• เล่าเรื่อยเปื่อย .. ไม่มีจุดหมาย
• แบ่งปันความ(อยาก)รู้
• มุมคริสเตียน
• ฉัน...เป็นฉันเอง (ปิด)
• D.I.Y. หยิบจับ... ขยับของ (ปิด)
• ของฟรี Episode I (ปิด)
• ของฟรี Episode II (ปิด)

เจ็บมือ .. จนสุดท้ายต้องไปฉีดสเตียรอยด์ (ที่ฝ่ามือด้านซ้าย ค่อนไปทางหัวแม่โป้ง) มาเล่าให้ฟัง ^^ ...หลังจากที่เจ็บมือซ้ายมาเกือบ 2 อาทิตย์ (เริ่มเจ็บ 17 มิ.ย.11) และแล้ววันนี้ก็ได้เจอกับหมอซะที (พบหมอ 27 มิ.ย.11) เป็นหมอที่รักษาด้านมือโดยตรงในแผนกออโธปิดิกส์ โรงพยาบาลพญาไท2 ...พอบอกหมอว่าอาการเริ่มจากอะไร คิดว่าน่าจะใช่ว่าเกิดจากการไถมือถือมากไป หมอขำกร๊ากก กร๊ากกก เลย -*- (หมอเก็บอาการนิดนึงก็ไม่ได้วุ๊ยยย~) แล้วก็บอกว่า "อ๋อ พวก Office Syndrome นี่เอง" พอเริ่มรู้ว่าจุดตรงไหนหมอก็เริ่มไล่กด กด เพื่อให้แน่ใจว่าเส้นเอ็นตรงไหนที่อักเสบ แล้วก็ไปเจอเส้นที่เป็นตัวการของการอักเสบ หมอกดไปแรงมากกกกก! แรงชนิดที่ว่าเราขาขวากระตุก (เตรียมถีบ!)5555 หมอก็นั่งหัวเราะ (ขำล่ะซี่ เห็นคนไข้เจ็บ) ไอเราก็บอก "หมอ หมอ เจ็บมาากกกกก มากกกกๆๆๆๆๆๆๆ" พยาบาลก็หัวเราะ หมอก็หัวเราะ (สงสัยขำเสียงที่เราบอกว่ามากกก) หลังจากนั้นคุณหมอที่น่ารักก็สั่งยามาให้หลายขนานด้วยกัน แถมบอกอีกว่ายาเนี่ย "แรงงงงง" นะ กะให้หาย! เอ่อ..หมอคะ ที่หายน่ะ เอ็นอักเสบนะคะ ไม่ใช่คนป่วย -*- หมออารมณ์ดี มีการพลิกประวัติดู หมอถามทำไมป่วยแต่ละโรคนี่ .... เอ๊ะ~ ยังไง ก็แค่ไข้หวัดใหญ่ ไข้เลือดออก คออักเสบ เข่าหลุด ผ่าตัดครั้งนึงเอง ......5555+ ไม่ค่อยจะได้ป่วยอะไรนี่นา เราออกจะแข็งแรง 555+ ก่อนไปรับยา เลยบอกหมอไปว่า "หมอรู้มั้ยว่ามาหาหมอเนี่ย ก่อนมาไม่เจ็บเท่าตอนนี้เลย หมอกดแรงมากก เจ็บมากกกก ตอนนี้แขนไม่มีแรงแล้ว" แล้วหมอก็หัวเราะอย่างดัง (คงสะใจ ไอพวกชอบเล่นมือถือ) ฮ่า~ ช่วงนี้ก็เลยต้องพักยาวววว ~ ต่อไป ต้องใช้มือซ้ายให้น้อยสุด ถ้าอยากหาย (หมอบอกงี้) โหดไปมั้ยเนี่ย -*- หมอนัดอีกครั้ง (4 ก.