|
|
Singapore river
22 ธันวาคม 2547
ช่วงสาย ๆ ประมาณ 11 โมง นั่งรถเมล์จากมหาลัยไปต่อ MRT
พอลงจาก MRT เนี่ยซิ
เอ... ไปทางไหนต่อดีหว่า ฝนก็ตกพรำ ๆ
แล้วก็ตัดสินใจเดินตามคนหมู่มากไป
อิอิ... ไม่ผิดหวัง เห็นแม่น้ำอยู่รำไร
จากนั้นก็เดินเลียบแม่น้ำ เก็บภาพไปเรื่อย
ที่จริงเขามีเรือให้นักท่องเที่ยวบ่องชมแม่น้ำด้วยฮะ
แต่ราคาค่อนข้างแพง ประมาณ 600 บาท
ด้วยความงก... เลยคิดว่า... เดินเอาก็ได้ ไม่เห็นต้องนั่งเรือเล้ย
จะหยุดถ่ายภาพตรงไหนนานเป็นพิเศษก็ได้
ระยะทางที่เดินก็ค่อนข้างไกล แต่ก็ไม่น่าเบื่อ เดินเก็บภาพ ถ่ายรูปไปเรื่อย
จนสุดท้ายก็ไปสิ้นสุดที่เจ้าสิงโตทะเล หรือภาษาปะกิตว่า merlion
เอ... ไม่รู้จะไปไหนแล้วซิ... ก็เกิดไอเดีย ไปเดินช้อปปิ้งดีกว่า
ก็เลยนั่งรถเมล์ไป Suntec City เป็นห้างสรรพสินค้าที่ค่อนข้างใหญ่ อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจาก merlion นัก
เดินช้อปปิ้งจนหนำใจ ทั้ง ๆ ที่ไม่ค่อยมีกะตังค์ แต่ด้วยที่เป็นช่วงลดกระหน่ำต้อนรับคริสต์มาส เลยอดใจไม่ไหว
ตกเย็น... เริ่มหิว ไปหาอะไรหม่ำดีกว่า... พอท้องอิ่มก็เริ่มมือดแล้ว
ก็เลยมีไอเดียใหม่... ไปดูแล้วก็เก็บภาพสิงโตทะเลตอนกลางคืนดีกว่า
จะดูว่าสิงโตจะแอบหลับตอนกลางคืนบ้างรึเปล่า
ก็เริ่มกางแผนที่ ก็ดูไม่ไกลนี่นา... เดินไปก็ได้
ก็เริ่ม เดิน เดิน เดิน ระหว่างทางก็มีไฟประดับประดาต้อนรับคริสต์มาสเป็นระยะ
เดินไปจนเจอแม่น้ำ คิดในใจ เราก็เก่งเหมือนกันแฮะ ไม่หลง หุหุหุ
แล้วก็เดินเลียบแม่น้ำด้วยความมั่นใจ
ยังไง ยังไง๊ เดี๋ยวก็ต้องเจอสิงโตทะเล(คิดในใจ)
เดิน
เดิน
เดิน
เอ... สิงโตมันย้ายไปเที่ยวที่อื่นหรือเปล่าน๊อ ไม่เจอซักที
เริ่มเกาหัวแกรก ๆ
จัดการกางแผนที่อีกรอบ ดูก็ไม่ค่อยเป็ฯ
สุดท้ายมีคุณพี่ท่านหนึ่ง คงสงสารเห็นเป็นบ้านนอกเข้ากรุง ก็เลยเข้ามาถาม
"มีอะไรให้ช่วยไหม ?"
"อยากจะไปดูเจ้าสิงโตทะเลเนี่ยเจ้าค่ะ จะไปทางไหนดี"
"นั่งรถเมล์ไปน่าจะดีกว่านะ เพราะว่าไกลเหมือนกัน"
คิดในใจ นั่งรถเมล์... โอกาสหลงน่าจะเยอะกว่า จะลงป้ายไหนก็ไม่รู้
"คิดว่าเดินไปก็น่าจะได้ค่า..." ยืนยันด้วยความหนักแน่น
"โอเค โอเค"
แล้วเขาก็ชี้ทางสว่างให้
ปรากฏว่า
.
.
.
ที่เดินเลียบแม่น้ำมาน่ะ ถูกแล้ว แต่...
.
.
.
.
เดินผิดทิศนะ...ไอ้น้อง
โน่น... เดินย้อนกลับไปทางเดิมเลยนะ
ฮือ ฮือ อยากจะร้องไห้
เชอะ เดินก็เดิน ถือว่าเดินย่อยอาหารแล้วกัน(ที่จริงย่อยหมดไปนานแระ)
เดิน
เดิน
เดิน
ระหว่างทาง ก็เจอโซนที่เป็นคล้าย ๆ ร้านอาหารลานเบียร์ริมแม่น้ำ
โห... เหมือนพัฒน์พงษ์เลย
(พูดเหมือนเคยไป ไม่เคยหรอก แต่คิดว่าประมาณนี้อ่ะ)
สาว ๆ นุ่งน้อยห่มน้อย เต็มไปหมด ฝรั่งเพียบ
ด้วยความที่เป็นผู้หญิงเล็ก ๆ ตัวคนเดียว (อิอิ) ก็รีบเดินก้มหน้า จ้ำอ้าว จ้ำอ้าว
เฮ้อ! กว่าจะผ่านพ้นมาได้ ค่อยหายใจโล่งหน่อย
จากนั้นก็เดิน เดินต่ออีกพักใหญ่ ๆ
นั่นแน่ เห็นสิงโตทะเล รำไร รำไร
เย้ เย้ เย้ ถึงซะที
ก็ถ่ายรูปให้หน้ำใจ ให้สมกับที่บากบั่นมา
บรรยากาศดีกว่าที่มาตอนเช้า เพราะว่าอากาศเย็นสบาย ฝนก็หยุดแล้ว
แต่ภาพออกมาไม่ค่อยสวยเท่าไหร่
วันรุ่งขึ้น ปวดขาไปหมดเลย
| Create Date : 27 มกราคม 2548 |
| Last Update : 29 มกราคม 2548 2:01:55 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 299 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [