Group Blog
 
All blogs
 
Hannin ni Tsugu คนร้ายจงฟัง!!


เขียน : ชิซุคุอิ ซูสุเกะ 
แปล : กนกวรรณ เกตุชัยมาศ และคณะ



เมื่อตำรวจเลือดร้อน กับฆาตกรเลือดเย็น
หักเหลี่ยมเฉือนคมกันผ่านสื่อ
เกิดเป็นคดีประวัติศาสตร์
ที่ไล่ล่าคนร้ายทางหน้าจอทีวี 

อย่าเปลี่ยนช่อง!
อย่ากระพริบตา!


หน้าปกหนังสือเตะตาป๊าบ! ทันทีที่ผ่านพบ  เอาจริงดิว่าชื่อนิยายมันทื่อมะลื่อซะขนาดนี้ "คนร้ายจงฟัง" อ่านคำโปรยตรงปกหน้าที่สุดบิ๊วแล้ว  อุต๊ะ! ท่าทางจะดุเด็ดเผ็ดมันส์เว้ยเฮ้ย  จึงคาดหวังกับนิยายสืบสวนเรื่องนี้ไปในทางปะฉะดะ วาทะเชือดเฉือด ไล่ล่าข้าเอาตาย แต่อ่านแล้วกลับไม่ได้รู้สึกเออออคล้อยความรู้สึกอย่างที่ปกหนังสือโปรยไว้เลย 

คำถาม     แล้วไม่สนุกเหรอ ?

คำตอบคือ  ไม่ใช่ ,  หนังสือเล่มนี้สนุกนะคะ  แต่ไม่ได้สนุกสำหรับเราในแบบนั้น

มาว่ากันต่อที่ปกหลัง

นิยายสืบสวนสอบสวนรางวัลโอยะบุ ฮะรุฮิโกะ ปี ๒๐๐๕
ที่จะทำให้ภาพตำรวจจับผูร้ายในใจผู้อ่านเปลี่ยนไป  

มะกิชิมะ ฟุมิฮิโกะ เคยทำพลาดเมื่อ ๖ ปีก่อน  เขาปล่อยให้ฆาตกรฆ่าเด็กชายผู้บริสุทธิ์หลุดมือไประหว่างการจับกุมสุดระทึก  มะกิชิมะจะไม่ยอมพลาดอีก แม้ภาพความหลังจะยังหลอกหลอน

แต่เมื่อได้รับคำสั่งให้ปิดคดี “แบดแมน” คนร้ายจอมยียวนที่คร่าชีวิตเด็กชายในเมืองคะวะซะกิไป ๔ ราย เขาก็จะยอมทำทุกหนทาง แม้ต้องตากหน้าออกโทรทัศน์เพื่อส่งสารถึงคนร้าย แม้จะถูกขัดขาจากผู้บังคับบัญชาหน้ามืดที่ดันไปติดสาว มะกิชิมะก็อดทน

แล้วคนร้ายก็ตอบรับสารนั้น แต่ทุกอย่างไม่ใช่เรื่องง่าย 

การสืบสวนชวนลุ้นและสุดสนุกได้เริ่มขึ้นแล้ว

จริงตามนั้นค่ะ  เป็นพลอตที่สนุกชวนขบคิดและชวนลุ้นอยู่เนืองๆ แต่ไม่ถึงกับที่จะเรียกได้ว่าลุ้นระทึก

เมื่อคืน อ่านจนดึก ยิ่งช่วงหลังยิ่งชวนติดตามมากยิ่งขึ้น แต่เมื่อวานไปทำกิจกรรมอาสามา ปวดเพลียเปลี้ยไปทั้งเนื้อทั้งตัว (ตอนนี้ก็ยังเดี้ยงอยู่) จึงต้องพ่ายแพ้แก่สังขารนอนไปซะ  หกโมงเช้าตื่นมาจะไปทำงานวันหยุด ยังอุตส่าห์ผัดผ่อนไปตอนสาย  เพราะค้างคาใจ จะทำอย่างไรกับปริศนาฆาตกรที่เปรียบเปรยว่ายากจะหาตัวเหมือนกับงมเข็มในมหาสมุทร  แต่ในที่สุดก็จะต้องงมเข็มเล่มนั้นขึ้นมาจนได้   อ่านติดไม่ติด เช้ามืดหกโมงคว้านิยายสืบสวนมานั่งอ่านนอนอ่านน่ะค่ะ -- มันไม่ใช่บรรยากาศที่เข้ากันเลย 

ในตอนท้ายการจับกุมตัวฆาตกร อาจจะดูง่ายไปสักนิด  แต่ก็ไม่ได้รู้สึกผิดหวังอะไรนัก เพราะฆาตกรก็ดูไม่ได้มีน้ำหนักสลักสำคัญในระดับเดียวกันกับพระเอก  มะกิชิมะ มาแต่ต้นอยู่แล้ว  เป็นแค่ฆาตกรเลือดเย็นคนหนึ่งที่ยังลอยนวลให้มะกิชิมะได้มีบทบาทหน้าที่หัวหน้าทีมสืบสวน มีอารมณ์ความรู้สึกที่เป็นเสน่ห์คอยดึงดูดความสนใจ ไล่เรื่อยมาตั้งแต่จุดเริ่มต้นของคดี การรับมือต่อสถานการณ์ไล่ล่าจับกุมคนร้ายของตำรวจที่กลายเป็นหายนะอย่างเลวร้าย เป็นการพ่ายแพ้อย่างย่อยยับของกองตำรวจสืบสวน ที่มะกิชิมะถูกยัดเยียดให้เป็นผู้รับผิดชอบ และเมื่อมะกิชิมะเองก็ฟิวส์ขาดต่อชาวสื่อ เขาจึงตกเป็นแพะรับบาปที่ต้องแบกรับความล้มเหลวทั้งหมดเอาไว้  ถูกสั่งย้ายและถูกลดตำแหน่ง

๖ ปีต่อมา  กับผู้บัญชาการตำรวจคนใหม่ เซโนะ คนเดิมคนเดียวที่มีความเกี่ยวของกับมะกิชิมะในสายบังคับบัญชาและเคยผลักภาระความรับผิดมาให้มะกิชิมะคราวนั้นนั่นเอง เขาคือคนที่ทำให้มิกิชิมะได้หวนกลับมาอีกครั้ง ด้วยวัตถุประสงค์ที่ไม่ใช่เจตนาร้าย แต่ก็ไม่ได้จะเจตนาดี  ลองพลาดอีกสิ มะกิชิมะคงไม่ได้ผุดได้เกิด   เขาถูกเรียกมากับแผนการใหม่ของผู้บัญชาการที่ต้องการจะปรับเปลี่ยน หากทุกวิธีที่เคยทำมาไม่มีวิธีไหนใช้ได้ผล  ก็คงต้องทดลองใช้วิธีแหวกแนว นอกตำรา  อย่าได้แคร์เสียงวิพากษ์ วิจารณ์ ข้อสงสัย คำครหา ขอให้ได้มาซึ่งผลลัพธ์จับฆาตกรได้เท่านั้น

"ลักษณะเด่นของคดีนี้คืออะไร"

"เป็นอาชญากรรมที่จัดฉากเหมือนละครน่ะครับ" 

"ฉันไตร่ตรองดูแล้วว่า เราจะต่อกรกับคดีแบบนี้ได้อย่างไร  
และคำตอบที่ได้ก็คือ ..... การสืบสวนที่จัดฉากบ้างยังไงล่ะ"

ดังนั้น มะกิชิมะ จึงต้องไปออกรายการ "นิวส์ไนท์อายส์"  เพื่อเริ่ม "การสืบสวนที่จัดฉากให้เหมือนในละคร"  แต่มันไม่ได้ง่ายที่สถานการณ์จะอยู่ภายใต้การควบคุมได้เสมอไป เมื่อรายการนี้มีคู่แข่งอย่างรายการ "นิวส์ไลฟ์" คอยต่อสู้เพื่อหาจังหวะช่วงชิงเรตติ้ง  แถมผู้ประกาศข่าวสาวของรายการนี้ยังมีความเกี่ยวข้องต้องระวังกับพันตำรวจตรี อุเอะคุสะ ผู้บังคับบัญชาของมะกิชิมะอีกด้วย

"แบดแมน" เป็นใครก็ไม่รู้  ไม่มีอะไรเป็นข้อมูลที่พอจะระบุตัวตนเพื่อหา ผู้ต้องสงสัย หรือจำกัดขอบเขตถิ่นที่อยู่อาศัยให้แคบลงเพื่อการสืบสวนได้เลย  อย่างที่บอกแล้วว่าระดับบทบาทของตัวละคร ฆาตกร ห่างชั้นกันมากกับตำรวจ  "มะกิชิมะ"   ดังนั้นมะกิชิมะจึงโดดเดนเป็นแกนกลางของเรื่องไปพร้อมๆ กับการสืบสวนหาข้อมูลโดยการออกรายการทีวี  เพื่อส่งสารให้ "คนร้ายจงฟัง" ผ่านสื่อถึงฆาตกร  ที่มาพร้อมกับข้อสงสัย คำวิพากษ์วิจารณ์ถึงความเหมาะสม  และเริ่มแปรเปลี่ยนไปเป็นคำตำหนิติติงที่หนักข้อขึ้นเรื่อยๆ ตามระยะเวลาการออกอากาศ

ภายใต้ภาวะกดดัน  ชวนหวั่นไหว จากสังคมภายนอก  มะกิชิมะ นายตำรวจคนนี้จะอดทนและยืนหยัด และถ้ายังมีปัญหาที่ทับถมหนักกว่านั้นอีกจาก  สังคมภายในใกล้ชิด ในวงการตำรวจด้วยกันเอง  ทั้งการไม่เป็นที่ยอมรับ  การขัดแข็งขัดขา  มะกิชิมะจะทนเท่าที่ทนได้  แต่ปัญหาหนอนบ่อนไส้ที่หวังแต่ประโยชน์ส่วนตนโดยไม่คำนึงถึงความเสียหายต่อรูปคดี  มะกิชิมะจะไม่ทนและต้องจัดการขั้นเด็ดขาด ใครจะไปคิด แม้แต่มะกิชิมะเองก็คงคิดไม่ถึงว่านี่เป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกเป็นฝูง  

ฆาตกร เป็นเดนคนที่เราต้องรอตำรวจติดตามลากตัวมารับโทษก็ชวนลุ้นอย่างหนึ่ง  
แต่กรณีของเหล่าตำรวจผู้คลุกวงในแต่ทำให้เสียหายก็ทำให้สนุกขึ้นอีกมาก

ถึงกับร้องไห้ในตอนท้าย ที่มะกิชิมะ กล่าวคำขอโทษต่อครอบครัวของเหยื่อ แม้มันไม่ได้ถูกบรรยายออกมาเป็นความรู้สึกตรงๆ นัก เพราะตัวละคร มะกิชิมะเองก็เป็นคนพูดน้อย และไม่เก่งในการพูดความรู้สึกอยู่แล้ว แต่ทั้งหมดตลอดมาทั้งเรื่องที่เขาต้องแบกความล้มเหลว แบกความรับผิดชอบ รวมถึงความคาดหวังของใครต่อใครไว้บ่นบ่า เรารู้สึกว่ามันมีความเจ็บปวดอยู่ลึกๆ นะ   อีกอย่างหนึ่งที่แม้จะมีบทมาน้อยแต่เหมือนจะคอยยึดโยงจิตใจมะกิชิมะเอาไว้ได้อยู่ นั่นคือสายสัมพันธ์ของครอบครัว 

ทั้งหมดนั่นคือสิ่งที่ทำให้เราชอบนิยายเรื่องนี้  แม้มันไม่ได้ชวนระทึกในระดับที่คำโปรยชวนคาดหวัง เอาไว้แต่แรก แต่มันก็เป็นเนื้อเรื่องที่ฉลาดดี  มีความสมเหตุสมผลที่ทำให้รู้สึกว่ามันก็สมจริงอยู่นะ แต่ถ้าจะทำให้ยากหน่อย สร้างตัวตนคนร้ายให้ชัดขึ้นโดดเด่นขึ้นกว่านี้อีกสักหน่อยน่าจะข้ามขั้นไปเป็นระดับชอบสุดติ่งได้  

ตื่นเต้นมากตอนที่ "แบดแมน" ตอบรับการส่งสารของมะกิชิมะครั้งแรก
จากนอนอ่าน ผุดลุกขึ้นมานั่งอ่านด้วยความรู้สึกว่า เฮ้ย  -- มันกวนทีน!!!
(ขออภัยที่ไม่สุภาพ แต่มันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ นะคะ)

สารของคนร้าย  เดี๋ยวก็มาแบบกวนส้น เดี๋ยวก็มาแบบชวนกังวล
อะไร ยังไง  ไม่ถึงขั้นระทึก แต่ก็ไม่หลุดไปจากความอยากรู้อยู่เรื่อยๆ
ผู้เขียนผูกปมการดำเนินเรื่องสนุกดี  ชอบค่ะ

อ่านนิยายสืบสวนแปลญี่ปุ่นเล่มนี้ แล้วนึกถึงเล่มก่อนที่อ่าน  เราชักรู้สึกอยู่ลึกๆ ว่าอาจจะชอบนิยายสืบสวนของญี่ปุ่นมากกว่าของฝรั่งซะอีก น่าจะเป็นเพราะเรื่องของอารมณ์ความรู้สึกนึกคิดกระมัง ติดใจ จนวันนี้แวะไปมองหานิยายสืบสวนญี่ปุ่นอีก  แต่ไม่ยักกะมีเลยแฮะ  

ที่มุมนั้นของร้าน ยืนอยู่ท่ามกลางปกเลือดๆ ทั้งหลายแล้วลายตาเหมือนกันนะคะ
ยืนอยู่นานๆ ก็ชักจะเครียด เลยต้องถอยดีกว่า ไว้ค่อยมาหาซื้อในอินเตอร์เน็ต

ซึ่งถ้าเพื่อนนักอ่านใครมีนิยายแนวสืบสวนแปลของนักเขียนญี่ปุ่นที่ชอบที่สนุกอยู่ในใจ
รบกวนช่วยแนะนำด้วยนะคะ  ขอบคุณไว้ล่วงหน้าเลยค่ะ



Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2558
Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2558 0:13:50 น. 5 comments
Counter : 2392 Pageviews.