ค.11) หลังจากทานยามาอาทิตย์นึง และหมอขู่ไว้ว่าหากไม่ดีขึ้น "ฉีดยา" แน่ ไอเราก็ว่ามันดีขึ้น หมอถามว่ากี่ % ตอบอย่างมั่นใจเิกินร้อย "80%" ค่ะ หมอบอกว่าส่งมือมา แล้วก็บีบแรงมากกกกกกก! จ๊ากกกก เอ๊ยยยยย อ๊ากกกกก ... หลายอารมณ์มากที่ร้องออกมา "หมอ เจ็บมากกกก จะบีบ จะกดตรงที่เจ็บอะไรแรงขนาดนี้คะ" "นี่ผมกดน้ำหนักปกติเลยนะ ไม่ได้กดแรงอะไรเลย" "โห... หมอ น้ำหนักมือหมอน่ะ น้ำหนักมือผู้ชายนะคะ เบาซะที่ไหน" แล้วหมอก็หัวเราะ ประหนึ่งว่า .. สะใจมากก! หมอบอกว่า แน่ใจนะว่า 80% ผมว่าตัวเลขสลับกันรึเปล่า ก็ถ้าไม่กดลงไปแรง ๆ มันก็ไม่เจ็บหรอก -*- หมอน๊า .. เจ็บเท่าเดิมอีกแล้ว หมอเลยบอกวันนี้ฉีดยาเข้่าเส้นดีกว่า หายแน่ O_o" โอ้วววว ~ โน โน โน มันต้องเจ็บแบบหาอะไรเปรียบไ่ม่ได้แน่ๆ ก็เลยลองต่อรองกับหมอว่าหากไม่ฉีด อาการจะเป็นยังไง หมอบอกว่าก็จะเจ็บ ๆ อยู่อย่างเนี้ย แต่ไม่นานก็ต้องกลับมาฉีด เอออ นะ.. คุณหมอที่น่ารัก หนุนใจกันดีมาก อยากจะขอบคุณแต่พูดไม่ออก -*- และสุดท้ายหลังจากอ้อยอิ่ง ก็เลยตัดสินใจ "ฉีดก็ฉีด เป็นไงเป็นกัน" หมอก็ยิ้ม แล้วถามว่า "แน่ใจนะ ไม่เปลี่ยนใจนะ" อ้าว ~ คุณหมอขา ตะกี้พยายามเกลี้ยกล่อมให้ฉีดยา แต่พอบอกว่าจะฉีด หมอกลับลังเล แล้วก็เลยถามหมอว่า "ตอนฉีดยานี่ ขอโป๊ะยาสลบ หรือหมอมียาแต้มให้ชา เหมือนหมอรักษาฟันมั้ย" หมอบอกว่า "ไม่มี ต้องฉีดแบบให้รู้สึกตัว เพราะจะได้รู้ว่า เจ็บจริง เจ็บตรงไหน" Y___Y คิดภาพแล้วสยองเสียจริง สติจะแตกให้ได้ หมอถาม "กลัวเข็มเหรอ ถึงไม่กล้าฉีด" แหม ๆ รู้จักเฮาซิน้อยไป "ไม่กลัวเข็มค่ะ แต่กลัวจะเจ็บตอนฉีดเข้ากล้ามเนื้อ" หมอบอก "นั่นล่ะ เค้าเรียกกลัวเข็ม" T___T หมอไม่เข้าใจดาว อ้าววว ~ ไม่ใช่แระ 555+ เลยถามหมอว่า "แล้วคนฉีดเค้าจะรู้เหรอคะ ว่าเราปวดเส้นไหน เพราะต้องฉีดเข้าเส้นที่ปวดนี่นา" หมอทำหน้าแบบว่าไม่รู้จริง ๆ หรือแกล้งโง่ เอิ๊ก... "คนฉีดยา O_o? ก็ผมนี่แหละ" อ้าว .. จะไปรู้เรอะ เห็นเป็นหมอใหญ่ คิดว่ามีพยาบาลทำให้ซะอีก แหะ ๆ ขอโทษค่า ที่ปล่อยโง่! สรุปคือฉีด! ณ ห้องฉีดยา พยาบาลบอกว่าขึ้นเตียงนอนเลยค่ะ นอนให้สบาย ๆ ไม่ต้องเครียด เราก็เป็นคนว่าง่าย บอกให้นอนก็นอน ~ พยาบาลคนสวย ก็หันมาบอกว่าเดี๋ยวเอาเข็มเล็กที่สุดให้นะคะ อู้ยยยย ~ น่ารักมากกกก ขอบคุณค่า หลังจากพยาบาลเตรียมยาฉีดมาวางที่ปลายเตียง อยู่ ๆ ก็นึกขึ้นมาได้ว่าเตียงนี้.. มีใครเคยเป็นอะไรมาจบชีวิตมั้ยหว่า ว่าแล้วก็เด้งจากการนอนอย่างว่อง แล้วก็นั่งขัดสมาธิอยู่กลางเตียง พอพยาบาลเข้ามา ... มีตกใจ~ "อ้าว ไม่นอนเหรอคะ" ... " ไม่ล่ะค่ะ ขอนั่งดีกว่า อยากดูว่าหมอทำยังไง" ฮ่า~ แล้วก็นั่งรอหมอไปอีกเกือบสิบนาที เพราะตรวจคนไข้อื่นก่อน หรือให้เวลาทำใจหว่า -*- พอหมอเดินเข้ามามีขำ ~ หมอบอกว่านั่งทำสมาธิเหรอไง นั่งตัวตรงเชียว -*- ยังเล่นได้อีกนะหมอ แล้วหมอก็บอกว่าอย่าเป็นลมนะ ชิส์ ... คนอย่างข้อย ไม่เคยเป็นลมแม้แต่ครั้งเดียว หมอบอกมีคนไข้หลายคนพูดแบบนี้ แต่ลมตึงกันมาหลายแล้ว อ้าว ๆ ~ ไม่ใช่อิฉันแน่ ๆ ค่าคุณหมอขา แล้วหมอก็เริ่มกด ๆ บีบ ๆ จนเจอเส้นที่ "ถูกใจใช่เลย" เราก็จ๊ากกกอ่ะดิ เจ็บบบ! หมอบอกใช่นะ เอาล่ะ 1-2-3 แล้วหมอก็ปักเข็มลงไป 555+ ไม่เจ็บเลยค่ะ ชิล ชิล แต่จุดไคลแม็กซ์อยู่ตรงนี้ ! หลังจากเข็มถูกปักลงไปแล้ว หมอก็เอาปลายเข็มควานนนนหาเส้นที่อักเสบ โอ้โห~ สุดยอดของการเจ็บปวดรวดร้าว น้ำตาแทบรินไหล มันทั้งปวด ทั้งเจ็บ สุดจะบรรยาย ขณะที่คุณหมอเอาปลายเข็มควานหาเส้นอักเสบ หมอจะมองหน้าดูอาการตลอด พอเห็นเราทำหน้าแบบว่า .. ไม่มีคำบรรยายใด ๆ สักคำให้ลึกซึ้ง ~ หมอบอกว่า "แสดงว่าตรงจุดแล้ว ดูทำหน้าก็รู้" -*- หมอคะ ... ไม่ขำนะตอนนี้ >.< แล้วหมอก็ฉีดยาลงไป ค่อย ๆ บรรจงฉีดลงไปช้า ๆ แล้วก็ดึงเข็มออก ... คุณหมอบอกว่า "เก่งนี่ ไม่ล้มตึง ดูท่าจะไม่กลัวเข็มจริง" -*- ก็แน่สิคะ ฮึ่มมม! แล้วคุณหมอก็บีบ ๆ ตรงที่ฉีด และถามว่า "เจ็บมั้ย นี่ผมใช้แรงกดเท่ากับตอนตรวจเลยนะ" "ไม่อยากเชื่อเลยค่ะหมอ ไม่เจ็บแล้ว โห~ ฉีดแล้วหายเลยเหรอ" หมอบอกว่า "ยัง ๆ ตอนนี้ในตัวยาจะมียาชาผสมอยู่ อีกซัก 1-2 ชั่วโมงก็จะรู้" และหมอก็เดินหัวเราะออกไป เป็นเสียงสั่งลาก่อนที่เราจะเริ่มน้ำตาคลอ 5555+ กลับยังไม่ถึงบ้านเลยค่ะ ประมาณครึ่งชั่วโมงก็เจ็บแล้ว ปวดแบบว่ามากกก! เอา cold/hot pack ประคบ พอวางไปบนที่ฉีด น้ำตาไหลเลย ปวดดดดดมากกกกก **************************************************************** หลังจากที่งดใช้มือข้างซ้าย โดยเฉพาะกับการพิมพ์คอม มาเป็นเวลาเกือบ 3 อาทิตย์ ตอนนี้หลังจากฉีดยา ก็ยังมีอาการปวดอยู่ ตรงที่ฉีดยาค่ะ ต้องประคบจากร้อนเป็นเย็นแล้ว และคิดว่าอาการน่าจะดีขึ้นเรื่อย ๆ วันนี้ถือได้ว่าเป็นการพิมพ์คอมที่เยอะและนานมาก ดังนั้นอาการปวดเกร็งจึงได้ค่อย ๆ คืบคลานมาอีก ♪( ´▽｀)   Create Date : 06 กรกฎาคม 2554     Last Update : 6 กรกฎาคม 2554 15:44:03 น. Counter : 5956 Pageviews.   4 comment Share Tweet

กำลังหลงใหล... ได้ปลื้มกับ Android จนไม่มีเวลามาอัพบล็อกเลยล่ะค่ะ กำลังหลง... อย่างแรง ก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอก เพียงแต่สนุกกับ app มากมาย โหลดมาลง เล่นแล้วก็ลบ 555+ ก็สนุกตามประสาเรา ๆ แบบว่าชอบและสนุกจริง ๆ เดี๋ยววันไหนเริ่มหายหลง(ทาง) กับ Android จะเอาโปรแกรมที่โหลดเล่นมาบอกกันนะคะ มีหลายตัวที่เจ๋ง และมีหลายตัวที่ทำเครื่องเจ๊งด้วย เนื่องจากการทำงานมันชนกัน ทะเลาะกันแล้วมาลงที่เครื่องได้ไงอ่า ... มาบ่น ๆ เล่า ๆ ให้ฟังแค่นี้ล่ะค่ะ ~ ฮ่า   Create Date : 02 มิถุนายน 2554     Last Update : 2 มิถุนายน 2554 1:14:30 น. Counter : 621 Pageviews.   1 comment Share Tweet

นี่เราจะ "ทรถึก" .. ไปถึงไหนกันเนี่ย เอิ๊ก ๆ ทั้งทรหด และถึก! เรื่องของเรื่องก็คือเมื่อวันอังคารที่ผ่านมา (4 พ.ค.11) ไปเชียงใหม่มาค่ะ เริ่มออกเดินทางจากนนทบุรีตอนตี 4 ของวันอังคาร ไปตั้งแต่ฟ้ายังมืด อากาศก็โอเค สบาย ๆ ไม่้ร้อน ไม่เย็น ขับรถไปเรื่อย ๆ จนแสงจากดวงอาิทิตย์เริ่มโผล่มาที่ขอบฟ้า สวยงามมาก จนเกินจะบรรยายเลย สวยจนลืมถ่ายรูปเก็บไว้ ที่เสียเวลามากถึงมากที่สุด ก็ตรงที่ต้องคอยหาปั๊ม NGV ค่ะ มีบางปั๊มที่ต้องเข้าคิวเกือบชั่วโมง แต่เติมได้ 7 กิโล ป๊าดดดด~ น้อยไปมั้ยเออ ก็เป็นแบบนี้ไปจนถึงเชียงใหม่เอาตอนบ่าย 2 โมงครึ่ง ทำธุระที่ตัวเมืองและไปเยี่ยม Missionary ที่หางดงด้วยนิดนึง ก็เริ่มเดินทางกลับ ออกจากหางดงตอน 5 โมงเย็นเป๊ะ พอมาถึงตรงลำปาง ฝนตกหนักมากถึงมากที่สุดค่ะ น่ากลัวยิ่งนัก ก็ค่อย ๆ กระดืบ ๆ ปั๊ม NGV ก็ไม่ค่อยมี กำลังขับรถฝ่าสายฝนอยู่ดี ๆ จ๊ากกก.... ไฟดับทั้งเมือง ฟ้าผ่า ฟ้าร้อง กระหน่ำมาพร้อม ๆ กัน แต่สุดท้ายก็ผ่านพ้นมาด้วยดีค่ะ ก็กระดืบ ๆ มาเรื่อย ๆ จนตอนตี 2 ครึ่ง อยู่ที่นครสวรรค์ แต่...ประมาณว่าไม่ไหวแล้ว ง่วงจนสุดบรรยาย เลยต้องขอจอดรถในบัดนาว และหลับที่ปั๊มค่ะ หลับไปได้ชั่วโมงกว่า ก็ตื่น... เพื่อมุ่งหน้ากลับนนทบุรีต่อไป กระดืบ ๆ ไปเรื่อย ๆ จนสุดท้ายแล้วมาถึงนนทบุรี... ณ วันพุธที่ 4 พ.ค.11 เวลา 8 โมงเช้าค่ะ ก็ 28 ชั่วโมงแห่งการเดินทาง เหนื่อยและเหนื่อย ไม่มีคำไหนที่จะเหมาะกว่าคำนี้แล้ว งานนี้ต้องขอขอบคุณพี่ที่เค้าขับรถค่ะ อึดและถึกกว่าเรามากมาย กร๊ากก ไอเรางี้... หลับเหนื่อยเลยค่ะ นั่ง check in ใน foursquare ตลอดทาง ออกแนวโรคจิตหน่อย ๆ 555 ประมาณว่า check in จนแบตหมด เลยต้องไปบ้าน Missionary ตรงหางดง เพื่อไปชาร์จแบตมือถือ นี่ล่ะค่ะ ถึงบอกว่าเป็นทริปที่ "ทรถึก" ซะจริง ๆ ... เหมาะกับเรายิ่งนัก 555+   Create Date : 08 พฤษภาคม 2554     Last Update : 8 พฤษภาคม 2554 22:58:11 น. Counter : 564 Pageviews.   3 comment Share Tweet

~ HBD to ME ~ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ..สำหรับคำอวยพร จากทุก ๆ ท่านที่อวยพรมา จขบ.ขอให้คำอวยพรของทุก ๆ ท่านที่อวยพรมานั้น จงประสบผลคืนกลับยังท่าน ๆ ร้อยเท่าพันเท่าเลยนะคะ และที่สำคัญ... ขอพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่ของจขบ. ได้อวยพรทุกท่านอย่างมากทวีคูณเลยค่ะ ขอบคุณมาก ๆ จากใจจริงค่ะ ขอพร่ำเพ้อนิดนึง เกี่ยวกับ(งาน)ฉลองวันคล้ายวันเกิดของ จขบ.ในวันนี้ เวิ่นเว้อมากมาย กับการจัดเตรียมว่าปีนี้จะเอาธีมอะไรดี และแล้วก็สรรค์สร้างมาได้เยี่ยงนี้ค่ะ ลงทุนมหาศาลกันเลยทีเดียว กร๊ากกก~ ขนมปังทาเนย 1 แผ่นใหญ่ น้ำสัปปะรด 1แก้วปานกลาง เทียนหอม จากฝีมือการผลิตของบ้านเด็กพิการ และดอกไม้จัดฉาก ซึ่งเป็นของชำร่วยแต่งงานที่เพิ่งไปงานมา Ta-dah! ถึงเวลาจุดเทียนหอมแล้วค่า อธิษฐานล่ะน๊า ..... แล้วก็เป่าเทียน ฟู่ส์ ~ หลังจากนั้นก็... โซ้ยไม่ให้เหลือซากค่ะ อร่อย.. ชื่นใจทีเดียว ภาพรวมหมู เอ๊ย ... รวมมิตรหมู่ ทั้งจขบ.