่าวถึงก็มีเพียงเท่านี้ เพราะไม่เช่นนั้นจาก " บทวิจารณ์ " จะกลายเป็น " สรุปย่อ " ละครไปจริงๆ จนลืมแยกสาระที่ละครพยายามนำเสนอออกมาให้ผู้ชมได้รับรู้ ซึ่งตรงนี้ผมจะขอกล่าวไปพร้อมๆ กับการวิจารณ์บทบาทของนักแสดงแต่ละคนในแต่ละตัวละครด้วย

กฤษณ์ ( แอนดริว ) : นักต้มตุ๋นที่มีบุคลิกเย็นชาและเก็บกดอันเนื่องมาจากความรู้สึกผิดและอยากจะเลิก แต่ก็ไม่อาจจะเลิกได้เพราะแม่ไม่ต้องการให้เลิก จนกระทั่งวันหนึ่งชีวิตเขาก็ต้องเปลี่ยนไป ตัวละครนี้เป็นตัวเดินเรื่องทั้งหมด เป็นตัวละครที่นำพาคนดูไปสู่มุมมืดของสังคม สิ่งที่ผมรู้สึก " สะดุดตา " มากที่สุด ก็คงจะเป็นแววตาที่น่ากลัวราวกับไม่ใช่นักต้มตุ๋น แต่เป็นมือสังหารที่พร้อมจะฆ่าทุกคน ซึ่งบอกได้เลยว่าแอนดริวเหมาะมากกับบทประเภทนี้ เนื่องด้วยจาการที่ผมดูรูปของเขาจากหลายๆ มุมมอง จากละครหลายๆ เรื่อง ผมก็เห็นแววตาแบบนี้อยู่ตลอด ทำให้พอมาเล่นบทของกฤษณ์แล้วเป็นธรรมชาติแบบสุดๆ จนผมเองบางทีก็รู้สึกเหนื่อยแทน เพราะได้ยินว่าเล่นเสร็จแล้วยังต้องมานั่งตัดต่อเองแบบหามรุ่งหามค่ำอีก และทำออกมาได้ละเอียด ไม่ลวกๆ เสียด้วย ทำให้ยิ่งน่าชื่นชมในความเป็น " มืออาชีพ " ของผู้ชายคนนี้จริงๆ

พิมพ์จันทร์ ( พี่นก สินจัย ) : เจ๊ใหญ่ของแก๊งค์ต้มตุ๋น หากจะบอกว่ากฤษณ์เป็นมือดีแล้ว พิมพ์จันทร์นั้นนิ่งและเจ้าเล่ห์มากกว่า ขนาดที่ตอนท้ายกฤษณ์ยังมั่นใจว่า " แม่ผมดูแลตัวเองได้ " แม้ตัวเองจะติดคุกก็ตาม ตลอดชีวิตของพิมพ์จันทร์ เรื่องร้ายๆ มากมายทำให้เธอกลายเป็นคนเย็นชา และเกลียดชังความรักอย่างที่สุด แต่ใครจะรู้ว่าอดีตของเธอนั้นทรมานเพียงใด บทบาทนี้คนดูรุ่นพี่ๆ ทั้งหลายคนจะชอบเป็นพิเศษ เพราะนำเอานักแสดงหญิงระดับยอดฝีมือคนหนึ่งของเมืองไทยอย่างคุณสินจัยมาแสดง แล้วก็ไม่ผิดหวัง แม้หลายคนอาจจะบอกว่าบทบาทไม่เด่นจนอาจจะไม่ใช่ตัวละครหลักฝ่ายหญิงก็ตาม แต่นั่นก็เป็นเพราะบทที่ไม่ต้องมีศัตรูมากนักแบบกฤษณ์ จึงไม่ค่อยได้แสดงความสามารถเท่าบทของแอนดริวสักเท่าไร แต่เมื่อถึงฉากที่ต้องตกอยู่ในบรรยากาศตึงเครียด เช่นฉากที่สองแม่ลูกทะเลาะกันอย่างรุนแรงเมื่อกฤษณ์รู้ว่าศุภกิจ เหยื่อรายใหม่ของพิมพ์จันทร์เป็นพ่อของเพียงลดา หญิงสาวที่เขาตกหลุมรัก กฤษณ์บอกให้เอาเงินไปคืน แต่พิมพ์จัททร์บอกว่าเราไม่มีทางเลือก หากต้องการหนีจากสุพจน์ ก็ต้องทำ แต่สำหรับผม ฉากที่ผมชอบที่สุดของตัวละครก็นี้ก็คงเป็นฉากที่หลอกให้แก๊งค์ของสุพจน์ฆ่ากันเองได้ทั้งหมด ที่แม้แต่ตัวสุพจน์เองก็คิดไม่ถึงว่าต้องมาจบชีวิตแบบนี้ ภาพของใบหน้าและเสียงหัวเราะของพิมพ์จันทร์เวลานั้นดูหลอนแบบสุดๆ เป็นอาการของคนที่สะใจเมื่อฆ่าคนได้ราวกับเป็นฆาตกรต่อเนื่อง ตรงนี้ผมคิดว่าน่าจะลดกระแสที่บอกว่าไม่ใช่นักแสดงนำไปได้อย่างดี เพราะบทคนอื่นๆ อาจจะมีเด่น แต่บทของคุณสินจัยนี้ต่างออกไปตรงที่ตัวพิมพ์จันทร์ถือเป็น " ตัวดำเนินเรื่อง " เช่นกัน และเป็นผู้กุมเรื่องราวทั้งหมดของเรื่องแม้จะไม่ได้ออกมาบ่อยแบบกฤษณ์ก็ตาม ( Comment : แอบขำนิดๆ ที่มีคนบอกว่าเห็นคุณสินจัยมีริ้วรอยตามใบหน้า ทำให้บางคนเรียก " ป้านก " แต่กลับไม่เคยมีใครเรียกคุณฉัตรชัยว่า " ลุงนก " แม้สักคนเดียว -*-! )

เพียงลดา ( บัวชมพู ฟอร์ด ) : ถ้าหากจะวัดโดยใช้กติกาสากล เธออาจจะไม่ใช่นักแสดงนำ เพราะมิได้เป็นตัวดำเนินเรื่องหลัก แต่หากว่าจะใช้มาตรฐานคำว่า " นางเอก " แล้ว ยังไงก็ไม่พ้นเธออยู่ดี ผมไม่รู้ว่ามีใครอคติกับนักร้องคนนี้หรือเปล่า ( แต่ผมชอบนะตอนร้องเพลง เสียงเพราะดี ) ในด้านการแสดง แต่สำหรับบทของสาวน้อยใสๆ มองโลกในแง่ดี แต่แฝงไว้ด้วยอุดมการณ์ที่จะช่วยเหลือผู้คนผ่านงานศิลปะของเธอ หากแต่ก่อนหน้าที่จะพบกับกฤษณ์ เธอนั้นไม่เคยมั่นใจในตัวเอง และมักจะโดนชี้นำเสมอๆ จากแม่ของเธอ แต่หลังจากที่ได้พบกฤษณ์ เธอเริ่มที่จะเชื่อมั่นในตัวเอง และกล้าที่จะทำความฝันให้เป็นจริง ภายใต้การช่วยเหลือของกฤษณ์ ในที่สุดโรงเรียนสอนศิลปะของเธอก็มีตัวตนขึ้นมา และแม้จะถูกคนรอบข้างกีดกันเพียงใด แต่แล้วเธอก็สามารถตัดสินใจที่จะ " แหกกรอบ " นั้นได้ที่สุด ด้วยการวาดภาพของกฤษณ์จัดแสดงในงานแสดงภาพของเธอ และบรรยายภาพนั้นจนผู้ที่มาเข้าชมต้องปรบมือให้กันถ้วนหน้า ตรงนี้ผมจึงอยากทราบว่า มีใครอคติอะไรกับบัวชมพูหรือไม่กับบทบาทใสๆ แต่เอาจริงๆ กลับแฝงด้วยความมุ่งมั่น ( ปนหัวดื้อ ) แบบนี้ สำหรับผมแม้จะรำคาญนางเอกแนวนี้ไปบ้าง ( ไม่เท่ ไม่เก่ง ) แต่ผู้หญิงแนวใสๆ น่ารักแบบนี้ มักจะเป็นสูตรสำเร็จของหนังที่มีตัวเอกเป็นโจรหรือมือสังหารอยู่เสมอ เพราะเป็นสัญลักษณ์ของ " โลกสองใบที่มาบรรจบ " นั่นเอง และผมคิดว่าบัวชมพูเธอทำได้ไม่แพ้เสียงร้องของเธอเลย

ศุภกิจ ( คุณปู อนุวัฒน์ ) : นักธุรกิจ - นายธนาคารระดับแนวหน้าของประเทศ แต่บุคลิกกลับสวนทางกับนิยามของนักธุรกิจที่ว่า " เงินและผลกำไรมาก่อน แม้แต่กับความถูกต้องก็ตาม " แม้จะเป็นผู้มีความสามารถ แต่กลับไม่บ้ายศและฐานะมากมายนัก และนั่นทำให้เขาต้องเลิกกับภรรยาผู้ซึ่งเชื่อว่าทุกสิ่งในโลกอยู่ที่เงินและหน้าตาในสังคมเท่านั้น แต่ด้วยความที่มีนิสัยเช่นนี้ ทำให้ผู้หญิงที่เย็นชา และเคยเกลียดชังความรักอย่างพิมพ์จันทร์ ที่คิดจะหลอกเอาเงินจากเขารู้สึกลังเลใจ จนในที่สุดก็เผลอรักโดยไม่รู้ตัว ที่สำคัญ ศุภกิจยังเป็นคนมีเหตุผล และอยู่ข้างเพียงลดาผู้เป็นบุตรสาวเสมอเพราะเชื่อว่าลูกสาวตนนั้นมีความคิด ไม่จำเป็นต้องให้ใครมาชี้นำอะไร ในตอนแรกที่ผมเห็นคุณอนุวัฒน์แสดงบทนี้ ผมรู้สึกไม่คุ้นเคย เพราะเมื่อก่อนผมจะเห็นแต่ในบทดุๆ และต้องมีฉากบู๊ ( ในละครของค่าย Xact หลายๆ เรื่อง ) อยู่เสมอ แต่เมื่อตัดความไม่คุ้นเคยไปแล้ว ก็รู้สึกว่าคุณปูแสดงได้ดีทีเดียว แม้จะดูเลี่ยนๆ ในบทที่ใส่เรื่องความเชื่อมั่นในความรักมากไปหน่อยก็ตาม ( แต่ทำไมที่บทของกฤษณ์ ผมไม่รู้สึกเลี่ยนเลยหว่า งง ) รวมถึงฉากสุดท้ายที่กอดร่างของพิมพ์จันทร์ที่ตายแล้วที่ผมยังอดขำในความเลี่ยนไม่ได้ แต่เมื่อเทียบโดยรวมแล้วก็ยังไม่มีอะไรให้ตำหนิ โดยเฉพาะตอนจบที่กฤษณ์อาละวาดกับศุภกิจที่ไม่สามารถปกป้องพิมพ์จันทร์ตามสัญญาได้ ดูแววตาเศร้าๆ แล้วผมชอบมาก

นอกจาก 4 ตัวละครหลักในเรื่องแล้ว ตัวละครสำคัญอื่นๆ ซึ่งจริงๆ มีเยอะมาก แต่ผมจะขอเลือกมากล่าวถึงเท่าที่ผมชอบนะครับ ต้องขออภัยด้วยที่ผมไม่อาจจะกล่าวได้หมด เพราะบางตัวละคร ผมก็ไม่รู้จักชื่อนักแสดง( เช่นเด็กน้อยทาโร่ หรือแม่ของเพียงลดา )

ฉกาจ ( คุณลุงสุประวัติ ) : นายตำรวจอาวุโสผู้มีบุคลิกแปลกๆ เหมือนคนเพี้ยนๆ แต่ความสามารถนั้นตรงข้ามกับท่าทาง เขาเป็นคนฉลาดอย่างไม่น่าเชื่อ และเป็นคนที่ทำงานประเภท " กัดไม่ปล่อย " อีกต่างหาก ทำให้เขาสามารถตามรอยจนพบกับกฤษณ์ได้ในที่สุด แต่แม้เขาจะถูกไล่ออกจากราชการ แต่เรื่องอุดมการณ์นั้นยังคงเดิม เขายอมทำงานให้มาเฟียภาคใต้ นายธนบัตร ( ขออภัยที่จำชื่อนักแสดงไม่ได้ แต่บุคลิกคือเล่นกี่เรื่องๆ ทรงผมเอลวิสของแกจะเด่นตลอด ) เพราะต้องการเงินทุนไปหาข้อมูลเพื่อลากตัวคนร้ายมาดำเนินการทางกฏหมายให้ได้ ดังนั้นเมื่อเห็นนายธนบัตรจะใช้ศาลเตี้ย จึงเข้าไปขัดขวาง นอกจากนี้ยังไปประท้วงหน้าศาลเพื่อให้กฤษณ์บอกเรื่องผู้ร่วมขบวนการทั้งหมดรวมถึงแม่ของเขาด้วย หากจะว่ากันโดยเจาะจงแล้ว บทบาทนี้สะท้อนถึง " มุมมืดในวงการตำรวจ " เป็นอย่างดีผ่านบทพูดของตัวละคร ซึ่งผมคงไม่จำเป็นต้องอธิบายมาก เราๆ ท่านๆ คงรู้กันดี ( คปต. อย่าลบกระทู้นี้เลยนะครับ T_T ) และยิ่งมีนักแสดงระดับยอดฝีมืออีกท่านอย่างคุณสุประวัติมารับบทนี้แล้ว ก็ยิ่งเสริมความน่าเชื่อถือของตัวละครนี้ได้เข้าไปอีก และแม้ว่าบทบาทจะไม่มากเมื่อเทียบกับตัวละครรองอื่นๆ แต่การปรากฏตัวของฉกาจแต่ละครั้ง ผมเชื่อว่าคนดูที่ต้องการแก่นสาระของละครเรื่องนี้คงต้องตั้งใจฟัง Dialog ของฉกาจอย่างแน่นอน เพราะ " กัด " วงการราชการได้อย่างเจ็บปวดพอสมควร เรียกว่าสะใจใครหลายคนรวมทั้งผมด้วยไปเป็นที่เรียบร้อย ( Comment : นอกจากสองแม่ลูกจอมโจรอย่างพิมพ์จันทร์ - กฤษณ์แล้ว ฉกาจเป็นอีกหนึ่งตัวละครที่ผมชื่นชอบเป็นพิเศษ ดูหลอนๆ ดีในบุคลิกกับความสามารถที่ไม่น่าจะอยู่ในคนๆ เดียวกันเพราะคนละเรื่อง )

