2. พรีสกรีน
หลังจากรอๆๆๆ วันพรีสกรีนของการบินไทยก็มาถึง คือช่วงวันที่ 1-5,9-11,17-19 เมษายน 2013 เรียงตามเลขที่กันไป ของเราเอง ได้วันที่ 3 เมษายน รอบบ่ายโมง ซึ่งรอบนึงมีประมาณ 80 คนได้ มั้ง มี4รอบ 8โมง 9 โมง บ่ายโมง บ่ายสอง ก็นับว่ายังอยู่ช่วงแรกๆของวันพรีสกรีนเลย วันนั้นเราต้องทำงานก่อนช่วงเช้าที่แบงค์ แล้วแวบไป แล้วต้องกลับมาทำงานต่อตอนเย็น ต้องขอขอบคุณในความร่วมมือของเพื่อนร่วมงานหลายคนมา ณ ที่นี้ เอกสารเตรียมเรียบร้อย เราก็แต่งหน้าทำผมเอง ตั้งแต่ก่อนไปทำงานเลย เอ้อ แต่งหน้าจัดเต็มเอง ส่วนผมให้แม่เกล้าให้ค่ะ เตรียมชุดสูท+กระโปรงแขวนในรถ ใส่ตุ้มหู ทาเล็บ ใส่ถุงน่องไป เรียบร้อย
ทำงานเสร็จช่วงเช้า รีบออกจากแบงค์ เราขับรถไปถึงศูนย์ลูกเรือการบินไทยประมาณเที่ยงครึ่ง (อย่าไปผิดนะ ตรงหลักสี่นะคะแถวไอทีแสควร์ ไม่ใช่สำนักงานใหญ่นะ) พอเดินไปถึงตึก ข้างล่างด้านในจะมีเก้าอี้เยอะๆ เห็นคนแต่งตัวมาสมัครนั่งคอยกันหลายคนอยู่ ระหว่างทางเดินไปพร้อมกับผู้ชายคนหนึ่งที่มาสมัคร เลยเข้าไปนั่งรอพร้อมกัน มาเห็นแต่ละคน โอ้โห สวยๆ หน้าผมจัดเต็มทั้งนั้น หน้าเราว่าเต็มแล้วแต่ก็แต่งเองไม่โปรเท่าช่าง หน้าเราดูอ่อนไปเลย คิดในใจเลยรอบหน้าต้องเป๊ะกว่านี้ ระหว่างนั่งรอ เราก็เอาน้ำมาดื่มตลอดเลย กลัวน้ำหนักไม่ถึง เค้าบอกช่วย กินไปเป็นลิตรเพิ่มได้ซักโลก็ยังดี ช่วงใกล้ๆบ่ายโมง ก็จะมีพี่ hr มาอธิบายว่าตรงจุดนี้เอกสารต้องใช้อะไรบ้าง คือบัตรประชาชนตัวจริง กับใบ toeic ตัวจริง ที่เค้าจะตรวจคะแนนเราก่อนขึ้นข้างบน ว่าได้เกิน 600 จริง
พอบ่ายโมงปุ๊บเค้าก็เช็คชื่อและให้ไปนั่งเรียงตามเลขที่ รอตรวจคะแนน และขึ้นไปข้างบนทีประมาณละ 15 คน พอถึงชั้นบนปุ๊บก็จะเจอกับเจ้าหน้าที่อีกด้านหน้าห้อง เจ้าหน้าที่ก็จะให้เรานั่งตามเลขที่ เจ้าหน้าที่จะให้เราเซ็นใบยินยอมรับทราบกระบวนการคัดเลือกครั้งนี้ และก็มีใบเล็กๆที่ให้เราเซ็น เกี่ยวกับน้ำหนักส่วนสูงที่กำลังโดนวัด และเจ้าหน้าที่ก็จะให้เราจัดเรียงเอกสารที่เรานำมา แล้วเค้าก็นำแม็กมาเย็บให้ ช่วงนี้ก็มีเวลาก่อนที่จะได้เข้าห้อง กินน้ำ เข้าห้องน้ำ เช็คสภาพตัวเองกันได้ เราก็กินๆๆๆน้ำเข้าไป กินเยอะมาก แล้วดันปวดฉี่มาก ทนไม่ไหวต้องเข้าห้องน้ำ อ่าว อุตส่าห์กินตั้งเยอะ ออกมาเลยกินใหม่ พอคนรอบที่แล้วออกมาเรื่อยๆจนห้องด้านในว่าง เค้าก็จะเรียกเข้าไปค่ะ เข้าไปในห้องใหญ่ๆ ซึ่งห้องนั้นจะมีคอกกั้นเหมือนเป็นด่านหลายๆด่าน เข้าไปปุ๊บ เค้าให้วางของถอดรองเท้า แล้วนั่งเรียงกัน รอเรียกเข้าคอกไปชั่งน้ำหนักส่วนสูงทีละคนนั่นเอง