และของฉลองวันคล้ายวันเกิดค่ะ ขอให้มีความสุขทุกท่านนะคะ ^^   Create Date : 20 เมษายน 2554     Last Update : 20 เมษายน 2554 18:42:55 น. Counter : 876 Pageviews.   6 comment Share Tweet

เหนื่อยจนแบตหมด ... 28-31 มีนาคม 2011 เป็นอีกช่วงเวลานึงที่ต้องไปประุชุม(เีรียน) อีกแล้วค่ะ ถึงไม่ต้องเดินทางไปประเทศไหน เนื่องจากไทยเราเป็น Host แต่... การประชุม หรือเรียกว่าไปเรียนรู้ร่วมกันในครั้งนี้ก็เหนื่อยเอาการอยู่ จาก 14 ประเทศในโซนเอเซีย แน่นอนว่าภาษากลางคือภาษาอังกฤษ เราซึ่งเป็นคนไทยก็นะ... เริ่ด ! 555 ที่สุดในแถบเอเซีย กร๊ากกกกก~ แล้วก็อย่างเคยค่ะ พม่า เนปาล มาเลเซีย คิดว่าเราเป็น "คนจีน" อีกแล้ว มาเปิดการสนทนาด้วยภาษาจีน (ที่เราแสนจะไม่คุ้นเคย) 555+ งานนี้ไม่ค่อยจะต่างกับที่ไปประชุมมาเมื่อสองอาทิตย์ก่อน (10-13 มี.ค.11) เลย ทำไมพวกประเทศเหล่านี้ถึงคิดว่าเราเป็นคนจีนน๊อ หน้าตา สีผิว.. อาจใช่หรือคล้ายก็ได้ แต่... ไม่สามารถเจ้าข้า พูดไม่เป็น ฟังไม่ออก ใบ้รับประทานเลย ที่จริงก็อยากใช้ภาษาจีนได้เหมือนกัน แต่เรียนเท่าไหร่ก็เข็นไม่ไปเลยค่ะ ได้แค่นับหนึ่ง-สิบเอ๊ง เอิ๊ก .. ไม่ดิ๊ อีกคำนึง "หนีห่าว" 555 รู้แ่ค่นี้มันไม่พอเนาะ ช่วงที่ไปประชุมครั้งนี้เป็นช่วงที่เมืองไทยหนาวววว ~ ค่ะ ดันไปเจอแอร์้ห้องนอนโรงแรมแบบชนิดที่ฆ่ากันได้เลย เหมือนว่าถูกเปิดอยู่ที่ 22 องศา ซึ่งเราก็หรี่ไปถึง 30 องศา แต่ไหงมันหรี่ไม่ได้ ตอนนอนนี้งี้แทบตาย หนาววววมากกกกกก ~ หนาวกว่าตอนอยู่ในห้องประชุม แล้วก็เหนื่อยมากกกกกก โดยเฉพาะคืนสุดท้าย หลังจาก banquet เราต้องพาเพื่อนต่างชาติไปช็อปปิ้งเสื้อผ้า เราพาไปที่อนุสาวรีย์ชัยฯ ไปถึงตอนนั้นก็น่าจะประมาณ 2 ทุ่มครึ่งได้ ก็เดิน ๆ จนถึงเกือบห้าทุ่ม เหนื่อยยยยมาก ถึงมากที่สุด พอกลับถึงที่พักแบบว่าคืนนั้นต้องไร้ท์แผ่น กลายเป็นว่าเรานั่งหลับที่เก้าอี้โต๊ะทำงาน ตั้งแต่ตี 2 ถึงตี 3 กว่าแบบไม่รู้ตัว ตื่นมาก็เง็ง ... อยู่ไหนหว่า 555 เท่านั้นไม่พอ อีกวันนึงต้องพาอีกกลุ่มไปช็อปฯอีก ในฐานะเจ้าบ้าน พอกลับถึงบ้าน (เช็คเอ้าท์แล้ว) คิดว่าจะขึ้นชั้น 2 ไปเปลี่ยนชุด รู้สึกเมื่อยก็เลยนั่งตรงบันไดขั้นที่ 3 แล้วก็หลับคาบันไดตรงนั้นเลย หลับไปชั่วโมงกว่า ๆ อีก พอตื่นมาเลยลากตัวเองไปนอนต่อที่โซฟา ทีนี้ตื่นมาอีกทีบ้านมืดสนิท 555 เง็งเลยค่ะ ที่นี่ที่ไหน วันนี้วันอะไร เอ๋อ ๆ เบลอ ๆ แบบนี้อยู่วันสองวัน คือประมาณว่าตื่นมาแล้วจะเง็งว่า.. ที่นี่ที่ไหน วันนี้วันอะไรตลอด สงสัยจะเหนื่อยจัด ร่างกายไม่ค่อยประมวลผล ณ วันนี้ร่างกายเข้าสู่ภาวะปกติแล้วค่ะ แต่อาทิตย์หน้าก็มีงานเข้ามาอีก เดือนหน้าก็อีกงานที่ต้องร่อนเร่ห่างบ้านอีก 4 วัน ปีนี้งานเข้าดีเนาะ ชอบ ๆ ดีกว่าอยู่กับที่   Create Date : 06 เมษายน 2554     Last Update : 6 เมษายน 2554 21:14:44 น. Counter : 761 Pageviews.   16 comment Share Tweet

• BIGSIAW
• ลิงกินผัก
• mitrapap
• anusun
• gigadeth
• ksk
• Jacob777
• lvnuputt
• หนอนกลม
• zeen
• Don't try this at home.
• findlove
• ในความอ่อนไหว
• jenifaae
• พิมพา
• หมอหมู
• Webmaster - BlogGang

• กระดานสนทนาคอม-ไทย ดอทเน็ท
• เติมวิญญาณใส่งานอักษร
• อัพ ๆ ไฟล์ไว้ที่นี่กัน
• ทีมทำแครกเค้าสุมหัวกันที่นี่
• ออกกำลังกายกันดีกว่า
• ฝึกสายตากันมั้ย
• เพิ่มรอยหยักในสมอง
• Christian Wallpaper สวย ซึ้ง
• เก็บโฆษณา...ตัวที่ปลื้ม
• 1 Year Bible Reading Plan
• Free Thai Bible For All Media
• Worship Song
• Christian in Thailand
• Justworship
• Free Photoshop Actions
• มีอีเมล์ใช้แค่ 10 นาที.. เจ๋งดี
• โซนซนกลับมาอีกครั้ง
• สะท้อนมุมมองของวงการ IT บ้านเรา
• GodTube ลิงค์ดี ๆ ของคริสเตียน
• มาวัด EQ กันดีกว่า
• การ์ตูนสุดเห่ยประจำโลก
• ว่านไฉ ไฮเปอร์ ... บ้านต้นว่าน
• ถักนิตติ้งกันมั้ย
• Patterns หมวกนิตติ้ง..ง้าม งาม
• สามจี ที่ไม่เกี่ยวกับ กทช.
• ประกวดภาพถ่าย .. กันมั้ย
• BlogGang.com