จิบน้ำชายามว่าง
กองกระดาษ<ลองรื้อดูนะครับ..เผื่อเจอหน้าที่คุณทำหายไป>
ห้อง-ร้อยกระบี่กรีดอักษร( เยี่ยมชมรอยอักษรจากปลายกระบี่ของเพื่อนๆกันนะครับ...ดูว่ากระบี่ใครจะคมแค่ไหน)
มุม..เล็กๆใสๆ
นวนิยาย เรื่องที่1
นิทานสำหรับผู้บริหาร
เส้นทางใหม่ โอกาส และ แผ่นดินที่ยังไม่ถูกค้นพบ
จม.จากที่รักคราย....เนี่ย ??!?-- --*
บทความเถื่อน..ภาค : โลกแห่งแสงสว่าง-สีดำ
ขอนั่งตรงนี้สักแป๊ป..
จิบน้ำชา..แล้วพล่ามไปเรื่อย
คำถามไร้สาระ..ที่ไม่ต้องการคำตอบ
แค่อยาก..สะกิดให้มอง
เสียงคลื่นกระทบฝั่ง
เสียงกระซิบจากสายลม
แค่อยาก..สะกิดให้มอง
นี่เจ้านู๋! ..จับเบาๆสิเดี๋ยวมันก็เมามือตายหรอก เสียงกล่าวเตือนที่เพิ่งจะนึกได้ เมื่อ 2 ปีก่อนตอนที่ได้มีโอกาสได้สัมผัสลูกนก ขนนุ่มปุยสีขาว บนฝ่ามือ ลูกนกตัวน้อยที่วันข้างหน้าจะต้องครองตำแหน่งจ้าวแห่งเวหา โดยไม่มีผู้ใดกล้ากังขา ........... นี่ๆลุงเจ้าลูกนกอินทรีย์ที่เก็บได้จากยอดสน ที่เขาหลังเกาะ(เค้าเรียกว่าเก็บหรือว่าไปขโมย หว่า - -*) ตอนนี้อยู่ที่ไหนแล้วครับ ผมโพร่งถามออกไป คืนนี้จะนอนที่นี่หรือที่หมู่บ้านล่ะ? ลุงชาวเลผู้ทำหน้าที่ขับเรือให้บังกะโลถาม ก่อนจะโยนหอยนางรม 7-8 ตัวที่งมมาได้ให้ ลงไปนอนที่แพปลาท้ายหมู่บ้านดีกว่าครับ ที่นี่ไม่มีสาวๆคุยอะ กล่าวเชิงล้อเล่น ทั้งที่จริงๆแล้วไม่อยากจะรบกวนที่หลับนอนเพราะลุงอยู่กับภรรยาที่กระท่อมถัดไปด้านบนบังกะโล ติดกับชายป่า งั้น..ก็ไปดูมันที่ข้างแพปลานั่นแหละ นายหัวเค้าเลี้ยงไว้ที่นั้น ผมรับคำ แล้วรับเดินไปยังหมู่บ้านซึ่งต้องเลาะผ่านป่าไปตามทางที่ชาวบ้านใช้ประมาณ 7 กิโล ผมคุ้นเคยกับชาวบ้านแถวนี้แม้ 2-3 ปีจะมาครั้งก็ตามแต่เนื่องจากไม่ค่อยมีคนไทยมาเที่ยวบ่อยนักส่วนใหญ่จะเป็นชาวต่างชาติ ที่ชอบธรรมชาติมาพักผ่านการติดต่อทางทัวร์ซะส่วนใหญ่ ดังนั้นหมู่บ้านเล็กๆบนเกาะแห่งนี้จึงให้การต้อนรับเหมือนคนกันเอง เรียกว่านอนบ้านไหนเรือนไหนก็ได้ จริงๆแล้วมีทางที่สั้นกว่านี้ แต่ทางสายนี้พอพลบค่ำจะเหมือนกับเดินอยู่ท่ามกลางทะเลหิ่งห้อย กว่าจะถึงหมู่บ้านก็มืด ...รุ่งขึ้นก่อนนั่งเรือไปตกปลา ก็ชวนเพื่อน(ลูกชายเจ้าของแพ เค้าว่างอยุ่เพราะเป็นช่วงปิดเทอม) เดินไปดูเจ้าขนปุย หงะ..โห ใจคอจะเลี้ยงมันไว้ในเล้าไก่เลยเรอะนั้น(เล้าไก่จริงๆครับแถมกำลังกินข้าวเปลือกรวมกับไก่อีกตัวนึงอยู๋ - -*)แถมไม่ปิดประตูเล้าอีก ไม่กลัวมันบินหนีไปเหรอ ผมหันไปถามเพื่อนไม่ต้องบรรยายความรู้สึกนะครับ นึกภาพออกไหมครับอินทรีย์ตัวใหญ่ ที่เราจะเห็นเค้าบินอยู่เหนือยอดไม้ไกลลิบในป่าใหญ่ นักล่าที่มีศักดิ์เป็นถึงจ้าวเวหา ใช้ชีวิตดุจไก่ที่เลี้ยงเอาไว้ มันไม่บินหนีไปหรอกพี่ ผมก็สงสัยเหมือนกัน อย่างมากมันก็กระพือปีกนิดนึงแล้วกระโดดไปโน่นไปนี่ ไม่เคยเห็นมันบินสักที สงสัยมันคงคิดว่าตัวเองเป็นไก่มั้ง ยืนมองสักพักผมก็เดินไปยังเรือ เตรียมที่จะออกไปตกปลาต่อ แต่ในสมองกำลังคิดอยู่ว่า สัญชาตญาณ ความสามารถ ของเค้าไม่น่าจะหายไปพร้อมๆกับอิสรภาพ เมื่อ2ปีก่อน แต่อาจเป็นเพราะ ความคิดที่ถูกปิดกันจากสิ่งแวดล้อมต่างหากล่ะ มันไม่มีโอกาสจะได้เห็นเพื่อนๆเผ่าพันธุ์เดียวกันบินอย่างสง่าเหนือท้องฟ้า เห็นแต่เจ้าไก่แถวนั้นบินได้แค่ไหนก็คิดว่าตัวเองบินได้แค่นั้นต่างหาก มันไม่เคยคิดจะลองบินให้สูง หากมันคิดได้สักวันมันก็คงจะบินสู่ท้องฟ้าได้อีกครั้ง และคงนึกว่าตัวเองนี่โง่เสียจริง ทั้งที่บินได้สูงขนาดนี้ แต่ไม่เคยคิดจะลอง...ใช้ความคิดพันธนาการความสามารถตัวเองเสียเนินนาน
.............................ค้นหาตัวเองให้เจอ แล้วก็มุ่งไปอย่างสุดกำลังนะครับ เราไม่จำเป็นต้องเหมือนคนรอบข้างนี่นะ...อิอิ........
Create Date : 04 สิงหาคม 2549
Last Update : 6 สิงหาคม 2549 2:57:25 น.
10 comments
Counter : 318 Pageviews.
Share
Tweet
อ่านแล้วรู้สึกดีจัง บางครั้งคนเราก็กลัวการเปลี่ยนแปลงเกินกว่าจะได้ก้าวไปทำอะไร
กว่าจะรู้ว่าเราทำอะไรได้มากมายเวลาก็อาจเหลือน้อยเต็มที
ปล.น่าจะเว้นบรรทัดบ้างนะคะ อย่างนี้อ่านยากจัง
โดย: กระปุกกลิ้ง (
กระปุกกลิ้ง
) วันที่: 4 สิงหาคม 2549 เวลา:12:47:35 น.
ซื้งมาก ๆ ครับ
โดย:
รบชนะ
วันที่: 4 สิงหาคม 2549 เวลา:13:07:13 น.
แอบมาอ่านเองนะ จะบอกให้ ฮิฮิฮิ
โดย: หนุ่มร้อยปี (
หนุ่มร้อยปี
) วันที่: 4 สิงหาคม 2549 เวลา:13:37:49 น.
"หัวใจเจ้ามีเสรี จงกล้าที่จะตามมันไป"
โดย:
Kontonnum
วันที่: 4 สิงหาคม 2549 เวลา:19:38:46 น.
ขอบคุณทุกท่านสำหรับกำลังใจ ขอรับ....ส่วนที่ปกพร่องจะพยายามแก้ไขนะครับ .......
โดย:
แสงสว่างสีดำ
วันที่: 5 สิงหาคม 2549 เวลา:2:56:41 น.
ยินดีที่ได้รู้จักจ๊ะ
โดย:
Kontonnum
วันที่: 5 สิงหาคม 2549 เวลา:14:23:31 น.
ไก่จะว่ายน้ำอย่างเป็ดก็ไม่ได้
เป็ดจะขันอย่างไก่ก็ไม่ได้
เราก็เป็นเรานั่งบ้างนอนบ้าง เรื่องอะไรจะบิน
โดย:
แซนด์ซี
วันที่: 5 สิงหาคม 2549 เวลา:20:29:43 น.
Kontonnum----เช่นกันจ๊ะคุงแตน ยินดีที่ได้รู้จักขอรับ
แซนด์ซี---อิอิ ดีใจที่แวะมาบ่อยๆนะขอรับ แต่ว่านั่งกะนอน2อย่าง ระวังวันไหนอยากบินก็บินไม่รอด นะ
โดย:
แสงสว่างสีดำ
วันที่: 5 สิงหาคม 2549 เวลา:22:27:02 น.
อาโก..เน่จะขี้งอนน้อยลง จะตั้งใจซ้อมโอเยอะๆ
คนสอนเค้าจะได้ไม่เสียแรงเปล่า ๆ อาโก ก็สู้ๆ นะ
เป็นกำลังใจให้ บทความน่ารักมากเลยคะ
โดย: เนเน่ IP: 202.5.87.148 วันที่: 26 ตุลาคม 2551 เวลา:4:39:37 น.
อ่านแย้วได้ข้อคิด ดีจังค่ะอาโก
แต่กระด๊องจะบินขึ้นมะน่อ...
จ๋งจั๋ยต้องไปลดน้ำหนักซ้าก่อน คิคิ
โดย: กระด๊อง IP: 125.24.79.129 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:59:39 น.
Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
แสงสว่างสีดำ
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
They simply mean
there's a light shining
some where near by.
อย่ากลัวเงา เพราะเงา
หมายความว่ามีแสงสว่าง
ส่องอยู่ใกล้ ๆ สักแห่ง
แซนด์ซี
Kontonnum
ซซ
นู๋ ม.
มัชชาร
ดาวในขวดโหล
โอน่าจอมซ่าส์
ShowyPower
TATOO
anglejamp
กระปุกกลิ้ง
catt.&.cattleya..
ล ม ห า ย ใ จ ...อุ่ น อุ่ น
แสงสว่างสีดำ
Webmaster - BlogGang
[Add แสงสว่างสีดำ's blog to your web]
Bloggang.com
กว่าจะรู้ว่าเราทำอะไรได้มากมายเวลาก็อาจเหลือน้อยเต็มที
ปล.น่าจะเว้นบรรทัดบ้างนะคะ อย่างนี้อ่านยากจัง