ระหว่างที่นั่งรอเราปวดฉี่มากแบบทนไม่ไหวอีกแล้ว คิดว่าทนๆอีกไม่เกิน 10 นาทีก็ได้ฉี่แล้ว แต่มันทนไม่ไหว ช่างแม่งละน้ำหน่งน้ำหนัก กุจะฉี่ราดก่อน เลยเดินไปขอน้องนักศึกษาฝึกงานที่ดูแลจุดนี้ เค้าบอกเหมือนจะเข้าไม่ได้แล้ว เราเลยต้องมานั่งปวดฉี่รอต่อไป น้องไม่เข้าใจพี่เลยพี่ไม่ได้ขอเล่นๆนะคะ ปวดจนแทบทนไม่ไหว พอถึงคิวปุ๊บเค้าบอกให้เดินเข้าไปยื่นเอกสารให้ท่านกรรมการ จากนั้นแนะนำตัวแค่ชื่อกับนามสกุล แล้วก็เดินขึ้นแท่น(ประหาร)55 จุดนี้เข้าไปแล้วต้องยิ้มสวยๆไหว้งามๆ ทำบุคลิกให้ดูดีสุดๆเลยนะ จะมีผลกับคนที่น้ำหนัก หรือส่วนสูงไม่ถึงเกณฑ์(ที่เค้าว่ากัน) เพราะจริงๆมันไม่มีเกณฑ์เป็นลายลักษณ์อักษรขนาดนั้น เห็นเค้าบอกผู้ชาย -100 ผู้หญิง -110 ขาดได้แต่ห้ามเกิน เราก็ไม่รู้ขาดได้เท่าไหร่ ได้ยินว่าขาดได้ 5 ก็ซวยสิเราขาดเกิน -115 ไปเยอะนะ เพราะช่วงนั้นเราหนัก 46-47 เอง แต่สูง 165 ต้องหนัก 50 บ้าไปแล้ว เพิ่มตั้ง 3-4 โลใครจะทำได้ มีทางเดียวคือหดตัวเข้าไว้ให้ให้วัดส่วนสูงได้น้อยๆ แต่ได้ยินมาว่าน้ำหนักขาดเค้าไม่ซีเรียสเท่าน้ำหนักเกินนะ
นั่นแหละ มีผลถ้าเราส่วนสูงน้ำหนัก ขาด เกิน หรือปริ่มๆเกณฑ์ เพราะท่านกรรมการจะเป็นคนพิจารณาเองว่าให้ผ่านหรือไม่ผ่าน ถ้าน้ำหนักส่วนสูงมาตรฐานก็สบายใจได้ แต่ถ้ากลัวไม่ผ่าน ก็ต้องทำบุคลิกของเราให้ดูดีที่สุด กรรมการท่านอาจอลุ่มอล่วยให้เราได้ เพราะเราว่าท่านก็พิจารณาว่าถ้าสมส่วนก็ไม่น่ามีปัญหาอะไร เพราะฉะนั้นเป็นไปได้ว่า คนที่วัดออกมาได้น้ำหนักส่วนสูงเท่ากันเป๊ะ ในกรณีที่สองคนนั้นไม่เข้าเกณฑ์ทั้งคู่ อาจมีคนนึงผ่าน คนนึงไม่ผ่านก็ได้ อยู่ที่วิจารณญาณของคณะกรรมการ แต่ถ้าเข้าเกณฑ์ก็สบายใจได้บุคลิกภาพอาจไม่มีผล เพราะด่านพิจารณาบุคลิกภาพอยู่อีกคอกนึง
พอถึงตาเราขออนุญาติเข้าคอก เข้าไปถึงยื่นเอกสารแล้วก็ไหว้ ยิ้มหวาน แนะนำตัว แล้วเดินขึ้นตาชั่งดิจิตอลที่เป็นที่วัดส่วนสูงในตัว จะมีกรรมการนั่งโต๊ะอยู่ 4-5 ท่าน ที่จะดูเอกสารเราด้วย และมีกรรมการชายท่านหนึ่งเป็นคนวัดและบอกตัวเลขของเราให้กรรมการที่โต๊ะพิจารณา เราก็หดตัวเต็มที่ กรรมการก็บอกยื่นตรงๆ อย่าหด เลยหดได้นิดเดียว แล้วที่วัดส่วนสูงกดลงมารู้สึกว่ามันยังไม่โดนผมเราเลย แง้ สรุปเราได้ยินเสียงตะโกน สูง 164 หนัก 46.7 shipหายละ ไม่เคยวัดที่ไหนได้สูง และน้ำหนักน้อยขนาดนี้เลย