ปากกาไฮไลท์สีแดง
Group Blog
 
All Blogs
 

สงสารสัตว์


เมื่อวันก่อนกำลังล้างจานอยู่ ระหว่างที่ล้างน้ำเปล่าอยู่นั้น ก็เจอจิ้งจกกำลังจะจมน้ำ เราก็เลยร้องกริ๊ดลั่นบ้าน พี่สาวถามว่า เป็นอะไร เราก็บอกไปว่า “จิ้งจก” พี่สาวถาม เธอกลัวจิ้งจกด้วยเหรอ เราบอกว่าเปล่า แค่ตกใจเพราะมันกำลังจะจมน้ำตาย ทันใดนั้น ก็คว้าทัพพี (ที่กำลังจะล้าง) ตักมันขึ้นมา แล้วก็เอาไปวางไว้บนเขียง (แต่ไม่ได้จะสับนะ) แต่จะให้มันตัวแห้ง เพราะโดนน้ำขนาดนั้นคงเกาะอะไรไม่อยู่ มันก็แน่นิ่งไม่ไปไหน ก็ตกใจนึกว่าตายแล้ว แต่ก็เห็นมันขยับนิดหน่อย ก็เลยหยิบทิชชู่มาซับตัวมันให้แห้ง พอพี่สาวเห็นก็ถามขึ้นมาว่า ถ้าเป็น “กระจั๊ว” จะทำแบบนี้มั้ย?
เรา- ไม่มีทาง จะเอายาฆ่าแมลงฆ่ามันให้ตายสิไม่ว่า
พี่ – น่าสงสารกระจั๊วนะ ตัวมันน่าเกลียดไม่มีใครกล้าเข้าใกล้

คิดไปคิดมา บางที ก็น่าสงสารกระจั๊วจริงๆ เพราะมันก็ไม่ได้ทำผิดอะไรเลย แค่หน้าตาหน้าเกลียด ชอบวิ่งเข้ามาหา ถ้าไล่มัน และท่าไม้ตาย (ท่าบิน) จริงๆแล้วมันอาจจะอยากทักทาย หรือมันอาจจะคิดว่าตัวเองน่ารัก อยากจะมาเกาะ ให้เหมือนลูกหมาบ้าง แต่ก็ไม่มีใครอยากเข้าใกล้มัน

เช่นเดียวกับ จิ้งจก หนอน ฯลฯ ที่เวลาคนเห็นก็เกลียดกลัวมัน มันอาจจะแอบน้อยใจ อยากเกิดเป็นหมา หรือกระต่ายบ้าง จะได้กินอาหารอร่อยๆ สะอาดๆ และก็มีคนคอยกอดคอยโอ๋ก็เป็นได้ แต่ว่า นึกภาพกระจั๊ว พยายามทำตัวน่ารัก แล้วมาคลุกคลี มันคงน่ากลัวพิลึก ถึงแม้ว่าจะแอบสงสารพวกมัน แต่ก็ทำใจไม่ได้จริงๆ ที่จะอยู่ร่วมห้องกับพวกมัน

เหมือนจะจบดี แต่สุดท้ายก็ไม่ดีจนได้ เพราะมันอยากมากที่จะทำใจให้อยู่ใกล้กับอะไรก็ตามที่เราไม่ชอบ คิดว่าหลายๆคนก็คงจะเป็น




 

Create Date : 27 ตุลาคม 2551    
Last Update : 27 ตุลาคม 2551 23:19:06 น.
Counter : 533 Pageviews.  

สายรุ้ง

ในชั่วโมงศิลปะของโรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่ง.........
1
คุณครูกำลังยืนยิ้ม ที่ได้เห็นเด็กๆได้วาดรูป คุณครูค่อยๆเดินดูเด็กทีละคนๆ วาดรูปไปเรื่อยๆ รูปวาดของเด็กแต่ละคนไม่แตกต่างกันมากนัก เป็นภาพ ทุ่งนา ท้องฟ้า และภูเขา ซึ่งก็เหมือนกับที่คุณครูวาดให้ดูบนกระดาน คุณครูยืนยิ้มด้วยความภาคภูมิใจ.....

2
เด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนั่งวาดรูปอย่างขะมักเขม้น รูปวาดของเธอแตกต่างจากเพื่อนในห้องที่วาดภาพ ทุ่งนา ภูเขา ท้องฟ้า แต่ภาพของเธอนั้น คือสายรุ้งสวยกลางท้องฟ้า คุณครูแอบยิ้ม....

3
คุณครูเดินวนดูเด็กๆอีกรอบ เด็กๆในห้องเริ่มระบายสีลงไป ภูเขาสีน้ำตาล ทุ่งนาสีเขียว ท้องฟ้าสีฟ้า ก้อนเมฆสีขาว คุณครูมองด้วยรอยยิ้ม

4
เด็กผู้หญิงคนนั้นก็เริ่มระบายสีเช่นกัน เธอระบายสีท้องฟ้าด้วยสีขาว และระบายสายรุ้งด้วยสีชมพูอย่างขะมักเขม้น คุณครูเดินมาจนถึงโต๊ะของเธอ และก็ต้องตกใจกับภาพที่เห็น

5
คุณครูถามเด็กผู้หญิงคนนั้นว่า
คุณครู :ทำไมหนูถึงระบายสีท้องฟ้าเป็นสีขาว และระบายสายรุ้งเป็นสีชมพูล่ะจ๊ะ?
เด็กหญิง: แล้วทำไมจึงระบายเป็นสีขาวกับชมพูไม่ได้ล่ะค่ะ?
คุณครู : ก็เพราะว่า ท้องฟ้าต้องเป็นสีฟ้าถึงจะถูกจ๊ะ หนูลองมองออกไปนอกหน้าต่างสิจ๊ะ ท้องฟ้าต้องเป็นสีฟ้า ส่วนสายรุ้งต้องมี 7 สี ม่วง คราม น้ำเงิน เขียว เหลือง แสด แดงจ๊ะ ถึงจะถูกต้อง
เด็กหญิง : …. (ทำไมสายรุ้งถึงเป็นสีชมพูไม่ได้ เด็กหญิงสงสัย แต่ก็ไม่ได้ถามออกไปอีกครั้ง)

6
เวลาหนึ่งชั่วโมงผ่านไป ภาพที่เธอเอาไปส่งคุณครู เป็นท้องฟ้าสีฟ้า และสายรุ้งเจ็ดสี ตามที่คุณครูต้องการ คุณครูยิ้มให้เธอด้วยความภาคภูมิใจ ดีมากจ๊ะถูกต้องแล้ว

7
ชั่วโมงศิลปะในคาบต่อมา..............
เด็กหญิงนั่งวาดภาพ ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยสีฟ้า ภูเขาที่เต็มไปด้วยสีน้ำตาล ทุ่งนาที่เป็นสีเขียว เธอวาดตามสีที่มันควรจะเป็น...

8
เวลาหลายปีผ่านไป เด็กหญิงคนนั้นค่อยๆโตขึ้นๆ เธอมีชีวิตเหมือนเด็กคนอื่นอีกหลายล้านคน เธอคิดเหมือนกับเด็กๆ อีกหลายล้านคน เธอเรียนรู้ว่าควรจะคิดอะไรตามความเป็นจริง

9
เวลาหลายปีผ่านไป .........
เธอลืมไปแล้วว่าจริงๆแล้ว สายรุ้งอาจจะเป็นสีชมพู


ปล. พยายามเข้าตั้งแต่เมื่อวาน ก็ล๊อกอินไม่ได้ซะงั้น วันนี้ก็ล๊อกอินแล้ว ล๊อกอินอีกก็เข้าไม่ได้ เพิ่งเข้าได้นี่แหละ




 

Create Date : 07 ตุลาคม 2551    
Last Update : 8 ตุลาคม 2551 1:56:29 น.
Counter : 22428 Pageviews.  

ขอบคุณที่ยังไม่ลืม



ไม่ได้อัพบล็อกซะนานแล้วสินะ วันนี้อยู่ดีๆก็รู้สึกว่าอยู่ห้องไม่ได้แล้ว หงุดหงิดมากมาย ก็เลยออกไปสยาม ทั้งๆที่เย็นมากแล้ว ไปซื้อเครื่องเขียน เดินเล่นๆๆๆ ดูเฟอร์นิเจอร์

ระหว่างที่เดินอยู่คนเดียว ก็คิดอะไรเรื่อยเปื่อย คิดถึงเชียงดาว คิดถึงเพื่อนๆ คิดว่าทุกคนจะยังจำช่วงเวลาดีๆเหล่านั้นได้ไหม ทุกคนจะยังอินกับมันรึเปล่า หรือว่าเราเองที่คิดไปคนเดียว

21.10 ตัดสินใจขึ้นรถไฟฟ้ากลับบ้าน รถไฟฟ้าโล่งกว่าปกติ ไม่เบียดเหมือนทุกวัน อยู่ดีๆ ความรู้สึกบางอย่างเอ่อล้นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เดินเข้าคอนโดอย่างหนักอึ้ง เดินไปที่ตู้จดหมาย มีจดหมายมากมายอยู่ในนั้น

หนึ่งในนั้นมีโปสการ์ดใบเล็กๆหนึ่งใบ มันถูกส่งมาจากแปดริ้ว และเขียนด้วยคน 4 คน โปสการ์ดใบนั้น เต็มไปด้วยคำว่าคิดถึง ความรู้สึกเอ่อล้นอีกครั้ง ฉันคิดในใจ อย่างน้อยก็ยังมีอีก 5 คนที่ยังไม่ลืม ยังไม่ลืมช่วงเวลาดีๆ ตลอด 5 วันที่พวกเราอยู่ด้วยกัน ทำกิจกรรมร่วมกัน


ฉันอยากเขียนโปสการ์ดบอก แค่ประโยคสั้นๆ


“คิดถึงเหมือนกัน และขอบคุณที่ยังไม่ลืม”







 

Create Date : 20 กันยายน 2551    
Last Update : 20 กันยายน 2551 22:04:56 น.
Counter : 644 Pageviews.  

แอบ



ได้เจอกับใครบางคน ก็รู้สึกแย่กับตัวเองทุกครั้งที่ได้เจอ

แต่ครั้งนี้ีที่ได้เจอ กลายเป็นว่า เรากลับมานั่งยิ้ม ดีใจที่ได้เจอ (ใครบางคน)

ทำให้ค้นพบอะไรบางอย่างว่า อาการโคม่าได้ดีขึ้นแล้ว

จากการเจ็บทุกครั้งที่ได้เจอ

กลับกลายเป็นรอยยิ้มเข้ามาแทนที่

น่าแปลกความเจ็บมันหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้

แค่รู้สึกดีๆที่ได้เจอใครบางคน

แม้จะได้แต่มองอยู่ไกลๆ

เขาคงไม่รู้ตัวหรอก

ตอนนี้เราพร้อมที่จะปล่อยตัวให้เป็นอิสระแล้ว

ใช่ เขายังคงอยู่ แต่ไม่ใช่แบบเดิมอีกต่อไป



ปล.1 บางครั้ง "การแอบดูอยู่ห่างๆ" อาจทำให้รู้สึกดีกว่า

ปล.2 การ "แอบชอบ" บางครั้งก็เจ็บปวด

ปล.3 เมื่อถึงเวลา อาการนั้นอาจจะหายไปเอง

ปล.4 เพิ่งเข้าใจ เนื้อหาเพลงข้างล่างนี้ อย่างจริงๆ







ได้แอบมองเธอข้างเดียวอยู่ที่มุมนี้
ก็พอแล้วไม่มีเงื่อนไขใดๆในความหวังดี
แค่ได้ชอบเธออยู่ตอนนี้
ก็ถือเป็นโชคชะตาดีๆที่คนอย่างฉันได้เกิดมาพบกับเธอ

ได้แอบมองเธอข้างเดียวอยู่ที่มุมนี้
ก็พอแล้วไม่มีเงื่อนไขใดๆในความหวังดี
ก็เรื่องดีๆที่มีตอนนี้ ก็ได้แต่รู้ว่าเธอคนนี้
ได้มีความสุขแค่เพียงเท่านี้ฉันก็อุ่นใจ







 

Create Date : 23 สิงหาคม 2551    
Last Update : 23 สิงหาคม 2551 23:48:15 น.
Counter : 525 Pageviews.  

ครบรอบ 1 ปี 2 วัน


ช่วงนี้คงไม่ค่อยได้อัพเดท และจะหายหน้าไปจากบล๊อค และเอ็มเอสเอ็นอีกสักพักใหญ่ๆ เนื่องจากงานเยอะ ตอนนี้งานเข้าเยอะมาก
และก็ยังมีปัญหาเกี่ยวกับตัวเองที่แก้ไม่ไ้ด้สักที พาลเครียดไปเลย

การไม่เล่นเอ็มเอสเอ็น เป็นเพราะสาเหตุหลายประการ หนึ่งในนั้นมีเรื่องไม่สบายใจ ทำให้ไม่อยากเสวนากับใครสักเท่าไหร่ และเหตุผลอีกข้อคือ จะติดเอ็มเอสเอ็นเกินไปแล้ว จนรู้สึกว่่าบางสิ่งบางอย่างได้หายไป รวมทั้งเวลาที่มานั่งหน้าจอคอมด้วย จึงจะขอหายไปด้วยประการฉะนี้ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะทำได้เกิน 3 วันรึเปล่า

วัีนนี้ได้ฤกษ์อัพเดท เพราะว่า เพิ่งนึกออกว่า ใช้บล๊อคนี้มาครอบ 1 ปี กับอีก 2 วัน (เกือบจะ 3 แล้ว อีกไม่กี่นาที) ก็เลยมาเขียนเตือนความจำซะหน่อย

เร็วจังเลยนะ 1 ปีผ่านไปแล้วเหรอเนี่ย ไม่เคยคิดว่าจะเขียนบล๊อคได้นานขนาดนี้ 1 ปีที่ผ่านมา กับการบันทึกเหตุการณ์ ความทรงจำอันน่าประทับใจต่างๆ มันช่างไม่มากไม่น้อย เหตุการณ์ต่างๆนั้นี่ถ้าไม่บันทึกไว้ ก็คงจะลืม

บล๊อคนี้ช่วยได้มากทีเีดียว

ขอบคุณที่ทำให้กำเนิดบล๊อคดีๆ ที่ทำให้เราเป็นสื่อกลางในการนำเสนอความคิดได้อีกแรงหนึ่ง

ขอบคุณทุกคอมเมนต์ที่มาช่วยบอกช่วยเสนอ

อีก 1 ปีต่อไป ก็คงจะได้อะไรกลับมาอีกนะ...

ขอบคุณ




 

Create Date : 20 สิงหาคม 2551    
Last Update : 20 สิงหาคม 2551 23:55:32 น.
Counter : 532 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  

ปากกาไฮไลท์สีแดง
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add ปากกาไฮไลท์สีแดง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.