Ride to Raid
Group Blog
 
All Blogs
 

วิถีผู้กล้า ตอน "ก็ยังย้วยอยู่นิดหน่อย แต่ก็โอเคละ"

สวัสดีครับ ผมรุตเรเดอร์


หลังจากบล็อกก่อน ที่ผมได้ทำการ DIY แก้ปัญหาให้สนับแข้ง ที่ใส่แล้วมีอาการย้วย

บล็อกนี้ก็จะมาทดสอบปั่นจริงๆ จังๆ เพื่อดูว่ามันจะยังย้วยอยู่หรือไม่ แค่ไหน


อุปกรณ์วันนี้ ยางโทนเกียร์ 29 คันสีน้ำเงินครับ


เลอะตั้งแต่ปั่นครั้งก่อน ยังไม่ได้ล้างเลย


ไปทดสอบกันเลยครับ

ภาพนี้กำลังปั่นที่อัตราทด 1:1 แน่นอนครับ เพราะปุ่มเกียร์ที่ส้นเท้าขวา ยังโผล่มาให้เห็น


ส่วนภาพนี้ อัตราทด 1:1.5 ปุ่มเกียร์ที่ขาจานด้านขวา ยุบหายไปแล้ว


ส่วนสนับแข้งนั้น ยังไม่ต้องสนใจมันนะครับตอนนี้ ต้องปั่นไปนานๆ ก่อน

เพราะอาการย้วย มันไม่เกิดทันทีครับ ต้องใช้เวลา


พาไปปั่นวิบากเลยครับ สนับจะได้รับแรงสั่นสะเทือนไปด้วย

ย้วยไม่ย้วย จะได้เห็นกัน


ปกติแล้ว การปั่นเดินทางผจญภัยของผม ยังไม่เคยเกิดเหตุที่ต้องทำให้แข้ง และเข่าได้รับบาดเจ็บเลยครับ

แต่ใส่สนับไว้แล้ว มันก็ช่วยให้มั่นใจมากขึ้น


ผมไม่ไ้ด้โค้งไปทางซ้ายตามถนนนะครับ มันง่ายเกินไป ผมจะเข้าพงไปทางขวา


ยากสมใจเลยครับ ล้มไปเรียบร้อย


สังเกตอาการย้วยที่สนับครับ ตรงใต้เข่า บริเวณแข้ง มีอาการทรุดตัว

แต่เนื่องจากที่ข้อเท้า มีแถบยางยืดรัดกันไว้ จาการ DIY บล็อกก่อน ทำให้สนับทั้งอัน ไม่ไหลตกลงมา


ถ้าไม่ให้มันย้วยเลย คงยากอยู่ เพราะรูปร่างของขา มันเรียวลงด้านล่าง

ทุกอย่างที่เราสวม มันพร้อมจะย้วยลงตามแรงโน้มถ่วงอยู่แล้ว จะเห็นได้ชัดจากถุงเท้า

บวกกับสนับเป็นแบบอ่อน บวกกับการปั่นที่ขยับขาตลอดเวลา บวกกับแรงสะเทือนจากความขรุขระ


ลุยต่อครับ ลองปั่นต่อไปอีก ดูว่ามันจะย้วยเพิ่มหรือไม่


ตอนนี้ผมอยู่กลางทุ่งนาครับ เิวิ้งว้างทั้งด้านหน้า และด้านหลัง


ยางโทนเกียร์ 29 จนป่านนี้ ผมยังมีจังหวะเปลี่ยนเกียร์แล้วพลาดหล่นจากจักรยานอยู่เลยครับ

ถือว่าค่อนข้างเล่นยาก ต้องสมาธิดีๆ ตั้งใจมากๆ จึงจะไม่พลาด ในจังหวะเปลี่ยนเกียร์


วันนี้พลาด ไม่น่าเดินทางมาทางทิศตะวันตกเลยครับ แดดมันแยงตาตลอดเวลา ปั่นไม่ค่อยสนุก


วันนี้ปั่นร่วม 20 km ได้ สนับมีอาการย้วยเล็กน้อย

แต่ถ้าเป็นแบบดั้งเดิมก่อน DIY มันจะย้วยจนหลุดออกจากเข่าไปเลย ถ้าไม่ดึงไว้


ฟ้าจะมืดแล้วครับ ต้องรีบกลับแล้ว


เช็คสภาพสนับครั้งสุดท้าย ก็ยังย้วยเท่าเดิมครับ แสดงว่ามันคงที่ละ

สังเกตบริเวณข้อเท้าครับ เห็นเป็นลอนๆ คือทุกจุดมันพร้อมใจกันย้วยลงมาหมด

แต่มาติดอยู่ที่ข้อเท้านั่นแหละครับ ที่ช่วยค้ำไว้


ก็เป็นข้อพิจารณาไว้ สำหรับผู้ที่จะหาสนับแข้งมาใส่

ถ้าจะเลือกแบบ soft shell ต้องดูด้วย ว่ามันจะย้วยหรือเปล่า เวลาใส่ไป


บล็อกหน้าค่อยพบกันใหม่ครับ


ปล. แบบ hard shell มันไม่ย้วย กันกระแทกได้ดี แต่มันก็ใส่ไม่สบาย ร้อนขามากด้วย




 

Create Date : 06 พฤศจิกายน 2555    
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2555 14:10:11 น.
Counter : 1688 Pageviews.  

วิถีผู้กล้า ตอน "DIY แก้ปัญหาสนับแข้ง"

สวัสดีครับ ผมรุตเรเดอร์


จากบล็อกก่อนที่ได้รีวิวสนับแข้งไป มีสองปัญหาที่อยากจะแก้

1) ใส่แล้วมันย้วยลง
2) มันเป็นแบบสวม เลยถอดยาก


ทำไมต้องแก้ ไม่ขายทิ้งเลย เพราะผมเห็นว่า มันใส่ดี นุ่มสบาย ระบายอากาศได้ดี จึงอยากเก็บไว้ใส่


สิ่งแรกที่ต้องทำ คือตามหาร้านขายอุปกรณ์การตัดเย็บ แล้วซื้ออุปกรณ์ดังนี้ครับ

1) แถบตีนตุ๊กแก
2) แถบยางยืด

จากนั้นก็ทำการออกแบบ ตัด แล้วเย็บ

ผมก็เย็บเองเลยครับ ว่าจะไปให้ร้านเย็บให้ ก็กลัวเขาทำแล้วไม่ถูกใจ


ทางขวาจะเป็นอันที่ยังไม่ได้ถูกดัดแปลง

ผมตัดผ่ามันออกมาเลย เพื่อให้มันใ่ส่ และถอดง่าย ใช้แปะที่หน้าแข้ง แลัวรัด ไม่ต้องสวมเอาเหมือนเดิม

เพิ่มแถบยางยืดรัดที่ข้อเท้าด้วย เพื่อช่วยค้ำไว้ ไม่ให้สนับทั้งอันมันไหลย้วยลง เวลาปั่น


ออกแบบ และตัดเย็บ ทำให้เหมือนกันที่สุด ทั้งข้างซ้าย และข้างขวา


บริเวณใกล้ข้อเท้า ผมเอาแถบสายกระเป๋ามาเย็บเสริมด้วย เพื่อให้มันแข็งขึ้น จะด้วยช้วยค้ำ

ลดการย้วยได้อีกหน่อย

ถ่ายใกล้ๆ จะเห็นว่า ฝีมือการเย็บขี้เหร่มากนะครับ เพราะเย็บมือเอง เหนื่อยมาก


อันนี้เป็นสนับแข้งอันแรกของผม เป็นแบบ hard shell มันจะแข็ง ตั้งได้

เวลาใส่ไปแล้ว มันไม่ย้วย เพราะโครงสร้างมันแข็ง แต่มันใส่ไม่สบายเหมือน soft shell

แล้วเจ้า hard shell ตัวนี้ เป็นแบบถอดง่าย เลยเป็นต้นแบบ ให้ผมเอามาโมให้สนับแข้งอันที่สองด้วย


แบบ soft shell มันอ่อน พับเก็บ พกพาสะดวกกว้าด้วย


แต่ย้ำว่า แบบ hard shell นั้น ป้องกันแข้ง และเข่าได้ดีกว่า่มาก สามารถทิ้งหัวเข่าลงพื้นปูนได้เลย ไม่เจ็บ

แต่แบบ soft shell ไม่ได้นะครับ ยังรู้สึกเจ็บ ต้องใช้หัวเข่ากระแทกกับกำแพงทดสอบดูเอา

soft shell จะช่วยป้องกันได้ระดับหนึ่งเท่านั้น


โมเสร็จแล้ว หน้าตาเป็นแบบนี้ครับ ใส่สบายเหมือนเดิม


สนับแข้งตัวนี้ ผมซื้อมา size L แล้วนะครับ แต่เขาออกแบบมาช่วงแข้งไม่ได้ยาวมาก

ยังมีที่เหลือ ให้ผมเอาแถบยางยืดไปเย็บเสริม บริเวณเหนือข้อเท้า

แล้วไอ้เจ้าแถบยางยืด ที่รัดไว้เหนือข้อเท้านี่แหละครับ จะเป็นกลไกสำคัญในการป้องกันการย้วย


การทดสอบปั่นเบื้องต้น อาการย้วยลดลงครับ

แต่ออกเย็นมาก เลยแสงน้อย ถ่ายรูปไม่ชัดนัก


เดี่ยวนี้สนับแข้งเป็นอุปกรณ์มาตรฐานในการปั่นเดินทางของผมไปแล้ว

ใส่แล้วปั่นได้มั่นใจมาก ถึงเราจะมั่นใจในฝีมือตัวเองก็ตาม

แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝัน มันอาจเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ฉนั้นปลอดภัยไว้ก่อนย่อมดีกว่า


สำหรับการทดสอบปั่นระยะไกล ไว้มาอัพต่อบล็อกหน้าครับ









 

Create Date : 05 พฤศจิกายน 2555    
Last Update : 5 พฤศจิกายน 2555 11:53:56 น.
Counter : 3696 Pageviews.  

วิถีผู้กล้า ตอน "รีวิวสนับแข้งอันใหม่ พร้อมพาเที่ยว"

สวัสดีครับ ผมรุตเรเดอร์


บล็อกนี้จะเป็นการรีวิวข้อดีข้อเสียของสนับแข้งอันใหม่

ยี่ห้อ 661 รุ่น rampage


หน้าตาเป็นแบบนี้ครับ สำหรับ 661 rampage knee-shin guards


ด้านหลังเป็นแบบนี้ครับ ใช้สวมเอา แล้วมีแถบตีนตุ๊กแกรัดที่เหนือเข่าเพียงจุดเดียว


ใส่แล้วหน้าตาเป็นแบบนี้ครับ ผมว่ามันก็สวยดีนะ สำหรับการออกแบบ


การทดสอบครั้งแรก เป็นการปั่นกับจักรยานสองล้อครับ


ทดสอบครั้งที่สอง เป็นการออกทริปปั่นไกลเลยครับ

ปกติแล้ว เราสามารถแบ่งสนับแข้งได้เป็น 2 ประเภท คืิอ hard shell กับ soft shell

ุุุ661 rampage ตัวนี้จะเป็น soft shell มันจะใสได้นุ่มสบาย ขยับขาได้คล่องตัวกว่าแบบ hard shell


ด้านหลังมันจะเปิดโล่ง ก็ช่วยให้ระบายอากาศได้ดี ไม่ร้อนขามาก


ผมใส่สนับแข้ง ใส่เท่เป็นหลักนะครับ ใส่แล้วมันดูทะมัดทะแมงดี

สิ่งที่ได้เป็นของแถมคือความปลอดภัย แล้วบังแดดได้ด้วย

แต่ด้านหลังขาส่วนที่เปิดโล่ง ก็ต้องทาคลีมกันแดดเอาครับ มันปิดขาได้ไม่หมด

ไม่งั้นขาก็เกรียมแดดอีกครับ เพราะแดดแรงมาก


ข้อเสียสำคัญ สำหรับผู้ที่จะซื้อสนับแข้งต้องพิจารณาดีๆ สำหรับตัวนี้

ใส่ไปแล้ว ปั่นๆ ไป มันไหลลงครับ เนื่องจากตัวล๊อคกับขา มีให้ปรับรัดแน่นได้แค่เหนือเข่าจุดเดียว

พอขาเราเคลื่อนไหว มันก็ค่อยๆ ไหลลงตามแรงโน้มถ่วง 

ผมต้องดึงมันขึ้นให้ไปอยู่ในตำแหน่งที่ถูกต้องอยู่บ่อยๆ เซ็งเลย


พาไปเที่ยว อช. ขุนสถาน


ปั่นยางคู่ แต่ก็ไม่ได้ลืมยางโทนนะครับ

พอดีทริปนี้ ต้องปั่นตามนักปั่นน่องเหล็ก ถ้าเอายางโทนมา ไม่รอดแน่


วิวสวย


สวยจนต้องหยุดถ่าย


เรื่องการป้องกันการกระแทก สู้แบบ hard shell ไม่ได้นะครับ

ดังนั้น ถ้าใครที่ต้องการการป้องกันจริงๆ ต้องเลือกแบบ hard shell


ผมใช้สนับแข้งผิดวัตถุประสงค์อีกแล้วครับ เอามาใส่กันหนาว


บรรยากาศ ณ อช. ขุนสถาน ยังไม่ดังนะครับ สำหรับที่นี่ ใครอยากแวะมารับอากาศหนาว ก็แวะมาได้


ขาลงจากขุนสถาน ลงไปทาง อ.นาน้อย ทางชัดมาก ลงเร็วมาก แต่ก็มันมากจริงๆ

ได้ใช้สนับแข้งถูกวัตถุประสงค์แล้ว เพราะส่วนใหญ่ เขาจะใส่กันเวลาปั่นลงเขา

แต่ก็ไม่อยากลองกระแทกจริงหรอกครับ เสียวมาก เร็วกว่าลงดอยสุเทพอีก แล้วทางไม่ดีด้วย


รอดจากความชันมาได้แล้ว


บล็อกหน้า ผมจะมานำเสนอการ DIY แก้ปัญหาสนับแข้งที่ใส่แล้วมันไหลลง

สำหรับ 661 rampage ตัวนี้ ผมว่าสวย ใส่สบาย คล่องตัว แต่เสียที่ใส่แล้วไหลลง ไม่อยู่กับที่

แล้วเวลาถอด ถอดยาก เพราะเป็นการสวม ต้องถอดรองเท้าออกก่อน

ผมจึงอยากจะ DIY ให้มันถอดง่ายด้วย ใส่แล้วไม่ไหลลงด้วย


เพราะถ้าใส่แล้วไหลลง ก็ไร้ประโยชน์ สำหรับการป้องกัน







 

Create Date : 04 พฤศจิกายน 2555    
Last Update : 4 พฤศจิกายน 2555 14:00:39 น.
Counter : 3097 Pageviews.  

วิถีผู้กล้า ตอน "พาไปดูทุ่งนาสองสี"

สวัสดีครับ ผมรุตเรเดอร์


หายไปนาน แต่ก็ยังปั่นอยู่เกือบทุกวัน เพียงแต่ไม่ได้น้ำเรื่องราวมาเล่าเท่านั้น

วันนี้ผมจะพาไปดูทุ่งนาสองสีก็แล้วกันครับ


อุปกรณ์วันนี้ ยางโทนใหญ่ครับ คันขวาสุด


อุปกรณ์ความปลอดภัยไม่เคยขาดครับ ใส่ตลอดจนชิน จนเป็นเรื่องปกติไปแล้ว


ผมสังเกตว่า ขาจาน spirit รุ่นใหม่ มันปั่นดีกว่ารุ่นเก่า

เพราะระยะถ่างมันเยอะกว่า สังเกตระยะห่างระหว่างตัวเฟรม กับขาจาน ห่างกันมาก

เพราะเขาทำมารองรับดิสเบรก แต่ผมก็ไม่ได้ใช้นะครับ เบรกด้วยขาตัวเองถนัดดี


ในชีวิตประจำวัน ผมปั่นยางโทนใหญ่ โดยใช้ระยะขาจานที่ 150mm มันจะเล่นง่าย ชัวร์กว่า


ถ้าออกทริป ออกนอกเมือง ระยะ 127mm เหมาะสมครับ ทำความเร็วได้ดี


ระยะ 127mm ผมไม่ค่อยได้ใช้กับยางโทนใหญ่ พอปรับมาใช้ รู้สึกขึ้นรถลำบาก ควบคุมยากนิดหน่อย


ไปชมทุ่งนากันครับ


ขาจานสั้น หรือยาวนั้น ที่ความเร็วสูง ก็ถือว่าปั่นได้ไม่ต่างกัน

แต่ถ้าขาจานสั้น มันจะเล่นลำบากจังหวะออกตัว กับจังหวะความเร็วต่ำ

แล้วถ้าเจอกับเนินชัน ขาจานสั้นก็ต้องออกแรงเยอะเป็นพิเศษ

หยุดรถก็ยาก กรณีที่ทำความเร็วสูงมา แ้ล้วต้องหยุดกระทันหัน

ข้อดีของขาจานสั้น มีอย่างเดี่ยวคือ ปั่นได้เร็ว ซอยเท้าได้ไว


มีคนสะกดรอยตามครับ


ยังคงตามมาเรื่อยๆ


จากนี้ต่อไป จะไม่มีใครได้เห็นหน้าแข้งผมขณะปั่นอีกแล้วครับ 

เพราะสนับเข่า-แข้ง จะเป็นอุปกรณ์ความปลอดภัยหลัก ที่จะมีไว้ทุกครั้งที่ปั่น


ยังตามมาเรื่อยๆ ไม่ยอมแซง


แ่ต่พอชวนให้ไปปั่นด้วยกัน หนีเลย ถ้าจะกลัว


ยางโทนใหญ่ก็ไม่ค่อยได้ออกสื่อ เพราะปั่นเฉพาะในชีวิตประจำวัน

วันนี้ได้โอกาสเอามาัปั่นเล่นตอนเย็น ก็เลยได้ออกสื่อแล้ว


ล้อใหญ่ๆ กับทางขรุขระ บอกได้เลยว่านุ่มนวลมาก

ขาจานระยะ 127mm กับทางลูกรัง ถือว่าเล่นไม่ยากครับ


แปลงนี้กำลังสุก


หน้าหนาวมีข้อดี ที่อากาศเย็น ปั่นสนุก

แต่มันมืดเร็วครับ ปั่นได้ไม่ทันไรก็จะมืดเสียแล้ว


แต่ว่าช่วงนี้ก็ยังไม่ค่อยหนาวเท่าไหร่ ไม่รู้มันจะหนาวหรือเปล่า ปีนี้


กระจกถุงมือ DIY จากบล็อกก่อน ก็จะเป็นอุปกรณ์ความปลอดภัยหลักที่ขาดไม่ได้เช่นกัน

เพราะล้อเดียว หันไปดูลำบากกว่าสองล้อ ใช้กระจกช่วยได้เยอะเลยครับ


ยางขนาด 36 นิ้ว มีให้เลือกไม่มากนะครับ อันนี้เป็นดอกแบบทางเรียบ

แต่นำมาปั่นทางออฟโรด ก็ไม่มีปัญหาอะไร เพราะทางมันแห้ง ขี่ได้ปกติ


แปลงนี้สุกแล้ว


และไฮไลท์ของบล็อกนี้ก็คือ ทุ่งนาสองสีีอย่างที่รับปากไว้

มันเป็นรอยต่อระหว่างข้าวขาว กับข้าวดำครับ


ข้าวดำ ต้นมันก็ดำด้วยนะ ปล.


แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้าครับ






 

Create Date : 03 พฤศจิกายน 2555    
Last Update : 3 พฤศจิกายน 2555 14:00:34 น.
Counter : 1567 Pageviews.  

วิถีผู้กล้า ตอน "DIY กระจกถุงมือ"

สวัสดีครับ ผมรุตเรเดอร์


บล็อกนี้ผมจะมาแนะนำวิธีการประดิษฐ์กระจกถุงมือ DIY ใช้สำหรับมองหลัง เพื่อความปลอดภัย

ไอเดียได้มาจากการที่ผมเห็นรูปในเน็ต มีคนใช้กระจกติดที่ข้อมือ

ผมเลยคิดว่า มันเหมาะกับยางโทนมาก เพราะไม่มีคอนโซลหน้ารถให้ติดกระจกอยู่แล้ว ติดไว้ที่ข้อมือน่าจะเหมาะที่สุด


ขั้นแรก ไปซื้อกระจกเสริม ที่เขาเอาไว้แปะกับกระจกมองข้างของรถยนต์ มีขายทั่วไปตามแผนกประดับยนต์


ตอนแรก ผมจะทำเป็นแบบติดที่ข้อมือ แบบที่เห็นในเน็ต

โดยที่หลังกระจกมันมีกาวสองหน้าอยู่แล้ว ก็เอามาแปะกับแถบสะท้อนแสงได้เลย


แถบสะท้อนแสง มันเอาไว้พันตามส่วนต่างๆ ของร่างกายอยู่แล้ว กรณีนี้ก็พันที่ข้อมือ

แต่ปัญหาคือ กาวสองหน้ากับแถบสะท้อนแสงมันติดกันไม่แน่น ใช้ไปนานๆ หลุดแน่นอนครับ

เวอร์ชั่นแรกนี้ จึงไม่ผ่าน QC

แล้วข้อเสียของเวอร์ชั่นนี้ คือมันใส่ยาก ถอดยาก ชิ้นใหญ่ พกพาลำบาก


ผลเลยคิดเวอร์ชั่นที่ 2 ขึ้นมา เรียกว่ากระจกถุงมือครับ

เกาะกาวสองหน้าหลังกระจกทิ้งไป แล้วไปตัดขวดพลาสติค ตัด และพับให้มีรูปร่างอย่างที่เห็น


แปะชิ้นส่วนที่ตัดแต่งได้ลงไปที่หลังกระจก ด้วยกาวตราช้าง

จะได้เป็นทรงหูหิ้ว เอาไว้สอดสายรัดถุงมือ

เทคนิคสำคัญคือ พื้นผิวชิ้นงานต้องสะอาดนะครับ แ้ล้วใช้คัตเตอร์กรีดให้เป็นรอยขีดข่วน บริเวณผิวสัมผัสของชิ้นงานทั้งสอง

เพื้อให้ชิ้นงานทั้งสอง และกาวมันยึดติดกันแน่นที่สุด บางทีชิ้นงานผิวหน้าเรียบๆ ก็ติดไม่อยู่


ถุงมือปั่นจักรยาน จะมีแถบตีนตุ๊กแกไว้รัดที่ข้อมือ ใช้แถบอันนี้สอดเข้าไปในหูที่ทำขึ้น


ใช้ได้กับถุงมือปั่นจักรยานทุกยี่ห้อ


ใส่แล้วหน้าตาเป็นแบบนี้ครับ กระจกจะติดแน่นอยู่กับแถบรัดข้อมือของถุงมือ

เวอร์ชั่นที่สองนี้ ผ่าน QC ครับ แข็งแรง ใส่ง่ายถอดง่าย


ทดสอบมุมมองดู ดีมากเลยครับ เห็นหมดเลย ว่าข้างหลังมีอะไรบ้าง


ได้เวลาออกทดสอบจริงบนท้องถนนแล้วครับ


ปัญหาของผมคือ เวลาขี่ เราไม่สามารถรักษาแนวตรงๆ ได้ เนื่องจากมักจะมีรถจอดที่ริมถนน

โดยเฉพาะกรณีรถที่จอดไม่แนบฟุตบาทดี ทำให้เราต้องแซงออกขวา แล้วหลายๆ ครั้งมักจะมีรถตามหลังมา

ที่ผ่านมา ทุกครั้งที่ผมจะเปลี่ยนแนวการขี่ ก็จะต้องหันขวา ใช้หางตาชำเรืองดูตลอด เพื่อความปลอดภัย

แต่ต่อไปนี้จะมีกระจกมองหลังแล้ว ไม่ต้องเสียสมาธิหันหลังไปมอง


ทุกครั้งที่ต้องการเปลี่ยนแนวการขี่ ไม่ว่ากรณีแซง หรือจะเลี้ยวขวา ก็แค่ยกข้อมือขึ้นมามอง


การใช้กระจกมองหลังนั้น และโดยเฉพาะเป็นแบบติดที่ข้อมือแบบนี้มีข้อดีหลายอย่าง

1) ไม่ต้องหันไปดู เพราะอาจจะทำให้เกิดเสียการทรงตัว
2) ไม่ต้องละสายตาจากทางข้างหน้า ที่อาจจะทำให้เกิดอันตรายได้
3) ดีกว่ากระจกแบบติดที่หมวก หรือติดที่แว่นตา เพราะมันไม่บังทัศนวิสัย อยากดูเมื่อไหร่ ค่อยยกแขนขึ้นมาดู
4) เหมาะกับยางโทน เพราะไม่มีแฮนด์ให้ติดกระจกอยู่แล้ว
5) เหมาะกับจักรยานทั่วไปด้วย สำหรับคนที่ไม่ชอบให้รถดูรก แฮนด์เต็มไปด้วยอุปกรณ์เสริม
6) กรณีมีรถหลายคัน ก็ใช้เพียงกระจกถุงมืออันนี้อันเดียว ไปได้หมด
ึ7) ปรับมุมมอง ปรับองศาได้ดั่งใจตลอดเวลา เพราะมันอยู่ที่ข้อมือเราเอง ข้อนี้ถือเป็นจุดเ่ด่นเลย
8) เอาไว้ส่องหนาด้วยก็ได้


ต่อไปนี้ ทุกครั้งที่ผมเดินทางด้วยยางโทน จะมีกระจกถุงมือคู่ใจติดตัวไปด้วยตลอดครับ


บล็อกหน้าพบกันใหม่ครับ





 

Create Date : 11 ตุลาคม 2555    
Last Update : 11 ตุลาคม 2555 19:07:40 น.
Counter : 5959 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  24  25  

RouteRaideR
Location :
อุบลราชธานี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]




จักรยาน มีล้อเดียว มันเสียวล้ม
ต้องเพาะบ่ม หมั่นฝึกฝน จนคล่องแข็ง
จะได้ขี่ กระโดดเด้ง เร่งหลบแซง
แม้หลุมแอ่ง อุปสรรค กล้าเิผชิญ

ขี่เก่งแล้ว ก็ค่อยออก ไปเที่ยวเล่น
ปั่นแล้วเป็น เหมือนบินลิ่ว ปลิวลมเหิน
นั่งตัวตรง ไม่มีแฮนด์ เป็นส่วนเกิน
ชมวิวเพลิน ผจญภัย ไม่เบื่อเลย

by RouteRaideR
Friends' blogs
[Add RouteRaideR's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.