|
*** สืบนักรักซะเลย *** ( ตอนที่ 2 )
ว่าที่บัณฑิตทยอยเดินแตกแถวออกมาจากห้องประชุม การซ้อมรับปริญญาของเหล่านักศึกษาได้สิ้นสุดลงแล้ว เสียงนักศึกษาคุยกันดังระงมไปหมด อยู่ในห้องประชุมต้องนั่งเงียบๆ ไม่มีโอกาสได้คุยกันเท่าไหร่ นักศึกษากลุ่มหนึ่งเดินแยกตัวออกมา
" อัญ!! เดี๋ยวเราไปหาอะไรกินกัน แอ๋วไปด้วยกันนะ "
ภาวิณีส่งเสียงแจ๋วๆบอกอัญชลีและแอ๋วเพื่อนสาวร่วมคณะ
" ดีเหมือนกัน ฉันก็รู้สึกหิวๆ ตั้งแต่นั่งอยู่ในห้องประชุมแล้วล่ะณี "
" ให้ผมไปด้วยคนนะ อัญ " สามสาวหันไปมองจึงได้รู้ว่าเป็นพิชัย เพื่อนร่วมคณะเดินตามหลังมาติดๆ
" อ้าวพิชัย !! ได้สิจ๊ะ ยินดีที่สุดเลย กำลังหาเจ้ามืออยู่พอดี โอเคป่ะจ๊ะอัญ "
" มื้อนี้ให้ผมเลี้ยงเอง นะครับ "
" จะดีเหรอ อย่าเลยเกรงใจ "
" น่านะ อีกไม่นานผมก็ต้องไปแล้ว "
" อย่าเลยพิชัย เธอยังหาเงินเองไม่ได้ เราต่างคนต่างออกจะดีกว่า จริงมั้ย ณี "
" ต่างคนต่างออกก็ดีเหมือนกัน " ภาวิณีสรุปแบบรวบรัด
นักศึกษาทั้งสี่เดินเข้าไปในร้านอาหาร ข้างคณะ เลือกหาที่นั่งจนพอใจ ต่างคนต่างเดินไปหาอาหารที่ตัวเองชอบและมาพร้อมหน้ากันที่โต๊ะอาหารอีกครั้ง
แต่ละคนก้มหน้าก้มตากินอาหารของตัวเอง คงมีแต่พิชัยที่ท่าทางจะไม่เจริญอาหาร พิชัยใช้ช้อนเขี่ยอาหารในจานไปมาเหมือนเจอสิ่งแปลกหน้าที่ไม่คุ้นตา
" ไม่ค่อยหิวเหรอพิชัย กินน้อยจังเลย "
อัญชลีลอบสังเกตอาการผิดปกติของเพื่อนชาย
" ไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ เหนื่อยมากกว่า นั่งรอคิวนาน รับจริงๆ แป๊บเดียว "
" วันรับจริงก็คงแบบนี้ล่ะนะ " แอ๋วเปรยขึ้น
" พิชัย จะไปเรียนต่อ ต่างประเทศจริงๆแล้วเหรอ? "
" เดือนหน้า พอรับปริญญาก็คงไปเลย "
" อย่าลืมเมล์มาคุยกันบ้างนะจ๊ะ ฉันกลัวว่านานๆไป เธอจะลืมพวกเราเพราะมัวแต่ไปหลงเสน่ห์ สาวๆผมทองเข้าน่ะซี เห็นเงียบๆจ๋องๆ แบบนี้ ฉันว่า เสร็จหญิงทุกรายแหละ ฮะ..ฮะ.. "
" อืมๆใช่ๆ ฮ่ะ ฮ่ะ ..... "
เสียงหัวเราะคิกคักของสามสาวเป็นที่สนุกสนาน พิชัยเคยฟังจนชินหูและพลอยหัวเราะไปด้วยแทบทุกครั้ง แต่มาวันนี้พิชัยกลับไม่นึกสนุกเอาเสียเลย รู้สึกอยากนั่งเงียบๆ และอยากคุยกับอัญชลีเพียงสองต่อสองโดยไม่มีเพื่อนสาวคนอื่นๆแบบนี้
********************************
|
Create Date : 09 มกราคม 2549 |
Last Update : 9 มกราคม 2549 15:43:16 น. |
|
0 comments
|
Counter : 423 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
|
นามแฝง ชื่อ รักดี ชอบดอกไม้ รักหมา
ไม่รังเกียจแมว
ไม่อาลัยในสิ่งที่ผ่านไปแล้ว
อยู่กับปัจจุบัน
และทำปัจจุบันให้ดีที่สุด
ไม่กังวลหรือเป็นทุกข์
กับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง
|
|
|
|
|
|
|