ลงมาจากแท่นเราทำใจไปครึ่งนึงละ ว่าอาจจะไม่ผ่าน ระหว่างยืนรอว่าจะผ่านหรือไม่ผ่าน มีกรรมการท่านหนึ่งเค้าก็ยิ้มให้และบอกเราว่ายิ้มสู้ไว้ เราก็ได้แต่ยิ้มหวานอย่างเดียว และแล้วท่านกรรมการที่ดูหน้าดุๆหน่อย ไม่ยิ้ม ท่านก็ตะโกนว่าผ่านค่ะ เย้ๆๆๆ ดีใจมากๆ ขอบคุณนะคะ เรารีบไหว้และขอบคุณกรรมการ ออกมาจากคอกด้วยความโล่งใจ
ออกมาปุ๊บน้องนักศึกษาฝึกงานก็ยื่นเอกสารที่มะกี๊ให้กรรมการคืนเรามา อ้อ ถ้าผ่านด่านนี้ใบโทอิกตัวจริงเค้าจะยึดไปเลยนะ ส่วนใครที่ไม่ผ่าน ก็กลับบ้านได้เลยค่ะ T-T พอเสร็จ เรารีบถามว่าไปเข้าห้องน้ำได้ยังคะ (ยังปวดฉี่อยู่) น้องบอกว่าให้ไปขอที่อีกด่านหนึ่ง ด่านนั้นจะมีเจ้าหน้าที่แจกบัตรคิวกับเรา เตรียมตัวเข้าห้องพิจารณาบุคลิกภาพ ที่จะมี 4 ห้อง และบอกว่าเราต้องทำอะไรบ้าง เค้าบอกเข้าคอกไปให้ยื่นเอกสารนี้ให้กรรมการ และให้แนะนำตัวแค่ 4 อย่างนี้ คือ ชื่อ-นามสกุล อายุ การศึกษา ความสามารถพิเศษ
เราก็ขอเจ้าหน้าที่ไปเข้าห้องน้ำ เจ้าหน้าที่บอกว่ากดคิวไปแล้ว แต่ไม่เป็นไรไปเข้าก็ได้เดี๋ยวให้คนอื่นไปก่อน พอไปเข้ามาเสร็จปุ๊บก็ได้คิวเลย เป็นห้องแรก ทำใจร่มๆ แล้วก็เดินเข้าไปให้มั่นใจที่สุด
เราขออนุญาติเข้าห้องแล้วเดินไปยื่นเอกสารให้กรรมการ จากนั้นเดินกลับมาที่เส้นที่ขีดไว้ และไหว้กรรมการ กรรมการเป็นผู้หญิงหมดเลย 4 ท่าน ใจดีมากทุกคนเลย (เมื่อ 2 ปีที่แล้ว เจอกรรมการดุ) ก่อนเริ่มกรรมการก็พิจารณาใบสมัครเรา เมื่อกรรมการบอกให้แนะนำตัวก็แนะนำไป เนื่องจากไม่มีความสามารถพิเศษเป็นชิ้นเป็นอัน เลยบอกว่า ความสามารถพิเศษคือ การแสดงและเชียร์ลีดเดอร์ค่ะ 555 (เคยถ่ายโฆษณา เล่นเอ็มวีมาบ้าง เล็กๆน้อยๆ หลีดก็เคยเป็น 555) จากนั้นกรรมการก็ถามคำถามเกี่ยวกับตัวเรานิดหน่อย ว่าเราทำงานอะไรมา เรียนได้เกรดเท่าไหร่ แล้วถามว่าที่เราเป็นหลีดมานี่หลีดคณะหรือมหาวิทยาลัย แล้วก็ถามว่าจบบัญชีมาจะมาทำ service ได้หรอ แล้วจากนั้นก็ให้เดินเข้าไปหา ดูมือ ทั้ง 4 ท่าน ระหว่างจับมือก็พินิจพิจารณาหน้าเรา คุยกับกรรมการอีกท่านว่าอย่างนี้สายตาสั้น ใส่คอนแทครึเปล่า เราก็บอกไม่ได้ใส่ค่ะ ระหว่างนั้นก็ถามว่า แต่งหน้าทำผมเองรึเปล่า เราก็บอกทำเอง ชุดนี้ซื้อที่ไหน เท่านี้แล้วก็ให้กลับไปยืนหันหลังให้ดู แล้วก็ให้เราเดินให้ดูตามแนวเส้น กรรมการถามด้วยว่าเป็นนางแบบรึเปล่า 55 เราก็บอกว่าไม่ได้เป็นค่ะเพราะสูงแค่ 164 (ตามที่วัดได้ตะกี้) แล้วเค้าก็ถามด้วยว่าเคยถ่ายแบบถ่ายโฆษณารึเปล่า