|
|
เยี่ยมชมโรงเรียน ในวัน Admit Day
วันนี้เป็นวันที่ พวกที่ได้รับเข้าเรียน ป.โท ทุกๆสาขาในคณะเราจะได้ไปทัวร์ที่คณะ พูดคุยกับเหล่าอจ.และรุ่นพี่ๆที่เรียนอยู่(นร.ปัจจุบัน) เพื่อให้ช่วยตัดสินใจว่า จะมาเีรียนที่นี่ดีหรือเปล่า
เราก็ไป งานเริ่มเก้าโมงถึงเก้าครึ่งสำหรับลงทะเบียน แล้วก็เป็นการพูดแนะนำโรงเรียนและมีรายการอื่นๆตามมา
เราก็ตื่นแปดครึ่ง รีบแต่งตัว ออนไลน์ กินข้าวเช้า ไปถึงก็เก้าครึ่งพอดี เขาก็เข้าห้องกันไปแล้วอะ รู้งี้ไม่กินข้าวเช้าดีกว่า เพราะมีอาหารเช้ากับน้ำส้ม ชากาแฟ ให้กินด้วย
ก็รีบเข้าห้องไป ฟังๆๆๆ ชม.นึง ก็มีคนมาเยอะเหมือนกัน
โปรเฟสเซอร์ที่เป็นผู้บริหารก็โฆษณาสรรพคุณของคณะและของมหาลัยว่าดียังไง ต่างจากคณะของมหาลัยอื่นยังไง
ซึ่งปีนี้ ได้ Ranking no.1 จาก US.News ซึ่งปกติจะอยู่ที่ 2
ที่หนึ่งคือ Columbia และ ที่ 3 คือ Harvard
แต่ปีนี้ Harvard ตกไปเป็น อันดับ 6 เราก็ว่า รร.พวกนี้ก็แข่งๆกันอยู่ในทีแหละ บางหลักสูตร ของที่นึงก็ดีกว่า บางหลักสูตร อีกที่นึงก็ดีกว่า แล้วแต่ว่าใครเรียนหลักสูตรไหน
ข้อดีของหลักสูตรเราคือเราเรียนทั้งหมดปีนึงก็ 45 หน่วยกิต โดยครึ่งนึงคือ 27 หน่วยกิต สามารถลงเรียนคณะอะไรก็ได้ ตามใจชอบ ทีนี้ก็ดีเลยอะ จะไปลงของ business school/ design school เยอะๆ
เสร็จแล้วก็แยกย้ายกันไปตามแต่ละโปรแกรม
เราก็ไปยังโปรแกรมของเรา มีสตูดิโอให้ด้วย เย้ ข้างในก็มีคอมให้สองสามเครื่อง มีโซฟา และพวกเก้าอี้
นร.ที่ได้รับเข้าเรียนรุ่นเดียวกับเรา วันนี้มารวมแล้ว 13 คน จากทั้งหมดที่เขารับปีนี้ 15 คน ก็เริ่มๆแนะนำตัวกันแต่ละคน
ทุกคนก็ดูแบบมีจุดมุ่งหมายกันแล้วว่าจะทำ thesis เรื่องอะไร
เราก็เอ๋อๆมาก แต่ก็พูดไปมั่วๆ เสร่อจริงๆ
ดูแล้ว เหมือนเราจะเป็นคนเดียวใน 13 คนที่มี background ด้านดีไซน์
คนอื่นๆก็จะเป็นพวก Computer scienceกับ Mechanical Engineering โดยเฉพาะพวกที่จบจากที่นี่มาก่อน ก็เกือบครึ่งนึง
แล้วก็อีกพวกก็คือเรียนด้าน Cognitive science, psychology มา ก็มีคนนึง และก็อีกคนจบ Berkeley ด้าน Econ แต่ก็มาเรียนด้านนี้ แปลกดี และก็มีคนที่เป็น teacher อีกสามสี่คน
แล้วเ่ท่าที่คุยก็คือ มีคนได้ทุนประมาณ 5 คน แล้วเราก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่เงินที่ได้ก็พอๆกันอะ ก็โชคดี ดีกว่าไม่ได้
เราก็คุยกับคนนึง เขาสวยดี มาจากเม็กซิโก เขาจบป.ตรีด้าน Programming แล้วก็ไปเรียนต่อ ป.โท Education policy ที่ Harvard แล้วก็มาเรียนที่LDT เพราะว่าอยากจะทำงานที่มัน Practical สามีเขาทำงาน Google เขาก็เลยอยากจะมาทำงานด้านนี้ ก็เลยสมัครมา คนนี้ก็ได้ทุนเหมือนเรา
แล้วก็คุยกับรุ่นพี่ คนก็ถามเรื่อง Internship กันเยอะมาก Prof. Shelly Goldman ก็บอกว่า พอเปิดเทอมตอนกันยา ก็จะให้แต่ละคนเขียนเลยว่า อยากทำ Internship ด้านไหน และที่ไหน แล้วเขาก็จะไปติดต่อให้
อย่างของรุ่นปัจจุบัน เขาบอกว่าทุกคนเขียนว่า อยากทำงานที่ Google, Apple, Yahoo, Ebay, IDEO, Adobe
แต่ที่ยากที่สุดคือ เข้าทำงานที่ Apple เพราะต้องมีสัมภาษณ์และต้องแข่งกันเองใน 15 คนนี้
และเรื่องแปลกก็คือ ปีนี้ Adobe จะรับเด็กเยอะมาก แต่ไม่มีใครสมัครไปทำงาน Adobe เลยทั้งๆที่ไม่ต้องมีสัมภาษณ์ด้วยซ้ำ