 
ชอบคำโปรยเรื่องนี้ ชวนตื่นเต้นดีนะคะนี่ ถ้าแนวสืบสวนไขคดีเคยอ่านแค่มิเกะเนะโกะ โฮล์มส์ แมวสามสียอดนักสืบ แต่อ่านไปแค่ประมาณสิบเล่มแรกแล้วไม่ได้ตามต่อ มันก็สนุกนะคะ แต่มีหลายเล่มเกิน หลังๆ เหมือนสนพ.จะปิดตัวไปแล้วด้วยมั้งคะถ้าเข้าใจไม่ผิด


โดย: ออโอ วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:10:36:29 น.  

 
ชอบชื่อเรื่องค่ะ แค่เห็นชื่อก็ทำให้หยุดดูได้แล้วค่ะ
ไม่ค่อยได้อ่านสืบสวนญี่ปุ่นเลยค่ะ
สงสัยต้องลองเล่มนี้บ้าง

แปะใจให้ค่ะ


โดย: polyj วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:18:41:20 น.  

 
เล่มนี้หยิบๆจับๆที่ร้านหนังสือหลายรอบมากเลยค่ะ เพิ่งจะได้อ่านรีวิว น่าสนมากๆค่ะ

เราชอบนิยายแปลฝั่งญี่ปุ่นมากเลยค่ะ ถึงจะเรียบๆเรื่อยๆ แต่มันได้อารมณ์ลึกๆของมนุษย์ธรรมดาอย่างเราๆดี อาจเพราะเป็นอาเชียใกล้ๆกันด้วยมั้งคะ (ฝั่งจีนก็ด้วย) จะแตกต่างจากฝั่งยุโรป เราว่าก็เรียบๆเรื่อยๆเหมือนกัน แต่มันช่วยหลับยังไงไม่รู้สำหรับเรา =="

เราเองก็เพิ่งเริ่มอ่านฝั่งญี่ปุ่นได้ไม่กี่เรื่อง ไม่กี่นามปากกาค่ะ ถ้าให้แนะนำ ก็เป็น...
เคโงะ - จะออกแนวสืบสวนผสมดราม่าครอบครัวค่ะ ชอบมากก
โอตสึ อิจิ - ไม่เชิงเป็นสืบสวน จะเน้นแนวลึกลับ suspend โทนอารมณ์เศร้าๆ เหงาๆ และจะเล่าเรื่องด้วยสรรพนามบุรุษที่ 1 เป็นส่วนใหญ่ค่ะ
มินะโตะ คะนะเอะ - ออกมาเล่มเดียว เรื่อง คำสารภาพ (ถูกทำเป็นหนังด้วย) เรื่องของครูที่พบว่าลูกสาวของเธอถูกฆ่าด้วยฝีมือของนักเรียนในชั้นเรียนของเธอเอง


โดย: kunaom วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:23:53:05 น.  

 
เรื่องนี้ ตอนแรกลังเลอยู่ค่ะ
เพราะค่ายแพรว แปลงานญี่ปุ่นออกมาไม่ค่อยถูกใจเท่าไร

นอกเหนือจากคอมเม้นต์คุณอ้อมนะคะ
ตอนนี้งานฝั่งญี่ปุ่นเราจะอ่านของค่าย Talent 1 ค่ะ เรื่องสืบสวนล่าสุดที่อ่านแล้วชอบ ก็ชุด Strawberry Night ของฮนดะ เท็ตสึยะ (ตอนนี้ออกมา 3 เล่มแล้ว )


โดย: Serverlus วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:8:00:57 น.  

 
แนะนำงานสิบสวนญี่ปุ่นของ อิมะมุระ อายะ ครับ
ล่าสุดที่เพิ่งออกมาคือเรื่อง กุหลาบเลือด ครับ
สนุกๆๆๆๆครับ


โดย: ออตโต (สมาชิกหมายเลข 1035456 ) วันที่: 17 มีนาคม 2559 เวลา:0:17:50 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

prysang
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 98 คน [?]




จำนวนผู้ชม คน : Users Online
New Comments
Friends' blogs
[Add prysang's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.