Tragic Oh..tragic lowering into me sadness surrounding my mind.. Oh..tragic Is this where I am floating in the dark wandering through my mind.. Oh..tragic Or this is my own world resting from day to night finding light in that empty place.. ..Till I realise the emptiness of that place..   Create Date : 03 ตุลาคม 2550     Last Update : 3 ตุลาคม 2550 12:13:07 น. Counter : 514 Pageviews.   26 comment Share Tweet

Once in my life Once in my life.. I've seen the moon shining bright in the dark as a lantern lead the way Once in my life.. I've seen the world different from my way new to my mind Once in my life.. the moon guided me throughtout the way in dark pointed to light in the night   Create Date : 27 กันยายน 2550     Last Update : 27 กันยายน 2550 11:47:17 น. Counter : 419 Pageviews.   2 comment Share Tweet

สนธยา เคยไหม.. ที่เมื่อเงยหน้าขึ้นมองฟ้ายามตกเย็น เมื่อฟ้าฟากหนึ่งมืดลงแล้ว แต่อีกฟากยังสว่างอยู่ได้ ด้วยแสงสุดท้ายแห่งวัน.. วันนั้นเรานั่งรถ คุณแม่ขับขึ้นสะพานวงแหวนอุตสาหกรรมเช่นเคย ฟ้าภายนอกมืดหมดแล้ว ถนนหนทางร้านรวงเปิดไฟ บรรยากาศเหมือนกลางคืน แต่ตอนนั้น ที่เราขึ้นสู่สะพานสูง เมื่อฟ้าเปิดโล่งให้คนเมืองมองเห็นได้รอบทิศทางโดยไม่ต้องแหงนคอตั้งบ่า ทั้งที่ทุกสิ่งรอบตัวมืดหมดแล้ว แต่ทางตะวันออก ฝั่งขวามือของเรา ..ท่ามกลางผืนฟ้าสีน้ำเงินเข้มเจียนดำ.. ฟ้า...ยังเป็นสีส้มสว่าง เหมือนแสงแห่งความหวังกลางราตรี... เข้าใจแล้ว.. ว่าพระอาทิตย์ตกดินงดงามเช่นไร.. ภาพจาก Flickr.com   Create Date : 22 กันยายน 2550     Last Update : 22 กันยายน 2550 8:04:35 น. Counter : 598 Pageviews.   3 comment Share Tweet

ดนตรี - ความมืด ดนตรี.. เราเคยบอกเธอไหม.. ยามรัตติแผ่คลุมแผ่นฟ้า สายลมพัดพา เราปรารถนาจะขับบทเพลง.. มิต้องมีเนื้อร้อง มิต้องมีความหมายในถ้อยคำ เพียงได้ถ่ายถอดความรู้สึกภายในจิตใจเรา.. ..อนธกาล.. เธอจงฟังเราเถิด เธอผู้หลายคนมิชื่นชอบ หากเรารักเธอนัก.. ..อนธกาล.. ในเธอนั่นเอง.. เราจึงได้เป็นเราอย่างแท้จริง มิต้องปั้นหน้าใส่หน้ากาก มิต้องเข้าหาผู้คนอื่นใด.. ..เรา.. อยากจะขับเพลงให้แด่เธอ.. ความมืดเอย..   Create Date : 20 กันยายน 2550     Last Update : 20 กันยายน 2550 15:41:43 น. Counter : 432 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ฟ้า บางครั้งบางเวลา ที่โลกาหมุนเวียนไป บางครั้งที่จิตใจ ไม่อาจเห็นความเป็นจริง หลายครั้งหลายอารมณ์ ทั้งสุขสมขมขื่นยิ่ง ไหลผ่านห้วงชีวิน แล้วก็ล่วงเลยผ่านไป เงยหน้าขึ้นมองฟ้า ยังเห็นว่าสว่างใส ไม่ว่าเมื่อใดใด ฟ้าคงไม่ทิ้งความงาม บ่อยครั้งที่ลืมหรอก เฝ้าบอกตัวอยู่ทุกยาม ลืมหลงอยู่ในความ หม่นระทมช่างขมกลืน ลืมเลือนเงยมองฟ้า และเห็นว่าทุกวันคืน นับแต่ลืมตาตื่น ฟ้ายังงามสักเพียงใด ในโลกมัวไร้สี ไร้ความดีประโลมใจ โน่นไงมองขึ้นไป โลกหาใช่ไร้สิ่งดี ความคิดที่มัวหม่น ดลใจเราบอดเช่นนี้ จงหยุดลงเสียที เมื่อเห็นสีแห่งฟ้าคราม.. เมื่อคนเราจมอยู่กับตัวเอง.. เราก็ลืม.. ว่าเพียงแต่มองขึ้นไปบนฟ้า.. โลก..ยังงดงามไม่มีเปลี่ยนแปลงจากวันใดๆเลย.. ขอขอบคุณเจ้าของความคิด กับกระทู้หนึ่งใน JJBook.com   Create Date : 20 กันยายน 2550     Last Update : 20 กันยายน 2550 9:20:47 น. Counter : 429 Pageviews.   4 comment Share Tweet

• sth
• หนังสือ
• สัพเพเหระ

• ratichan
• p_tham
• ลวิตร์
• Minie'
• Webmaster - BlogGang

• โลกส่วนตัวอีกหนึ่งใบ
• BlogGang.com