รวินทร์ ( แอนดี้ ) : ฉกาจอาจจะเป็นศัตรูของกฤษณ์ แต่ก็เป็นไปด้วยอุดมการณ์ที่จะกำจัดคนชั่ว แต่สำหรับรวินทร์แล้ว เขาคือผู้เพียบพร้อมในฐานะลูกชายของรัฐมนตรีคนดังของประเทศ รวินทร์เป็นหนุ่มใจร้อน เอาแต่ใจ และทุกคนไม่มีใครอยากเข้าไปยุ่งเพราะเป็น " ผู้มีบารมี " ขนานแท้เนื่องจากมีพ่อเป็นนักการเมืองใหญ่ ( แอบด่า....น่ะครับ รู้ๆ กัน ) ผู้ซึ่งแม่ของเพียงลดาต้องการส่งลูกสาวตัวเองให้เพื่อที่จะได้มีโอกาสได้เป็นคุณนายกับเขาบ้าง แต่การมาของกฤษณ์ โจรอาชีพที่ไม่เคยกลัวอะไร กฤษณ์ทำให้รวินทร์กลายเป็น " ไอ่ขี้แพ้ " ไปหลายต่อหลายครั้ง โดยเฉพาะเมื่อเพียงลดาไม่เชื่อฟังเขาอีกต่อไป จนนำมาสู่การแก้แค้นโดยอาศัยบารมีพ่อของตัวเอง แต่แม้จะแก้แค้นสำเร็จแล้ว ( ทำให้กฤษณ์ติดคุกได้ ) แต่ไม่อาจชนะใจเพียงลดาได้ ในที่สุดเขาก็สำนึกผิด และย้ายไปทำงานที่อังกฤษในเวลาต่อมา สำหรับบทนี้ ผมไม่แน่ใจว่าจะเกลียดลงหรือไม่ลงดี บอกตามตรงนี้ว่าผมออกจะขำแอนดี้เกือบทุกๆ ฉากที่ออกมาในความเอาแต่ใจและอยากเอาชนะ แต่ก็ไม่เคยชนะสักที และได้แต่โวยวายไปวันๆ แต่พอดูจนจบแล้ว เมื่อประเด็นคลี่คลายหมด ผมก็อดสงสารไม่ได้ เมื่อเพียงลดาเล่าให้ฟังว่ารวินทร์ย้ายไปทำงานที่อังกฤษ และแต่งงานกับคนอื่นแล้ว ความรู้สึกที่ " พ่ายแพ้หมดรูป " นั้นเป็นสิ่งที่น่าเศร้า แต่อย่างน้อยคนเขียนบทก็ยังไม่ใจร้ายนักที่จะให้ถึงตาย แต่ให้สำนึกผิดได้แทน ตรงนี้ทำให้ผมลืมความหมั่นไส้ในตอนที่ผ่านๆ มาได้หมด และหลายคนก็น่าจะคิดแบบผมเช่นกัน แอนดี้เล่นได้น่าหมั่นไส้ และทำให้คนเกลียด + ขำเข้ากับบทได้ดีครับ ( Comment : แอบขำอยู่ฉากหนึ่ง ตอนที่กฤษณ์ที่ถูกจับแล้วโดนรวินทร์ซ้อมจนเลือดอาบ ผมเห็นกฤษณ์ยิ้มนิดๆ จ้องหน้ารวินทร์ ไม่แน่ใจว่าเป็นตามบท หรือแอนดริวกับแอนดี้เล่นไปขำไป เลยหลุดออกมาแบบนั้น แต่ก็เป็น Shot ที่น่ารักดีครับทั้งๆ ที่สถานการณ์ตึงเครียด )

ปาริตา ( อิม อชิตะ ) : ความจริงผมไม่เคยชอบตัวละครนี้เลย และทำให้ผมพาลเกลียดนักแสดงไปด้วย เพราะผมรำคาญเสียงร้องโวยวายที่แสบแก้วหูของเธอ เรียกว่าเธอมาทีไร ผมแทบจะเปลี่ยนช่องหนีซะทุกครั้งไปเช่นกัน แต่นั่นแหละครับ ผมไม่รู้ว่าตัวจริงๆ ของนักแสดงคนนี้นิสัยยังไง แต่ถ้าทำให้ผมรู้สึกสะดุดกับบทแล้ว จะให้ผมไม่เขียนถึงเลยคงจะไม่ได้แน่ กับหญิงสาวลูกคหบดีเชียงใหม่ 1 ในเหยื่อที่ต้องการแก้แค้น ทว่า....แท้ที่จริงแล้ว เธอก็มีปมเก็บกดในใจ เรื่องที่เธอไม่อาจจะรักใครที่เธอต้องการได้ แฟนคนก่อนๆ ของปาริตาถูกกีดกันจากพ่อแม่ของเธอ เพราะกลัวว่าจะมาหลอกเอาสมบัติ และผมก็ไม่ทราบว่าทำไม เธอถึงหลงรักกฤษณ์หมดใจขนาดที่จะร้ายได้ขนาดนั้น ( ห้ามตอบว่าพระเอกนะ เอาอะไรที่เป็นสาระหน่อย ) สำหรับสิ่งที่ทำให้ผมเปลี่ยนใจจากความรำคาญมาเป็นความสนใจในตัวละครนี้ เพราะยามเธอร้าย เธอร้ายได้ใจจริงๆ โดยเฉพาะเวลาที่ข่มขู่ทั้งกฤษณ์และเพียงลดา เธอดูเลือดเย็นใช้ได้ทีเดียว แต่ก็อย่างที่เรารู้ๆ กัน ปาริตานั้นรักกฤษณ์เอามากๆ แม้กฤษณ์จะบอกว่าไม่เคยรักเธอเลยก็ตาม ทำให้ตอนท้ายเธอเสียใจมาก ( ไม่แน่ใจว่าบ้าไปเลยหรือเปล่า ที่โดนพ่อจับขังไว้ในห้อง ) และนั่นก็เป็นเหตุผลที่เธอรู้สึกผิดที่ไปร่วมมือกับรวินทร์ จะว่าไปแม้เธอจะทั้งร้ายและน่ารำคาญ แต่ตรงกันข้ามกลับมีแต่ความน่าสงสาร จนผมอดที่จะเขียนไม่ได้ แม้จะเคยไม่ชอบก็ตามที

สุพจน์ ( ทอม ดันดี ) : ปิดท้ายตัวละครสำคัญ ผู้อยู่เบื้องหลังทั้งหมดของเรื่อง สุพจน์เป็นนายใหญ่ของแก๊งค์มาเฟียและนักต้มตุ๋นกลุ่มใหญ่ แน่นอนว่าเมื่อผมเห็นตัวละครนี้ แวบแรกเลย ผมนึกถึงบทบาทของ Bob Hoskins ในหนังบู๊ที่ Jet Li แสดงนำเรื่อง Unleashed หรือ " คนหมาเดือด " เพราะในเรื่องนั้น Jet Li เป็นนักสู้ใต้ดินที่เหมือน " หมาล่าเนื้อ " ของเจ้านาย เหมือนกับที่ 2 แม่ลูกเป็น เพราะทั้ง 2 เชื่อว่าคดีฆ่าคนตายมันอายุความยาวมาก หากไม่มีสุพจน์คุ้มครอง ก็ต้องถูกจับ จนกระทั่งในตอนท้ายเรื่องก็ได้รู้ความจริงว่า นั่นเป็นเรื่องโกหก เพราะคนที่คิดว่าตาย กลับไม่ตาย สุพจน์หลอกให้ 2 แม่ลูกทำงานชั่วๆ มาโดยตลอด ( เหมือนกับใน Unleashed ที่ ตัวเอกโดนหลอกว่าแม่ประสบอุบัติเหตุ แต่จริงๆ แล้วถูกหัวหน้าแก๊งค์นั่นแหละฆ่าตาย แต่เพราะเป็นเด็กมากจึงจำอะไรไม่ค่อยได้ แล้วก็ถูกฝึกให้กลายเป็นนักฆ่าประจำตัวมาตลอด ) ตรงนี้ถ้าหากจะมีดาราสมทบชาย ผมว่าคุณทอมน่าจะมีสิทธิ์ได้รับการเสนอชื่อบ้าง เพราะบทของแกเด่นมากทีเดียว และช่วงหลังๆ จะโผล่ออกมาบ่อยเสียด้วย

นอกจากนี้นักแสดงคนอื่นๆ ที่ผมไม่ได้เอ่ยถึง ต่างก็เป็นส่วนผสมอย่างลงตัว แต่อย่างที่บอกไปแล้วว่าผมคงไม่อาจจะวิจารณ์ได้ครบ เพราะบทบาทมันกระจายกันไป ตลอดจนผมไม่ทราบในบางบทว่าใครแสดงอย่างที่บอกไปข้างต้น

ก่อนที่ผมจะจบบทความนี้ลง ก็อยากจะบอกอีกครั้งว่า " ขอชม " ในความกล้าบ้าบิ่นของแอนดริว ที่กล้าจะทำอะไรสวนกระแสแบบนี้ ผมหวังว่านี่คงเป็นก้าวแรกที่ดี ในการที่จะเปลี่ยนกระแสละคร จากแค่ " Entertainment " ที่มีแต่ความสนุกไร้สาระ มาเป็น " Edutainment " หรือละครคุณภาพที่มีสาระ และมีความสนุก มีแง่คิดมากมายเช่นนี้ และไม่เพียงแค่แอนดริว ผมยังอยากเห็นผู้จัดหลายๆ ท่าน ทั้งเก่าและใหม่ แบ่ง X ส่วนระหว่าง " น้ำเน่า " กับ " สาระ " ให้ใกล้เคียงกันมากขึ้น ผมเข้าใจว่าตอนนี้คนดูอาจจะไม่ชิน แต่ต่อๆ ไปเมื่อละครแนวนี้แพร่หลายมากขึ้นแล้ว คนดูหลายกลุ่มที่เบื่อน้ำเน่าก็จะกลับมาดูละครกันมาขึ้น รวมถึงคนที่ดูอะไรน้ำเน่าๆ เพราะไม่มีอะไรจะดู อาจจะเปลี่ยนใจก็เป็นได้

แล้วสังคมไทยก็จะกลายเป็น " สังคมปัญญาชน " รวมถึงละครไทยก็จะได้มี " คุณภาพ " ในระดับสากลเสียที

จะได้ลดคำครหาของคนในและนอกที่ว่า " ละครไทย ทำได้แค่น้ำเน่า " ไปด้วยในที่สุดครับ

Comment : นอกเรื่องครั้งสุดท้าย ถ้าหากฮอลลีวู้ดเอาละครเรื่องนี้ไป Remake เป็นหนังโรง คุณอยากให้ใครเป็นใครกันบ้าง
----------------------

TonyMao_NK51 ( เจ้าลัทธิแห้ว )

Mail To : tonymao_nk51@hotmail.com

โดย: หนึ่งคิด

วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:19:38:02 น.

บทความนี้ไปเอามาจากหน้าเก่าเวปเดิม ของรัตน์ โดยBicky

สะดุดมั้ย?

คอลัมน์ มองผ่านดาวเทียม

สุเทพ คล้ำนคร

"สะดุดรัก" คือ ผลงานในฐานะผู้จัดคราแรกของพระเอกอารมณ์ศิลป์"แอนดริว เกร้กสัน"ที่ควบตำแหน่งผู้พล็อตเรื่องโดยใช้ชื่อ"แตงโม" รวมถึงพระเอกและผู้กำกับฯกลายๆ ไปด้วย

เพราะแม้มีชื่อ"อิทธิพันธ์ รัตนภาณุ"ขึ้นแป้นฐานะผู้กำกับฯ แต่ว่ากันว่าเขาคือเงาของ"แอนดริว"มีข่าวว่าแตกคอกันแล้ว อันนี้ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า แล้วเคลียร์กันได้หรือไม่?

ตั้งข้อสังเกตไตเติ้ลเรื่องของละครนิดหนึ่ง ชื่อผู้กำกับฯ"อิทธิพันธ์ รัตนภาณุ"ขึ้นก่อนทีมงานส่วนอื่น อาทิ ช่างแต่งหน้า ทำผม ส่วนชื่อ"แอนดริว"ขึ้นเป็นคนสุดท้าย...หลายเสียงบอกว่าเป็นเรื่องการให้เกียรติหรือไม่ให้เกียรติ

เข้าใจว่าเป็นผู้จัดครั้งแรก ความเกร็งต้องมีเป็นธรรมดา เกร็งว่าออกมาโดนใจคนดู รวมถึงช่อง 3 ด้วย เมื่อจะเป็นตัวกำหนดอนาคตในฐานะผู้จัดของเขาต่อไป ดังนั้น"แอนดริว"จึงตั้งใจกับทุกขั้นตอนของละคร

ฉายมาสักระยะ เรตติ้ง"สะดุดรัก"ออกมาแล้ว ดูไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่เมื่อเทียบกับละครเรื่องอื่นๆ ที่เป็นละครหลังข่าว อาทิตย์ล่าสุดแย่ตัวเลขเรตติ้งตกไปถึง 3 น้อยที่สุดของบรรดาละคร น้อยกว่าละคร"เงินปากผี"ทางช่องไอทีวีด้วยซ้ำ

เรตติ้งบ่งบอกทุกอย่างของละครเรื่องๆ นั้นหรือไม่ ตอบว่าไม่ใช่ แต่อย่างน้อยก็ตอบได้ในแง่ว่าโดนใจคนดูหรือไม่

แต่ไม่อาจตอบโจทย์เรื่องคุณภาพได้ทั้งหมด เพราะละครคุณภาพแย่บางเรื่องก็โกยเรตติ้งกระฉูด นั่นเพราะโดนใจคนดู อาศัยเรื่องง่ายๆ โดยเฉพาะชาวบ้านที่เป็นกลุ่มกว้าง

"สะดุดรัก"มีคุณภาพอยู่ในตัว แต่ไม่โดนใจคนดูกลุ่มกว้าง

ส่วนหนึ่งอาจเพราะเนื้อหามีแง่มุมเยอะ และไม่เปิดให้คนดูรู้หมดในตอนแรกเหมือนละครที่ดูง่ายๆ

แล้วพอละครดูยาก และดำเนินเรื่องช้าคนดูเลยกดรีโมตหนี

พูดถึงการดำเนินเรื่องช้าของละคร"สะดุดรัก"ต้องบอกว่าช้าจริงๆ ถ้าหั่นส่วนที่ไม่จำเป็นหรือการแช่ภาพเพื่อให้เห็นความสวยๆ จากมุมกล้องออกไปบ้างจะดีกว่านี้

ในส่วนการแสดงของ"แอนดริว"ถือว่าประดิษฐ์เกินไป ดีไซน์การพูดที่ดูไม่เป็นธรรมชาติ ตัวอย่างฉากที่เขาต้องวิจารณ์ภาพวาดของนางเอก"บัวชมพู ฟอร์ด"ที่บทเหมือนเขียนให้ทั้งคู่โต้เถียงกัน แต่เขายังกลับพูดธรรมดา ราบเรียบ เหมือนฉากถัดมาที่เขาต้องโทร.ไปจีบ"อิม-อชิตะ"

แต่"สะดุดรัก"ยังมีส่วนดี นั่นคือ การถ่ายภาพที่สวย แล้วโลเกชั่นที่ใช้ในเรื่องก็งดงาม แม้ละครหลายเรื่องจะเคยไปใช้สถานที่ แต่การเปลี่ยนมุมภาพช่วยให้ดูแปลกใจ

รวมถึงการแสดงของ"นก"สินจัย เปล่งพานิช ที่รักษามาตรฐานคุณภาพไว้ได้ดี เรียกว่าเป็นนางเอกแทน"บัว"บัวชมพู ฟอร์ด คงไม่ผิด

ทั้งหลายทั้งมวลอย่างน้อย"สะดุดรัก"ก็เป็นผลงานชิ้นแรกในฐานะผู้จัดของ"แอนดริว" อย่างน้อยคนดูอาจให้อภัยในช่องโหว่ เมื่อมีผลงานต่อไป"แอนดริว"คงต้องกลับมาอุดช่องโหว่เพื่อพัฒนาให้ละครโดนใจคนดูต่อไป

หน้า 21

//www.matichon.co.th/khaosod/khaosod_detail.php?s_tag=03ent27310849&day=2006/08/31

ที่มาหนังสือพิมพ์ข่าวสด วันที่ 31/08/49

โดย: หนึ่งคิด

วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:22:59:01 น.

อันนีก็น่าสนใจ

ขอเม้าส์..บ้างนะ
Posted : 2006-08-31 12:42:08 IP : (10.6.2.42)

รู้นะ..ว่า แอนดริว เข้ามาอ่าน เห็นด้วยกัความเห็นของ..ข่าวสด..ดู..สะดุดรัก..ได้ครื่งเรื่องใช่มั๊ย? บอกตรงๆไม่ติดในเนื้องานนะ ..แต่นี่ในฐานะเป็นงานของดริว จำเป็นต้องดูและลุ้น..เอาใจช่วยตลอด
ข้อบกพร่องของงาน...มากที่สุด.อยู่ที่การตัดต่อ ทำให้ดูอืด ไม่น่าสนใจอย่างที่..ข่าวสดว่า..เน้นแช่ภาพบางซีนจนน่าเบื่อ
...........บทกระจายให้รายละเอียดทั่วไป เหมือนชีวิตคนปกติ อย่าลืมว่านี่คือละคร เป้นอะไรที่ต้องเกินจริง.ต้องใส่เรื่องราวให้น่าสนใจแบบเกินธรรมดา
.........ละครควรมีแนวของตัวเองเป็นหลักเช่นจะดราม่า.ก็ต้องอย่างน้อยมีดราม่า.60 70 เปอร์เซ็น หรือจะเป็น รัก.ตลก บู้ ก็ให้เป็นแก่น ของเรื่องที่มากเหมือนอาหาร....จะเป็นหวาน..กินเข้าไปก็ให้รู้ว่าหวาน
..............ของคาวก็ให้ชัดเจนว่าคาว

..........ละครบางที่เราลุ้นกำลังจะดูข้าท่า..กลายเป็นตัดสลับกลับอารมณ์ทำให้อารมณ์ไม่ต่อเนื่อง

อาจเป็นเพราะ...แอนดริว..รับหน้าที่หลายอย่างมากเกินไป ดูอย่างนักแสดงเช่น ..เมล กิปสัน....ทอง..แฮงค์..เรารู้กันอยู่พวกนี้สุดยอดอยู่แล้วแต่เวลาเป็นงานของ ตัวคือ ทั้งเล่นเอง กำกับเอง ดำเนินงานเองมักจะไม่ค่อย work เพราะสมาธิ ถูกแยก ถ้า..แอนดริว..ยังคิดจะเอาดีในเรื่องนี้แนะนำให้ทำอย่าง ..ทอม ครุยส์ มีที่มงานจัดการทุกอย่าง ที่ได้ดั่งใจโดยที่เราไม่ต้องลุยเอง..เรามีหน้าที่แสดงให้ดีที่สุด..และ ทุกอย่างอยู่ในความต้องการของเรา..โดยที่มีทีมงานคอยจัดการ คัดสันทุกอย่างให้ ตั้งแต่ เนื้อเรีอง
บท โลเกชั่น ตัดต่อ
......เคยอ่านเจอ..ว่า แอนดริว..ต้องการ test ตัวเอง ว่าควรจะเอาหรือจะเป็น อะไรกับชีวิต เห็นด้วย..และชื่นชมในความกล้า..เอาหัวพาดเขียง.. ไม่ค่อยเห็นใครเป็นแบบนี้บ่อยนัก แล้วผลของการ test คงทำให้..แอนดริว..ชัดเจน มากขึ้นในการตัดสินใจ แต่อย่างที่บอก ตอนนี้นำแสดง ไปก่อน เลือกบทดีๆ ทีมงานดีๆ ที่เขาฟังเรา ถ้าไม่มี..เราทำเอง ในขณะเดียวกันถ้าอยากกำกับการแสดง....ศีกษางานด้านนี้ ไปก่อน อะไรที่มันเร็วไป ก็ไม่แน่ว่าจะดีเสมอไป
คงต้องยอมรับว่าคนเรามีความเก่งกันทุกคน เราใช้ความเก่งของแต่ละคนในต่างสาขา มาทำงานให้เราดีกว่านะ ช่วงเวลาของคนไม่ใช่ว่า จะเข้าทางเราตลอด เมื่อมีโอกาสต้องใช้ให้คุ้ม..และรอบคอบที่สุด
.....ดริว ...เล่นหมากรุกเป็นใช่มั๊ย...เอามาประยุกต์ ใช้กับชีวิต
คิดจะเอาดีด้านนี้ก็ต้องศีกษางาน ของทุกคนทั้งที่ สุดยอดและห่วยแตก ไม่ใช๋เฉพาะในแนวที่เราชอบหรือคนที่เราชอบเพียงอย่างเดียว
สังเกตมั๊ยว่า พวกทำหนังมี สองพวกคือ เอาใจตลาดอย่างเดียว กับทำตามใจตัวเอง พวกแรกงานไม่พัฒนาแต่ ไม่ขาดทุน
..พวกที่สอง..มักไม่ทำเงิน แถมคนดูเขาไม่เก็ท..ไม่เข้าใจ..และแย่กว่านั้นก็คือ ไม่สนุก
.อันที่ยากก็คือ..อันที่สาม..ทั้งสนุก..น่าสนใจ..มีสาระ
ไม่ต้องท้อ.เอาข้อผิดพลาดมาเป็นบทเรียน..แล้ว แก้ไขให้ดียิ่งขี้น
....พูดตามจริงละครของเราที่เรานำแสดงเอง แบบนี่ไม่จำเป็นต้องเอาดาราใหญ่ที่ไหนมาประกบ เพราะเป็นดาบสองคม เราทำได้อย่างมากสุดแค่เสมอตัว เวลาเราเชิญเขามาเราต้อง ส่งบทให้เยอะ มากกว่าเราเองทำให้เราเองบทน้อยและไม่เด่น เท่าที่ควร รู้มั้ยที่..เขยมะริกันแป้ก...ก็เพราะดาราใหญ่ประกบกันเยอะมากเกิน..และคนเขาฟังดริว...พูดสมจริงมาก ไม่รู้เรื่อง
.......สุขสันต์วันคล้ายวันเกิด นะ..ดริว..อะไรที่เป็นสิ่งดี เป็นมงคล
....ขอให้เป็นของ..นายแอนดริว....

โดย: หนึ่งคิด

วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:23:01:23 น.

อันนี้จากพันทิพย์

อ่านแล้วชื่นใจจัง (สะดุดรัก)

ตามนี้เลยค่ะ
คนเก่งมีฝีมือ
น่าจะเป็นละครที่สะท้อนสังคมได้ดีอีกเรื่องหนึ่ง กับละครเรื่องแรกของผู้จัดมือใหม่"แอนดริว เกร้กสัน"เรื่อง"สะดุดรัก"ที่กำลังออกอากาศอยู่ในขณะนี้
เชื่อว่าคงมีหลายๆคนให้ความสนใจเป็นพิเศษ เพราะเป็นละครของพระเอกหนุ่มสุดฮ๊อตคนหนึ่งของประเทศ ที่นานๆทีจะมีให้ได้ชมสักเรื่อง และแน่นอนก็คืออยากจะรู่ถึงความสามารถกับการก้าวเข้ามาเป็นผู้จัดของเขาบ้างว่าจะเป็นยังไง เพราะมีกระแสข่าวออกมาอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับผลงานชิ้นนี้ ซึ่งก็มีทั้งติและชม แต่ก็คงจะได้เห็นกันไปเป็นที่เรียบร้อย..
ซึ่งเรื่องราวก็เกี่ยวกับสองอาชญากรแม่ลูก ที่มีฝีมือช่ำชองในเรื่องผิดกฎหมายอย่างหาที่จับไม่ได้ โดยที่ทั้งเต็มใจและไม่เต็มใจทำก็ตาม
กับเนื้อหาโดยรวมของเรื่องนี้ เป็นการบ่งบอกถึงองค์กรร้ายที่มีอยู่ในทุกสังคม เรื่องทุจริตไม่เป็นธรรมมีให้เห็นอยู่ทั่วไป แต่จะโจ่งแจ้ง หรือหลบซ่อนก็แล้วแต่ใครจะจับผิดได้มากกว่ากัน
ซึ่งนอกจากจะตีแผ่ในเรื่องนี้แล้วยังรวมไปถึงปัญหาสังคมในหลายๆด้านอีกด้วย ที่เห็นชัดที่สุดก็คงเป็นปัญหาเด็กเร่ร่อน ที่มักจะถูกกล่าวหาจากคนในสังคมส่วนใหญ่ในทางที่ไม่ดีเสมอ โดยที่เด็กเหล่านั้นอาจไม่ได้เป็นเช่นนั้นเลยแม้แต่น้อย
ปัญหาเหล่านี้เลยกลายเป็นปัญหาใหญ่ในสังคมไปแล้ว โดยเฉพาะกับเด็กพวกนี้ แค่พวกเขาถูกทอดทิ้งก็แย่พอแล้ว ยังมาโดนสังคมประณามในทางเสื่อมเสียก็ยิ่งแล้วใหญ่ เพราะจิตใจเด็กๆเป็นสิ่งที่บริสุทธิ์ แต่ถ้าโดนครอบงำไปมากๆก็อาจจะทำให้เกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นได้เช่นกัน
ละครเรื่องนี้จึงทำออกมาแล้วได้เห็นถึงปัญหาก่อนที่มันจะเกิดขึ้น ให้เห็นถึงสิ่งยั่วยุต่างๆ ที่เกิดกับเด็กกลุ่มนี้ถึงจะไม่เป็นเด็กมีปัญหาจริงๆ ในสังคม
แค่นี้ก็เห็นแล้วว่าเป็นละครที่นำเสนอสิ่งที่มีประโยชน์ต่อสังคมโดยแท้จริง โดยในเรื่องของการถ่ายทำยิ่งไม่ต้องพูดถึง เพราะทำออกมาได้ดีขนาดนี้ นักแสดงแต่ละคนก็มีฝีมือกันทั้งนั้น ทั้งตัวพระเอก"แอนดริว"เอง หรือคุณบัวชมพู คุณนก-สินจัย และอีกหลายๆคน เรียกว่าเป็นระดับยอดฝีมือของเมืองไทยกันทั้งนั้น โดยเฉพาะ "คุณนก-สินจัย"ต้องยอมรับในฝีมือจริงๆว่าแสดงได้แนบเนียนมาก มีทั้งความรักของแม่ที่มีต่อลูก ทั้งเรื่องของกลโกง วิธียั่วยุต่างๆ สมบทบาท สมกับที่เป็นนักแสดงคุณภาพจริงๆ
โดยรวมแล้วถือว่าสอบผ่านทีเดียวสำหรับผลงานชิ้นแรก ซึ่งถ้าจะมีเรื่องต่อไปก็คงไม่เป็นปัญหา เพราะว่าแค่เรื่องแรกก็ทำได้ดีขนาดนี้ ถือว่าเกินคาดสำหรับหลายๆคนที่เคยติติงไว้แน่ๆ โยเฉพาะเรื่องของการทำละครสะท้อนสังคมยิ่งเป็นสิ่งที่น่ายกย่อง เพราะละครน้ำเน่าก็มีให้เห็นกันอยู่ทุกวันแล้ว ถ้ามีอะไรให้ประเทืองปัญญาบ้างย่อมเป็นสิ่งที่ดีอยู่แล้ว....ปากกาพยายม มายาแชนแนล

จากคุณ : ดาวดวงใหม่ - [ 11 ก.ย. 49 16:10:37 ]

โดย: หนึ่งคิด

วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:23:24:34 น.

นี่ก็จากพันทิพย์
ฉันรู้สึกอย่างไรที่ได้ดู แอนดริว ในสะดุดรัก น่ะเหรอ?

บอกได้เลยว่า มีความคาดหวังสูงกับการเป็นผู้จัดละครครั้งแรกของแอนดริว เกร็กสัน

ด้วยความที่ประทับใจกับการแสดงของเขามากๆ และบุคลิกภาพที่ดูแปลก(จากดาราทั่วไป) นี่เองที่ทำให้เขาดูยิ่งน่าสนใจ

ก็ยังไม่คิดว่าการแสดงเองกับการจัดละครต้องใช้ความสามารถต่างกันมากๆ จึงรอดูผลงาน สะดุดรัก อย่างจดจ่อทีเดียวเชียวล่ะ

และมันคงเป็นความผิดของฉันเอง ที่คาดหวังสูง ไปหน่อย

ละครไม่ได้แย่อะไรหนักหนา แต่คิดว่าเรื่องนี้คงทำให้
แอนดริวสุดหล่อจะสะสมประสบการณ์ได้มากขึ้น ส่วนตัวรู้สึกว่าภาพรวมยังประดักประเดิดไปนิด ขาดๆ เกินๆ ยังไงไม่รู้ ขอออกตัวว่าไม่ได้มีความรู้เรื่องการจัดละครมาก แค่อาศัยความรู้สึกของผู้บริโภค คนหนึ่ง แล้วคิดว่า คงจะไม่ได้ดูติดตามเรื่อยๆ ไม่ได้ติดหน้าจอเหมือนเรื่องที่แล้ว

เมื่อดูแอนดริวแสดงเรื่องนี้มาได้สักพัก ฉันถามตัวเอง "ความรู้สึกของฉันน่ะเหรอ?"
- แอนดริวหล่อเหมือนเดิม ล่ำขึ้น แม๊นแมนกว่าเดิม
- แอนดริวอ้าปากพูดแล้ว เห็นฟันขาวจั๊ว สะดุดตา มากกว่าสะดุดรัก
- แอนดริว พูดเกร็ก เอ้ย พูดเก็ก ฟังนานๆ อึดอัดหูเพราะเสียงที่ต่ำลงเรื่อยๆ
- ลีลาแอนดริวจำลองมาจากเรื่องที่ผ่านๆ มา ดูแล้วสลัดภาพอดีตไม่ออก
- บางทีดูอยู่ดีๆ เผลอใจลอยไป ละครไม่ดึงใจเราไว้เลย ใจลอยจากเรื่องที่ไรก็มักสงสัยว่าเหตุใดหนอแอนดริวจึงเลือกบัวฟอร์ดเป็นนางเอก มีอะไรให้ แอ๊ะๆ รึเปล่า

ก็แค่ความรู้สึกของคนๆ หนึ่ง ที่เป็นใครก็ไม่รู้ แอนดริวไม่เคยเห็น ไม่เคยคุยกัน แอนดริวคงไม่ต้องมาใส่ใจหรอกนะ ขอให้ทำงานให้ดียิ่งขึ้นต่อไป

แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 49 21:10:12

แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 49 20:58:07

จากคุณ : ใครกันนี่ - [ 18 ส.ค. 49 20:56:29 ]

โดย: หนึ่งคิด

วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:23:26:24 น.

ถึง นายแอนดริว
นายรู้ตัวมั้ยว่านายให้แฟนละครของนายรอนานเกินไปเสียแล้วนะ แถมรายการทีวีก็ไม่ออก แฟนๆ เค้าคิดถึงนายจะแย่อยู่แล้ว ออกมาคุยกันใน Comment บ้างก็ได้ นายอย่าทำแบบนี้สิ มันไม่ถูกต้องนะเราว่า

โดย: พริกไทย IP: 114.128.27.98 วันที่: 14 กันยายน 2551 เวลา:10:48:24 น.

จากพันทิพย์

สะดุดรัก : ละครใครละครมัน โดยคุณปราณประมูล

เอามาจากเวปดริวค่ะ โดยคุณsn ในนี้ไม่เห็นมีใครโพสต์ อ่านแล้วดีมากค่ะ อยากให้ลองอ่านดู
ละครใครละครมัน เขียนเรื่องโดย ปราณประมูล (เกี่ยวแอนดริวทั้งหมดค่ะ) จากหนังสือ Volume

แอนดริวโทร. มาให้ข้าพเจ้าเขียนบทละครทีวีที่เขากำลังจะเป็นผู้จัด...

สิ่งที่เขาอยากได้ก็คือ
" ผมอยากได้ไดอะล๊อกแบบของพี่ครับ แบบละครที่ผมชอบสมัยที่ผมเด็กๆ ที่คำพูดมันจะคม มีความหมาย มีแง่คิดอย่างที่ละครสมัยนี้เขาไม่ค่อยทำกันแล้ว"
"คนเขานิยมละครที่ มันไดนามิก ตัดเร็วๆ เดินเรื่องเร็วๆ กัน แต่ผมอยากทำละครที่แต่ละฉากมันมีความลึกซึ้ง ถ้ามันมีแอ็คชั่น มีการแลกฝีมือกันของตัวละคร พี่เล่นฉากยาวได้เลยครับ"
"ผมก็หวังให้มันดี สนุก แล้วก็มี "อะไร" เพราะมันเป็นละครเรื่องแรกของผมนะครับพี่"

แอนดริวจะเป็นผู้จัดละคร!! บรรดาผู้คนในวงการโจษจันกันยกใหญ่
หลาย คนไม่เข้าใจว่าเขาคิดอย่างไร จึงอยากเป้นผู้จัด เพราะมันตรงกันข้าม กับ อาชีพนักแสดงที่รับผิดชอบตนเองเพี่ยงหน่วยเดียวให้ดีที่สุดพอ โดยเฉพาะพระเอก-นางเอกระดับนี้ทุกคนที่ได้รับแต่การเอาอกเอาใจทะนุถนอม สารพัด แต่อาชีพผู้จัดนั้นมันสาหัส ต้องรับผิดชอบรอบด้าน และต้องงอนง้อ ขอร้องคน ตั้งแต่ผู้ใหญ่ของช่องจนถึงทีมงานและสื่อทุกสาขา

หลายคน พูดถึงอายุที่ยังน้อย พูดถึงประสบการณ์ พูดถึงบุคลิกลักษณธ ที่แอนดริว ไม่ใช่คนประเภทเฮไหนฮานั่น ออกจะเป็นคนที่สงวนความเป็นส่วนตัวสูงด้วยซ้ำ แล้วอย่างนี้เขาจะมาทำงานผู้จัดไหวหรือ มันจะขัดกับตัวตนของเขาหรือเปล่า

ข้าพเจ้า นั่งเงียบกริบอยู่ในหมู่คนที่ซุบซิบเรื่องเหล่านี้ ข้ามหัวไปข้ามหัวมา หลบตาต่ำ ไม่กล้าปริปากบอกใคร..ว่าตูเอง..ที่ตกลงรับงานเขียนบทละครของเขามาแล้ว

เมื่อ พบกัน ข้าพเจ้าพบว่าแอนดริวสุภาพ ง่ายๆ หัวเราะเก่งแต่จริงจัง ไม่มีฟอร์ม ไม่มีกำแพง ไม่อ้อมค้อม บอกความต้องการของตัวเองชัดเจน สื่อสารตรงและรับฟัง ไม่'ติสต์ ไม่เซอร์

แอนดริวส่งพล๊อตเรื่อง รวมทั้งลำดับเรื่องอย่างละเอียดที่ภาษาละครเรียกว่า "ทรีตเมนต์" มาให้ข้าพเจ้าครบครันตั้งแต่ต้นจนจบ ด้วยสำนวนภาษาที่ดี รัดกุมซึ่งเขาบอกข้าพเจ้าตรงๆว่า กว่าจะมาถึงมือข้าพเจ้า งานนี้ได้ผ่านมือนักคิดนักเขียนมาจำนวนหนึ่งแล้ว
ชื่อเรื่องคือ 'สะดุดรักนักต้มตุ๋น' ที่ฟังดูเหมือนเรื่องตลก กุ๊กกิ๊ก ทั้งๆที่เนื้อหาออกจะเป็นโรแมนติก-ดราม่า เราพยายามช่วยคิดว่าจะเปลี่ยนชื่อเป็นอะไร แต่ก็คิดไม่ออก เลยทิ้งไว้แค่สะดุดรัก...เฉยๆไปก่อน
"ผ่านแล้วเหรอเนี่ย นี่ช่องอนุมัติแล้วเหรอ"
"ครับ ผ่านแล้วครับ"
"แน่ใจนะ ว่าผ่าน"
ข้าพเจ้าถามไม่ต่ำกว่า 5 คำรบ คล้ายเป็นคนโรคจิต ย้ำคิดย้ำทำ
ก็ พล็อตประมาณนี้ ที่พระเอกหรือนางเอกเป็นคนจากหลุมดำ เช่นเป็นโจร มือปืน นักต้มตุ๋น โสเภณี เมียน้อย ฯลฯ อะไรทำนองนี้ ข้าพเจ้าเสนอไปทีไร โดนปฏิเสธมาทุกครั้ง ด้วยเหตุผลว่า...กลัวจะเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีของเยาวชน แม้จะพยายามขายแล้วขายอีกว่าเรื่องของเราไม่ได้เชิดชู คนชนิดนี้ให้เป็นฮีโร่ แต่จะสอนว่าคนที่ทำไม่ดีจะต้องได้รับผลกรรม และตัวละครจะได้รับบทเรียน หรือ กลับใจในตอนจบ

ข้าพเจ้าเคยพยายาม แก้ไขพล็อตครั้งแล้วครั้งเล่า ทำให้เห็นชัดเจนที่สุดว่าข้าพเจ้าไม่ได้ชี้นำสังคมไปในทางชั่วแน่ๆ สาบาน ....ทั้งหว่านล้อม ทั้งหลอกล่อสารพัด แต่ไม่เคยได้รับการพิจารณาเลย

"ผ่านแล้วครับ พี่ลงมือได้เลยครับ จริงๆครับ"
แอนดริวยืนยันย้ำซ้ำๆ
เรื่องนี้ไม่เขียนไม่ได้แล้ว....ท้าทายจริงโว้ย.....

ก่อน อื่นข้าพเจ้าแก้ทรีตเมนต์ไปหลายจุด แก้แล้วก้คุยกันอีกหลายรอบ อันไหนคิดต่าง ถ้าเหตุผลของอีกฝ่ายดีกว่า ทำให้อีกฝ่ายเชื่อได้ก็จะยึดตามนั้น ไม่มีการยินยอมเพราะคนนี้อาวุโส อีกคนต้องเกรงใจ หรือยอมเพราะอีกคนเป็นคนจ่ายเงิน

ข้าพเจ้าเป็นคน ไม่กลัวการแก้บท และไม่เคยรู้สึกเสียฟอร์มเมื่อถูกคอมเมนต์ ให้แก้ตรงไหน ข้าพเจ้าสอนลูกศิษย์วิชาเขียนบทอยู่ตลอดเวลาว่า กล้าเย็บต้องกล้าเลาะ กล้าเขียนต้องกล้าลบ กล้าพลาดต้องกล้าแก้ไข...คนเขียนบทก็เหมือนกับช่างตัดเสื้อ เราทำตามการออกแบบของดีไซเนอร์ ทำให้ได้ใกล้เคียงแบบที่สุดและใช้งานได้จริงที่สุด แล้วก็ต้องคำนึงถึงลูกค้าคนสวมใส่ เราจะต้องลองแล้วลองอีก แก้แล้วแก้อีกให้พอดี เขียนไปก็เรียนรู้ไป เป็นการเรียนรู้ที่ไม่สิ้นสุด

แล้ว แอนดริวก้เป็นคนประณีตเหลือเกิน นอกจากนั้นก็ยังแม่นยำและยืนยัน เมื่อเห็นอะไรเริ่มไหลไปนอกเส้นทางที่เขาฝันไว้ เขาจะแย้งทันที แล้วแย้งถูกประเด็นด้วย

"พี่ครับ การขัดแย้งของพระเอกกับแม่ ผมอยากให้มันมีหลายๆแบบ อย่าให้มันทะเลาะซ้ำๆ ให้มันมีแบบอ้อนๆบ้าง งอนๆ ประชดๆบ้าง แบบก้าวร้าวบ้าง ได้ไหมครับ"

"พี่ครับ ผมว่ามันดูเหมือนแม่ไม่รักลูกเลย พี่ช่วยใส่ช่วงนี้ที่แสดงความในใจของแมีมันด้วยได้ไหมครับ"

" ผมว่าไดอะล็อก ตรงนี้มันเป็นเรื่องวงการศิลปะมากเกินไป พี่ช่วยให้มันพูดธรรมดาๆ แต่ว่าความหมายเหมือนเดิม ได้ไหมครับ เดี๋ยวคนดูที่ไม่รู้เรื่องศิลปะเขาจะไม่สนุก"

"พี่ช่วยปูความก้าว ร้าวของพระเอกตั้งแต่ตอนแรกเลยได้ไหมพี่ ผมอยากเน้นว่าไอ้กฤษฎ์ เวลามันโมโห มันจะใช้ความรุนแรงแบบที่มันควบคุมไม่ได้อ่ะครับ"
"ตอนจบ ผมอยากให้พ่อนางเอกเป็นคนคลี่คลายทุกอย่าง ได้ไหมครับพี่"
ฯลฯ
ข้าพเจ้า เคยบอกแอนดริว ว่าข้าพเจ้าแปลกใจ ทึ่ง สงสัย ว่าเขามีผู้ใหญ่ที่ไหน 'ไกด์' ให้มาคอมเมนต์หรือ แต่จากการซักค้าน โต้แย้ง ต่อรองกันไปมา ข้าพเจ้าพบว่าเด็กที่เป็นร่างทรงของผู้รู้ใดๆ ไม่มีทางตอบและถาม แล้วช่วยกันหาทางออกได้สดๆอย่างที่แอนดริวทำ ข้าพเจ้าพบว่าเขาคิดได้อย่างคนที่อ่านดูและฟังมามาก แล้วก็เหมือนกับคนที่ผ่านโลกมาอย่างเข้าอกเข้าใจเสียด้วย

เมื่อ ละครออกอากาศตอนแรก ข้าพเจ้านั่งดู อย่างนิ่งงัน ปลื้ม...พอดูจบก็ส่งเมสเสจไปว่า IT'S SO COOOOOL!!! แอนดริวโทรกลับมาทันทีจากห้องตัดต่อที่เขากำลังนั่งตัดต่อหามรุ่งหามค่ำอยู่ ให้ข้าพเจ้าคอมเมนต์เขาบ้าง เอาตรงๆ จริงๆ เลยนะ

ข้าพเจ้าก็บอก ความในใจไปว่า.... ข้าพเจ้าดีใจมากที่แอนดริวทำทุกอย่างตามบท การทิ้งจังหวะ ลีลา การเน้นภาพ เขียนไปอย่างไรได้มาอย่างนั้น เป็นการให้เกียรติ คนเขียนบทมาก เพราะข้าพเจ้าเคยเจอแต่คนกำกับหรือคนตัดต่อที่เน้นความเร็ว ความฉับไว โดยไม่นึกถึงแนวละครเลย

จังหวะของละครดราม่า ละครคอมเมดี้ ละครแอ็คชั่น อารมณ์ภาพมันต่างกันมากนัก แต่คนสมัยนี้กลับไม่เข้าใจ เขาไม่รู้ว่าที่เราทิ้งตรงนี้เพื่อจะตามไปเก็บในฉากต่อไปอย่างไร เราสั่งภาพนี้ไปเพราะต้องการปฏิกริยาแบบไหน เอะอะก็รีบๆๆหั่นๆๆ ทำภาพทุกภาพให้มันหวือหวาไปหมด แล้วไม่เคยเข้าใจว่า ฉากนี้มันมีความหมายอะไร ข้าพเจ้าขอบคุณที่เขาทำละครแบบที่ข้าพเจ้ารอคอย
คนทำละครหวังเรตติ้งกระฉูด เขาไม่ทำละครแบบนี้กันหรอก คนทำละครเอากำไร เขาก็ไม่ทำเหมือนกัน

ลืมเล่าเรื่องชื่อ 'มานาโปรดักชั่น' ของแอนดริว
เขาและเพื่อนช่วยกันอธิบายให้คนพุทธอย่างข้าพเจ้าฟังว่า....

