โลกเงียบๆ ที่จะบันทึกร่องรอยตัวตนของเรา..

เหนื่อยจัง..

เรารู้สึกตัวเราเองว่า เราเป็นคนที่เชื่อคนง่าย ไซโค(ชักจูง)ได้ง่าย แล้วก็ยังอคติแรง
เราค่อนข้างจะแยกแยะสิ่งต่างๆ ไม่ไหลไปตามน้ำ ได้ก็เฉพาะแต่เรื่องที่เรามีข้อมูลอยู่แล้วเท่านั้น (เหมือนคอมพิวเตอร์ไหมล่ะ?)

วันนี้ เรานั่งอ่าน "๗ เดือนบรรลุธรรม" ของ "ดังตฤณ" ที่เว็บ //dungtrin.com/7months/mobile
กลางวันเพิ่งจะรู้สึกมากับตัวว่าตัวเองถูกไซโค(ชักจูง -ถนัดคำว่าไซโคง่ะ)ได้ง่ายจริงๆ ยิ่งกว่าวัวที่ถูกจูงจมูกให้เดินเสียอีก เพราะใช้แค่คำพูด ไม่ต้องใช้แรง ก็ทำให้เราคล้อยตามได้แล้ว (น่ากลัวมากในการจะทำสัญญา เพราะถูกผูกมัดได้โดยไม่ทันตั้งตัว)
ตอนนั่งอ่านเจ็ดเดือนบรรลุธรรม หลายๆครั้งเราก็รู้สึกขึ้นมาได้ว่า เออนี่ เราต้องฟังหูไว้หูบ้างนะ ไม่ใช่อะไรก็เชื่อไปหมดทุกอย่างเหมือนที่เราเป็นมาตลอด พอคิดขึ้นมาได้ทีไร เราก็รู้สึกว่า แล้วเราจะยึดเกาะกับอะไรดี...

อื้อ เรา... เอ่อ...ใช้คำว่าศึกษาธรรมดีไหมนะ... เรา..มุ่งหน้าเข้าหาธรรมะเพราะเราจะหาหลักยึด แล้วก็เพื่อจะก้าวขึ้นไปเรื่อยๆ สำหรับเรา ธรรมะเป็นสิ่งที่อยู่ใกล้เรานะ แล้วเราก็เห็นมันเป็นยาวิเศษ เราเหมือนคนไข้ หรืออย่างน้อยก็เป็นคนสุขภาพไม่ดี ที่อยากจะมีสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ เราเลยหายามาใช้กับตัวเอง เราเชื่อในยาวิเศษขนานนี้นะ เชื่ออย่างปักใจ แล้วก็เลยไปเชื่อถึงคนที่เขาขายหรือเอายามาให้ด้วยอีกแน่ะ ว่านั่นเป็นยาที่เราต้องการจริงๆ ไม่มีอะไรประกันได้ซะหน่อยว่าเราไว้ใจคนนั้นๆได้

ทีนี้... เมื่อไม่เชื่อขึ้นมา เราก็รู้สึกเหนื่อยทันที
ประมาณว่า เออ เราไม่เชื่อว่าคนกลางนี่เขาจะเอายาจริงให้เรา เอายาให้เราถูกขนาน เราก็ต้องไปหาคนต่อๆไป ต้องหาไปเรื่อยๆ จนกว่าจะมีใครที่เราแน่ใจได้ว่าเราไว้ใจได้ แล้วเราจะเอาอะไรไปวัดล่ะ? จะรู้ได้ไงว่าร้านไหนหรือใครเชื่อได้ เราไม่รู้เรื่องยาเลยสักนิด ไม่รู้จักคนเหล่านั้นด้วย จะไปหาจากแหล่งผลิตยาเลยก็ไม่ได้ เพราะที่นั้นเราไม่สามารถจะไปถึงได้ (พระพุทธเจ้าท่านจากเราไปสองพันห้าร้อยกับห้าสิบปีแล้ว..) อาจจะเหลือ Authorized Reseller (ตัวแทนจำหน่ายอย่างเป็นทางการ) อยู่ แต่มันก็ไม่ใช่ทางที่เราทำความเข้าใจได้ง่าย อันที่จริง..เรายังไม่เคยเห็นพระไตรปิฏกเลยด้วยซ้ำ เห็นแต่ไบเบิ้ล ช่างแพร่หลายและเข้าถึงง่ายเหลือเกิน..

เราเหนื่อย.. เมื่อคิดว่าเราต้องลงแรงในการขวนขวาย (เอาล่ะ เราเป็นคนขี้เกียจอย่างมากๆเลยล่ะ)

ใครมีวิธีสร้างเสริมนิสัยฟังหูไว้หูบ้างไหม?




 

Create Date : 01 ธันวาคม 2550    
Last Update : 1 ธันวาคม 2550 19:44:17 น.
Counter : 372 Pageviews.  

โกรธ

E-Book ทำอย่างไรจะหายโกรธ
เอาลิงก์มาฝากกันงับ ไปเจอมา
//www.ebookdharma.com/book/thamangrai.pdf
อ่านฟรี แต่ถ้าต้องการจะพิมพ์หนังสือธรรมะ (ทั้งเล่มนี้และเล่มอื่นๆ) ก็เข้าหน้าหลักที่ //www.ebookdharma.com/


ต่อไปนี้.. เป็นความรู้สึกที่โผล่ขึ้นมาตอนเราอ่านหน้าหก ข้อกอไก่
เป็นความรู้สึกส่วนตัวนะ ใช่จะดีอะไร ไม่จำเป็นก็อย่าเลียนแบบ
กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่าน

เป็นคนดี...
-- เป็นคนดีแล้วยังไง! ในเมื่อทำดีเท่าไหร่ก็ไม่มีใครเห็น มีแต่คนเห็นและเฝ้ามองแต่ด้านไม่ดี แล้วในเมื่อคนอื่นไม่เห็นมีใครดี มีแต่คนมาไม่ดีกับเรา แล้วจะดีไปเพื่ออะไร!

มีคนคาดหวังกับเราอยู่นะ..
-- แล้วไง! เราแพ้ความคาดหวังก็จริง แต่มีใครเคยคิดบ้างไหม ว่าเอาแต่คาดหวังกับเรา ตัวเองไม่เห็นทำอะไร ทุกอย่างลงที่เรา เราต้องแบกรับความคาดหวังนั่นไว้ทั้งหมด โดยไม่มีใครสนใจ ไม่มีใครเห็นใจ ดีแต่เอาอะไรมาโปะไว้ให้เรา แล้วก็เองก็อยู่เฉยๆ คอยดูเราพยายามฝ่าฟัน พยายามจะทำให้เขาไม่ผิดหวัง แต่เขาไม่เห็นค่าอะไรเลย!

เพื่อตัวเอง..
เพื่อเรา จะได้ก้าวเดินไปข้างหน้า เหนือกว่าคนอื่น...
-- ..... (พูดไม่ออก) เออ! อย่างนี้สิถึงน่าสนหน่อย เราไม่ต้องทำอะไรเพื่อใครทั้งนั้น ไม่ต้องให้ใครมาสนใจ ไม่ต้องง้้อไม่ต้องแคร์ใครทั้งสิ้น ทุกอย่างเราทำเพื่อตัวเอง!




 

Create Date : 08 พฤศจิกายน 2550    
Last Update : 8 พฤศจิกายน 2550 18:08:16 น.
Counter : 293 Pageviews.  

๑๗ ตุลาคม..

เราแปลกใจแปลกๆ ที่เมื่อวานเปิดบลอคตัวเองขึ้นมา และพบว่า มีคอมเมนต์โผล่มาเป็นยี่สิบสามคอมเมนต์

ตอนแรก เรานึกว่าถูกแปะใบปลิวโฆษณามหาศาลซะแล้ว แต่กดเข้าไปจริงๆ เรากลับประหลาดใจยิ่งกว่า เพราะข้อความเหล่านั้นทั้งหมด เป็นของชาวบลอคแกงค์ ที่มาอวยพรวันเกิดให้จขบ. ซึ่งเราคิดว่าคงเป็นธรรมเนียมของที่นี่ น่ารักมากๆ

คนมากมายที่อุตส่าห์มาเยี่ยมเรา เราต้องขอบคุณ แล้วก็ขอโทษด้วยที่คงไม่ไปเยี่ยมบลอค เพราะคนที่เดี๋ยวนี้ขี้เกียจอ่านอะไรบนหน้าจอคอมอย่างเรา ไม่มีปัญญาจะไปอ่านอะไร นอกจากข้อความสั้นๆ หรือนานๆอ่านบทความสักที (ไม่นับเวลาบ้าเลือด เลือดขึ้นหน้า)

เราขอบคุณทุกท่านมากๆ ที่ทำให้เรารู้สึกมีเพื่อน
ทำบลอคที่นี่ ไม่เงียบเหงาโดดเดี่ยวเหมือนบลอคที่อื่นจริงๆ




 

Create Date : 18 ตุลาคม 2550    
Last Update : 18 ตุลาคม 2550 9:09:42 น.
Counter : 265 Pageviews.  


ratichan
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




คนหนึ่งคน.. ที่ที่สุดก็หาตัวเองเจอแล้ว (เยสสสส~)




Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ratichan's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.