เราก็อยากทำงาน Apple นะ เพราะมี Department ออกแบบด้าน Media เยอะมาก และก็จ่ายเงินให้เด็กฝึกงานเยอะสุด อิอิ ค่าฝึกงาน อจ.บอกว่า ก็ขั้นต่ำในแคมปัส ก็ให้ชม.ละ $25
เราก็ว่าดีๆ จะได้ช่วยเรื่องค่าใช้จ่าย
แต่ถ้าจะฝึกงานที่ Apple ก็ไม่รู้จะสู้พวกที่จบด้าน CS มาได้หรือเปล่า เพราะเราก็ทำ programming อะไรไม่เป็น ทำเป็นแต่ Flash/DMW แต่เป็นแนวกราฟฟิคมากกว่า
เขาก็บอกว่า ระหว่างนี้ ใครทำโปรแกรมอะไรไม่เป็น ก็พยายามไปหัด คือไม่จำเป็นต้องทำได้ขนาด Expert แต่ก็เป็นสิ่งที่ควรจะรู้เอาไว้
เสร็จแล้วก็ไปกินข้าวกลางวันกัน เราก็คุยกับ อจ. และก็พวกนร.ปัจจุบันที่เรียนอยู่ ก็มีคนนึงถามว่าเรามาจากไหน เราก็บอกว่ามาจากไทยแลนด์ เขาก็บอกว่ามหาลัยสวยนะ เราก็ถามว่า เคยไปเหรอ ไปที่ไหน จุฬาลงกรณ์หรือเปล่า เขาก็บอกว่า ใช่ แล้วอจ.คนนึงก็ถามว่า What did you do there? เขาก็บอกว่า ไปเดินเล่น sight seeing เราก็ว่าตลกดี นักท่องเที่ยวไปเที่ยวเมืองไทยแล้วไปชมมหาลัย
เสร็จแล้วตอนบ่ายก็นั่งฟังบรรยายๆๆ อีก จะหลับมากๆ แล้วก็มีทัวร์รอบมหาลัย เราก็ไปเดินด้วย ก็ไปเจอเด็กคนนึง เขามาเรียนด้าน International Comparative Education Policy เขาก็ถามว่า เรามาจากไทยแลนด์หรือเปล่า เราก็บอกว่าใช่ เขาก็บอก เขามาจากพม่าแล้วก็บอก we're neighbours
เขาก็ดูเด็กมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หน้าตาแขกๆ แต่เป็นคนพม่า เขาก็ถามว่า จบจากจุฬาลงกรณ์หรือเปล่า
เราก็บอกว่าใช่ เขาก็บอกว่า good university in Thailand เราก็ยิ้มๆ แล้วก็ถามว่าเขาล่ะ เขาก็บอกว่า เขาเรียน ป.ตรีที่ Harvard เราก็คิดในใจว่า มันดีกว่า จุฬาอีกนะ เหอๆๆ
แต่ก็น่ารักดี ก็เดินคุยกันตลอด เขาก็บอกว่า
I met Thai princess in MIT
เราก็ อ่อ สงสัยคุณพลอยไพลิน
เด็กก็บอกว่า Her name is Ploypailin, she sang like an actress
เราก็เลยบอกว่า ใช่แล้ว คุณพลอยเคยแสดงละคร แล้วก็มีความสามารถด้านการแสดงและดนตรี
พอตอนที่เข้าไปชมโบสถ์Memorial Church ที่มันสวยๆน่ะ เด็กก็หันมาถามเราว่า Are you buddhism? เราก็บอกว่าใช่ เขาก็ถามต่อ Theravadha เราก็บอกว่าใช่อีก เราก็คิดในใจว่า อืม คนพม่านี่ดูสนใจศาสนาพุทธมากกว่าคนไทยทั่วๆไปมั้ง
เสร็จแล้วก็กลับไปฟังบรรยายเสร็จ แล้วก็จบด้วยอาหารเย็นฟรี เย้
อาหารก็ไม่มีอะไรมากหรอก แต่เราก็กินสลัด กับ พวก fingerfood ซะอิ่มแปร้เลย
เด็ก Grad ก็ต้องคู่กับ Free food สิ จริงมั้ย
| Create Date : 08 เมษายน 2551 |
| Last Update : 8 เมษายน 2551 23:27:45 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 521 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
Although I am an architect by trainning, I consider myself as a designer focusing on educational aspects and had joined many organizations and programmes.
My interests in education has been supported by my family. I hope to use my design ability to enhance the learning experience of people especially children.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
แวะมาทักทายครับผม