เราก็บอกเคยค่ะ แล้วกรรมการก็ชมด้วย ว่าสวยนะ เราก็ขอบคุณค่ะ เขินเลย ยิ้มแก้มปริ แค่นี้ทั้งหมด กรรมการส่งท้ายว่าขอให้โชคดีนะ เราก็ขอบคุณ ไหว้อย่างสวยงามแล้วเดินออกจากห้องด้วยความสบายใจและโล่งใจ ใช้เวลาในคอกนี้แบบสั้นมากๆๆๆ ไม่เกิน 5 นาที ปีนี้โดยรวมกรรมการใจดีทุกคนเลย ตอนเรามา 2 ปีที่แล้ว โดนกรรมการติค่อนข้างเยอะ ปีนี้กรรมการยิ้มให้ด้วย
ออกมาจากคอกนั้นก็มาถึงคราวตรวจเอกสาร ก็จะมีเจ้าหน้าที่เช็คเอกสารว่าครบตามที่เค้าต้องการรึเปล่า แล้วเค้าก็จะให้บัตรประจำตัวผู้สมัครมา ที่เราต้องเก็บรักษาอย่างดีเพราะต้องใช้ในทุกรอบ เมื่อตรวจเอกสารเสร็จก็จะมีให้ลงชื่อว่าจะสอบภาษาที่ 3 รึเปล่า ด้วยความที่ไม่มีความรู้ค่ะ เลยไม่ต้องสอบ ก็มาถึงคอกสุดท้าย เค้าจะใช้ก้องโปรถ่ายรูปเรา จัดแสงอย่างดี ก็ถอดรองเท้า แล้วก็ยืนสวยๆสง่าๆให้เค้าถ่าย เป็นอันเสร็จค่ะ ใช้เวลาทั้งหมดรวมรอ ประมาณ 2-3 ชั่วโมง กลับลงลิฟท์ด้วยความโล่งใจ เย้ๆ ลุ้นผลรอกันต่อไป นานด้วยสิ แต่ก็รออย่างมีความหวังนะ ^^
footnote อ้อ ๆ มีเพิ่มนะคะ ขออนุญาติกอปมาจากบอร์ด ตอนกลับจะได้เอกสารมาอีก 1 แผ่นครับ ระบุรายละเอียดประมาณว่า (เอกสารอยู่ที่บ้าน) สัญญาจ้างงานจนถึงอายุ 45 ปี หลังจากนั้นจะพิจารณาต่อสัญญาแบบปีต่อปี จนถึงอายุ 60 ปี ตอนเทรนได้เดือนละ 9,000 บาทต่อเดือน ผ่านขั้นตอนเทรนจะได้ 10,736 บาทต่อเดือน ได้เงินประจำตำแหน่งพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน 3,000 บาท (ไม่แน่ในว่าเรียกถูกไหม? เอกสารอยู่บ้าน) ได้เงินเบี้ยเลี้ยง per diem (Credit : คุณ Protocol)
สำหรับการแต่งกายวันพรีสกรีน ญ แต่งกายสุภาพ เสื้อแขนสั้นไม่เกินข้อศอก กระโปรงระดับเข่า รองเท้าหุ้มส้น สูงไม่ต่ำกว่า 2.5 นิ้ว ช แต่งกายสุภาพ สวมเสื้อแขนยาว สีขาวหรือสีอ่อน ผูกเนกไท รองเท้าหนังหุ้มส้น
เอกสารที่ต้องเอาไปนะ มี ใบสมัครที่ปริ๊นจากเวบ หลักฐานการชำระเงิน ปริญญาบัตร หรือ transcript ตัวจริงพร้อมสำเนา หรือใบรายงานที่แสดงว่าสอบผ่านทุกวิชา ทะเบียนบ้าน พร้อมสำเนา โทอิค สอบไม่เกิน 2 ปี พร้อมสำเนา จบ ตปท ต้องมีใบเทียบวุฒิ พร้อมสำเนา รูป 2 นิ้ว 2 รูป ช หลักฐานพ้นทหาร พร้อมสำเนา
ต่อไปเป็นสอบข้อเขียนละจ้า
| Create Date : 16 กรกฎาคม 2556 |
| Last Update : 18 กรกฎาคม 2556 14:25:19 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 5095 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [