|
|
ให้กับกาลเวลา
@ แด่วันหนึ่ง ซึ่งไกลมาก จากวันนี้
วันที่คน แสนดี มาเคียงใกล้
สุข...กับ ช่วงกาล ที่ผ่านไป
หอมกระไอ เวลา ความอาวรณ์
@สัมผัสกับ นิยายน คนขายฝัน
สร้างศรัทธา คงมั่น วันเก่าก่อน
ต่างรู้ซึ้ง ถึงคุณค่า ความอาทร
กล่อมขวัญอ่อน ชวนปลื้ม ลืมความช้ำ
@มีความ จริงใจ ให้เสมอ
รำพึง พร่ำเพ้อ ทุกเช้าค่ำ
ทุกช่วงแห่ง นาที จดจำ
พาก้าวนำ ทางใหม่ ให้ชีวิต
@แต่..ฉัน ก็คงเป็นฉัน
ที่ไหวหวั่น...เกินไป จนไร้สิทธิ์
ประหัต ประหาร น้ำใจ เหมือนไม่คิด
ใครจะผิด ใครจะช้ำ ไม่นำพา
@แล้ววันนี้...ที่เธอเข้มแข็ง
มีเรี่ยวแรง พอที่ จะใฝ่หา
ไปเถิด..อย่าอาทร กับน้ำตา
ฉันรู้..แล้วว่า มาพลาดพลั้ง
@จึงเป็น บทเรียน บทหนึ่ง
เพื่อให้เรา เฝ้าคำนึง ถึงความหลัง
หากความรัก เวียนมา อีกคราครั้ง
จะเหนี่ยวรั้ง รักไว้ ไม่รีรอ
| Create Date : 01 พฤษภาคม 2549 |
| Last Update : 1 พฤษภาคม 2549 21:57:48 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 251 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [