• Spoil Anime
• บทความ
• Shinkenger fanfiction

• gaevin
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com

Pope Joan ผู้หญิงกับการเคารพตนเอง เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาได้เจียดเวลาไปชมภาพยนตร์เรื่องหนึ่งมาค่ะ ชื่อ Pope Joan เป็นหนังดีที่ข้าน้อยเพียรจะไปดูตั้งแต่มันยังไม่เข้าฉาย  ซึ่งไปดูแล้วก็ให้ข้อคิดหลายอย่าง รวมทั้งเรื่องการหางาน การตั้งเป้าหมายในชีวิต และการต่อสู้เพื่อให้ได้มาในสิ่งที่เราปรารถนา เนื้อเรื่องของ Pope Joan นั้นแปลงมาจากนิยายขายดี  และมีที่มาจากตำนานเรื่องของพระสันตปาปาสตรีผู้ถูกลบชื่อออกจากนครวาติกัน  เนื้อเรื่องอย่างย่อๆก็คือ "ชีวประวัติ" ของ " โจฮันน่า" ผู้หญิงที่เกิดมาพร้อมกับคุณสมบัติที่ล้ำเลิศกว่าหญิงหรือชายใดในเรื่องของ "สติปัญญา" และ "ความอยากรู้อยากเห็น"  ฉบับนิยายค่ะ เนื้อเรื่องนั้นถ่ายทอดชีวิตของโจฮันน่าตั้งแต่แรกเกิดจนกระทั่งตาย วิถีชีวิตของเธอ ความเชื่อของเธอ การต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่ง "โอกาส" และนำพาชีวิตตนเองไปให้ถึงจุดที่ตนเองใฝ่ฝัน โจฮันน่านั้นมีเป้าหมายชีวิตที่นาง "อยากเป็นคนมีประโยชน์"  "อยากแสดงความสามารถให้ประจักษ์" ดังนั้นในทุกถิ่นที่ที่เธอไป และทุกหนทางที่เธอก้าวเดินแม้จะเต็มไปด้วยอุปสรรคขวากหนามมากมายปานใดเธอก็ ไม่เคยท้อแท้  ได้แต่กัดฟันก้มหน้าทำต่อไป  กระทั่งแม้ต้องจากคนที่ตนรัก ครอบครัว ปลอมแปลงตน หลอกลวงผู้อื่น  แต่นางก็ได้แสดงให้เห็นแล้วว่า "ใต้ฟ้านี้ไม่มีสิ่งใดที่มนุษย์ปรารถนาแล้วไม่ได้มา"   หากว่าเรา  "ลงมือทำอย่างมุ่งมั่น" แน่นอนว่าสิ่งสำคัญที่สุดคือ "การเคารพตนเอง" โจฮันน่าในวัยเด็กที่แม้แต่หนังสือก็ยังต้องแอบเรียนแอบอ่าน แม้จะพบอาจารย์ดี แต่กลับถูกผู้ชายทั่วหล้าหมิ่นว่าตนเองนั้น "ประหลาด" คนเราไม่ได้ล้มเหลวเพราะตัวเราเอง  แต่คนเรามักจะหมิ่นเหยียดหยามตนเอง และทำให้ตนเองจมลงสู่ความพินาศย่อยยับ เพราะ "คำคนอื่น"   โจฮันน่าเองก็เช่นกัน ตลอดชีวิตของเธอในฐานะสตรี เธอพบแต่คำว่า "ไม่ได้" ไม่ได้ไปเสียทุกอย่างสำหรับผู้หญิง  หากเธอเชื่อในสิ่งนั้นแล้ว แม้ว่าเธอจะเก่งกาจสามารถปานใด ชาญฉลาดปานใด ก็คงไม่มีวันที่เธอจะองอาจอาจหาญ และมุ่งมั่นกับความฝันของตนเองจนตลอดรอดฝั่งได้ ปลอมเป็นชายเพื่อให้ได้มาซึ่งสิทธิ สตรีหนึ่งเดียวในเหล่านักบวชช่วงศตวรรษที่ 9 ในตอนจบของเรื่องนั้นคงมีบ้างที่คนดูอาจจะตำหนิข้อผิดพลาดที่ไม่น่าจะเกิด ขึ้นในชีวิตของโจฮันน่า แต่ในสายตาของผู้ดูที่ชีวิตนี้ตัวข้าน้อยเองก็ทำเรื่องผิดพลาดมามากมายเช่น กัน  กลับเห็นว่านั่นเป็นเรื่องปกติ  เพราะมนุษย์ไม่ใช่สิ่งที่สมบูรณ์แบบ  เราเกิดมา ดำรงอยู่ และเป็นไปตามที่ใจตนลิขิต หากชีวิตของโจฮันน่าต้องจบเช่นนั้น นั่นก็เพราะนางลิขิตมันไปตามความผิดพลาดของตนเอง สิ่งสำคัญในการดูภาพยนตร์เรื่องนี้ อาจมีจุดขายที่ "ตำนานโป๊ปสตรี"  และ "สิทธิสตรี" หากแต่ในสายตาข้าน้อย "นัยของภาพยนตร์" น่าจะอยู่ที่การเตือนใจเราให้จงตั้งมั่นใน "ความเป็นตัวของตัวเอง"  จงเชื่อมั่น  จงก้าวไป  แสดงให้โลกใบนี้ได้ประจักษ์ว่า "ตัวตนของเรา" คือสิ่งใด และ เรา " ทำอะไรได้บ้าง" วันนี้  คุณใช้ชีวิตโดยเคารพตนเองหรือเปล่าคะ? Free TextEditor   Create Date : 28 มกราคม 2553     Last Update : 28 มกราคม 2553 19:55:50 น. Counter : 2592 Pageviews.   4 comment Share Tweet

ภาวะผู้นำในอนิเมดีๆ Toward the Terra เปิดบล็อคใหม่ กับ bloggang แต่จะขอนำเอาบทความเก่ามาลงสำหรับท่านที่ไม่เคยอ่านนะคะ  คอนเซปของบล็อคนี้คือ Welcome to my World ดังนั้นแล้วก็จะรวมเรื่องราวความชอบ งานอดิเรกของเจ้าของบล็อคไว้ค่ะ เชิญพบกับเอนทรี่แรกเลยค่ะ  คำเตือน ( เอนทรี่นี้สปอยเนื้อเรื่องเกือบทั้งเรื่องของอนิเมนะเจ้าคะ  หากคิดจะหามาดู อย่าได้อ่านก่อนนะเจ้าคะ จะเสียอรรถรส ) ว่าจะไม่เขียน  แต่ถ้าไม่เขียนก็จะลืมความรู้สึกตอนนี้ไป   สองวันนี้หนีไปดูอนิเมเรื่องหนึ่งมาค่ะ คิดว่าหลายๆท่านคงได้ดูมาแล้ว แต่ข้าน้อยเพิ่งจะหูตาสว่างได้ดู  เรื่องที่ว่าก็คือ " TOWARD THE TERRA" ค่ะ สปอยคงออกมาเยอะแยะแล้ว วันนี้ข้าน้อยไม่ได้มาพูดถึงเนื้อเรื่องค่ะ แต่จะมาพูดถึงเรื่อง " ภาวะผู้นำ" ( ยังไม่มีโอกาสอ่านฉบับมังก้า ขอยึดตามอนิเมในการเล่าเรื่องนะคะ ) ข้าน้อยเป็นคนชอบคาแรคเตอร์ที่มีพัฒนาการมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว   พอได้ดูเรื่องนี้ก็เลยได้รำลึกความหลัง กับหวนสำนึกขึ้นมาอีกครั้ง  อนิเมเรื่องนี้สร้างจากต้นฉบับของอาจารย์ ทาเคมิยะ เคย์โกะ        ผู้วาด สุสานฟาโรห์  การ์ตูนเรื่องโปรดขึ้นหิ้งของข้าน้อยอีกเรื่อง    เนื้อเรื่องกล่าวถึงสงครามความขัดแย้งระหว่างเผ่าพันธุ์ การเสาะแสวงหาบ้าน และหนทางหวนกลับสู่โลกของมนุษย์  เมื่อโลกนั้นล่มสลาย มนุษย์ทิ้งบ้านเกิด ไปตั้งรกรากยังดวงดาวอื่น  และพยามยามแก้ไขข้อบกพร่องของบรรพบุรุษ ด้วยวิธีการต่างๆอาทิ การสร้างเด็กหลอกแก้วแทนที่ การใช้ระบบควบคุมชีวิตความเป็นอยู่ของมนุษย์อย่างเข้มงวด ตัวละครเรื่องนี้แบ่งเป็นสองฝ่ายคือ มนุษย์ที่ใช้ชีวิตภายใต้การควบคุมของคอมพิวเตอร์  กับ มิว  มนุษย์ที่มีพลังจิตหรือมนุษย์ที่ผ่าเหล่าจนโดนมองว่าเป็นปีศาจที่ต้องถูก กำจัดทิ้งนั่นเองค่ะ  เนื่องจากเป็นอนิเมสงคราม ความขัดแย้ง ดังนั้นเมื่อมีสงครามก็ต้องมีผู้นำ  ผู้นำที่จะขอพูดในเรื่องนี้มีสามคนค่ะ  มาดูกันดีกว่า คนแรกที่ขอพูดถึงคือ โซลเยอร์ บลู ผู้นำของพวกมิว ที่มีอายุถึงสามร้อยปี  สิ่งแรกที่ทำให้ข้าพเจ้าสะดุดตากับพ่อคนนี้คือ หน้าตาและทรงผม ที่เหมือน " ล็อค" ( ล็อค เอสเปอร์ ) การ์ตูนเก่าที่ชอบมากๆอีกเรื่อง    แต่พอดูๆไปสิ่งที่ประทับใจคือ ความเพียบร้อมในหลายๆอย่าง  บลู เป็นเอสเปอร์ที่แกร่งที่สุดค่ะ ( เรียกว่าพวกมิว ) และเป็นผู้นำของเผ่าพันธุ์มาสามร้อยปี  เป็นคนรวบรวมเพื่อนพ้อง เป็นศูนย์รวมของจิตใจและหลายๆอย่างของพวกมิว ตอนที่เปิดเรื่องมา พี่แกใกล้หมดอายุขัยเต็มที แต่ก็ห่วงพวกพ้อง และคาดหวังจะได้ผู้สืบสานเจตนารมณ์ของตนในการพบพวกพ้องเดินทางกลับไปยัง เทียร่า ( โลก ) และผสานความเข้าใจกับมนุษย์    ในที่สุดก็จูงใจ โจมี่ มาคุส ชิน มาเป็นผู้สืบทอดได้สำเร็จ แต่ก็ต้องแลกกับการหมดสภาพของตน  หลังจากตอนที่สี่  เราจะเห็นบลูหลับไปสิบห้าปีเต็ม  ( ปล่อยให้คาแรกเตอร์โจมี่ได้พัฒนา ) หลังจากฟื้นขึ้นมา แม้จะยังไม่สมบูรณ์ ถึงขนาดที่ว่าเดินแทบจะไม่ไหว หอบเป็นระยะๆ ใช้พลังจิตแทบจะไม่ได้  ทว่า บลู ก็เริ่มต้นทำงานหนักอีกครั้ง ด้วยการพยายามช่วยเหลือพวกพ้องที่กำลังจะถูกสังหารหมู่ อย่างไม่คิดถึงชีวิตตนเอง จะว่าไปอาจจะเพราะทราบว่าอายุขัยตนเองใกล้จบสิ้น  แต่กับคนที่อยู่มาสามร้อยปี  ด้วยหัวใจที่คิดถึงแต่พวกพ้อง โดยไม่เหลือช่องว่างของเวลาให้กับตนเอง จวบจนวาระสุดท้าย คนแบบนี้....... ฉากที่บลูบุกไปทำลายอาวุธของศัตรู แทบจะล้มลุกคลุกคลานเดิน  มิหนำซ้ำยังไม่เหลือแรงแม้จะกางบาเรียให้ตนเอง ถึงจะเป็นเอสเปอร์สุดยอดขนาดไหน แต่ก่อนที่จะระเบิดตนเองไปพร้อมกับอาวุธนั่น ก็เรียกว่าทั้งโชกเลือด ตาบอด  อดคิดไม่ได้ว่า นี่แม้กระทั่งจะตาย ก็ไม่อาจตายอย่างสงบได้สินะ  โซลเยอร์บลู  เป็นผู้นำที่เข้มแข็ง และเสียสละอย่างไม่ต้องสงสัยเลย คนที่สองคือ โซลเยอร์ ชิน  หรือโจมี่  พูดตามตรงว่าประทับใจหมอนี่มาก เพราะเปิดเรื่องมา ความรู้สึกแรก " นายมันเกรียน" " นายมันติดแม่"    แม้บลูจะมอบตำแหน่งให้ตั้งแต่ตอนที่สี่ แต่ใช่ว่าทุกคนจะยอมรับ  ต้องใช้เวลาเป็นสิบปี กว่าพวกพ้องจะยอมเรียกเขาว่า " โซลเยอร์" ( คำเรียกตำแหน่งผู้นำ ) หากบลูปรารถนากลับไปยังเทียร่า  แต่โจมี่ วาดหวังแสวงหาถิ่นฐานให้พวกพ้อง  เขาคือผู้นำที่ตัดสินใจนำยานลงจอดบนดาวนาสก้า และก่อกำเนิดตำนานบทใหม่ให้กับมนุษย์ โดยการอนุญาตให้มีการคลอดเด็กทารก ( สมัยนั้น ในเรื่องมีแต่เด็กหลอดแก้ว การคลอดลูกผิดกฎหมายค่ะ )  และปรารถนาจากหัวใจที่จะสร้างดาวรกร้างเป็นบ้าน ที่ตอนดูรู้สึกเจ็บแทนคือ ต้องยืนอยู่ตรงกลางความขัดแย้งของคนรุ่นเก่าที่ปรารถนากลับสู่เทียร่า ( รุ่นบลู ) กับคนรุ่นใหม่ที่ปรารถนาบ้านใหม่  ยืนอยู่แบบนั้น ถึงใครจะว่าโจมี่ ดูแย่ๆก็เถอะ  แต่ข้าน้อยว่า คนที่ประสานประโยชน์ และยืนอยู่กลางสถานการณ์แบบนั้นได้กว่าห้าปีนี่....เก่งชะมัด ทว่า โจมี่ ก็ต้องพบบททดสอบแสนโหดร้าย เมื่อดาวที่หวังเป็นที่พักพิงถูกทำลายด้วยฝีมือมนุษย์ พวกพ้องที่หวังปกป้องล้มตาย   คนที่ตนเคารพอย่างบลู ก็ต้องมาพลีชีพ  สิ่งที่เหลือน่าจะเป็นความแค้นรึเปล่า...... หลังจากตอนที่สิบเจ็ด เราจะพบว่าโจมี่กลายเป็นผู้นำเต็มตัว ( ดูเหมือนจะอ่อนโยนน้อยลง สุขุมมากขึ้น ) และบางทีดูเลือดเย็น ( มากๆ )   แต่สิ่งที่เขาหวังไว้สูงสุดก็ยังคงเป็นการนำพาพวกพ้องกลับสู่เทียร่า และประนีประนอมกับมนุษย์ให้เลิกคิดฆ่าล้างเผ่าพันธุ์พวกเขา แม้ว่าจะซ่อนความปรารถนานั้นไว้ใต้หน้ากากเย็นชาก็เถอะ ในตอนท้าย โจมี่เลือกที่จะเดินหน้าเจรจากับมนุษย์  และทำลายระบบคอมพิวเตอร์ที่ควบคุมการดำรงชีวิตของมนุษย์ ฝากความหวังไว้กับตัวตนของมนุษย์เอง    เขาสละชีวิตตนเอง เพื่อทำในสิ่งที่ตนเชื่อมั่น  ปกป้องพวกพ้อง และชี้ทางสู่อนาคต จากเด็กคนหนึ่ง ผ่านกาลเวลา เติบโตขึ้น เรียนรู้ที่จะมองทุกอย่างอย่างสงบ และทำในสิ่งที่ตนเชื่อมั่น เพื่อผู้อื่น..... คนที่สาม ที่ใครอาจไม่ชอบ แต่ข้าน้อยชอบ เขาคือคีย์แมนของเรื่องนี้ " คีธ" ผู้ชายเย็นชา ที่ถูกคอมพิวเตอร์สร้างขึ้นมาเป็นชนชั้นปกครอง  ใช้ชีวิตตามทางที่ถูกลิขิตมาโดยตลอด หากแต่ว่า เพราะเป็นมนุษย์  บนเส้นทางชีวิตของเขา พบพานผู้คนมากมาย  ได้รู้จักมิตรภาพของเพื่อน ความรักที่ไม่สมปรารถนา  จิตวิญญาณกบฏ  การหักหลัง และการไว้เนื้อเชื่อใจผู้อื่น   จากเด็กอัจฉริยะที่สมบูรณ์แบบ กลับกลายเป็นมนุษย์ แต่มนุษย์ก็กลับเป็นเครื่องจักร เมื่อเข้าสู่โลกของผู้ใหญ่ แต่ท้ายที่สุดจิตวิญญาณของตนก็ร่ำร้องให้ทำในสิ่งที่เชื่อมั่น....อีกครั้ง พวกโจมี่ อาจถูกฆ่าล้างเผ่าพันธุ์สำเร็จ หากคีธไม่เปลี่ยนตนเอง    มนุษย์ก็คงถูกเครื่องจักรควบคุมต่อไป หากผู้นำของเหล่ามนุษย์คนนี้ ไม่แฉเรื่องทุกอย่างด้วยตนเอง และในช่วงวินาทีสุดท้ายของชีวิต เขาก็เลือกที่จะทำสิ่งที่จิตวิญญาณแท้ๆของตนเองเรียกร้องมานานแสนนาน  ทำลายคอมพิวเตอร์ที่บงการมนุษย์นั่นซะ....... ยอมรับจุดจบของตนเอง และมอบหนทางให้คนรุ่นหลังมุ่งหน้าต่อไป .................................... พูดมาถึงตรงนี้ จุดจบชีวิต ของ ผู้นำสามคน  บลู  โจมี่   คีธ  เหมือนกันตรงที่ ต่างก็เปล่งประกายงามสง่าเจิดจ้าในช่วงเวลาหนึ่ง และดับไฟแห่งชีวิตตนเองด้วยเจตจำนงที่จะส่งผ่านความรู้สึกนั้นไปสู่คนรุ่น ต่อไป   เป็นเหมือน ดาวตกที่เปล่งประกายประดับฟ้าชั่วยาม แล้วมอบดับ หากแต่ตรึงใจยิ่งนัก คีธ เคยถาม ฟิซิส ( ตัวละครหญิงฝ่ายมิว ) ว่าเหตุใด ผู้นำของพวกมิว ( หมายถึงบลูและโจมี่ ) จึงออกรบเป็นแนวหน้าเสมอ  ( เพราะปกติผู้นำควรต้องสั่งการอยู่แนวหลัง ) ฟิซิสตอบว่า นั่นเพราะผู้นำนั้นต้องปกป้องทุกคน  และหากตายก็จะมีผู้สืบทอดเจตนารมณ์ต่อไป  สำหรับข้าน้อย แม้จะฟังดูบ้าอุดมการณ์ และเป็นไปไม่ได้  แต่บางครั้งความหวังที่สวยงามเช่นนี้ก็ช่างจำเป็นกับโลก หลังจากดูอนิเมเรื่องนี้จบ ก็คิดว่าจะกลับไปดูอีกรอบ  ช่วงชีวิตที่ยอดเยี่ยม ตัวละครที่ยอดเยี่ยม พล็อตเรื่องที่ยอดเยี่ยม  ไม่เสียดายเวลาเลยสักนิดที่ได้มีโอกาสดูอนิเมดีๆเรื่องนี้  นักการเมืองไทยที่รัก  คุณน่ะ เคยคิดที่จะเสียสละอะไรบางอย่าง เพื่อเพื่อนร่วมชาติ  เพื่อประเทศชาติ  และตายอย่างสมศักดิ์ศรีบ้างมั้ยคะ  ผู้นำที่แท้จริง  คนที่ผู้อื่นจะยอมเดินตามจากหัวใจ  ควรเป็นคนแบบไหนกันนะ...... ซึ้งพอแล้ว......มารั่วดีกว่า ไม่อยากเสียความรู้สึก อย่าอ่านต่อนะคะ เพื่อความปลอดภัย ลากคลุมเอานะคะ ขอแอบแซวหน่อย จริงๆปู่บลูแกก็อยู่มาสามร้อยปี แม้จะหลับๆตื่นๆ เบลอๆก้เถอะนะ ถือว่าคุ้มแล้วล่ะ สงสารแต่โจมี่ กับคีธ ยังไม่สี่สิบเลย  แถมดูท่าจะยังทำประโยชน์ได้อีกเยอะ  แต่นายสองคนคงไม่เหงาหรอกเนอะ เล่นนอนตายคู่ สวีทหวานแหววขนาดนั้น แซวต่อ เรื่องนี้สไตล์อาจารย์ทาคามิยะค่ะ คือ.....มันแอบ Y แน่นอน แต่ข้าน้อยก้ทำเป้นมองข้ามเสีย แม้จะแอบจิ้นปู้หลานสามเจเนอเรชั่นก็เถอะ ( ว่ากันตามตรง จิ้นโซลเยอร์ชินเป็นแม่ม่ายยังสาว ไว้ทุกข์สามีชราตาย  ส่วนเจ้าหลานนาม โทนี่ เจเนอเรชั่นต่อไป มันก็หวังงาบปู่ตัวเอง ฮ่าๆ  ) ส่วนตาคีธ กิ๊กนายเยอะนะ นับซิ แซม ชิโรเอะ มาสก้า  นับเหนาะๆ ได้ตั้งสาม จะตาย จะตาย วิญญาณกิ๊กขยันโผล่มาช่วยซะด้วย ( เนื้อหอมชะมัด ) สงสัยเอนทรี่หน้า มาแฉความวาย เรื่องนี้ดีกว่า ( ฮา ) ปล. เอนทรี่นี้คัดลอกมาจากบล็อคของตัวข้าน้อยเองที่  //ruk21us.exteen.com   นะคะ Free TextEditor   Create Date : 27 มกราคม 2553     Last Update : 27 มกราคม 2553 16:08:10 น. Counter : 1597 Pageviews.   2 comment Share Tweet