Bloggang.com : จาจ้า

อ่าน Think Note vol.8 ได้ที่ >> plengchayaporn

ยามะจังยกความดีที่เขาสามารถพัฒนาตนเองมาได้ถึงขนาดนี้ ให้กับคู่แข่งทั้งหลายของเขา

ไม่ว่าจะเป็นเด็กๆ Jr.[ในตอนที่ยามะจังยังเต้นอยู่แถวหลัง]
“ฉันไม่อยากจะแพ้พวกเด็กจอนนี่ที่ผมเห็นจากด้านหลังเลย”

หรือนากาจิม่า ยูโตะ (คู่แข่งคนสำคัญ) << ให้อารมณ์นารุโตะกับซาสึเกะแลยแฮะ ^^;
"คนที่ผมเห็นว่าเป็นคู่แข่งอย่างจริงจังเป็นครั้งแรกก็คือ ยูโตะ
ผมมองภาพด้านหลังของยูโตะไปพลางคิดด้วยความเจ็บปวดไปแบบนั้นทุกๆวัน
สิ่งที่ตัวผมไม่มีแต่ยูโตะมีมันคืออะไรกันนะ?
เพราะว่าผมยอมรับว่ายูโตะเป็นคู่แข่ง
ทำให้ผมอยากจะต่อสู้กับเขาไปพร้อมกับพัฒนาตัวเองไปด้วยกันแบบนี้เรื่อยๆ"

รวมทั้ง Jump เมมเบอร์
"สมาชิกคนอื่นในวงก็เป็นคู่แข่งของผมเหมือนกัน
แต่ละคนที่มีความพิเศษของตนเองที่แตกต่างกันออกไป
ช่วยทำให้ผมที่เกลียดความพ่ายแพ้ลุกขึ้น
ผมอยากจะเป็นแรงผลักดันซึ่งกันและกันตลอดไปสร้าง Hey Say Jumpไปพร้อมกัน"

me/นอกจากคู่แข่งทั้งหลายที่เป็นตัวผลักดันยามะจังแล้ว ตัวยามะจังเองนั้นล่ะ ที่พยายามผลักดันตัวเองจนมาถึงจุดนี้ น่าชื่นชมมากนะ แล้วก็..ได้รับพลังจากยามะจังอีกแล้วล่ะ ^_________________^

ยามะจังเป็นคนที่มุ่งมั่นมากกกก มีความตั้งใจสูงกับทุกสิ่งที่ทำอยู่

ถึงแม้ปากจะบอกอยู่บ่อยๆว่า [ผมเกลียดการวางแผนเป้าหมายในอนาคต ]

แต่ในขณะเดียวกันก็แสดงออกถึงความมุ่งมั่นอยู่เสมอ

ทั้งความมุ่งมั่นของตัวเอง

[ผมอยากจะเป็นมนุษย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สามารถเนรมิตความสุขเพื่อให้ใครสักคนนึงได้ตลอดไป

ผมจะพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะมุ่งไปสู่คนที่ยอดเยี่ยมแบบนั้นครับ!]

และความมุ่งมั่นกับจั๊มพ์

[เรามีกันอยู่ 9 คน พวกเรายังเจริญเติบโตก้าวหน้าขึ้นไปได้อีก

เรื่อง 「ลาก่อนวันๆนี้」 ออนแอร์ ซึ่งเรื่องนี้ยามะจังได้แสดงร่วมกับโอโนะซังแห่งอาราชิ

เนื้อเรื่องของละครพิเศษไม่ขอพูดถึง เพราะ ณ ตอนที่เขียนบล๊อกนี้ ยังไม่ได้ดูเลย

ทำใจไม่ได้ เนื้อเรื่องมันเศร้าเกินไป

ที่จะพูดถึงคือความสามารถทางการแสดงของยามะจัง

ซึ่งเราเองมีจุดเริ่มต้นของการชอบยามะจังจากการแสดง

เรารู้อยู่แล้วว่าเด็กคนนี้มีดีด้านการแสดงมากแค่ไหน แต่สำหรับคนอื่นๆล่ะ?

หลังจากที่ละครเรื่องนี้ออนแอร์ ว่ากันว่า..

ฝีมือทางการแสดงของโอโนะซังและยามะจัง ได้รับการพูดถึงในวงกว้าง

(me : ปลื้มมมมมมมมมมมมม)

ตัวอย่างข้อความที่พูดถึงความสามารถทางการแสดงของยามะจัง

(ตัดมาเฉพาะของยามะจัง ข้อความที่พูดถึงโอโนะซังตามไปอ่านที่

>> AllAboutHey!Say!JUMP << ขอบคุณสำหรับข้อมูลด้วยนะคะ)

「ฝีมือการแสดงของยามะดะคุงยอดไปเลยเนอะ เก่งเนอะ」

「ขนลุกกับฝีมือการแสดงของยามะดะ เรียวสุเกะซัง จอห์นนี่ส์นี่สุดยอดไปเลยนะ หัวเราะ」

「ยามะดะคุง ขอบคุณที่ทำให้รู้สึกประทับใจ ทักษะการแสดงของเค้าทำเอาตกใจเลย ฉันรู้แล้วว่าเพราะสาเหตุอะไรเขาถึงได้โด่งดัง」

「ฝีมือด้านการแสดงของยามะดะคุงนั้นเก่งมากเกินไป จนฉันกลัวเรื่องราวของยามะดะคุงในเรื่องแล้วก็ร้องไห้ออกมาเลย」

「ไม่เคยดูทักษะด้านการแสดงของยามะดะคุงหรอกนะ แต่เค้าก็เป็นคนที่แสดงออกมาได้ดีเลยนะ สุดยอดเลย」

「รู้สึกว่าคนทั่วไปจะชื่นชมฝีมือการแสดงละครของยามะดะสินะ! รู้สึกดีใจยังไงก็ไม่รู้เลยน้า」

นอกจากนี้ยังมีเรื่องเล่าจากแฟนจั๊มพ์ ที่อ่านแล้วอดภูมิใจในตัวยามะจังไม่ได้เลยจริงๆนะ

(เรื่องเล่าจากแฟนจั้มพ์ที่อยู่บนรถไฟในคืนที่ออกอากาศละครที่ยามะจังแสดงด้วยกันกับโอโนะคุง)

รู้สึกว่าเด็กผู้ชายวัยรุ่นกำลังดู 24h อยู่ แล้วก็พูดอะไรทำนองว่า

"ผู้ชายสวยๆคนนี้ใครอ่ะ? ยามะดะ? เอ๊ะ? จอห์นนี่ส์?"

จากนั้นก็รู้สึกว่าจะไปหาข้อมูลเพิ่มเติมและพูดขึ้นมาด้วยเสียงที่ค่อนข้างจะดังว่า

"เป็นHey!Say!JUMP ด้วยอ่ะ! หมอนี่เป็นผู้ชายที่โคตรสวยเลยนะเนี่ยยย"

[เครดิต AllAboutHey!Say!JUMP Fanpage]

น่าภูมิใจใช่ม้าา!!

ยามะจังเคยพูดไว้ใน making PV Mystery Virgin ประมาณว่า

ตัวเขาเองจะพยายามให้ดีที่สุดกับซิงเกิ้ลเดี่ยวเพลงนี้ เพื่อตัวเขาเอง

และแน่นอนว่าเพื่อจั๊มพ์ด้วย

เราตีความคำว่า"เพื่อจั๊มพ์"ของยามะจังว่า ถ้ายามะจังทำซิงเกิ้ลเดี่ยว, ซีรีส์,

หรือผลงานอะไรก็แล้วแต่ ออกมาได้ดี ให้มีผู้คนชื่นชมในวงกว้าง

นั่นเป็นประตูที่ทำให้ผู้คนเหล่านั้นเปิดเข้าไปหาจั๊มพ์ด้วย

เพราะยังไงซะ ยามาดะ เรียวสุเกะ ก็เป็นหนึ่งในเมมเบอร์ของจั๊มพ์

เป็น Hey!Say!Jump Forever

ตัวเรานี่แหละที่เป็นตัวอย่างของกรณีนี้ เราชอบดูซีรีส์ญี่ปุ่น เราชอบยามะจังจากการแสดงซีรีส์

แล้วเราก็ติดตามผลงานอื่นๆของยามะจัง

แน่นอนว่านั่นก็คือผลงานในนามของ Hey!Say!JUMP

เรียกได้ว่าเพราะยามะจังทำให้เราได้รู้จักกับจั๊มพ์์ จากนั้นเราก็ Lost in Jump เรื่อยมา ~

อยากให้ยามะจังรู้ว่า ยามะจังทำได้แล้วนะ!

ทั้งในฐานะยามาดะ เรียวสุเกะ ที่มีคนชื่นชมฝีมือในด้านการแสดง

และในฐานะยามาดะ เรียวสุเกะ แห่ง Hey!Say!JUMP ที่นำพา Hey!Say!JUMP ให้เป็นที่รู้จักมากขึ้น

มันน่าภูมิใจมั้ยล่ะ!

กลับมาเจ๊อะอีกทีในนักสืบตาซ้าย เห็นพัฒนาการทางการแสดงของน้องที่ดีขึ้นมากๆ

มีฉากดราม่าเยอะ ซึ่งน้องก็ทำได้ดี แอบฮาา ตรงที่น้องต้องโดนต่อยทุกตอนสิน่าา lol

อยากติดตามผลงานของเรียวสุเกะคุงต่อไปเรื่อยๆ แต่คงเน้นในส่วนของซีรีย์ ด้านผลงานเพลง เต้น คงไม่ไหว เพราะไม่ถูกจริตกับการแสดง การเต้นบนเวทีของณี่ปุ่นเท่าไร

ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จักนะ เรียวสุเกะคุงงง ~