|
|
หมาบอกลาตาย
สองวันก่อน ขับรถมอเตอร์ไซด์โบราณฮอนด้าซีดี 125 อายุประมาณ 35 ปี เข้าไปที่จอดรถยนต์แถวบ้านพักรถไฟ เอาของบางอย่างไปเก็บไว้ที่รถยนต์ ปรากฏว่าเจอ ดิ๋ก หมาเพศเมีย พันธุ์รอคไวล์เดอร์ เห่าใหญ่ หลายครั้งด้วย เลยเรียกชื่อมันตั้งหลายครั้ง ก็ยังเห่าอยู่ นึกว่าเสียงท่อไอเสียรบกวนประสาทหูของมัน หรือแต่งตัวใหม่อาบน้ำมีกลิ่นแปลก ๆ สะอาดไป มันแปลกกลิ่นเลยเห่าไล่ พอขับรถออกมามันก็ยังวิ่งเหยาะ ๆ ตามอยู่ ก็เลยนึกว่ามันบ๊อง ซะแล้ว เพราะปกติมันเป็นหมาค่อนข้างเงียบมาก
อดีตมันเป็นหมาตรวจยาเสพย์ติดของกรมตำรวจ แล้วปลดระวางออกมา เจ้าของคนแรกที่นำมาเลี้ยง ชั่วงแรกก็เลี้ยงดูดีหรอก ต่อมาก็ปล่อยปละละเลย ให้มันต้องคุ้ยหาเศษอาหารกินเอง จนในที่สุด พี่ที่บ้านรถไฟอีกหลัง เลยนำมาเลี้ยงเป็นเพื่อนกับหมาเพศชาย พันธุ์อัลเซเชียน ชื่อ บีอบ และมีลูกด้วยกันสามครอกแล้ว แต่ก็ไม่มีเหลือเลย เพราะคนต่างขอไปเลี้ยงกันหมด ที่ผ่านมาก็จะซื้ออาหารแบบกระสอบให้มันทั้งสองกิน แต่จะสนิทกับ ดิ๊กมากกว่า เพราะมันค่อนข้างจะตะกละ (เพราะอดหยากมานาน) ส่วนบ๊อบ นาน ๆ จึงจะแวะมากินอาหารที่ให้ เพราะมันจะรู้ว่าเวลาเอารถยนต์ไปจอด หรือขับจักรยานยนต์ไปจอด ก็มักจะมีอาหารให้ หรือว่าง ๆ ก็ซื้อซี่โครงไก่ที่ร้านข้าวมันไก่ไปให้มันกิน บางครั้งก็กระดูกหมูจากร้านขายข้าวขาหมู (เวลาว่างส่วนใหญ่จะเป็นวันเสาร์อาทิตย์) แต่ถ้าวันธรรมดาก็จะเป็นอาหารแบบเม็ดแขวนไว้กับที่จอดรถยนต์ ไปให้มันทั้งสองกิน ทุกครั้งจะเจอดิ๊กเป็นประจำนานมากว่าสามปีแล้ว บางวันไม่ว่างจะรีบไปธุระก็บอกจะมาให้ตอนเย็น หรือจะมาฝากวันรุ่งขึ้น มันก็เข้าใจดี และทำหน้าซื่อ ๆ ไม่เห่าแต่อย่างไร เจอกันทีไรก็มักจะแซวมันว่า ไปอาบน้ำบ้าง กลิ่นสาปแรงจัง เพราะแถวที่มันอยู่จะเป็นดินทรายมาก เจ้าของก็อาบน้ำให้อาทิตย์ละครั้ง
ตอนเช้าวันต่อมา ขับรถจักรยานยนต์ไปจอดเพื่อเปลี่ยนเป็นรถยนต์ เจอมันนอนนิ่งอยู่หน้าปากทางเข้า ก็นึกว่ามันนอนอาบแดด เพราะมันชอบนอนแบบนั้น แต่ผิดสังเกตหน่อยว่า มันนิ่งเกินไป และมีแมลงวันตอมอยู่หลายตัว ก็เรียกชื่อมัน ก่อนรีบไปทำงาน กลับมาตอนเย็นก็ตามหามันอยู่ซักพักใหญ่ เจอแต่บ๊อบ ไม่เห็นดิ๊กเลย นึกว่ามันไปวิ่งเล่นแถวบ้านพักรถไฟหลังข้างเคียง
ตอนเช้าวันนี้ เจอแฟนของพี่ที่เลี้ยงดูมันบอกว่า ดิ๊กตายแล้วเมื่อวาน ถูกวางยา เลยเล่าให้แกฟังว่าเจอมันนอนนิ่งเมื่อวานอยู่ นึกว่ามันนอนเล่น เพิ่งรู้ว่ามันตายแล้ว มานั่งนึกอยู่นาน จึงน่าจะเป็นลางสังหรณ์ของมันเองว่าจะไปแล้วน๊ะ เลยมาเห่าบอก และวิ่งตามมาส่ง เพราะเท่าที่รู้มันเป็นหมาเจียมตัวพอสมควร เงียบ ๆ ไม่ค่อยเห่า หรือทำท่าคุกคามใคร เนื่องจากบริเวณที่มันอยู่เป็นเส้นทางผู้คนผ่านเข้าออกมากเป็นประจำ
เพราะเชื่อมั่นและคาระวะท่านมิลาเรปะ โยคีจารย์แห่งธิเบต ก็นึกว่า มันถึงเวลากลับไปสู่ที่แห่งใหม่ เพื่อรับผลบุญผลกรรมต่อไป
ขอให้ไปดีน๊ะ ดิ๊ก
| Create Date : 20 เมษายน 2550 |
| Last Update : 20 เมษายน 2550 20:47:15 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 394 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: merf1970  วันที่: 20 เมษายน 2550 เวลา:20:59:19 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
สงขลา Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ฺBlog แรก ๆ ที่เริ่มทดลองสร้างและเริ่มใช้งานใน http://www.pantip.com งานเขียนที่มีขึ้นก็แล้วแต่อารมย์และความว่างในการเขียน เพื่อเก็บไว้ในกล่องความทรงจำก่อนที่จะลืมเลือนหายไปกับกาลเวลา
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
ไม่น่าเชื่อเลยว่าหมาปลดระวางของกรมตำรวจ จะต้องมีชีวิตที่น่าอดสู เพียงนี้ แถมโดนวางยาอีก
ขนาดหมาไม่กี่ตัวที่หมดระวางยังดูแลไม่ได้ แล้วจะดูแล ตร.ลูกน้องทั้งกรมได้ไง ? เศร้าใจ ...เฮ้อ!