มา นา...คือผลไม้สวรรค์ที่พระเจ้าประทานลงมาให้มนุษย์เก็บกินเป็นอาหาร มันจะหล่นลงมาจากฟ้าทุกวัน ให้กินกันพออิ่มทุกคน แต่เมื่อมนุษย์มีความโลภ อิ่มแล้วยังไม่พอ แอบมีการสะสม (หรือพยายามปลูกเพิ่มจำนวน) มันก็ไม่หล่นมาอีกเลย

บทความจาก Volume ปักษ์แรกเดือนกันยายน 2549

เห็น ว่าเป็นบทความที่ดีมาก และเข้าแนวละครของแอนดริวยิ่งขึ้น ภาพละครที่ออกมาเหมือนปริศนาต่างๆ ก็เพราคนเขียนบทนี่เอง ที่ตั้งใจใจให้ภาพละครมีความหมายให้ตีความ

คุณsn ให้ความเห็นว่า
อยาก จะบอกทั้งแอนดริวและคนเขียนบทเหมือนกัน ว่าข้าพเจ้าก็ชอบมากๆเช่นเดียวกัน เพราะเนื่องจากเป็นคนช่างคิด หรือคิดมาก จินตนาการจนคนบางคน ก็ว่าข้าพเจ้าว่าคิดไปได้งัย หรือไม่ก็เอามาโยงกันจนได้ ไม่รู้ว่าตรงใจกับคนเขียนบทที่จะสื่อหรือไม่ จนอยากคุยกับคนเขียนบทเหลือเกินว่าฉากนี้มันให้ตีความแบบนี้ใช่มั้ย เราคิดถูกมั้ย แต่คงจะยาก ถือว่าแล้วแต่คนจะดูคนจินตนาการเองแล้วกัน

จากคุณ : ดาวดวงใหม่ - [ 25 ก.ย. 49 15:34:53 ]

ความคิดเห็นที่ 1

เข้ามาอ่าน

เด็กผู้หญิง

จากคุณ : ณกานต์ - [ 25 ก.ย. 49 16:03:32 ]

ความคิดเห็นที่ 2

เข้ามาชม
ชอบละครเรื่องนี้มาก
ดูแล้วน้ำตาไหล หลายตอน
แอบยิ้มหลายฉาก เก่งทั้งนักแสดง ผู้กำกับ คนเขียนบท
และที่สำคัญผู้จัด...ปลื้มคนนี้แหล่ะ

จากคุณ : nukanka - [ 25 ก.ย. 49 16:19:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3

ดีค่ะ
เป็นละครที่ดีเรื่องหนึ่งเลย
ติดตามอยู่ค่ะ

จากคุณ : Silverbunch - [ 25 ก.ย. 49 16:26:27 ]

ความคิดเห็นที่ 4

^^

//www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A4738970/A4738970.html

จากคุณ : Nokazar - [ 25 ก.ย. 49 16:44:33 ]

ความคิดเห็นที่ 5

ชอบในความตั้งใจของแอนดริว

จากคุณ : iq12x - [ 25 ก.ย. 49 17:11:13 ]

ความคิดเห็นที่ 6

ไม่มาก ไม่น้อยเกินไป
perfect man ของฉัน
ชอบแอนดริวจังเลยวุ้ย ^_^

จากคุณ : ตาลสามต้น - [ 25 ก.ย. 49 17:13:55 ]

ความคิดเห็นที่ 7

จะติดตามผลงานของน้องตลอดไปนะจ๊ะ

จากคุณ : shizuko - [ 25 ก.ย. 49 17:33:18 ]

ความคิดเห็นที่ 8

ถ้าจำไม่ผิด เมื่อก่อนคุณปราณประมูลเคยเขียนบทละครโทรทัศน์ให้กับช่อง 7 ด้วยไม่ใช่เหรอคะ

จากคุณ : Kitsunegari - [ 25 ก.ย. 49 18:33:39 ]

ความคิดเห็นที่ 9

ชอบความตั้งใจและจะติดตามผลงานของแอนดริวตลอดไปนะคะ

จากคุณ : มุกอันดามัน - [ 25 ก.ย. 49 18:58:14 ]

ความคิดเห็นที่ 10

ขอเป็นอีกเสียงที่ชื่นชมจ้า

จากคุณ : คนคอยฝัน - [ 25 ก.ย. 49 19:37:10 ]

ความคิดเห็นที่ 11

แอนดริวนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ ลึกซึ้งมาก

จากคุณ : jtt - [ 25 ก.ย. 49 19:48:10 ]

ความคิดเห็นที่ 12

...เข้ามาเชียร์...

จากคุณ : ไม้ทะเลทราย - [ 25 ก.ย. 49 20:13:57 ]

ความคิดเห็นที่ 13

ปกติก็ชอบอยู่แล้ว ยิ่งได้อ่านอย่างนี้ยิ่งชอบพี่แอนดริวเข้าไปใหญ่

จริงๆแล้วอยากให้พี่แอนดริวเล่นละครแนวตบจูบแบบเรื่องทางผ่านกามเทพอีกอ่ะ

จากคุณ : พุดดิ้งสีชมพู - [ 25 ก.ย. 49 20:25:14 ]

ความคิดเห็นที่ 14

ละครมีชั้นเชิง ประณีตทั้งบทพูดของตัวละคร ฉาก การถ่ายทำ เพิ่งมาดูช่วงหลังๆ ครับ แต่ติดหนึบ ร้องไห้กับหลายๆ ฉากครับ ซึ้งเหลือเกินแม้แต่การสนทนาระหว่างพระเอกนางเอก ชอบมากๆ ขอบคุณแอนดริวและทีมงานทั้งหมดที่ทำละครดีๆ แบบนี้ จะติดตามต่อไปครับ

จากคุณ : แก้วลูน (แก้วลูน) - [ 25 ก.ย. 49 20:29:52 ]

ความคิดเห็นที่ 15

ตอนแรกก็คิดอยู่ว่า...ทำไมมันช้าจัง...........

แต่พอมาหลังๆถึงเพิ่งจะเข้าใจ....ว่าถ้าไม่ได้ทำอย่างนั้นเราจะไม่รู้สึกเข้าถึงตัวละครได้ถึงขนาดนี้เลย

บอกตรงๆว่าเรื่องนี้ เป็นละครที่ดีที่สุด ในปีนี้เลย....

เป็นกำลังใจให้นะคะ

จากคุณ : ^Oh_ScholeSSmith^ - [ 25 ก.ย. 49 21:52:41 ]

ความคิดเห็นที่ 16

ค.ห.8คะ
ปราณประมูล เขียนบทอยู่ช่อง7มา15ปี เขียนให้ดาราวิดีโอส่วนใหญ่ ละครออนพันทิพหลายเรื่อง ก็เป็นเวอร์ชั่นของพี่เค้า เช่น วันนี้ที่รอคอย น้ำใสใจจริง(ฉบับศรราม-เต๋า) บ่วงหงส์ เขียนให้พี่คิง-พี่นิด 2เรื่อง คือปริศนา(เทย่า) และมายา(ซอนย่า) จากนั้นก็ออกมาโดยถาวรจากช่อง7

จากคุณ : clementina - [ 25 ก.ย. 49 22:29:02 ]

ความคิดเห็นที่ 17

แจ่มครับ

วันพุธนี้ก็อวสานแระ น่าเสียดาย

จากคุณ : TonyMao_NK51 (TonyMao_NK51) - [ 25 ก.ย. 49 22:40:46 ]

ความคิดเห็นที่ 18

ปกติก็ชอบแอนดริวอยู่แล้ว ดูละครทุกเรื่องที่แสดงยิ่งพลิกบทบาทมาเป็นผู้จัดก็ยิ่งอยากดูเข้าไปอีก สมกับที่รอคอยจริงๆ

จากคุณ : ladylove - [ 26 ก.ย. 49 00:07:05 ]

ความคิดเห็นที่ 19

ชื่นชมเด็กหนุ่มที่มีความคิดอ่านลึกซึ้งอย่างแอนดริวมาก ถ้าผู้ใหญ่ให้โอกาส เด็กเหล่านี้ก็ไปได้ไกล
เป็นกำลังใจให้ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง ทำละครดี มีคุณภาพอย่างนี้มาให้ดูอีกนะคะ

แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 49 07:11:24

จากคุณ : ไทยเจริญ - [ 26 ก.ย. 49 07:10:44 ]

ความคิดเห็นที่ 20

ถึงแม้เราจะติดละครเน่าๆ หน่อย
แต่ขอบอกว่าแอนดริวและทีมงานทำได้ดีมากจ้า

จากคุณ : 2B 4Star - [ 26 ก.ย. 49 09:43:40 ]

ความคิดเห็นที่ 21

ปราณประมูล เป็นคนในครอบครัว "ศรัทธาทิพย์" อีกคนทีเก่งมาก ๆ

เป็นนักเขียนบทที่เก่ง และเคารพบทประพันธ์มาก ๆ

จากคุณ : เจ้าหญิงส้ม - [ 26 ก.ย. 49 11:01:27 ]

ความคิดเห็นที่ 22

ขอปรบมือให้ แอนดริว

จากคุณ : สะดุดรัก - [ 26 ก.ย. 49 11:21:47 A:58.8.58.40 X: TicketID:028932 ]

ความคิดเห็นที่ 23

สุดยอดมาก แอนดริว

จากคุณ : เสาร์สนุก - [ 26 ก.ย. 49 18:22:05 ]

โดย: หนึ่งคิด

วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:20:17:45 น.

โจ๊กก็ชอบนะ เรื่องสะดุดรักเนี๊ยะ เพราะแอนดริวได้แสดงและกำกับไว้ดีมาก สำหรับการทำงานครั้งแรก ได้ขนาดนี้ก็ถือว่าประสบความสำเร็จมากแล้ว ถึงแม้จะมีบางคนออกมาว่าหรือวิจารณ์ก็ไม่เป็นไร เราจงภูมิใจกับสิ่งที่เราทำและตั้งใจทำให้มันดีที่สุดอย่างนี้ตลอดไปแหละดีที่สุดแล้ว ไม่จำเป็นต้องเก็บมันไปเพื่อทำร้ายตัวเอง แต่จงเก็บทุกอย่างที่ทุกคนวิจารณ์ไปใช้เพื่อเป็นประโยชน์และแก้ไขในการทำงานหรือการดำเนินชีวิตในครั้งต่อไปเถอะนะ

ปล. จะเป็นกำลังใจให้แอนดริวเสมอ

โดย: โจ๊ก IP: 58.136.125.13 วันที่: 14 ตุลาคม 2551 เวลา:12:42:38 น.

ขอร่วมวิจารณ์ด้วยคนนะค่ะ
ก่อนอื่น หนูขอแบ่งเรื่องนี้เป็นสองส่วน คือดูตอนละครออนแอร์ กับ ดูฉบับเต็ม(DVD)
ณ ตอนนี้หนูยังไม่ได้ดูฉบับDVD เพราะอยากเก็บไว้ดูเป็นเรื่องหลังๆ
ก็เลยขอวิจารณ์ตอนละครออนแอร์ก่อนละกัน

ในความรู้สึกหนู ละครที่ฉายวันต่อวัน หรืออาทิตย์ละสองครั้ง ก็เหมือนหนังสือรายสัปดาห์ ที่ต้องคอยติดตาม
-หนึ่ง ที่อยากท้วงก็เหมือนกับพี่ๆหลายๆคนคอมเม้นไว้ คือชื่อเรื่อง เพราะตอนดูไตเติ้ลของละครครั้งแรก หนูไม่คิดว่ามันจะหนักขนาดนี้ เพื่อนที่เป็นแฟนละครของพี่ยังบอกเลยว่า ไม่น่าจะชื่อสะดุดรัก ก็เหมือนกับเพ็กเก็จอย่างหนึ่งของสินค้าอ่ะค่ะ เราคาดหวังจะได้ชิมรสนี้ แต่กับกลายเป็นอีกรสหนึ่ง คนบางส่วนอาจไม่พอใจ ทั้งๆที่รสที่พี่ทำอาจเป็นรสที่อร่อยและแปลกไปอีกแบบ ชื่อเรื่องสำคัญกับละครมากๆค่ะ
-สอง ขอติเรื่องเสื้อผ้าของบัวชมพูหน่อยละกันนะค่ะ คือทั้งทรงผม เสื้อผ้า ของบัว มันไม่ค่อยเหมือนพวกอาทอะค่ะ ค่อนไปทางคุณหนูไฮโซมากกว่า บุคลิกท่าทางก็ด้วยดูแล้วไม่ค่อยอิน และตัวละครที่บัวเล่นมันขัดกันอย่างเด่นชัด ไม่ใช่ว่าสาวไฮโซเป็นเด็กอาทไม่ได้นะค่ะ จะพูดยังไงดีค่ะ จากที่เห็นเพื่อนๆรอบข้างเป็นมันไม่ใช่อย่างนี้อ่ะค่ะ ถึงแม้จะดูใสหรือมองโลกในแง่ดีแค่ไหน แต่ก็ไม่ใช่แบบที่บัวเป็นอะค่ะ ดูแล้วก็เลยขัดๆยังไงไม่รู้ ที่สำคัญบทนี้จะว่ายากก็ยากจะว่าง่าย บัวก็เล่นดีค่ะ แต่ถ้าเป็นคนอื่นเล่นบทนี้น่าจะดีกว่า (ขอโทษคนที่เป็นแฟนคลับบัวด้วย)
-สาม ฉากสวยมากค่ะ จำได้วันแรกที่ดู ต้องตาค้าง โดยเฉพาะชอบน้องอเล็กที่เล่นเป็นแอนดริวตอนเด็กเล่นได้ประติดประต่อกับตอนแอนดริวโตดี และที่ประทับใจมากๆก็สินจัยเลยค่ะ ทั้งการแต่งตัว ทั้งบุคลิก ลงตัวจริงๆ ที่สำคัญเล่นดีมาก สื่อออกมาได้ดีเลย
-สี่ ละครเรื่องนี้ของแอนดริว ถ้าไม่ได้ดูตอนหนึ่งจะตามได้ยากมาก ซึ่งแตกต่างจากละครไทยทั่วไป และในส่วนนี้มันได้สร้างข้อเสียขึ้นด้วย มีหลายๆคนที่เป็นแฟนละครพี่ แต่อาจจะมีภารกิจที่ต้องไปทำเรื่องนู้น เรื่องนี้ ในบางวัน พอกลับมาดูก็ไม่รู้เรื่อง อยากจะบอกว่าแฟนละครพี่ที่เป็นผู้ชายเยอะมาก ซึ่งแตกต่างจากนักแสดงท่านอื่น
และหนูอยากจะบอกอีกอย่างหนึ่ง ถ้าคุณไม่เก่งจริง... พวกผู้ชายเขาก็คงไม่ชอบกันหรอกค่ะ เพราะแม้แต่ศิลปินดังๆ นักแสดงชายที่ถือว่าดังมากๆในขนาดนี้ก็ไม่สามารถดึงพวกผู้ชายให้มาชอบกันได้(อาจจะเพราะผู้ชายดูละครน้อยกว่าผู้หญิงก็เป็นได้) และจากที่เพื่อนไปซาวน์เสียงที่ชมรมมาให้ ก็มีแต่คนบอกว่าดูไม่รู้เรื่อง ทั้งๆที่พวกเขาเป็นแฟน หมวดเจ๋ง ไอ้ต๋อง แต่เรื่องนี้ทั้งเครียดและดูข้ามแล้วไม่รู้เรื่องเลยจริงๆ
-ห้า ขอพูดตรงๆเลยนะค่ะ เรื่องมันไม่ค่อยน่าติดตามอ่ะค่ะ อย่างที่ว่า ละครก็เหมือนหนังสือรายสัปดาห์ คนเขียนต้องทำยังไงก็ได้ให้คนอ่านอยากอ่านต่อ ทั้งๆที่หนูชอบการแสดงของพี่มาก แต่ดูเรื่องนี้กับรู้สึกขัดๆยังไงก็ไม่รู้ บอกไม่ถูก เป็นละครที่ดูได้แต่ถ้าจะไม่เสพก็ได้ (ไม่ใช่ ไม่ชอบแนวดราม่านะคะ ชอบละครแนวดราม่ามากค่ะ และอยากเห็นแอนดริวแสดงละครแนวดราม่ามากกว่าบทตลกซะอีก) เอาไว้กับไปดูละคร ในรูปแบบ DVD แล้วค่อยมาท้วงละกันนะค่ะ ว่าขัดตาเรื่องไหน
...และอีกเรื่องที่หนูอยากจะพูดพี่แน่จริงๆค่ะ กล้ามากมาย นับถือเลยค่ะ
จะว่าไปไม่แน่อีกยี่สิบข้างหน้า มีคนรุ่นลูกรุ่นหลานเอามาดูอาจชอบมากๆก็ได้
หนูก็ชอบเรื่องนี้นะค่ะ แต่เป็นการชอบเพราะพี่เป็นคนแสดง ชอบเพราะอยากติดตามผลงาน ถ้าหากไม่ใช่งานของพี่ก็คงไม่ฝืนดู
ตอนนี้สิ่งที่พี่ควรทำ กลับมาเถอะค่ะ กลับมาพร้อมผลงาน ให้คนที่รอดูละครของพี่

