|
|
|
พระจันทร์ยิ้มแฉ่ง :)
ฉันขับรถกลับบ้านตามเส้นทางเดิมที่เคยผ่านมาในทุก ๆ ครั้ง ในเวลาเดิมที่ยวดยานพลุกพล่าน ผู้คนต่างพากันมุ่งตรงกลับไปพักผ่อนหลังจากที่ต้องใช้เวลาอันเร่งรีบมาตลอดทั้งวัน นี่แหละชีวิตคนกรุงเทพ ฯ ฉันมักพูดกับตัวเองบ่อย ๆ ว่า กรุงเทพเอ๋ย เธอไม่เคยคิดจะเปลี่ยนแปลงตัวเองบ้างเลยหรือไร นี้หรือฉันเองที่ควรจะเปลี่ยน ขณะที่สองมือจับพวงมาลัยอยู่ในรถฉันอมยิ้มน้อย ๆ กำลังนึกถึงเรื่องราวบางอย่าง ฉันเหลือบไปมองเห็นแสงสว่างบางอย่างหยอกล้อสายตาอยู่ตรงเบื้องบนข้างหน้านั้น โอ้วพระจันทร์วันนี้ช่างดูกลมโต อ่อนหวาน สดใสและเปล่งปลั่งสุกสกาว สีอ่อนเย้ายวนตาพาให้จิตใจของฉันล่องลอยนึกไปถึงใครบางคนที่ฉันเพิ่งห่างจากเขามาได้สักพัก คิดถึงรสสัมผัสจากริมฝีปากหวาน ๆ และเสียงเอ่ยคำรักที่กระซิบอยู่ข้างหู ฉันเหลียวมองขึ้นไปอีกครั้ง พระจันทร์เเบื้องหน้านั้นกำลังยิ้มแฉ่งแล้วหรี่ตากลับมาเป็นใน ๆ ให้ บนถนนที่คราคร่ำด้วยรถยนต์ เส้นทางสายเดิม ๆ แต่วันนี้มันช่างเหมือนฉันกำลังขับมุ่งตรงไปสู่เส้นทางแห่งความฝัน ฉันเผลอแอบยิ้มคนเดียวอีกครั้ง ค่ำคืนนี้.......ฉันคงหลับใหลไปกับเสียงพระจันทร์ขับกล่อมภายใต้ผ้าห่มอุ่น ในคืนที่อากาศหนาวเหน็บ และฝันดี...:) อะแฮ่ม
ปล. ฉันคิดถึงเธอจัง
| Create Date : 21 มกราคม 2554 | | |
| Last Update : 22 มกราคม 2554 1:28:25 น. |
| Counter : 421 Pageviews. |
| |
|
 |
|
|
|
ความรักไม่เคยคลิก
อันที่จริงฉันเองก็ไม่คิดว่าตัวเองจะได้กลับมาเขียนบล๊อกอีกครั้ง ถ้าจะเปรียบไปก็คล้าย ๆ กลับ ขึ้นหลังเสือแล้วมันคงลงยาก ท้ายที่สุดก็ต้องหวนคืนสู่วงการอยู่ดี ต้องขอขอบคุณเพื่อน ๆ บางคนที่ยังคงมาให้กำลังใจทั้ง ๆ ที่ฉันเองไม่เคยหันกลับมาเปิดบล๊อกตัวเองอีกเลยนับจากวันนั้น
วันที่ได้รับข้อความสั้น ๆ ว่าผมจะกลับมาเมืองไทยและอยากเจอคุณ อาทิตย์หนึ่งหลังจากนั้นฉันไม่ได้รับข้อความอะไรอีกนอกจากเสียงโทรศัพท์ของเพื่อนที่โทรมาชวนออกไปเที่ยวข้างนอกตามปกติ เที่ยงคืนแล้วพวกเราสนุกกันจนลืมไปว่าเพื่อนในกลุ่มบางคนหนีกลับบ้านบ้าง ขอตัวกลับบ้าง คงเหลือก็แค่ฉัน ไนซ์และจิ๊บ ขาสว่างสะกิดกันเที่ยวต่อ มันเป็นร้านบรรยากาศเดิม ๆ เสียงเพลงเดิม ๆ และเคยมีคนเดิม ๆ อยู่ที่นี่ เวลาผ่านไปได้สักพักเจ้าเพื่อนทั้งสองก็ได้ที่ เต้นม้วนไม่อยู่กับที่หายไปเรื่อย จนคิดไปว่า เฮ้อนี่ฉันเที่ยวกับปูชัด ๆ จับไอ้สองคนใส่กระด้งนี่มันช่างยากเย็น พลันสายตาฉันเหลือบมองไปเห็นใครบางคน คน ๆ นั้น เอ๊ะคุ้น ๆ ท่ามกลางเสียงเพลงและแสงสลัวยามค่ำคืน เค้าคนนั้นของฉัน คนที่ส่งข้อความมาว่าอยากพบคุณอีกครั้ง แต่มันกลับกลายเป็นว่าเค้าอยู่กับใครอีกคน ........ ใจบอกให้หยุดขาบอกให้เดิน ฉันก้าวเท้าเดินเข้าไปประจันหน้ากับเค้า พร้อมยิ้มให้อย่างไมตรี ภาพความหลังเมื่อสามปีที่แล้วกระแทกเข้าใส่เป็นช่วง ๆ นี่หรือผุ้ชายที่ฉันเคยตกหลุมรัก ชายในฝันที่ทำให้ชีวิตฉันเปลี่ยนผัน สุดท้ายและท้ายที่สุด ภาพนั้นก็ค่อย ๆ เลือนและลอยไป ปราสาททรายบนชายหาด น้ำทะเลซัดสาด ก็หายไปในพริบตา เค้ามองฉันแบบไม่เชื่อสายตา ส่วนฉันน่ะเหรอ ก็นี่ไงล่ะ ฉันกำลังนั่งบันทึกเรื่องราวของเราที่มันผ่านไปหลายเดือนแล้ว ภาพนั้นระหว่างเราได้ถูกฟอร์แม็ตไปเรียบร้อย ส่วนไอ้ที่เหลือ ๆ อยู่ มันก็แค่เศษเสี้ยวขี้เล็บ ที่ต้องสะกิดออกก็เท่านั้น นับจากวันน้้นถึงแม้ฉันจะหยุดมองหาความรักใหม่ ๆ อีก แต่มันก็อดใจไม่ได้ที่แค่จะขอ ขอให้ความรักกลับมาโบยบินหยอกล้อ ให้หัวใจของฉันได้เต้นตูมตามเต็ม ๆ ในจังหวะฮาร์ดคอร์อีกครั้ง ความรักทำให้คนมีความหวังเสมอ แล้วเมื่อไหร่เล่าหนอความรักของฉันมันจะคลิกลงตัว........ขอแค่หนึ่งคลิกก็พอใจแล้ว....วิ้ววว....
| Create Date : 20 มกราคม 2554 | | |
| Last Update : 20 มกราคม 2554 22:31:03 น. |
| Counter : 295 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
เหนื่อยหัวใจซะงั้น
วันนี้เราเข้ามาดูบล๊อกของตัวเองแล้วก็รู้สึกแย่ ๆ กับตัวเองพิกล เลยตัดสินใจลบบล๊อกที่เขียนไว้ ความรู้สึกดี ๆ กลับมาเมื่อไหร่เราคงได้มาพิมพ์ ๆ เขียน ๆ อะไรลงไปอีก วันนี้ขอตัวสักระยะดีกว่า พักหัวใจ
| Create Date : 13 กันยายน 2553 | | |
| Last Update : 13 กันยายน 2553 20:30:22 น. |
| Counter : 410 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
