Bloggang.com : สลิลลา No.1 - มันก็เป็นวันธรรมดาอีกวันหนึ่ง

Bloggang.com : weblog for you and your gang

IMPOSSIBLE IS NOTHING

Group Blog

All blogs

มันก็เป็นวันธรรมดาอีกวันหนึ่ง

วันนี้ไม่รู้เป็นไร เหมือนมีความตั้งใจที่จะอ่านบันทึกของหล้าให้จบ ในที่สุดเค้าก็อ่านจบจนได้ หลังจากที่ตอนแรกยอมรับว่าอ่านไปได้สองสามหน้าก็หลับทุกที ไม่ใช่ว่าหล้าเขียนน่าเบื่อหรืออะไรหรอกนะ แต่เป็นเค้าเองที่เลือกเวลาอ่านไม่ถูกเอง จริงๆ นะเวลาในการอ่านหนังสือนี่มีผลมากเลย เค้าเลือกอ่านบันทึกหล้าก่อนนอนอ่ะ กลายเป็นหนังสือก่อนนอนไปโดยปริยาย อ่านแล้วนอนหลับดีว่ะ หุหุ

ชีวิตประจำวันเค้าไม่ไปไหนเลย มีกิน ดูทีวี เล่นเกมคอม เล่นเน็ต นอน หมดไปวันๆ บางครั้งรู้สึกว่าตัวเองไร้สาระมากเลย มีชีวิตอยู่แบบเค้าเรียกว่าไรนะ "ไม่มีอนาคต" ก็รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ การรอคอยโดยที่ไม่รู้อะไรเลย ช่างอึดอัดทรมานใจ

ที่จริงวันนี้มันก็เป็นวันธรรมดาๆ อีกวันหนึ่งเท่านั้นเอง แต่ก็ขึ้นอยู่กับว่าใครจะให้ความสำคัญกับมัน วันนี้อาจจะเป็นวันสำคัญอีกวันหนึ่งในชีวิตเค้าหรือใครต่อใคร เพราะพวกผู้ใหญ่กำหนดให้มันเป็น บอกตามตรงเลยนะ วันนี้ตื่นเต้นมากๆ อีกไม่กี่ชั่วโมงก็รู้คะแนน รู้ผลแล้วว่าอนาคตเราจะเป็นยังไง มันไม่แฝงความหวาดกลัวผลคะแนนอีกต่อไปแล้ว เหลือแต่ความอยากรู้กับความรู้สึกตื่นเต้น

แค่รู้ว่าออกวันนี้ก็ตื่นเต้นแล้ว แต่เหนือฟ้ายังมีฟ้า เข้าเว็บเด็กดีเล่นๆ กรี๊ดดดดด มันออกแล้ว ไหนบอกว่าสามทุ่มไงคะ แต่ก็ดีออกตอนนี้ก็ดีเน็ตจะได้ไม่ล่ม พอดีหล้าโทรมาบอกว่าห้องวิชาการโรงเรียนกำลังจะแตกแล้ว มีคนไปดูคะแนนเยอะมาก ถ้ามีคนถามว่าจะไปดูที่โรงเรียนไหม เค้าคงตอบว่าไม่ไปดูหรอก ไม่ชอบที่จะต้องไปเห็นคะแนนตัวเอง ไม่อยากเผชิญหน้ากับใครๆ ไม่ว่าใครก็ตาม

แต่ให้ตายสิ ทำไมจะต้องประกาศที่โรงเรียนด้วยนะ คนอื่นเขาก็รู้คะแนนหมดเค้าอ่ะดิ คะแนนของเค้าเค้าก็อยากเป็นคนแรกที่รู้ ที่สำคัญอยากดูอยากรู้คนเดียวก่อน แล้วค่อยบอกคะแนนทีหลัง

เค้ารู้...เค้ากลัวว่าถ้าคะแนนออกมาไม่ดี เค้าไม่อยากรับรู้ความรู้สึกของป๊าตอนที่รู้หากว่าดูพร้อมกัน พูดง่ายๆ คือ เราไม่อยากเห็นความรู้สึกผิดหวังของพ่อแม่ มันยิ่งกว่าคนอื่นๆ อีกร้อยคนที่ทำให้เรารู้สึกไม่ดี ป๊าน่ะ ปากก็บอกว่าไม่หวัง แต่จริงๆ แล้วก็แอบหวังไว้มาก ป๊าเป็นพ่อที่ดีนะ ไม่พยายามกดดันหนู แต่คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็ต้องอยากเห็นลูกตัวเองได้คะแนนดีๆ ทั้งนั้น

บันทึกนี้เค้าเขียนก่อนที่จะดูคะแนน ไม่สนใจหรอกว่าเพื่อนคนอื่นๆ จะได้คะแนนมากมายสักแค่ไหน

หนึ่งปีที่ผ่านมากับชีวิตเด็กเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย ใกล้ถึงบทสรุปเข้าไปทุกที

หนึ่งปีกับความพยายามที่แสนน้อยนิดของเรา กำลังจะผลิดอกออกผลแล้ว ไม่ว่าผลที่ได้มันดีหรือเลวอย่างไร มันก็เกิดจากการกระทำของเราทั้งนั้น เป็นสิ่งที่เราควรยอมรับ และดำเนินชีวิตต่อไป เพราะมันอาจไม่ใช่ทั้งจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดในชีวิต.

Create Date : 05 เมษายน 2550

Last Update : 12 สิงหาคม 2550 12:36:08 น.

0 comments

Counter : 302 Pageviews.