ครั้งหนึ่ง ผมนำรถเข้าอู่ซ่อม ในใจก็ได้แต่ภาวนาว่าขออย่าให้เป็นอะไรมากเลยเพื่อจะได้มีค่าใช้จ่ายน้อยลง

แต่พอช่างมาประเมินราคา พ่อคุณเอ๋ย ความที่เป็นรถอายุเก้าปี ช่างสามารถสาธยาย อะไหล่ที่จำเป็นจะต้องเปลี่ยน

ออกมาได้อย่างละเอียดรอบคอบจริงๆ คือถ้าตามนั้นแสดงว่ารถคันนี้คงใช้งานไม่ได้เลย แต่ตอนเข้าอู่ผมก็ขับเข้ามาเพราะฉะนั้นตอนออกไปน่าจะขับออกไปได้ อย่ากระนั้นเลยเอาเท่าที่จำเป็น และเท่าที่มีเงินจ่ายน่าจะพอ นั่นคือความคิดของช่างกับของผมไม่ตรงกัน คือต้องการซ่อมเยอะ กับขอให้เสียน้อยๆ เป็นความคิดของสองฝ่าย

ปัจจุบันเราจะเห็นตัวแทนจำหน่ายสลากกินแบ่งรัฐบาลเยอะมาก แบบประเภทธุรกิจเชิงรุกขายตรง เข้าไปถึงลูกค้าทุกตรอกซอกซอย ดูเหมือนจะมาจากบางจังหวัดมากเป็นพิเศษ  ไม่รู้ว่าเขาเรียนการตลาดมาด้วยหรือเปล่า เพราะคำว่าไม่เอาของเราจะไม่มีความหมายที่น่าจะเข้าใจเท่าไหร่สำหรับเขา ตื้อจะขายให้ได้อยู่นั่นแหละ แกล้งมองไม่เห็น แกล้งไม่ได้ยินก็แล้ว รวยๆๆๆ ไม่รวยงวดนี้ขอให้รวยงวดหน้า รวยๆๆไม่รวยชาตินี้ขอให้รวยชาติหน้า มันทำให้เราเกิดความโลภ ความหวัง จนต้องตัดสินใจซื้อ กับคำอวยพรส่งท้ายขอให้โชคดีๆๆหลังจากรับเงินทอน แว๊บหนึ่งที่ผมเห็นแววตาของเขา มันเข้ามาในความคิดของผม แววตาคู่นั้นเหมือนจะบอกว่า"ถ้ารวยจริงข้าคงไม่มาเดินขายล็อตเตอรี่ หน้าดำอยู่อย่างนี้หรอกวะ คงเอาคนเดียวรวยคนเดียวตั้งนานแล้ว" ใช่มันเป็นความคิดของผม