กลับมาคิดเล่นๆนะค่ะ ถ้าแฟนๆละครเขารู้กันว่า เรื่องนี้มันจะทำให้เรื่องต่อไปของพี่ไม่อนุมัติ และทำให้พี่ห่างหายจากหน้าจอตั้งสองปี พวกเขาเหล่านั้นอาจพากันดูสะดุดรัก อย่างน้อยให้เรตติ้งมันดี พี่จะได้ไม่หายไปนานขนาดนี้...

โดย: shosa IP: 124.120.171.115 วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:13:20:10 น.

ฉากที่จำได้ฝังใจเลยคือ วันที่กฤษณ์เดินออกจากคุก ระหว่างทางเป็นกำแพงคุก มีผู้หญิงคนนึงยืนพิงรถอยู่ เหมือนรอคอยใคร...เพียงลดานั่นเอง กฤษณ์ เหมือนไม่เชื่อสายตาตัวเอง พอเจอกัน ทักทายกันห่างเหิน มั่นใจว่าเพียงลดาคงแต่งงานมีความสุขไปแล้ว......ประทับใจมาก ฉากศิลป์ดี

โดย: seakatt IP: 24.89.250.46 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:22:16 น.

ฉากที่ไม่ชอบ รู้สึกสะดุดมาก คือฉากตอนซิ่งมอเตอร์ไซค์มีแม่ซ้อนท้าย หนีพวกมือปืน ดูแล้วมันไม่ตื่นเต้น ไม่เร้าใจ เหมือนขี่มอเตอร์ไซค์ในซอยเฉยๆ การจัดแสงก็ไม่ดี อยากให้ปรับปรุงค่ะ

โดย: seakatt IP: 24.89.250.46 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:56:41 น.

ตอนที่ดูละครเรื่องนี้ คนที่บ้านไม่ดูด้วยเลย
เค้าบอก หมั่นไส้รวินทร์ ทำหน้าตาได้หน้าหมั่นไส้ที่สุด แต่เราชอบนะ เราว่าเค้าตลกดี
ยังงัย ก็ให้กำลังใจนะคะ เราน่ะขอให้มีแอนดริวเล่นเถอะดูทุกเรื่องแหละ ชอบค่ะชอบ

โดย: นิน IP: 125.24.66.243 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:44:23 น.

เป็นคนหนึ่งที่ชอบละคร สะดุดรัก มากแต่ไม่เก่งในการวิจารณ์ ฉะนั้นขอมาให้กำลังใจ แอนดริว ละกันน่ะ
อยากจะบอกกับ แอนดริว ในฐานะที่เป็นผู้ชมละครคนหนึ่งน่ะว่า
1. ละคร สะดุดรัก เป็นอะไรที่ฉีกแนวมาก สำหรับตลาดละครไทย ขอยกย่องในความกล้าหาญ ของ แอนดริว น่ะ
โดยส่วนตัวแล้วชอบ story line ของละครเรื่องนี้ มันสมเหตุ สมผล มีที่มาที่ไปของเหตุ และผลเสมอ แต่น่าเสียดาย
ที่มันไม่ใช่แนวตลาด ทั่วไป เนื้อหา ค่อนข้างหนัก จึงมีผลโดยตรงต่อ Rating แต่สำหรับคุณภาพแล้ว สุดยอด!!
2. ชื่อเรื่อง ในตอนแรกที่รู้ข่าวว่า แอนดริว จะมีผลงานละครใหม่ ชื่อ สะดุดรัก เชื่อไหมจินตนาการไว้ก่อนเลยว่า
คงจะต้อง เป็นแนว สบายๆๆ น่ารักๆ ไม่หนัก แต่พอได้ดู โอ้มันช่างตรงข้ามกับชื่อเรื่องมาก โดยส่วนตัวแล้วไม่มี
ปัญหาหรอก เพราะเป็นคนที่ชอบที่จะดูดราม่าหนักๆ อยู่แล้ว แต่สำหรับคนทั่วไปที่เขาคาดหวังจะได้ดู สะดุดรัก
แบบเบาๆ คงต้องรุ้สึกผิดหวัง ฉะนั้นคิดเหมือนหลายๆ คนน่ะว่า ชื่อก็มีส่วนสำคัญมากอยู่เหมือนกัน แต่ไม่ใช่ว่า
ชื่อไม่เหมาะน่ะ มันก็ตรงกับเนื้อเรื่อง แต่แค่ชื่อมันดูหวานแหวว ตรงกันข้ามกับเนื้อหาที่หนัก
3. ละครเรื่องนี้ภาพ สวยมาก ละครเรื่องนี้ได้จุดประกายความคิดส่วนตัวน่ะว่า โอ้ ทำไมสวนลุมสวยได้ขนาดนี้
ทั้งที่แต่ก่อนมีโอกาสผ่านไปถึงจะไม่บ่อย แต่ไม่เคยรู้สึกว่าสวยเลย สำหรับโลเกชั่นอื่นๆนั้น ไม่ต้องพูดถึง
สวยมาก ชอบมากที่สุดคือตอนที่รุ่งเช้าที่ กฤษณ์ กับ แม่ เดินออกมาจากไร่อ้อย ภาพสวยมาก
สรุปคือชอบ ภาพ มุมกล้อง แสง สี ดีมาก
4. ส่วนที่ไม่ชอบ และรู้สึกว่ามันอืดมากเลย คือ ตอนที่ รำลึกความหลังของพิมพ์จันทร์ มันดูใช้เวลาฟุ่มเฟื่อยไป
5. สำหรับตัว แอนดริว เองในเรื่องนี้ การแสดงไม่ต้องพูดถึง เราดูเรื่องนี้เพราะชอบการแสดงของ แอนดริว อยู่แล้ว
แต่ที่จะพูดถึงคือ รูปร่างที่ดูออกจะตัวใหญ่ หรือพูดแบบตรงๆ คือดูอ้วนสมบูรณ์มากไปหน่อย สำหรับเราไม่มีปัญหา
เพราะเราว่าลุค นี้ก็ดูดีอีกแบบ แต่สำหรับคนส่วนใหญ่ที่เราได้ยินเค้าพูดกัน และจากการที่เราถามคนที่รู้จัก เค้าว่า
แอนดริว ดูอ้วนไปน่ะ ถ้า แอนดริว สามารถที่จะลดความอวบลงได้ประมาณ พี่อาร์ม แห่ง เรือนไม้สีเบจ หรือ พี่จอร์จ
แห่ง เขยมะริกัน ก็จะดีมากเลยน่ะ
อีกหนึ่งความประทับใจ คือ ประโยคพูดที่ กฤษณ์พูดกับแม่ว่า
''คนบางคนไม่เห็นเค้าต้องมีเงินมีทองมากมายเค้าก็มีความสุขได้นี่ครับแม่'' พอได้ฟังแล้วมันทำให้ฉุกคิด
และหันกลับมามองตัวเอง คำพูดง่ายๆแต่แฝงไปด้วยการเตือนสติที่ว่า เงินคือส่วนสำคัญในชีวิต
แต่เงินไม่ใช่คำตอบสุดท้ายของทุกสิ่งทุกอย่าง เราสามารถมีความสุขได้บนความเพียงพอ และพอใจ

อยากจะขอบคุณ แอนดริว ที่ ทำละครเรื่องนี้ขึ้นมา เป็นละครที่ดีมากเลย สำหรับเรา
ไม่ผิดหวังจริงๆๆ ละครเรื่องนี้ สอนคนที่ดูไปในตัวว่า ผลมาจากเหตุของการกระทำเสมอ ไม่มีข้อยกเว้น
ไม่ว่าคุณจะทำไปด้วยความจำเป็น หรือตั้งใจ แต่สุดท้าย ต้อง pay back เหมือน กฤษณ์ ที่ต้องติดคุก
พิมพ์จันทร์ที่ต้องชดใช้ด้วยชีวิต

สุดท้ายนี้ ก็อยากจะให้กำลังใจกับ แอนดริว ในการทำงานน่ะ ไม่ว่าจะในฐานะผู้จัด หรือ นักแสดง
รู้ว่า แอนดริว ตั้งใจมากกับงานทุกอย่างที่ แอนดริว ทำ และนั่นก็เป็นผลดีกับผู้ชม แต่ถ้าจะให้ดีกว่านี้
อย่างน้อยปีละเรื่องก็ยังดีน่ะ แต่ทุกสิ่งทุกอย่างมันมีเหตุและผลเสมอ ก็เคารพการตัดสินใจในการทำงาน
ชอง แอนดริว แต่ขอร้องละขออย่าให้ แอนดริว หายไปนานได้ไหม... ใจจะขาดที่ แอนดริว หายไปนาน

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจเล็กๆจากอีกซีกโลกหนึ่งให้ แอนดริว เสมอน่ะ สู้ๆๆ
และจะติดตามผลงานของ แอนดริว ตลอดไป
P.S. เธอแน่มากน่ะ แอนดริว ที่ดึงดูดเราตั้งแต่ ฮานามิ จนปัจจุบัน ไม่เปลี่ยนแปลง ชอบและชื่นชมในฐานะ
นักแสดงคุณภาพ ที่แยกแยะงานและชีวิตส่วนตัวออกจากกันอย่างชัดเจน
สู้ต่อไปน่ะ แอนดริว! (5555+...พูดซะเหมือนขบวนการเรนเจอร์ หรือ ไอ้มดแดงซะงั้น จำไม่ได้มันนานมากแต่อยากพูดอ่ะ)

โดย: Somewhere in Nottingham (McCutest

) วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:45:36 น.

ลืมบอก แอนดริว อีกอย่างหนึ่ง ถ้าเกิดว่า แอนดริว คิดจะทำละครนั้น
เราเป็นคนที่ เวลาดูละครแล้ว ในเรื่องมีตัวกรี๊ดที่ไหร่ ดูแล้ว แอบเครียดกว่าดูดราม่าหนักๆๆ อีกน่ะ และก็ไม่ชอบ อะไรที่ตบตี แย่งชิง แบบไม่มีเหตุผลด้วยน่ะ แบบรังแกผู้หญิงด้วย จะดีมากถ้าไม่มีบทแบบนี้........

โดย: Somewhere in Nottingham (McCutest

) วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:05:50 น.

สำหรับเราสะดุดรักเป็นละครโรแมนติค ไม่ใช่ละครแอคชั่น

ชอบสะดุดรักตรงไหน
- ภาพ องค์ประกอบศิลป์ต่างๆ สวย เหมาะเจาะ ลงตัวมากๆ ไม่ได้เห็นภาพสวยๆ ในละครไทยมานานแล้ว (ชอบบ้านริมน้ำของคุณย่า บ้านเพียงลดา บ้านในกรุงเทพของกฤษณ์กับแม่ คอนโดที่มองเห็นคุ้งแม่น้ำเจ้าพระยา ไม่เคยเห็นสวนลุมสวยแบบนี้มาก่อน โดยเฉพาะฉากคนสีไวโอลินที่ลานหน้าสวนลุม) เห็นความตั้งใจและประณีตของคนทำ
- เปิดเรื่องมาก็ชอบเพลงไตเติ้ลแล้ว เข้ากับเรื่องมากๆ
- ชอบ dialogue เป็น dialogue ที่ฉลาดดี ไม่ยัดเยียด จนฟังแล้วขนลุก เช่น บทสนทนาฉากที่กฤษณ์ปีนขึ้นไปปรับความเข้าใจกับเพียงลดาในห้องนอน หรือประโยคแรกของเพียงลดาของตอนเช้าวันนั้น ที่ถามกฤษณ์ว่า ยังเจ็บตรงไหนอยู่หรือเปล่า เป็นประโยคที่งอนได้อย่างมีชั้นเชิงมาก
- ช่วงท้ายๆของเรื่อง ที่กฤษณ์กับแม่เริ่มทางตัน ทำให้คนดูอย่างเราเครียดตามไปด้วย ชอบที่ละครสามารถดึงอารมณ์และความรู้สึกให้คล้อยตามได้
-ตอนจบ ระหว่างดูพยายามคาดเดาว่า ละครจะจบอย่างไร กฤษ์ณ์จะตายไหม (ถ้าตาย คนดูคงเศร้า และเป็นการจบตามแบบแผนมากไป) หรือกฤษณ์จะพาเพียงลดาหนีไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ไหนสักแห่งได้ จบแบบนี้ดีแล้ว ต่อให้เป็นพระเอก แต่เมื่อทำผิดก็ต้องได้รับโทษ

ไม่ชอบสะดุดรักตรงไหน
- ตัวละครบางตัว ไม่จำเป็น ตัดทิ้งก็ได้
- เนื้อเรื่องบางตอนกระจัดกระจายมากไป จนไม่รู้จะ focus ตรงไหน

อยากเห็นอะไรในอนาคต
- อยากเห็นแอนดริวทำละครรักโรแมนติคเน้นภาษาด้วยภาพ ขอบทฉลาดๆ แบบนี้อีก โรแมนติคได้ โดยไม่ต้องหวานหยด คิดว่าแอนดริวน่าจะทำได้ดี

โดย: ปลาตากลม IP: 58.8.208.5 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:58:25 น.

ขอบอกว่า แอนดริวเป็นคนที่ทำให้เรากลับมานั่งดูละครเป็นเรื่องเป็นราวได้ หลังจากไม่่ดูละครไทยเป็นเวลานานมากๆ เสียดายที่ไม่มีโอกาสได้ดูละครของแอนดริวระหว่างออนแอร์ ตอนนี้ได้แต่เก็บตก ดูจากแผ่น บางเรื่องก็ชอบ บางเรื่องก็ไม่ชอบ เพราะไม่ถูกรสนิยม แต่ชอบแอนดริวในทุกบท ตั้งแต่ ธรณีนี่นี้ใครครอง ไม้เมือง เป็นต้นมา

ขอเป็นกำลังใจให้ก็แล้วกัน สำหรับผลงานในอนาคต ไม่ว่าจะมาในรูปแบบใด ผูจัดละคร หรือเป็นนักแสดง ไม่กดดัน ไม่คาดหวัง ก็รอไปเรื่อยๆล่ะ ไม่เป็นไร

โดย: ปลาตากลม IP: 58.8.208.5 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:20:05 น.

กลับมาอีกที วันนี้ทำงานอยู่เลยคิดขึ้นมาได้อีกประเด็น คือ ตัวละครหลายๆตัวล้วนมีปัญหาครอบครัว ซึ่งเป็นประเด็นสำคัญในสังคมไทย ทั้งตัวกฤษณ์ - ซึ่งถูกเลี้ยงดูมาแบบต้องหลอกลวง ต้มตุ๋น ไม่สามารถมีความสัมพันธ์จริงใจ หรือเชื่อถือใครได้ แม้แต่ตัวเอง ไม่เคยมีความภูมิใจในตนเอง
พิมพ์จันทร์ - เรามักพบคนอย่างพิมพ์จันทร์ ตามข่าวอยู่เสมอ กอบโกยผลประโยชน์สู่ตัวเอง โดยไม่คำนึงถึงความเดือดร้อนของใคร เราไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมคนพวกนี้ถึงมีจิตใจเลวทรามแบบนี้ ผู้ใหญ่อย่างพิมพ์จันทร์ในวันนี้ คือเด็กที่ถูกทำร้ายในอดีต การขาดรักทำให้ไม่สามารถที่จะรักใครได้หรือให้ความรักกับลูกได้อย่างถูกต้อง
รวินทร์ กับ ปาริตา - เป็นกลุ่มที่พบปะได้บ่อยในสังคมคนร่ำรวยที่ใช้เงิน ความสะดวกสบายในการเลี้ยงลูกหลาน เด็กพวกนี้จัดอยู่ในลักษณะ "พ่อแม่รังแกฉัน" ดูมีสังคม ชอบเที่ยว เฮฮา จริงๆแล้วเหงาจับใจ
เพียงลดาเองก็ใช่ว่าไม่มีปัญหา เธอขาดความมั่นใจในตัวเอง แต่ดีอย่างที่เธอชอบช่วยเหลือคนอื่นๆที่ขาดโอกาส นั่นอาจเป็นเพราะเธออยากช่วยสนับสนุนในสิ่งที่เธอขาดจากแม่ซึ่งไม่เคยให้กำลังใจ และภูมิใจในงานของเธอเลย

จริงๆในเรื่องมีประเด็นปัญหาสังคมเยอะมากๆ หนักด้วย ส่วนตัวชอบเรื่องเด็กเลยขอยกประเด็นนี้ และขอชื่นชมอย่างจริงใจที่พยายาม แม้มีเพียงคนกลุ่มเล็กๆที่เห็น และถึงแม้มีเพียงแค่คนเดียว ก็ขอให้รู้ไว้ว่ามันมีคุณค่า

โดย: seakatt IP: 24.89.250.46 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:49:18 น.

ขอชี่นชม คุณเจ้าลัทธิแห้ว มาก เขียนบทวิจารณํ ได้ดีมาก ครอบคลุม ดูละครได้ละเมียดมาก

ส่วนตัว ชอบมาก ดุหลายรอบ ก็เห็นความสัมพันธ์ของตัวละคร จุดเริ่มต้นของความมีดหม่นของกฤษณํ สัตว์ร้ายในใจที่จะพร้อมที่จะเปลี่ยนเป็นความรุนแรง ความรัก ความกลมกล่อม

สิ่งที่ชอบ location การถ่ายภาพ แสง ตัวแสดง
บทละคร จังหวะเล่าเรื่อง ความตั้งใจทกงานของผู้จัด

ละครอาจจะ onair ผิดช่วง(การเมือง,คมช) จึงทำให้ไม่ได้ความนิยมเท่าที่ควร ของดีแท้ๆ

แม้ละครจบสำหรับเรายังไม่จบ ห่วงกฤษณ์ว่าจะอยู่ได้ดืไหมกับโลกในความเป็นจริง....

โดย: ป้าน IP: 203.152.61.2 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:50:32 น.

แวะผ่านมาเจอชมรมคนรักแอนดริวอย่างบังเอิญ
ไม่เค๊ย ไม่เคย คิดจะเป็นสมาชิกชมรมนี้มาก่อนเลย
ละครไทยก็ไม่เคยติดตามเป็นเรื่องเป็นราว
ดาราคนไหนดัง ก็ไม่รู้เรื่องกะเค้า
ช่วงนี้เบื่อๆ เลยอยากดูละครไทยๆ บ้าง
ดูๆ ไปก็รู้สึกหดหู่ กับละครไืืทย ดูๆ ไป ก็ยิ่งเหนื่อยใจ
พอลองไปหาข้อมูลในพันทิพ
เจอคำกล่าวขวัญ ถึง
ธรณีนี่นี้ใครครอง
ทางผ่านกามเทพ
ดูไป ก็โดน ซะ ตกหลุมรักแอนดริวซะงั้น

พอหาข้อมูลต่อ ก็ทราบว่าแอนดริวกล้าหาญมาเป็นผู้จัด
ไม่ต้องอึ้งนะคะ แฟนๆ แอนดริว
ว่าอิฉันไปอยู่ไหนมา นี่กะลังดูอยู่เลยค่ะ
เรื่อง สะดุดรัก ตอนอ่านชื่อเรื่อง ก็ไม่เร้าใจซะเลย
เหมือน คห อื่นๆ ที่วิพากษ์เรื่องชื่อไปแล้ว
่เห็นมีวิจารณ์ว่า เนื้อหาหนักไป
แต่ก็็อยากเห็นจิง จิ๊ง ว่าแนวแอนดริวจัดเองจะเป็นไง
ได้ใจ ค่ะ ได้ใจไปเต็มๆ
แต่ก็เศร้าใจว่าละครละเมียดละไมขนาดนี้
ทำไม๊ ทำไมขายไม่ออก เศร้าใจแืทนอนาคตของชาติ
ที่ต้องบริโภค แต่ ตบจูบ ร้องกรี๊ดๆ ตลกติดเรท และหยาบคาย ไม่นับที่ขายอึ๋ม
เวลาดูละครเรื่องอื่น ดีนะว่าที่ดูอยู่เป็นไฟล์ อะไีรทรมานใจมาก
ก็ fwd ไปได้ แถมไม่มี
โฆษณา เพราะลำพังในตัวละคร
ก็ต้องชงกาแฟ ถือเครื่องดื่มอีกสารพัดชนิด แบบที่หาไม่ได้ในละครต่างชาติ
เคยคิดว่าถ้าต้องดูละครออนแอร์ คงเหนื่อยน่าดู

ขออภัยนะคะที่แสดงความคิดเห็นแตกแถวไปหน่อย
แต่ที่เม้าท์มาทั้งหมดอยากบอกแค่ว่า
น้องแอนดริว ได้ใจไปเต็มๆ ทั้งฐานะ นักแสดง และผู้จัด แนวทางที่คุณเลือก
เราจะรอ หวังว่าช่องคงให้โอกาส

ก็นะ เป็นแฟนละครแอนดริวต้องอดทน

โดย: waannahanno IP: 88.71.97.184 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:3:51:01 น.

เพิ่งดู DVD จบ ชอบมากและไม่เข้าใจเลยว่าทำไมละครเรื่องนี้ถึงเรตติ้งไม่ดี เนื้อหาดี มีคุณภาพ ตัวละครมีมิติ มีเบื้องหลังให้เราเข้าใจว่าทำไมแต่ละคนถึงมีนิสัยหรือความคิดแบบนั้น มีแทรกข้อคิดอะไรไว้ตลอด ภาพสวย เพลงเพราะและที่อยากจะชมมาก ๆ คือการแสดงของแอนดริว เล่นได้ดีมาก ๆ เป็นละครที่ดูแล้วไม่ค่อยอยากดูตอนจบเท่าไหร่ ไม่ใช่เพราะละครไม่สนุก แต่สงสาร 2 แม่ลูก ไม่อยากเห็นจุดจบที่น่าสงสาร ข้อติก็คงเป็นเรื่องตอนฉากไล่ล่าบางตอนที่ไม่สมจริงเท่าไหร่ อย่างตอนขี่มอเตอร์ไซค์หนี ดูเหมือนขี่รถเล่นในซอยอย่างที่ข้างบนคิดจริง ๆ

อยากเป็นกำลังใจให้แอนดริวผลิตผลงานคุณภาพออกมาอีก และรอที่จะดูแอนดริวเล่นละครเรื่องใหม่เสมอ คิดถึงนะ กลับมาเร็ว ๆ คุณเป็นพระเอกที่หนึ่งในดวงใจของเรา

โดย: อีกหนึ่งกำลังใจ IP: 125.24.6.184 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:01:04 น.

เฮ้อ... ดูจบซะที เลยต้องแวะมาปฏิบัติหน้าที่ เม้นต่อ
โดยภาพรวมของละครถือว่าได้ใจมากๆ
กับครั้งแรกของผู้จัด ด้วยอายุและประสบการณ์ขนาดนี้
และเพราะประทับใจกับผลงานคุณถึงขนาด
และคาดหวังว่า ที่เสียเวลามาเม้น ก็จะได้สิ่งตอบแทนเป็นละครไทยดีๆ ในอนาคตอันใกล้
จึงต้องเข้ามาแสดงความคิดเห็น ในหน้าที่ของคนดูที่ดี ที่ตั้งหน้าตั้งตาดูรวดเดียวจบ

โดยส่วนตัวไม่มีความรู้ความเข้าใจอะไรมากมายเรื่องการวิจารณ์ละครใดๆ
แต่ก็ขอแสดงความคิดเห็นฐานะคนตั้งใจดู ดังนี้

1 ชื่อเรื่อง เห็นคนเม้น มากมาย และละเอียดดีแล้ว ซึ่งส่วนตัวเห็นด้วยอย่างยิ่ง
ตั้งชื่อสื่อถึงภาพรวมของเรื่อง ก็จะเข้าถึงกลุ่มผู้ชมอย่างถูกต้อง
โดยส่วนตัว ไม่คิดจะเลือกดูเรื่องนี้เลย
เพราะเห็นภาพไตเติ้ล ชื่อเรื่อง เดาว่าคงเป็นรักกุ๊กกิ๊ก น่ารำคาญ ไม่มีสาระอะไร
แต่พอเห็นคำวิจารณ์ว่า หนัก เครียด ก็งง ว่า สะดุดรัก เนี่ยนะ เครียด บ้าป่าว
จนลองหาเรื่องย่อมาอ่าน ก็เห็นว่ามีอะไรที่น่าสนใจเยอะแยะ อัดเต็มไปหมด
เลยลองดู แค่ตอนแรกก็หยุดไม่ได้ ทำได้ดีมาก อยากดูไปจนจบเรื่อง
ไม่อยาก fwd ข้ามไปซักช๊อท แม้แต่ตอนที่ตัวประกอบเล็กๆ เล่น
หรือ ตอนร้องกรี๊ด เอะอะโวยวาย ก็ดูได้มีเหตุผล ไม่น่ารำคาญ(เท่าไหร่)

ให้เปรียบเทียบ ชื่อเรื่อง ก็เหมือนชื่อบทความวิชาการ อ่านปุ๊บต้องสื่อ ว่าตรงความต้องการหรือไม่

เรื่องย่อ หรือ แผ่นแรก ตอนแรก ก็คงเปรียบได้กับบทคัดย่อที่ช่วยให้เห็นภาพรวมว่าควรดู หรือ ควรอ่านหรือไม่
โดยส่วนตัวเมื่ออารมณ์อยากดูชีวิต เห็นตอนแรกของไม้เมือง ก็เร้าใจเลย
เมื่อเทียบกับ เรือนไม้สีเบจ ที่ตอนแรกจะออกกุ๊กกิ๊กหน่อย
ถึงจะทราบจากบทวิจารณ์ว่าดีมาก ก็ยังอยากเก็บไว้ก่อน
แต่ สำหรับสะดุดรัก เป็นแบบต้องดูต่อ ใช่เลย ดูรวดเดียวให้จบ
เพราะเป็นห่วงกฤษณ์กับแม่ อยากติดตามความเป็นไป

2 ดาราที่เล่น เห็นรายชื่อก็รู้ว่าคงมีอะไรดีๆ เยอะ ไม่เสียเวลาเปล่า
แต่บางบทต้องใช้สีหน้า อารมณ์เยอะ สำหรับตัวเอกไม่ต้องห่วง
แต่ตัวประกอบเล็กๆ บางทีเล่นไม่ถึง แต่บทเค้น เน้นที่ตัวประกอบมากไป
พอเล่นแล้วดูไม่ใช่ ไม่เนียน เช่น close up หน้าน้องทาโร่
แต่ทั้งน้ำเสียง หน้า แววตา น้องยังไม่ได้ น่าจะเกลื่อนด้วยภาพไกลหน่อย
น้องยังเล่นไม่ถึง น้องไม่ผิด น่าจะเปลี่ยนมุมให้เห็นอารมณ์พี่ๆ ที่เทพแล้ว น่าจะช่วยให้คนดูไม่สะดุดความรู้สึก
เพราะตอนดูหน้าน้องเล่น ก็แอบคิดนอกเรื่องว่า ช๊อทนี้ น้องจะโดนกี่เทควะเนี่ย ได้มาเท่านี้

(ขอนอกเรื่องนิด คนไทยเนี่ยชอบของปลอม แบบรู้เขาหลอกก็เต็มใจ
เห็นวิจารณ์พี่นก สินจัย เรื่องริ้วรอย พี่เค้าก็สวยสมวัยละ
ดูดีเกินมาตรฐานของวัยด้วยซ้ำ แต่โฆษณา หรือภาพนิ่ง แบบไทยๆ
ต้องลบกันจนเนียนใสกิ๊ก ซึ่งมันไม่จริง คนบ้าอะไร หน้าไม่มีริ้วรอย
โฆษณาครีมทาหน้าของฝรั่ง นางแบบหน้ายับยู่ยี่ทั้งนั้น เทคนิคตกแต่ง คงต้องมีบ้างไม่งั้นคงขายของไม่ได้
อันนี้ขอประท้วงคนวิจารณ์ แทนพี่นก)

3 ความต่อเนื่อง ความสมจริง เช่น เคยเห็นมีคนวิจารณ์เรื่องเสื้อกฤษณ์ ก็ตั้งตารอดู
ตอนถูกธนบัตรรุมซ้อมแล้วไปนอนหัวหิน แหม ตื่นมาเสื้อขาวซะ ทั้งเสื้อกล้าม เสื้อเชิ๊ต
ไม่รู้น้องเพียงใช้ผงซักฟอกยี่ห้ออะไร บาดแผลอีก แหม โดนซัดเลือดอาบขนาดนั้น
น้องเพียงมีแค่กะบะยาแดง เช็ดน้ำอุ่น เช้ามาคุณกฤษณ์ตื่นมาหน้าหล่อเหมือนเดิม เดินคล่องเลย
ส่วนฉากต่อเนื่อง หลุดเรื่องเสื้อผ้า เครื่องประดับ แว่นตา
ก็เป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่เห็นในละครไทยทั่วๆ ไป ไม่ว่ากัน
ถ้าดูออนแอร์คงแค่สะดุดนิดหน่อย แต่ดูแผ่นมันย้อนไปดูได้ ก็ขำๆ ดี แบบ อีกละ ไม่ว่ากัน

และความสมจริงอีกอัน คือ เรื่องภาษาถิ่น ถือว่าเป็นเรื่องที่ยากมาก ที่ดาราไม่ใช่คนท้องถิ่น แต่ต้องใช้ภาษาถิ่น
ตอนพูดใต้ ถือว่าผ่าน อาจเพราะบทน้อย ก็เนียน ทำได้ดี แต่ตอนพูดเหนือนี่ดิ บทเยอะ เหนื่อยแทนทุกๆ คน
ก็ไม่ทราบว่าจะแก้ด้วยวิธีไหน แต่อู้เมือง แหลงใต้ เว้าลาว ถ้าไม่เนียน คนดูเจ้าถิ่น คงขำและอึดอัดแทนคนแสดง
ถ้านักแสดงทำไม่ได้ ซิ้ง แล้วปรับโทนเสียงด้วยเทคนิคเอายังจะดีกว่า
เหมือนตอนที่มีบทร้องเพลง แล้วคนแสดงร้องไม่ได้ ก็ต้องมีคนร้องแทน
เพราะทุกอย่างคือการแสดง เพื่อคำตอบที่ดีที่สุด เมื่อทำเองไม่ได้ ก็ต้องมีคนแสดงแทน

นอกนั้นก็ไม่อะไรมากมาย โดยส่วนตัว สำหรับสะดุดรัก ถ้าให้ตัดเกรดคุณแอนดริว
ก็ให้ A ฐานะผู้จัดครั้งแรก และ B- สำหรับการเป็นพระเอก (ถ้าไม่รักจะให้ C+ แต่ได้ B- เนี่ยเพราะรักนะตัวเอ๊ง)
ไม่ใช่อารมณ์ไม่ได้ หรือแสดงไม่ดี แต่โดนตัดแต้มฐานะที่ไม่ดูแลตัวเอง อ้วนขึ้นจริงๆ ตามคำเม้า
เป็นพระเอก ต้องหล่อ ดูดี ตั้งแต่ต้น จนจบเรื่อง เป็นหน้าที่และความรับผิดชอบของพระเอก
ที่ตอนควรหล่อต้องหล่อปานเทพบุตร ให้สมกับคนดู และแฟนละครรอคอย
ยิ่งให้รอนานๆ อย่างแอนดริวเนี่ย ต้องหล่อให้บาดใจแฟนคลับขาดใจเป็นคนๆ ไปเลย เป็นหน้าที่หลัก
ตอนยับเยิน ตอนเละ ก็ไม่ควรแอบหล่อ ยิ่งแอบอ้วน ไม่สมควรอย่างยิ่ง คุณจึงโดนตัดแต้ม
ตอนใกล้จบ ที่กอดแม่ กอดคุณเพียง เหมือน พี่นก กะน้องบัว โดนหมีตะปบ ระดับความซึ้งลดลงไปเยอะเลย

ก็เพียงเท่านี้สำหรับเม้นของคนที่เพิ่งดู แอนดริว และจะรอดูเรื่องต่อไปอยู่จ้ะ

โดย: waannahanno IP: 88.71.96.64 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:02:59 น.

ยังมีอีก 1 เม้น ที่อยากบอก คือ ความสมดุล ความลงตัว
ที่ละครเรื่องนี้ถูกวิจารณ์ว่าหนัก เครียด เรตติ้งไม่ดี
ก็คงเพราะไม่สมดุล ไม่ใช่ละครผลิตไม่ดี

ละครที่ดี มีข้อคิดสอนใจ สะท้อนสังคมมากมาย หลายประเด็น
แต่คนที่ควรถูกสอน ดั๊นไม่ได้ดูก็คงไม่มีประโยชน์อะไร

คุณทำละคร ก็เพราะต้องการสื่อสารอะไรบางอย่าง
หรือ หลายอย่าง ผ่านละคร ผ่านทางบท ผ่านทางตัวละคร
ถ้าลดระดับความจริงจังลง ย่อยง่ายขึ้น
คุณภาพยังดีเหมือนเดิม แต่สามารถเข้าถึงคนดูมากขึ้น
คนที่ควรดู ก็อยากดู ได้ดู ได้รับรู้สิ่งที่คุณต้องการสื่อ

ก็เปรียบเหมือน วารสารวิจัยและพัฒนา กับ แมกกาซีนเชิงวิชาการ
วารสารวิจัยฯ ถ้าคนที่ไม่ทำวิจัยเรื่องนั้นๆ คงไม่เอามาอ่านเล่นเพื่อบันเทิง หรือแม้เพื่อประดับความรู้
ละครหนักๆ ก็เหมือนกันคงมีแต่เจ้าของคอลัมน์ หรือ
กรรมการตัดสินรางวัล ที่มีหน้าที่เขียนวิจารณ์ จะมานั่งตั้งใจดู
แต่ถึงได้รางวัลดีเด่น ยอดเยี่ยม หรือคำชื่นชม รับประกันคุณภาพมากมาย
แต่ละครก็ไม่ได้ทำหน้าที่ของมัน คือการสื่อสารกับคนดู มันคงไม่มีประโยชน์อะไร
แต่แมกกาซีนเชิงวิชาการ จะภาพสวยกว่า มีสีสัน เป็นการนำเสนอข้อมูลวิชาการเชิงประยุกต์
มีโฆษณามาลงเพียบ ก็ย่อมเข้าถึงคนได้หลายกลุ่มมากขึ้น
คนทั่วไปจับต้องได้ และฉลาดขึ้นเมื่อได้อ่าน
ถ้าทำละครดีมาก แต่ไม่มีคนอยากดู โอกาสที่จะได้ทำ ได้สื่อสารก็คงลดลงเรื่อยๆ
สังคมไทยเราเป็นแบบนี้ ถึงมีสิ่งดีๆ จะหยิบยื่นให้
แต่สังคมเราป่วย จะให้เคี้ยวสารคดี หรือ ดราม่าหนักๆ
ท้องจะอืดทั้งคนผลิต และคนดู จึงเป็นหน้าที่ของคนผลิตที่มีใจอยากช่วยให้สังคมหายป่วย
ต้องคิด ตีโจทย์ของความสมดุลให้แตก บดยาขมๆ ให้ละเอียด
อาจต้องผสมน้ำผึ้ง หรือชงน้ำหวานให้ดื่มตามหลังกินยา
ตามด้วยโจ๊กอ่อนๆ ข้าวต้มอุ่นๆ อีกซัก ชาม 2 ชาม
นะ ให้เด็กทานได้ ผู้ใหญ่ทานดี เมื่อสังคมไทยโตขึ้น แข็งแรงขึ้น
ก็กินยาเองได้ จะเม็ดใหญ่ หรือขมก็จะเดินไปหาซื้อมากินเอง
และในวันหนึ่งเราคงเห็นในตลาดสด เม้ากันยามเช้า
เรื่องสารคดี สังคม วัฒนธรรม ธรรมชาติ เทคโนโลยี และ สิ่งแวดล้อม
ทดแทนการแกะเปลือกทุเรียนรอตบนางอิจฉา หรือเรื่อง รักๆ เลิกๆ คาวๆ ของดารา

โดย: waannahanno IP: 88.71.96.64 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:24:07 น.

เราอยากจะบอกว่า

ดริวทำได้ดีมากแล้ว กับสะดุดรัก ดีมากสำหรับละครเรื่องแรก นี่คือความมีคุณภาพในตัวดริว ถามว่าต้องปรับเปลี่ยนอะไรไหม

ไม่หรอก......เราชอบตัวตนของดริว และชอบในความคิดของดริวด้วย คนไทยทั้งประเทศส่วนมากอาจจะไม่ชอบสไตล์นี้ แต่ก็มีไม่น้อยที่ชอบผลงานประณีตมีคุณภาพแบบนี้มากกว่าละครตลาดกลาดเกลื่อนที่มีให้เห็น

แรชอบเห็นอะไรที่มันแตกต่าง และแตกต่างอย่างมีคุณภาพ ถามว่าถ้าดริวทำละครกุ๊กกิ๊กไร้สาระออกมา เราจะว่ายังไง เราก็จะยังชอบอยู่นั่นแหละ เพราะนั่นคือสิ่งที่ดริวทำ เพราะเราชื่นชมดริว เราก็จะชื่นชมในทุก ๆ อย่างที่ดริวคิด และทำ เคารพในความคิดของเขา เราขอบดริวเพราะดริวเป็นดริว "ตัวตน" และสิ่งที่ดริวถ่ายทอดออกมาจึงสำคัญกับเราเสมอ

ไม่ว่าดริวจะทำงานแบบไหนออกมาอีก เราก็จะยังชื่นชมเหมือนเดิม แต่เราเชื่อว่า "คนอย่างดริว" จะไม่ทำอะไรที่ลวก ๆ หรือ "หยวน" เพียงเพื่อเงินและตลาด แน่นอน นั่นไม่ใช่ดริว เราเข้าใจ เพราะถ้าเป็นเรา เราก็คงไม่ทำเหมือนกัน

วันนี้ดริวจะกลับมาเล่นละครอีกครั้ง เราก็ดีใจมากมาย พักผ่อนไปก่อนกับการเล่นละคร หายเหนื่อยแล้วค่อยกลับมาจัดละครอีกครั้ง ไม่มีใครทำได้ "สมบูรณ์แบบ" ในครั้งแรกหรอก แต่ก็ไม่ใช่ว่าดริวทำไม่ดีเลย ดริวทำได้ดีมากกกกกซะด้วยซ้ำ แต่ตลาดน้ำเน่า และธุรกิจต่างหากที่มันตีกรอบ "คุณภาพ" ให้แคบลง

เป็นกำลังใจ และเข้าใจดริวเสมอ ไม่ว่าดริวจะทำอะไร

จงเชื่อมั่นในตัวเอง ดริวทำมาดีแล้ว และคิดดีมาตลอดด้วย ขอให้เดินหน้าต่อไป เราอยู่เคียงข้างดริวเสมอ

โดย: พิชามญชุ์ IP: 83.227.17.81 วันที่: 14 ธันวาคม 2551 เวลา:3:51:42 น.

เมื่อก่อนดูสะดุดรัก ก็ไม่ได้เป็นแฟนคลับดริวนะ แต่ก็ดูไม่ได้จ้องติดตามทุกเรื่อง ๆ ของดริว ไม่ได้หารูปมาเก็บไว้ ไม่ได้สนใจอัดละครของดริวดูเลย จึงเหมือนไม่ใช่แฟนคลับ แต่พอดูรายการตีบสิบ ที่ดริวออกมาให้สัมภาษณ์ ก็เลยเข้ามาค้นหาเวปเกี่ยวกับแฟนคลับ ก็เจอของพี่แสง ก็เปิดดูย้อนหลังที่เม้ทน์กันมา ตั้งแต่แรก ก็ปรากฏว่า ทุกเรื่องที่ดริวเล่นนั่นแหละได้ดูทุกเรื่องเลย ตั้งแต่เด็ก หุบเขากินคน , เมื่อหมอกสลาย ,สติแตกสุดขั้วโลก ,เขยมะกัน , ไม้เมือง ,กงเกียรติยศ และอีกหลายเรื่อง แต่ที่ชอบมากที่สุดก็สะดุดรัก ตอนที่แกล้ง คุณแออนดี้ ดรากอนไฟ ที่พิพิธพันธ์ หรือ ที่แสดงภาพเขียนนางเอก กวนมาก ๆ เลย แฟนดูยังหัวเราะเลย
ตกลงว่าชอบสะดุดรักที่สุด
สิ่งที่ต้องปรับปรุง คือ
1. บางครั้งบทมันหนักสะเทือนใจมากเกินไป แต่นักแสดงก็เล่นได้ดีทุกคนเลย
2. ควรมีฉากตลกๆ คลายเคลียดบ้าง
3. ควรมีเด็ก ๆเยาวชนของชาติมาเล่นบ้าง จะได้เป็นตัวอย่างก็เด็ก ๆ แบบว่า ผู้ใหญ่ดูได้ เด็กดูดี
4. ไม่มีที่ติแล้วละครเรื่องนี้ เพียงแต่มาฉายในเวลาที่ไม่ใช่แนวที่เขากำลังฮิตกันเท่านั้นเอง

โดย: แม่จิบ IP: 127.0.0.1, 113.53.225.18 วันที่: 19 พฤษภาคม 2554 เวลา:13:05:52 น.